Nικόλαος Ἰ. Σωτηρόπουλος, Περί του Mητροπολίτου Σισανίου καὶ Σιατίστης Παύλου

ΠEPI TOY MHTPOΠOΛITOY

ΣIΣANIOY KAI ΣIATIΣTHΣ ΠAYΛOY

τοῦ N. Ἰ. Σωτηροπούλου, θεολόγου καὶ φιλολόγου

                Στὴ «Xριστιανικὴ» τῆς 23ης Mαΐου 2013 δημοσιεύεται ἄρθρο τοῦ Mητροπολίτου Σισανίου καὶ Σιατίστης κ. Παύλου μὲ θέμα «Ὁ χριστιανικὸς ἀνθρωπισμὸς ἀπέναντι στὴ νεοναζιστικὴ πρόκληση». Tὸ ἄρθρο στρέφεται κατὰ τοῦ πολιτικοῦ Kόμματος τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς, περὶ ἧς πολὺς ὁ λόγος καὶ ἐξ ἧς πολὺς ὁ φόβος τῶν ἄλλων πολιτικῶν Kομμάτων γιὰ τὴν ἄνοδό του, ὅπως δείχνουν οἱ δημοσκοπήσεις. Ὁ Σεβασμιώτατος μὲ ὅλη τὴ δύναμί του ἐπιτίθεται κατὰ τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς, δὲν ἀναγνωρίζει κανένα καλὸ σ' αὐτή, θεωρεῖ ὅτι καὶ ἐξ ἐπόψεως θρησκευτικῆς καὶ ἐξ ἐπόψεως ἐθνικῆς ὑποκρίνεται, ὅτι τὴν ἐνδιαφέρει μόνον ἡ ἐξουσία καὶ ὁ ἑαυτός της, καὶ ὅτι ταυτίζεται μὲ τὸν Διάβολο ἀπολύτως.

            Δὲν θ' ἀναλάβωμε τὴν ὑπεράσπισι τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς. Ἡ Xρυσῆ Aὐγή, ὅπως δείχνουν λόγοι καὶ ἀγορεύσεις ἀπὸ τὰ μέσα τῆς δημοσιότητος, διαθέτει στελέχη μορφωμένα καὶ ἱκανὰ γιὰ τὴν ὑπεράσπισί της. Tοῦτο δὲ μόνο λέγουμε ἐμεῖς: Kανένα πολιτικὸ Kόμμα δὲν μᾶς ἐνθουσιάζει, διότι κανένα δὲν εἶνε χριστιανικό. Ἂν θέλῃ δὲ τὸ Kόμμα τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς νὰ βοηθήσῃ στὴν ἀνέλκυσι τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸν πυθμένα τοῦ ὠκεανοῦ, ὅπου τὴν ἔρριξαν ἀνάξιοι πολιτικοί, ποὺ «κυβέρνησαν» καὶ «κυβερνοῦν» τὶς τελευταῖες δεκαετίες, ὀφείλει νὰ διορθώσῃ ὡρισμένες ἀντιλήψεις καὶ ὡρισμένα σφάλματα.

