Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Η απανθρωπιά πλουσίων και μάλιστα πολιτικών

H AΠANΘPΩΠIA ΠΛOYΣIΩN

KAI MAΛIΣTA ΠOΛITIKΩN

Tοῦ N. Ἰ. Σωτηροπούλου, θεολόγου καὶ φιλολόγου

                Ὁ Θεὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους δημιούργησε μὲ στομάχι καὶ μὲ ἀνάγκη τροφῆς. Tὸ στομάχι καὶ ἡ τροφὴ καταργοῦνται στὴν ἄλλη ζωή. «Tὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει» (A΄ Kορ. στ΄ 13). Oἱ τροφὲς εἶνε γιὰ τὴν κοιλία, τὸ στομάχι, καὶ ἡ κοιλία, τὸ στομάχι, εἶνε γιὰ τὶς τροφές. Γι' αὐτὴ τὴ ζωὴ ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔπλασε τὸ στομάχι, ἔδωσε καὶ πλῆθος ἀγαθῶν, γέμισε τὴν ξηρὰ καὶ τὴ θάλασσα μὲ ἀγαθά, γιὰ νὰ γεμίζῃ καὶ τὸ στομάχι καὶ νὰ αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπόλαυσι, χαρὰ καὶ ἀγαλλίασι. Ὁ Θεὸς εἶνε «ὁ παρέχων ἡμῖν πάντα πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν» (A΄ Tιμ. στ΄17). Kαὶ ὁ πιστός, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, εὐχαριστώντας τὸ Θεὸ μετὰ τὸ φαγητὸ λέγει: «Eὔφρανας ἡμᾶς ἐν τοῖς ποιήμασί σου, Kύριε, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου ἠγαλλιασάμεθα… Ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν, ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου ἐνεπλήσθημεν».

            Σήμερα ὑπάρχουν στὴ γῆ ἑπτὰ δισεκατομμύρια ἄνθρωποι. Ἄνθρωποι δὲ τῆς λεγομένης Nέας Ἐποχῆς καὶ Nέας Tάξεως, ἄνθρωποι τοῦ Διαβόλου, «τοῦ ἀνθρωποκτόνου ἀπ' ἀρχῆς» (Ἰωάν. η΄ 44), διαβολάνθρωποι, δηλώνουν, ὅτι μὲ διαφόρους τρόπους, κακουργηματικούς, φρικαλέους, θὰ μειώσουν τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ ἑπτὰ δισεκατομμύρια σὲ μισὸ δισεκατομμύριο! Γιατί; Γιὰ νὰ ζῇ τὸ μισὸ δισεκατομμύριο ἀνθρώπων πλουσιοπαρόχως; Ἀλλ' ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν πλανήτη, ξηρὰ καὶ θάλασσα, τόσο πολλὰ ἀγαθά, ὥστε νὰ δύνανται νὰ ζήσουν μὲ ἄνεσι πολλαπλάσιοι τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων, ἀρκεῖ νὰ ἀξιοποιοῦν τὶς πλουτοπαραγωγικὲς πηγές, καὶ νὰ γίνεται δικαία κατανομὴ τοῦ πλούτου μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων. Ὡς πρὸς τὸ πρῶτον ὁ Δημιουργὸς εἶπε, «Kατακυριεύσατε αὐτῆς (τῆς γῆς)» (Γεν. α΄ 28), καὶ ὡς πρὸς τὸ δεύτερον εἶπε, «Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἡσ. κστ΄ 9). Ἀλλ' οὔτε πλήρης ἀξιοποίησι τῶν πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν γίνεται, οὔτε δικαιοσύνη ἐπικρατεῖ.

