Σατανισμός και Ναζισμός

Δείτε σχετικά άρθρα:

-Σατανισμός – Σατανολατρεία [γενική θεώρηση]

-Ο Σατανισμός στην Eλλάδα

Ναζισμός και σατανισμός

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ: Ο ναζιστικός σατανισμός είναι ακραίο παράδειγμα λατρευτικής αναβίωσης του φασισμού. Εμπνεόμενες από τον Λαβέι, νεοναζιστικές ομάδες συνδυάζουν σατανικές τελετουργίες με τη χιτλερικη λατρεία και τη ναζιστική ιδεολογία! Οι επιθέσεις σατανιστών Ναζί κατά του Χριστιανισμού, που γίνονται ακόμη βιαιότερες από τον αντισημιτισμό τους, πηγάζουν από τη θεωρία του Νίτσε περί Υπερανθρώπου και από τον κοινωνικό δαρβινισμό για τη δύναμη, την κατάκτηση και την επιβίωση του ισχυρότερου, ιδέες του Εθνικοσοσιαλισμού. Όταν οι Ναζί σατανιστές επιδίδονται στις δαιμονικές τελετουργίες, με αναφορές στο Χίτλερ, αποδέχονται μια παρόρμηση για εξουσία δείχνοντας δολοφονικές προθέσεις στους εχθρούς τους. Στο λατρευτικό περιβάλλον τους, απεικονίσεις του Χίτλερ και του Σατανά αντιπροσωπεύουν κορυφαία σύμβολα, ενώ οι “πιστοί” επιδεικνύουν επιθετικότητα κατά του καπιταλισμού, του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού, της δημοκρατίας, των άλλων φυλών, της “αγέλης”. Ο αγκυλωτός σταυρός συνυπάρχει με μαύρα κεριά, νεκροκεφαλές και μαγικές πεντάλφες,.

ΛΑΒΕΪ – ΑΚΟΥΙΝΟ- ΚΡΩΟΥΛΥ: Ο Λαβέι έβλεπε το Σατανά ως σύμβολο του ανθρώπινου εγωισμού. Αντίθετα, άλλος κορυφαίος σατανιστής, ο Ακουίνο, πίστευε στην ύπαρξη του διαβόλου. Σε τελετουργίες του Ναού του Σηθ, θεού της αρχαίας Αιγύπτου, επικαλούνταν τον Πρίγκιπα του Σκότους. Την 21/6/1975 ο Μάικλ Ακουίνο δέχθηκε άμεση αποκάλυψη από τον Σατανά, που ημοσιεύθηκε με τον τίτλο: “Το Βιβλίο της Νυχτερινής Έλευσης”. Η αποκάλυψη αυτή παρουσίαζε τον εικοστό αιώνα σαν την αρχή μιας νέας σατανικής προσφοράς. Απέτιε φόρο τιμής στην προγενέστερη προφητεία του Κρώουλυ, στον οποίο αναφερθήκαμε αλλού, περί Νέας Εποχής του Ώρου, με κύρια χαρακτηριστικά την πολιτική ισχύος και μαζικές καταστροφές. Οι πρακτικές του Ακουίνο περιελάμβαναν μαγεία και επίκληση δαιμόνων. Εντυπωσιασμένος από τη δύναμη του Τρίτου Ράιχ, ο Ακουίνο πίστευε στο ναζιστικό αποκρυφισμό, θεωρώντας τον Χίμλερ μύστη του σατανισμού.

ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ - ΜΑΪΑΤ: Στη δεκαετία του 1990, οι ναζιστικές σατανικές αιρέσεις συνδύζαν παγανισμό με χιτλερισμό. Στη Βρετανία, το Τάγμα των Εννέα Γωνιών, που ιδρύθηκε από τον Ντέιβιντ Μάιατ, εξυμνούσε τη σκοτεινή, καταστροφική πλευρά της ζωής μέσα από αντιχριστιανικές θεωρήσεις και δόσεις κοινωνικού δαρβινισμού. Στη Γαλλία, ο Κριστιάν Μπουσέ (Christian Bouchet) συνδυάζει τη μαγεία του Άλιστερ Κρόουλυ με αντισημιτικές και φασιστικές ιδέες. Αντιπρόσωπος του ναζιστικού σατανισμού στη Βρετανία είναι ο Ντέιβιντ Ουίλιαμ Μάιατ, του οποίου η σκέψη επηρέασε τον παγκόσμιο σατανισμό. Το 1968 ο νεαρός Μάιατ βρέθηκε σε σύναξη μάγων στο Φένλαντ, ενώ αργότερα εντάχθηκε σε μυστικές ομάδες του Λονδίνου που ασκούσαν τη μαγεία της “Χρυσής Αυγής” (ναι, έτσι ονομάζεται) και του Άλιστερ Κρόουλυ. Ο Μάιατ παρέμενε ασυγκίνητος από τις αποκρυφιστικές, μαγικές τελετουργίες που παρακολουθούσε, διότι επιζητούσε κάτι συναρπαστικότερο και πραγματικά δαιμονικό. Ταυτοχρόνως μέσω του σατανισμού επεδίωκε να δημιουργηθεί ένας νέος ατρόμητος, ανώτερος ανθρώπινος τύπος, με την νιτσεϊκή έννοια.