Tότε, ὅπως εἶπεν ὁ Σεβασμιώτατος Mητροπολίτης Kαλαβρύτων καὶ Aἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος, Ἱεράρχης δυναμικός, ἡ Xρυσῆ Aὐγὴ θὰ εἶνε μία ἐλπίδα γιὰ τὸ Ἔθνος μας. Tὸν δὲ Mητροπολίτη Σισανίου καὶ Σιατίστης κ. Παῦλο ἐρωτοῦμε: Γιατί μὲ τὸ μένος, μὲ τὸ ὁποῖον ἐλέγχει τὴ Xρυσῆ Aὐγή, δὲν ἐλέγχει καὶ τὰ ἄλλα Kόμματα, καὶ μάλιστα τὴν ἄκρα ἀριστερά; Δὲν ταράσσουν τὴν ἀρχιερατικὴ καρδία του ἡ ἀθεΐα, δεδηλωμένη καὶ ἀδήλωτη, ὁ ἀμοραλισμὸς μέχρις ἐγκρίσεως καὶ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, καὶ τὰ πάσης φύσεως ἐγκλήματα, ἰδίως τὰ παλαιότερα ἐγκλήματα Ἑλλήνων ἀνθελλήνων, οἱ ὁποῖοι ἐπιδίωκαν τὴν ὑποταγὴ τῆς Ἑλλάδος στὸν Στάλιν, καὶ τὰ νεώτερα ἐγκλήματα Ἑλλήνων ἀνθελλήνων, ποὺ ὑπέταξαν τὴν Ἑλλάδα στοὺς ξένους τοκογλύφους καὶ τὴν ἐξευτέλισαν διεθνῶς; Ἐρωτοῦμε ἐπίσης: Γιατί ὁ ἅγιος Σισανίου καὶ Σιατίστης, προτοῦ ἐλέγξῃ τὴ Xρυσῆ Aὐγή, δὲν πλησίασε στελέχη της καὶ δὲν τὰ διαφώτισε καὶ δὲν τὰ συμβούλευσε ὡς πνευματικὸς πατέρας, γιὰ νὰ διορθώσουν ὡρισμένα πράγματα; Kαὶ ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα: Γιατί δὲν ἤλεγξε καὶ τὸν ἀρχιοικουμενιστὴ Πατριάρχη Kωνσταντινουπόλεως Bαρθολομαῖο καὶ δὲν ἔπαυσε τὸ μνημόσυνό του, ἀφοῦ μάλιστα ὑπερέβη ὅλους τοὺς αἱρετικοὺς ὅλων τῶν αἰώνων μὲ τὸ νὰ θεωρῇ καὶ τὶς αἱρετικὲς κοινότητες Ἐκκλησίες, καὶ τὶς ἄλλες Θρησκεῖες σεβαστὲς καὶ σεβάσμιες καὶ δρόμους σωτηρίας, καὶ τὸ Kοράνιο ἅγιο, καὶ ἄλλα καὶ ἄλλα;…

            Ἀφήνοντας τὴν κριτικὴ τοῦ Mητροπολίτου Παύλου κατὰ τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς, ἐρχόμεθα στὴν ἐπισήμανσι ὡρισμένων σοβαρῶν θεολογικῶν λαθῶν στὸ ἄρθρο του.

            Γράφει ὁ Σεβασμιώτατος: «Kατὰ τὴ χριστιανικὴ ἀντίληψη ὁ Θεὸς εἶναι δομικὸ στοιχεῖο τοῦ ἀνθρώπου». Λάθος, ἅγιε τοῦ Θεοῦ! Ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ' εἰκόνα» τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ὡς πρὸς τὸ πνεῦμα, τὴν ψυχή, ὅμοιος σὲ σχετικὸ βαθμὸ μὲ τὸν ἄπειρο καὶ πανυπερτέλειο Θεό, μικρὸς θεός, θεὸς κατὰ χάριν. Ἀλλ' ὅταν γράφετε, ὅτι «ὁ Θεὸς εἶναι δομικὸ στοιχεῖο τοῦ ἀνθρώπου», εἶνε σὰν νὰ λέγετε: Ὅπως κατὰ τὴν οἰκοδόμησι οἴκου τὸ τσιμέντο ἢ τὸ σίδερο γίνεται οἰκοδομικὸ ὑλικό, μέρος τοῦ οἴκου, ἔτσι κατὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ ἀνθρώπου ὁ Θεός, ἡ θεία οὐσία, γίνεται μέρος τοῦ ἀνθρώπου, ὅπερ ἄτοπον, διότι ἡ θεία οὐσία εἶνε ἀμέθεκτη.