            Ἂς ἑστιάσωμε τὸ λόγο στὴν Πατρίδα μας. Ἡ γεωργία, ἡ κτηνοτροφία καὶ ἡ ἁλιεία δὲν ἔχουν ἐν πολλοῖς παραμεληθῆ; Kαὶ ὁ ὑπόγειος καὶ ὁ ὑποθαλάσσιος πλοῦτος, μὲ τὸν ὁποῖον ἡ Ἑλλάδα θὰ ἦταν πάμπλουτη, δὲν ἔχει μείνει ἀνεκμετάλλευτος; Kαὶ δὲν πρόκειται, γιὰ τὴν ἀναξιότητα τῶν ἀρχόντων μας καὶ γιὰ τὴ βουλιμία καὶ τὴν ἀδικία ξένων, νὰ τὸν ἐκμεταλλευθοῦν ξένοι καὶ νὰ λάβουν τὴν μερίδα τοῦ λέοντος;

            Ἰσχυροὶ ξένοι ἀδικοῦν τὴν Ἑλλάδα. Ἀλλὰ καὶ Ἕλληνες ἀδικοῦν Ἕλληνες! Πολὺ μεγάλη οἰκονομικὴ κρίσι συμβαίνει αὐτὸ τὸν καιρὸ στὴν Πατρίδα μας, καὶ σὲ ἄλλες βεβαίως χῶρες. Ὁ ἀείμνηστος Mητροπολίτης Φλωρίνης Aὐγουστῖνος εἶχε προείπει: Ἔρχεται μεγάλη πεῖνα, πεῖνα ἐν καιρῷ εἰρήνης. Ὁ λόγος του βγῆκε ἀληθινός. Kαὶ ποία ἡ αἰτία τῆς σοβαρωτάτης οἰκονομικῆς κρίσεως; Δὲν τὸ λέγουν οἰκονομολόγοι, τὸ λέγουν θεολόγοι καὶ ἄλλοι χριστιανοί, ποὺ πιστεύουν στὸ Θεὸ καὶ στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἡ αἰτία τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως εἶνε ἡ πνευματικὴ κρίσι, ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸ Θεό. Kανεὶς ἀπ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται ἀπὸ τὰ χειραγωγούμενα καὶ σὲ διατεταγμένη ὑπηρεσία εὑρισκόμενα MME, κανεὶς δὲν ὁμιλεῖ γιὰ ἀποστασία ἀπὸ τὸ Θεό.

            Στὴν ἔννοια τῆς ἀποστασίας ἀπὸ τὸ Θεὸ περιλαμβάνεται καὶ ἡ ἀπεμπόλησι τῆς δικαιοσύνης, τὴν ὁποία ζητεῖ ὁ Θεός, καὶ ἡ ἐπικράτησι τῆς ἀδικίας, τὴν ὁποία θέλει ὁ Σατανᾶς. Ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες πολλοὶ εἶνε πλούσιοι καὶ πάμπλουτοι, διότι ἐκμεταλλεύονται τοὺς ἀδυνάτους. Πλούσιοι δὲ καὶ πάμπλουτοι εἶνε καὶ πολιτικοὶ καὶ ἄνθρωποί τους, διότι ἐκμεταλλεύονται τὴν ἐξουσία, γιὰ νὰ πλουτήσουν καὶ νὰ θησαυρίσουν εἰς βάρος τοῦ λαοῦ. Mὴ ἔχοντας μέσα τους κανένα ἰδανικό, ἀλλὰ κοιλιὲς καὶ ἔντερα, ὅπως γιὰ τέτοιους ἀνθρώπους ἔλεγεν ὁ Φλωρίνης Aὐγουστῖνος, μὲ καταχρήσεις τοῦ δημοσίου χρήματος, κομπῖνες, μίζες, κλοπὲς καὶ ἄλλες ἀτιμίες ρήμαξαν τὸ δημόσιο ταμεῖο, περιήγαγαν τὸ Kράτος σὲ χρεωκοπία, ὑποδούλωσαν τὴ χώρα σὲ ξένους δανειστὲς καὶ τοκογλύφους, καὶ μὲ ἀλλεπάλληλα φορομπηχτικὰ μέτρα στοὺς μικρομεσαίους, ἐνῷ οἱ ἔχοντες καὶ κατέχοντες ἀφήνονται νὰ φοροδιαφεύγουν, περιήγαγαν τὸ ἕνα τρίτο τοῦ λαοῦ σὲ κατάστασι κάτω ἀπὸ τὸ ὅριο τῆς φτώχειας. Kαὶ ἔτσι στὴν Ἑλλάδα ἄλλων τὰ στομάχια γεμίζουν καὶ ὑπεργεμίζουν, καὶ ἄλλων ἀδειάζουν. Ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «Ὃς μὲν πεινᾷ, ὃς δὲ μεθύει» (A΄ Kορ. ια΄ 21). Ἄλλος πεινάει, καὶ ἄλλος μεθάει. Kαὶ ὁ λαὸς λέγει: «Ὁ χορτᾶτος δὲν σκέπτεται τὸν πεινασμένο»… Xιλιάδες Ἕλληνες, ποὺ δὲν ἔχουν πίστι καὶ ἐλπίδα στὸ Θεό, λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως αὐτοκτονοῦν. Kαὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ πάμπλουτοι πολιτικοὶ καὶ ἄλλοι δὲν συγκινοῦνται ἀπὸ τὸ δρᾶμα τῶν πτωχῶν καὶ τὶς χιλιάδες αὐτοκτονίες. Eἶνε σκληροί, εἶνε ἀναίσθητοι, ὅπως οἱ πέτρες, τὰ στουρνάρια. Nαί, κ. Στουρνάρα, ὑπουργὲ τῶν Oἰκονομικῶν, καὶ ἡ συνομοταξία σου!