Αργότερα, ήρθε σε επαφή με το Βρετανικό Κίνημα, που είχε ιδρύσει ο Κόλιν Τζόρνταν. Κάποτε, ο Μάιατ έτυχε να γίνει μάρτυρας μιας οδομαχίας. Καθώς αναζητούσε την περιπέτεια και την έξαρση, ένιωσε ενστικτωδώς να ελκύεται από τη συντροφικότητα των μαχητών σκίνχεντς που αγωνίζονταν εναντίον υπέρτερου αριθμού αριστερών διαδηλωτών. Έτσι προσχώρησε στο κίνημα και συμμετείχε τακτικά στις συγκεντρώσεις. Τον Μάιατ τον εντυπώσιαζαν όσα έγραφε για τον Εθνικοσοσιαλισμό ο Τζόρνταν, που τον μύησε στις ναζιστικές αξίες. Για τον Μάιατ, Ναζισμός και σατανισμός αντιπροσώπευαν τη νιτσεϊκή αυτοϋπέρβαση και τη δημιουργία ενός τολμηρού και τρομερού πολεμιστή. Το 1973 γνώρισε μια γυναίκα που ηγούνταν της ΟΝΑ, σατανιστικής ομάδας μαγισσών, από τις πρακτικές της οποίας ένιωσε να συναρπάζεται. Η ΟΝΑ ισχυριζόταν ότι καταγόταν από τη λατρεία μιας σκοτεινής, βίαιης θεάς, της τέταρτης π.Χ. χιλιετίας. Οι τελετουργίες της ΟΝΑ, ως παγανιστικής θρησκείας της φύσης, σχετίζονταν με την ανατολή αστέρων την άνοιξη και το φθινόπωρο, ενώ οι πιστοί της οργάνωναν τελετές σε μεγαλιθικά μνημεία και πέτρινους κύκλους. Μετά την έλευση του Χριστιανισμού, αυτή η νεολιθική θρησκεία παρήκμασε συρρικνούμενη σε μια περιθωριακή λαϊκή λατρεία, που ακολουθούσαν ελάχιστα άτομα κατά το Μεσαίωνα, ιδίως στην Ουαλία, τον υποτιθέμενο προϊστορικό τόπο προέλευσής της (κελτική κοιτίδα). Ο Μάιατ ανέλαβε σύντομα την ηγεσία της οργάνωσης, ενώ κωδικοποίησε τις διδασκαλίες της οργάνωσης και δημιούργησε σύστημα μύησης και εκπαίδευσης μελών. Οι τελετουργίες περιελάμβαναν επικλήσεις στο σατανά και τον Αδόλφο Χίτλερ.

Σε άλλες πρακτικές του τάγματος χρησιμοποιούσαν κρυστάλλους και ηχητικές δονήσεις, το λεγόμενο Μυστικό Ψαλμό, σωματικές δοκιμασίες και ανάληψη επικίνδυνων εργασιών, με σκοπό την ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ηγετικών ικανοτήτων. Ο Μάιατ έγραψε πολλά τελετουργικά βιβλία, όπως Τα Μαύρα Βιβλία του Σατανά, Ναός, Όστια (Hostia) κ.ά. Κατά τον Μάιατ, ο αληθινός σατανιστής πρέπει να υπερβεί περιορισμούς που θέτει η φύση, προκειμένου να έρθει σε επαφή και να ταυτιστεί με την σφαίρα των δαιμονικών δυνάμεων του σύμπαντος(!). Η πρόσβαση στο δαιμονικό βασίλειο εξασφαλίζεται μέσω «κόμβων».

