Ή προετοιμασία

Ή προετοιμασία

Από τις 15 του μηνός Νοεμβρίου άρχισε ώς γνωστόν ή νηστεία «του Σαρανταημέρου εις τιμήν του γενηθησομένου Χρίστου γενομένη καί εις τήν των ήμετέρων άμαρτημάτων έξάλειψιν», όπως γρά­φει ό άγιος Νικόδημος ό Αγιο­ρείτης («Πηδάλιον», σελ. 93).

Για τή νηστεία αύτή των Χρι­στουγέννων γράφει τά έξης καί ό άγιος Συμεών, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, πού έζησε τόν 15ο αιώνα καί άσχολήθηκε ιδιαι­τέρως μέ τα λειτουργικά θέματα: Ή νηστεία αύτή «εικονίζει (συμ­βολίζει, ύπενθυμίζει) τήν νηστείαν του Μωϋσέως, όστις νηστεύσας τεσσαράκοντα ήμέρας καί νύκτας έλαβεν εις πλάκας λιθίνας γεγραμ- μένους τούς λόγους του Θεού, ήμεΐς δέ νηστεύοντες τεσσαράκοντα ήμέ­ρας βλέπομεν καί λαμβάνομεν τόν ζώντα Λόγον (τόν Μονογενή Υίόν καί Λόγον του Θεού) έκ της Παρθένου, όχι γεγραμμένον έν λίθοις, άλλά σε- σαρκωμένον γεννηθέντα, και άξιούμεθα να κοινωνώμεν τήν θειοτέραν αύτοΰ Σάρκα» («Άπαντα», σελ. 369).

Δέν παίρνουμε άψυχες πλάκες γραμ­μένες μέ τις δέκα έντολές, μέ τόν λόγο του Θεού άπλώς, άλλά τόν ίδιο τόν Θεό Λόγο πού έλαβε σάρκα άπό τή Θεοτόκο για τή σωτηρία μας. Και άν τότε χρειαζόταν νηστεία για μια προετοιμα­σία, πολύ περισσότερο τώρα.

Για τήν προετοιμασία αύτή του Μωϋσέως και του λαού μιλάει έντυπωσιακά ή Αγία Γραφή στό δεύτερο Βιβλίο της, τήν «Έξοδο», όπου, όταν ήλθε ή ώρα νά δώσει ό Θεός τις δέκα έντολές, πα­ρήγγειλε στόν Μωϋσή νά προετοιμάσει κατάλληλα και όλο τόν λαό. Του εΐπε νά τούς εξαγνίσει, νά πλύνουν τά ένδύμα- τά τους, νά μή έχουν σχέσεις συζυγικές έπί τρεις ήμερες, νά εΐναι καθαροί άπό κάθε άποψη και νά εΐναι «έτοιμοι», πε­ριμένοντας εύλαβικά τήν έμφάνιση και παρουσία του Θεού στό Σινά για τήν παράδοση του Νόμου Του. Ή δέ πα­ρουσία του Θεού έγινε αισθητή μέ φω­τιά, μέ καπνούς και μέ δυνατές φωνές σάλπιγγας, πού προκαλούσαν τρόμο. Κινδύνευε δέ μέ άμεση θανατική τιμω­ρία κάθε άπρόσεκτος, άνευλαβής και άνέτοιμος'Εβραΐος (βλ.Έξόδ. ιθ').

Αύτά τότε. Τώρα ό πολυέλεος και πανοικτίρμων Θεός, βλέποντας τή θλι­βερή κατάπτωση στήν όποία κατάντη­σε τό πλάσμα τών χειρών Του, έγινε και άνθρωπος για νά ύψώσει τόν άνθρω­πο και πάλι κοντά Του. "Εγινε 'Εκείνος, ό Νομοδότης, «ύπό νόμον», συμμορ­φώθηκε πρός τόν Μωσαϊκό Νόμο, «ί­να τούς ύπό νόμον έξαγοράση, ϊνα τήν υΐοθεσίαν άπολάβωμεν», όπως ά- κούμε στήν άποστολική περικοπή τών Χριστουγέννων (Γαλ. δ' 5).

Βέβαια ή Γέννηση τού Θεανθρώπου δέν έχει καμιά σχέση μέ τις τρομερές συνθήκες της παρουσίας τότε τού Θεού στό Σινά, προκειμένου νά δώσει τόν Νόμο Του. Τώρα γεννήθηκε άπλά, τα­πεινά και άθόρυβα. Μέσα στήν ήρεμη νύχτα οι άγιοι άγγελοι δοξολογώντας τόν Θεό άνεκοίνωσαν στούς άπλούς βοσκούς τό πιό μεγάλο γεγονός της ιστορίας και τή μεγαλύτερη χαρά του κόσμου.

Γι' αύτό και δέν ισχύουν πλέον οι τυ­πικές διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, ή παράβαση τών όποιων έπέσυρε θά­νατο. Τώρα έπικρατεΐ καί κυριαρχεί τό έλεος του Θεού. Τώρα προέχει ή σω­τηρία του άπολωλότος προβάτου, τήν όποία εΐχε ώς άποστολή Του στή γη ό Θεάνθρωπος Λυτρωτής καί τήν συνε­χίζει στούς αιώνες τών αιώνων ή αγία Εκκλησία Του. Νά σωθούμε δηλαδή οι άνθρωποι άπό τή σκλαβιά του Δια­βόλου. Νά γίνουμε καί πάλι παιδιά του Θεού άγαπημένα.

Αύτό εΐναι τό βαθύτερο καί ούσια- στικό μήνυμα της μεγάλης έορτής τών Χριστουγέννων, πρός τήν όποία μάς κατευθύνει καί για τήν όποία μάς προε­τοιμάζει ή νηστεία του Σαρανταημέρου πού προηγείται.

'Άν θέλουμε λοιπόν νά νιώσουμε τή με­γάλη διαφορά της νέας παρουσίας Του στή γη, πρέπει νά κάνουμε πολύ βαθύ­τερη προετοιμασία άπό έκείνη πού έκα­ναν οι έντρομοι Εβραίοι τότε. Προετοι­μασία άγάπης καί εύγνωμοσύνης πρός τόν Λυτρωτή μας. Μέ τή βαθιά μελέτη τών γεγονότων της Γεννήσεώς Του, μέ τήν καλή έξομολόγησή μας, μέ τή θερμή προσευχή μας, μέ τή συνειδητή συμμε­τοχή μας στή θεία Εύχαριστία καί μέ τή σταθερή μας άπόφαση νά ζούμε παν­τού καί πάντοτε όπως παραγγέλλει ό Θεάνθρωπος Λυτρωτής μας.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ"