Κυριακή της Σαμαρείτιδος - «Η εν πνεύματι και αληθεία λατρεία του Θεού»

«Η εν πνεύματι και αληθεία λατρεία του Θεού»

            Μία από τις πλούσιες και περιεκτικές διδασκαλίες του Κυρίου μας διηγείται το Ευαγγέλιο της Κυριακής, η οποία χαρακτηριστικά αναφέρεται ως «Κυριακή της Σαμαρείτιδος». Κατ' αυτήν ο Ιησούς ομιλεί με μία γυναίκα Σαμαρείτιδα, γεγονός ξένο και ασυνήθιστο για την εποχή, διότι, πρώτον ως γυναίκα η Σαμαρείτιδα δεν θεωρούνταν ισάξια με τον άνδρα και ως εκ τούτου δεν ήταν ικανή να ακούσει και να αφουγκραστεί την θρησκευτική διδασκαλία και δεύτερον υπήρχε μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ Ιουδαίων και Σαμαρειτών την εποχή εκείνη.

            Στο φρέαρ του Ιακώβ συναντά ο Ιησούς την Σαμαρείτιδα γυναίκα και παίρνοντας αφορμή από την άντληση του νερού και την επιθυμία να ξεδιψάσει, αρχίζει την διδασκαλία περί της λατρείας του Θεού. Στην ερώτηση της γυναικός για τον ενδεδειγμένο τόπο προσευχής και λατρείας του Θεού μεταθέτει το θέμα και το οριοθετεί όχι στον τόπο αλλά στον τρόπο προσευχής και λατρείας. Ήλθε - της λέει - ο καιρός κατά τον οποίο οι άνθρωποι θα λατρεύουν τον Θεό με τη δύναμη του Πνεύματος, η οποία φανερώνει την αλήθεια. Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της λατρείας του Θεού η «εν πνεύματι και αληθεία» προσκύνηση και λατρεία. Τι συμβολίζουν όμως οι δύο αυτές έννοιες;

            Μόνο οι αναγεννημένοι εκ του πνεύματος δικαιούνται να λατρεύουν τον Θεό. Όσοι δια του ιερού Βαπτίσματος και Χρίσματος έλαβαν την σφραγίδα Του, έγιναν μέλη του Σώματός Του, μετέχουν στη ζωοποιό Του χάρη και υπακούουν και ακολουθούν το άγιο Θέλημά Του. Η πνευματική λατρεία δεν περιορίζεται σε εξωτερικές ενέργειες, σε μία ψεύτικη τήρηση των εντολών, σε ποσοτικό υπολογισμό των αρετών με την σκέψη της μελλοντικής αμοιβής. Η πνευματική λατρεία δεν είναι η κατά χρέος άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων, ο εκκλησιασμός, το άναμμα του κεριού, η τυποποιημένη προσευχή. Η πνευματική λατρεία και προσευχή δεν πηγάζει από τα χείλη, αλλά αναβλύζει μέσα από την καρδιά, η οποία φλέγεται από αγάπη για τον Θεό. Πνευματική λατρεία είναι η έξ όλης της ψυχής και εξ όλης της καρδίας και εξ όλης της ισχύος και εξ όλης της διανοίας προσήλωση στον Θεό και η ολόθυμη αφοσίωση και αφιέρωση σ' Εκείνον. Η αληθινή ευγνωμοσύνη για όσα, ορατά και αόρατα, μας προσφέρει η Πρόνοιά Του κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Η ανάδειξη της υπάρξεώς μας σε ναό στον οποίο κατοικεί το Πνεύμα το Άγιο και εξ αυτού υμνείται και δοξολογείται το πανάγιο Όνομά Του.

            Την αλήθεια της λατρείας με την οποία λατρεύεται ο Θεός μάς την δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός. Με την ενανθρώπησή Του, τη διδασκαλία Του και τη θυσία Του μας φανέρωσε τον εν Τριάδι αληθινό Θεό και το σχέδιο της Θείας Οικονομίας για την σωτηρία μας. Μας έδωσε την δυνατότητα να μετέχουμε στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, να κοινωνούμε το πανάχραντο Σώμα Του και το Τίμιο Αίμα Του, να γινόμαστε μέλη του Σώματός Του. Άνοιξε τις πύλες της αιωνίου Βασιλείας Του, οι οποίες μέχρι τότε ήταν ερμητικά κλειστές, λόγω της παρακοής και της αμετανοησίας του ανθρώπου.

            Λατρεύοντας τον Θεό μας «εν πνεύματι και αληθεία» παίρνουμε δύναμη. Αισθανόμαστε την ύπαρξή Του δίπλα μας. Παίρνουμε δύναμη και κουράγιο, να συνεχίσουμε τον βίο μας παρ' όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αναφύονται καθημερινά. Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σ' Εκείνον και συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε τον προσωπικό μας Γολγοθά. Σηκώνουμε τον σταυρό μας, γνωρίζοντας ότι πάντοτε μετά την σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση, η αιώνια γαλήνη, η αιώνια τρυφή και Βασιλεία του Θεού. 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλίππων Νεαπόλεως & Θάσου.