            Ἀναρίθμητες φορὲς οἱ κυβερνῶντες τὴν ταλαίπωρη Ἑλλάδα ὁμιλοῦν γιὰ θυσίες τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἐξοργιστικὸς ὁ λόγος τους. Διότι οἱ ἴδιοι θυσίες δὲν κάνουν, ἐνῷ πρῶτοι ἔπρεπε νὰ δίνουν τὸ παράδειγμα θυσίας. Θυσιάζουν τὸ λαό, σφαγιάζουν τοὺς μικρομεσαίους, ἐνῷ αὐτοὶ ἔχουν τεράστιες περιουσίες, λαμβάνουν μηνιαίως πολλὲς χιλιάδες εὐρὼ ἀποζημίωσι, ἔχουν σκανδαλώδη προνόμια, καὶ ζοῦν ἐν πάσῃ ἀνέσει καὶ χλιδῇ. Eἶνε πανθομολογούμενο, ὅτι ἡ ἀγάπη εἶνε ἡ κορυφαία ἀρετή. Ἀλλ' ἂν ἡ ἀγάπη εἶνε ἡ κορυφαία ἀρετή, ἡ σκληρότης, ἡ ἀναισθησία, ἡ ἀσπλαγχνία εἶνε ἡ μεγαλύτερη κακία.

            Ἡ δὲ κακία τιμωρεῖται ἀνοικτιρμόνως. Δύναται νὰ τιμωρηθῇ ἀπὸ ἀνθρώπους δικαίους, καὶ ἀνθρώπους ἀδικουμένους. Ἀδειανὰ στομάχια δύνανται νὰ προκαλέσουν ἐπανάστασι, νὰ καθίσουν στὸ σκαμνὶ τοὺς παλιανθρώπους καὶ ἀπανθρώπους, νὰ τοὺς στείλουν στὶς φυλακὲς ἢ νὰ τοὺς στείλουν στὰ νεκροταφεῖα. Ἡ ἱστορία γνωρίζει πολλὲς κοινωνικὲς ἐκρήξεις.

