Η δημοσιογραφία της Νέας Εποχής

Η Πατρίδα έγινε μια απέραντη διαδήλωση.' Ενα απέραντο δικαστήριο. Μυνητήριο και τηλεδικείο. Η δημοσιογραφία της Νέας Τάξης χαρακτηρίζεται από εμπάθεια, αμετρία, προκατάλειψη και γενίκευση. Βάζει χρώμα και κομματικό τόνο στις ειδήσεις και δεν αφήνει ελεύθερη την κρίση στον ακροατή και τηλεθεατή.

Η τέταρτη εξουσία τείνει να υποκαταστήσει όλες τις άλλες θεσμικές λειτουργίες του κράτους. Το πραγματικό παρακράτος είναι τα κανάλια και οι αθέατοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης με τα συμφέροντα τους, που κατευθύνουν τους μερικά αξιολύπητους δημοσιογράφους στή στοχευμένη ενημέρωση.

Η ετεροβαρής αυτή λειτουργία της πληροφόρησης των πολιτών, συχνά από ασπούδαστους και ατάλαντους υπηρέτες της, δεν έχει να προσφέρει σχεδόν τίποτε, μάλιστα δε βλάπτει και τη δημοκρατία. Αλήθεια, πόσο πραγματικά δύσκολο να βρεθεί και να ειπωθεί η αλήθεια!

Το ερώτημα είναι γιατί μια τέτοια συμπεριφορά του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και των ΜΜΕ; Η αιτία είναι μία: ο φόβος. "Ο φόβος φυλάει τα έρημα". Φοβούνται είτε λόγω ενοχής είτε λόγω συμφέροντος είτε λόγο ένταξης. Φοβούνται πολλοί κάτι που δεν ξέρουν και όμως εμφανίζεται. Κάτι που ξέρουν και φοβούνται μη το χάσουν. Κάποιους που τους ξέρουν και φοβούνται μη χαθούν οι ίδιοι. Έτσι όμως αλλοιώνεται η είδηση, διαμορφώνονται - μορφοποιούνται - τα γεγονότα, στρογγυλεύονται τα αρνητικά και γίνονται οι δημοσιογράφοι ανθρωπάρεσκοι και οχι αληθινοί. Βάζουν νερό στο κρασί τους, παραβιάζουν τη συνείδησή τους και γίνονται εργάτες της "οφθαλμοδουλείας". Προκαλούν τον κόσμο να οργισθεί και να αγανακτήσει.

Το ψέμα, η μισή αλήθεια, η χαλκευμένη είδηση, η βιασύνη στην εξαγωγή δικαστικών συμπερασμάτων, όλα αυτά, έχουν κοντά ποδάρια. Πάντοτε θα λάμπει η αλήθεια. Βαθιά και μυστικά στην ανθρώπινη καρδιά υπάρχει ασίγαστη δίψα για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και το ποτάμι πάντα βρίσκει το δρόμο του.

Μέχρι τότε όμως "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία [και η αλήθεια]".

Χριστιανίκή Εστία Λαμίας