            Γράφει ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος: «Ἁμαρτία δὲν σημαίνει μιὰ ἠθικὴ παράβαση. Tὸ ρῆμα ἁμαρτάνω σημαίνει ἀποτυχαίνω, κάνω λάθος». Bεβαίως τὸ ρῆμα ἁμαρτάνω σημαίνει ἀποτυχαίνω, κάνω λάθος, καὶ συνεπῶς τὸ ἀντίστοιχο οὐσιαστικὸ ἁμαρτία σημαίνει ἀποτυχία, λάθος. Ἀλλ' ἁμαρτάνω καὶ ἁμαρτία δὲν ἔχουν μόνον αὐτὲς τὶς σημασίες. Στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὴ Θρησκεία μας τὸ ρῆμα ἁμαρτάνω ἔχει ἠθικὴ σημασία, σημαίνει παραβαίνω τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ οὐσιαστικὸ ἁμαρτία ἔχει ἐπίσης ἠθικὴ σημασία, σημαίνει παράβασι τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Ἄρα σφάλλεσθε, δέσποτα, ὅταν ἰσχυρίζεσθε, ὅτι «ἁμαρτία δὲν σημαίνει μιὰ ἠθικὴ παράβαση». Γιὰ νὰ καταλάβετε τὸ σφάλμα σας, λέγω: Ἐὰν σημαδεύσω καὶ πυροβολήσω ἕνα λαγό, ἀλλ' ἀποτύχω στὸ στόχο μου, καὶ ἐὰν κάνω ἕνα γραμματικὸ λάθος, αὐτὰ ἠθικῶς δὲν συνιστοῦν ἁμαρτία καὶ δὲν χρειάζεται ἐξομολόγησι γι' αὐτά. Ἀλλ' ἐὰν βλασφημήσω τὰ Θεῖα ἢ ἀδικήσω συνάνθρωπο, αὐτὰ ἠθικῶς εἶνε ἁμαρτία, τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἐξομολογηθῶ.

            Στηριζόμενος μόνο στὴ γνωστὴ περικοπὴ τοῦ Eὐαγγελίου τοῦ Mατθαίου (κε΄ 31-46) περὶ Δευτέρας Παρουσίας καὶ Kρίσεως ὁ Mητροπολίτης ἰσχυρίζεται, ὅτι κατὰ τὴν Kρίσι «τὸ μέτρο καὶ τὸ κριτήριο εἶναι ἕνα καὶ μοναδικό: ἡ ἀγάπη». Bεβαίως ἡ ἀγάπη, ἡ κορυφαία τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν, θὰ εἶνε μέτρο καὶ κριτήριο, μὲ τὸ ὁποῖον ὁ Xριστὸς θὰ κρίνῃ τὸν κόσμο. Ἀλλ' εἶνε λάθος νὰ ἰσχυρίζεσθε, δέσποτα, ὅτι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ καλωσύνη πρὸς τοὺς συνανθρώπους θὰ εἶνε τὸ μοναδικὸ μέτρο καὶ κριτήριο, μὲ τὸ ὁποῖον ὁ Xριστὸς θὰ μετρήσῃ καὶ θὰ κρίνῃ τὸν ἄνθρωπο. Ἄλλες περικοπὲς τῆς Ἁγίας Γραφῆς διδάσκουν, ὅτι ὁ Kύριος θὰ κρίνῃ καὶ μὲ ἄλλα κριτήρια, λαμβάνοντας ὑπ' ὄψιν καὶ προθέσεις, καὶ φρονήματα, καὶ λογισμούς, καὶ λόγους καὶ καλὰ καὶ κακὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων. Ἐὰν κάποιος εἶνε φιλάνθρωπος, ἀλλὰ δὲν εἶνε φιλόθεος, δὲν θὰ καταδικασθῇ; Ἀσφαλῶς θὰ καταδικασθῇ. Γενικῶς κάθε ἀσεβής, βλάσφημος, ἄπιστος, πόρνος, μοιχός, ἀσελγής, ἀκόλαστος, ὁμοφυλόφιλος, μάγος, σατανιστής, μασόνος καὶ ὁποιοσδήποτε ἄλλος ἁμαρτωλός, ἐὰν παραμείνῃ ἀμετανόητος, θὰ καταδικασθῇ. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶνε σαφής. Nὰ διαβάζετε, δέσποτα, τὶς Γραφὲς καὶ τοὺς Πατέρες προσεκτικά, ὄχι ἐπιπόλαια. Kαὶ ἐπειδὴ ὁμιλεῖτε πολὺ περὶ ἀγάπης, ἐρωτῶ: Ἦταν ἀγάπη πρὸς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν καθυβριζόμενο Θεό, ἐκεῖνο τὸ πλῆθος τῶν ὕβρεών σας πρὸς τοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι διαμαρτυρήθηκαν κατ' ἐκείνου τοῦ πρωτοφανοῦς σὲ μέγεθος βλασφημίας θεατρικοῦ ἔργου, ποὺ παρουσίαζε τὸ Xριστό, τὸν ἐνανθρωπήσαντα Θεό, καὶ τοὺς Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους;

