Κυριακή μετά τα Φώτα- Η ανεκτίμητη δωρεά

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Ἐφεσ. δ΄ 7-13

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ- Ματθ. δ΄ 12-17

Η ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΔΩΡΕΑ

1. Ὁ Χριστὸς πηγὴ τῆς Χάριτος

Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ἑορτάσαμε τὰ ἅγια Θεοφάνια καὶ λάβαμε πλούσια τὴν ἁγιαστικὴ καὶ σωτήρια  θεία Χάρη στὸ ξεκίνημα τοῦ νέου ἔτους. Σήμερα, Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα διαβάζουμε ὅτι πηγὴ τῆς Χάριτος εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτὸς εἶναι ποὺ διανέμει σοφὰ καὶ μὲ δικαιοσύνη τὰ διάφορα καὶ ποικίλα χαρίσματα σὲ ὅλα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας: «Ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ».

Τί σημαίνει αὐτὴ ἡ Χάρις;... Τὴ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους. Ἡ δωρεὰ αὐτὴ κορυφώθηκε μὲ τὸ ἀπολυτρωτικὸ ἔργο τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος κατέβηκε στὴ γῆ, ἔγινε ἄνθρωπος, σταυρώθηκε κι ἔπειτα ἀναστήθηκε καὶ κατετρόπωσε τὸν διάβολο καὶ τὸν θάνατο. Ὡς ἔνδοξος Νικητὴς καὶ αἰώνιος Βασιλεὺς ἀνέβηκε στὸν οὐρανὸ μὲ τὴν Ἀνάληψή Του, ἔσυρε δεμένους ὡς αἰχμαλώτους τοὺς ἐχθρούς Του, δηλαδὴ τὸν σατανᾶ καὶ τὸν θάνατο, κι ἔδωσε χαρίσματα στοὺς ἀνθρώπους: «ᾘχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις».

Αὐτὰ τὰ χαρίσματα εἶναι οἱ δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οἱ ὁποῖες ξεχύνονται ἄφθονες μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ὁ ἀπλανὴς λόγος τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ἁγιαστικὸ ἔργο καὶ ἡ ἀκατάβλητη δύναμή της ὀφείλονται ἀκριβῶς στὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ Ὁποῖο ἔπεμψε ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ κατοικεῖ καὶ νὰ ἐνεργεῖ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ πίστη, ἡ πραότητα, ἡ ἐγκράτεια, ὅπως ἐπίσης καὶ κάθε ἄλλη ἀρετή, ἀποτελοῦν ἐκδηλώσεις αὐτῆς τῆς νέας ζωῆς ποὺ μεταδίδει στοὺς πιστοὺς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἂς εἶναι δοξασμένος λοιπὸν ὁ Θεὸς γιὰ τὴν ἀνέκφραστη καὶ ἀνεκτίμητη δωρεά Του πρὸς τοὺς ἀνθρώπους.

2. Ὁ σκοπὸς τῶν χαρισμάτων

Διάφορα καὶ ποικίλα εἶναι τὰ χαρίσματα τῶν πιστῶν μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἄλλος ἔχει χάρισμα διδασκαλίας, ἄλλος φιλανθρωπίας, ἄλλος θερμὴ προσευχὴ ποὺ κάνει θαύματα, ἄλλος σύνεση καὶ διάκριση γιὰ νὰ συμβουλεύει καὶ νὰ παρηγορεῖ, ἄλλος ὑποδειγματικὴ ὑπομονὴ καὶ καρδιὰ μακρόθυμη. Γιὰ ποιὸ σκοπὸ ὅμως παρέχει ὁ Κύριος τὰ χαρίσματα αὐτὰ στοὺς πιστούς; Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴ δίνει στὴ συνέχεια ὁ ἅγιος Ἀπόστολος: «πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ».

Εἶναι δηλαδὴ τριπλὸς ὁ σκοπὸς τῶν χαρισμάτων: Πρῶτον, ὁ «καταρτισμὸς τῶν ἁγίων», δηλαδὴ ἡ πνευματικὴ πρόοδος τῶν χριστιανῶν στὴν ὀρθὴ πίστη καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Δεύτερον, τὸ «ἔρ γον διακονίας», δηλαδὴ ἡ ὑπηρεσία τῶν ἀδελφῶν. Τὰ χαρίσματα δίδονται γιὰ νὰ τὰ ἀξιοποιεῖ ὁ καθένας ὄχι μόνο γιὰ τὸ προσωπικό του ὄφελος ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴ διακονία τῶν ἀδελφῶν του, νὰ τὰ προσφέρει μὲ ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους του. Ἄλλωστε γι’ αὐτὸ δὲν ἔχουν ὅλοι τὰ ἴδια χαρίσματα, γιὰ νὰ συμπληρώνει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ νὰ ἔχει ὁ ἕνας τὴν ἀνάγκη τοῦ ἄλλου.

Καὶ τρίτον, ἡ «οἰκοδομὴ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ», ποὺ σημαίνει ὅτι μὲ τὰ χαρίσματα ποὺ λαμβάνει ὁ κάθε χριστιανός, οἰκοδομεῖται καὶ στερεώνεται τὸ πνευματικὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ πνευματικὴ προκοπὴ κάθε πι-στοῦ χριστιανοῦ γίνεται δόξα ὅλης τῆς Ἐκκλησίας.

Ἔχουμε εὐθύνη λοιπὸν νὰ καλλιεργοῦμε τὰ χαρίσματα ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς ὄχι μόνο γιὰ τὸν προσωπικό μας καταρτισμὸ ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὠφέλεια ὅλου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.

3. Ὁ τελικὸς προορισμός μας

Στὸ τέλος τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς δείχνει τὸν τελικὸ καὶ ὕψιστο προορισμό μας: «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες... εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ»· δηλαδὴ καλούμαστε νὰ καταρτιζόμαστε πνευματικά, μέχρι ν’ ἀποκτήσουμε τὸ μέτρο τῆς πνευματικῆς ὡριμότητος καὶ τελειότητος τοῦ Χριστοῦ.

Εἶναι πράγματι ἀσύλληπτο γιὰ τὴν πτωχὴ διάνοιά μας τὸ ὕψος στὸ ὁποῖο μᾶς καλεῖ ὁ Θεὸς νὰ ἀνεβοῦμε... Τὸ «μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ»! Αὐτὸς εἶναι ὁ προορισμός μας ἐδῶ στὴ γῆ. Ὄχι ἁπλῶς νὰ ἐπιβιώσουμε. Ὄχι ἁπλῶς νὰ γίνουμε «καλοὶ ἄνθρωποι». Ἀλλὰ νὰ γίνουμε «μιμηταὶ Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. ια΄ 1), νὰ Τοῦ μοιάσουμε πνευματικά, γιὰ νὰ εἴμαστε ἄξια μέλη τοῦ Σώματός Του. Νὰ ἀποκτήσουμε τὶς ἀρετὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ γίνουμε κοινωνοὶ τῆς ἁγιότητός Του.

Ἡ νέα χρονιὰ ποὺ ἀρχίζει εἶναι μιὰ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἐπανεξετάσουμε τοὺς στόχους μας. Νὰ θέσουμε σὲ πρώτη προτεραιότητα τὸν πνευματικὸ καταρτισμό μας, τὴ συνειδητὴ συμμετοχή μας στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὸν ἀγώνα μας γιὰ τὴν τελειότητα!

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”