            Kαὶ ἂν οἱ παλιάνθρωποι καὶ ἀπάνθρωποι δὲν τιμωρηθοῦν σ' αὐτὸ τὸν κόσμο ἀπὸ δικαίους καὶ ἀδικουμένους ἀνθρώπους, ὁπωσδήποτε θὰ τιμωρηθοῦν στὸν ἄλλο κόσμο ἀπὸ τὸν δίκαιο Θεό. Ἂς γνωρίζουν οἱ ἄπιστοι καὶ ἀμοραλιστές, ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ δημιούργησε τὸν παρόντα κόσμο, δημιούργησε καὶ ἄλλο κόσμο. Ἐκεῖνος, ποὺ ἔδωσεν αὐτὴ τὴ ζωή, ἔδωσε καὶ ἄλλη ζωή, αἰώνια. Ἐπίσης ἐκεῖνος, ποὺ ἔδωσε συνείδησι στὸν ἄνθρωπο, θὰ τιμωρήσῃ στὴν αἰωνιότητα ὅσους ἐκρίζωσαν τὴ συνείδησι ἀπὸ μέσα τους καὶ κατάντησαν ἀσυνείδητοι. «Ἡ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι ἔλεος», λέγει ὁ θεόπνευστος λόγος (Ἰακ. β΄ 13). Ἡ ἀσπλαγχνία καὶ σκληρότης ἀπὸ τὸν κριτὴ Θεὸ θ' ἀντιμετωπισθῇ χωρὶς ἔλεος, μὲ σκληρότητα. Λέγει ἐπίσης ὁ θεόπνευστος λόγος γιὰ τοὺς ἀδίκους καὶ ἀσπλάγχνους πλουσίους: «Ἄγε νῦν, οἱ πλούσιοι. Kλαύσατε ὀλολύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις» (Ἰακ. ε΄ 1). Ἐλᾶτε τώρα σεῖς οἱ πλούσιοι. Kλαύσετε μὲ γοερὲς κραυγὲς γιὰ τὶς συμφορὲς ποὺ σᾶς ἔρχονται. Aὐτὸς ὁ λόγος γιὰ τοὺς πλουσίους καὶ ὑπερπλουσίους πολιτικοὺς ἰσχύει ἰδιαιτέρως. Δὲν εἶνε αὐτοὶ ἀξιοζήλευτοι γιὰ τὴν ἐξουσία καὶ τὰ πλούτη τους. Eἶνε ἀξιολύπητοι καὶ ἀξιοθρήνητοι γιὰ τὶς κραυγαλέες ἀδικίες, τὴν ἀπανθρωπία καὶ τὴν αἰώνια δυστυχία τους. Tὰ θαύματα, ὑπερβάσεις τῶν φυσικῶν δυνάμεων καὶ τῶν φυσικῶν νόμων, βεβαιώνουν τὸ λόγο τῆς Γραφῆς γιὰ μέλλουσα Kρίσι, ἀνταπόδοσι κατὰ τὰ ἔργα ἑκάστου, αἰώνια εὐτυχία καὶ αἰώνια δυστυχία. Ἀλλ' ἡ μωροφιλοδοξία καὶ ἡ πλουτομανία ποῦ ἀφήνουν καιρὸ στοὺς μωροφιλοδόξους καὶ πλουτομανεῖς γιὰ νὰ διαβάσουν τὴ Γραφή, καὶ νὰ ἐξετάσουν τὰ τεκμήρια τοῦ Xριστιανισμοῦ, καὶ νὰ γνωρίσουν καὶ ἀναγνωρίσουν τὴν ἀλήθεια, καὶ ν' ἀποβάλουν τὴν ἰδιοτέλεια καὶ ἀδικία καὶ ἀπανθρωπία, καὶ νὰ ἐγκολπωθοῦν τὴν ἀγάπη, καὶ ν' ἀποφύγουν τὴν αἰώνια δυστυχία; Ὄντως ἀξιολύπητοι καὶ ἀξιοθρήνητοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἢ μᾶλλον ἀπάνθρωποι. Kαὶ πρῶτοι οἱ Ἱεράρχες ἀτομικῶς καὶ συνοδικῶς ἔπρεπε νὰ τοὺς ἐλέγχουν καὶ νὰ τοὺς στηλιτεύουν μὲ γλῶσσα Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Πατέρων. Ἀλλὰ κατὰ κανόνα οἱ Ἱεράρχες μας πάσχουν ἀπὸ ἀφωνία…

            Πατέρες ἄφωνοι! Tρομερὴ ἡ εὐθύνη σας.