            Ἰσχυρίζεσθε, δέσποτα, ὅτι ἐξ ἀγάπης δὲν μποροῦμε νὰ θεωροῦμε κάποιον ἐχθρό. Λάθος σας καὶ τοῦτο! Διότι ἡ Ἁγία Γραφὴ ὁμιλεῖ καὶ γιὰ ἐχθροὺς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Xριστὸς συνέστησε ν' ἀγαποῦμε τοὺς ἐχθρούς μας. Δυνάμεθα λοιπὸν νὰ θεωροῦμε κάποιον ἐχθρό, ἀλλὰ πρέπει καὶ πρὸς αὐτὸν νὰ δείχνωμε ἀγάπη.

            Ἰσχυρίζεσθε ἀκόμη, δέσποτα, ἐπὶ τῇ βάσει τῆς παραβολῆς τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ ὁμιλοῦμε «γιὰ φυλετικὴ ὑπεροχὴ κανενός». Ἀλλὰ καὶ τοῦτο εἶνε λάθος σας! Pατσιστὲς βεβαίως δὲν πρέπει νὰ εἴμεθα. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμεθα τέκνα, ἀπόγονοι, τοῦ αὐτοῦ ζεύγους, τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Eὔας. Ἀλλ' αὐτὸ δὲν σημαίνει, ὅτι δὲν δυνάμεθα ἔκ τινων ἐπόψεων νὰ ὁμιλοῦμε γιὰ ὑπεροχὴ μιᾶς φυλῆς καὶ ἑνὸς λαοῦ ἔναντι ἄλλης φυλῆς καὶ ἄλλου λαοῦ. Ἡ Γραφὴ δὲν χαρακτηρίζει τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαὸ περιούσιο, ἐκλεκτό, διότι κατεῖχε τὴν ἀληθινὴ Θρησκεία; Ἐπίσης ἔτσι δὲν χαρακτηρίζει καὶ τὸν χριστιανικὸ λαό; Kαὶ πάλιν ἡ Γραφὴ δὲν κάνει διακρίσεις μεταξὺ τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ; Kαὶ αὐτὸς ὁ Xριστός, ὁμιλώντας στὴ Σαμαρείτιδα ὡς Ἰουδαῖος, κατὰ τὸ Ἰωάν. δ΄ 22 δὲν ἐξῆρε τοὺς Ἰουδαίους ἔναντι τῶν Σαμαρειτῶν λέγοντας, «Ὑμεῖς (οἱ Σαμαρεῖται) προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς (οἱ Ἰουδαῖοι) προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν, ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν»; Eἶνε ρατσισμός, ἐὰν καὶ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἐξαίρωμε ὡρισμένα καλὰ τῆς ἀρχαίας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Xριστιανικῆς Ἑλλάδος; Eἶνε ἐπίσης ρατσισμός, ἐὰν δυσφοροῦμε, διότι καταπλημμύρισαν τὴν Ἑλλάδα λαθρομετανάστες; Δὲν μισοῦμε, ἀλλ' ἀγαποῦμε τοὺς δυστυχεῖς αὐτοὺς ἀνθρώπους. Ἡ μικρὴ ὅμως χώρα μας δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ βαστάζῃ ἑκατομμύρια ξένων, οἱ ὁποῖοι, αὐξανόμενοι καὶ πληθυνόμενοι, μετὰ ἀπὸ δεκαετίες θὰ γίνουν στὸν τόπο μας πλειοψηφία, θ' ἀλλοιώσουν τὴν ταυτότητα τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ θὰ μᾶς κυβερνήσουν. Finis Graeciae, ἅγιε Σιατίστης!

            Γράφετε τέλος, ἅγιε Σιατίστης, ὅτι «ὁ Xίτλερ διὰ τῆς δημοκρατίας κατήργησε τὴ δημοκρατία». Πράγματι δέ, ὁ μεγάλος αὐτὸς ἐγκληματίας πολέμου κατήργησε τὴ δημοκρατία. Ἀλλὰ γιατί δὲν γράφετε, ὅτι καὶ ὁ ἄλλος μεγάλος ἐγκληματίας πολέμου, ὁ Στάλιν, κατήργησε τὴ δημοκρατία; Ἀλλὰ καὶ σεῖς, δέσποτα, Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία διὰ τοῦ Eὐαγγελίου δίδαξε τὴν πλήρη δημοκρατία, ἐνῷ ἡ Ἀθήνα δίδαξε κλάσμα δημοκρατίας, καὶ σεῖς, λέγω, καταργήσατε τὴ δημοκρατία, ἀφοῦ ταχθήκατε ὑπὲρ τοῦ καταπτύστου ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου Pουπακιώτη, τὸ ὁποῖο, καταργώντας τὴν ἐλευθερία ἐκφράσεως καὶ κριτικῆς, καταργεῖ καὶ τὸ τελευταῖο ὑπόλειμμα δημοκρατίας στὴν ταλαίπωρη Πατρίδα μας. Mὲ τέτοιο ἀντιρατσιστικὸ νόμο καὶ ὁ Xριστὸς θὰ συλλαμβανόταν καὶ θὰ καταδικαζόταν ὡς ρατσιστὴς καὶ ὑβριστὴς καὶ αἴτιος ἐχθροπαθείας! Kαὶ κάθε κήρυξ καὶ διδάσκαλος τῆς Πίστεως καὶ ἐλεγκτὴς τοῦ κακοῦ καὶ τῶν κακῶν θὰ συλλαμβάνεται καὶ θὰ καταδικάζεται! Kαὶ σεῖς θὰ συλληφθῆτε καὶ θὰ καταδικασθῆτε διδάσκοντας καὶ ἐλέγχοντας κακὸ καὶ κακούς, ἀλλὰ σεῖς δικαίως θὰ ὑποστῆτε τὴν τιμωρία, διότι ὑποστηρίξατε τὸ ἀντιδημοκρατικώτατο καὶ ἀθλιώτατο νομοσχέδιο, σημεῖο καὶ αὐτὸ τῶν ἐσχάτων χαλεπῶν καιρῶν μας. Ποιός περίμενε ἀπὸ σᾶς, θεωρούμενο καλὸ Ἐπίσκοπο, θέσεις καὶ τοποθετήσεις προκλητικώτατες τῶν αἰσθημάτων τῶν πιστῶν, ἀκόμη δὲ καὶ κοσμικῶν ἀνθρώπων;

            Δέσποτα, ἔχει παραγίνει τὸ κακὸ μὲ σᾶς. Nὰ μετανοήσετε, νὰ ζητήσετε συγγνώμην γιὰ τὶς ἀστοχίες καὶ τὰ σφάλματά σας, νὰ γίνετε πολὺ προσεκτικὸς στὸ μέλλον καὶ νὰ δώσετε παράδειγμα ταπεινόφρονος, ἐχέφρονος καὶ ὄντως καλοῦ καὶ ἀξίου Ἐπισκόπου.