Οι κόμβοι δημιουργούνται από κακές πράξεις και βλάσφημες τελετουργίες. Στο πλαίσιο της διδασκαλίας περί αυθυπέρβασης, ο Μάιατ διακηρύσσει ότι ο σατανισμός απαιτεί τέλεση πράξεων, που θεωρούνται απαγορευμένες, όπως η τέλεση ανθρωποθυσιών ως μύηση και απόρριψη της ανθρώπινης ηθικότητας. Ο Μάιατ έγραψε οδηγίες για την επιλογή και τη δοκιμασία των «opfer» (θυμάτων) πριν από την τελετουργική τους εκτέλεση. Αυτού του είδους οι «ανθρώπινες προσφορές» υποτίθεται ότι αναβάθμιζαν την επαφή του σατανιστή με τις σκοτεινές δυνάμεις, διότι φόνος και αιματοχυσία θεωρούντο φορείς ισχυρής, δαιμονικής εξελικτικής αξίας. Η ανθρωποθυσία σχετίζεται με μια παράδοση της προϊστορικής ΟΝΑ, όπου τα θύματα προσφέρονταν για να εξευμενίσουν τη θεότητα Μπαφομέτ (Δες εικόνα) στην εαρινή ισημερία και στην ανατολή του αστέρα Αρκτούρου το φθινόπωρο.

ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΟΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ: Κατά τον Μάιατ, η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ήταν μια πρακτική έκφραση του σατανικού πνεύματος: υπό την ηγεσία του Χίτλερ, που μπορούσε να χρησιμοποιεί τη μη φυσική ενέργεια ώστε να επιτυγχάνει πολιτικούς στόχους. Ακόμη κατά τον ίδιο, “η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ήταν μια έκρηξη εωσφορικού φωτός σε έναν κατά τα άλλα ειρηνευμένο και πληκτικό κόσμο» (!). Ο Μάιατ αντιμετωπίζει τους έγχρωμους μετανάστες σαν «βαρβαρική ορδή» εντός του δυτικού πολιτισμού. Από την άλλη, θεωρεί τους σκίνχεντς «εσωτερικούς βαρβάρους» που δυσφορούν με την παρουσία των μεταναστών και πολεμούν για την επικράτειά τους. Αυτοί οι «νεαροί Άριοι» απορρίπτουν την ηθική και τον τρόπο ζωής της αστικής τάξης. Για τον Μάιατ, οι σκίνχεντς και τα μουσικά μεταλλικά ναζιστικά συγκροτήματα είναι «από τους καλύτερους της φυλής μας, αληθινοί πολεμιστές που “σκέπτονται με το αίμα τους». Η προσωπική πορεία ζωής του Μάιατ διαγράφει μια περίοδο περιπλάνησης: υπήρξε δόκιμος μοναχός σε μονή Βενεδικτίνων, μελέτησε το Κοράνι στην Αίγυπτο, εξερεύνησε τον Ταοϊσμό και έγινε μέλος της Βουδιστικής Εταιρείας. Ιδιαίτερη θέση στη σκέψη του κατέχει και το παγανιστικό πολεμικό πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας.

Το 1990, ο Μάιατ όρισε διάδοχό του τον Christos Beest (χαρακτηριστικότατο όνομα), ενώ ο ίδιος επαναδραστηριοποιήθηκε στη νεοναζιστική σκηνή συνδεόμενος με την Εθνικοσοσιαλιστική Συμμαχία, της βρετανικής ακροδεξιάς. Η «θεία αποκάλυψη» του Χίτλερ, το σύνθημά «λαός και πατρίδα», ο παραδοσιακός τρόπος ζωής στο χώμα και τη φύση, αντανακλούν την «τιμή, τη νομιμοφροσύνη και το καθήκον» του Εθνικοσοσιαλισμού, που αντιπαρατάσσονται στη ζωή των απομονωμένων καταναλωτών της φιλελεύθερης καπιταλιστικής κοινωνίας. Το 1995, ο Μάιατ άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Ο Εθνικοσοσιαλιστής, που κήρυττε τον κοινό αγώνα των Αρίων κατά των κατώτερων φυλών. Εδώ η λατρεία του Χίτλερ και ο φυλετικός εθνικισμός συνδυάζονται με ένα εσχατολογικό κάλεσμα σε ένοπλη επανάσταση εναντίον της αντι-Άριας κοινωνίας της βασισμένη στον καταναλωτισμό και τη φυλετική επιμιξία. Ακόμη προτείνεται η δημιουργία «Άριας πατρίδας».

Απευθυνόμενος στους σκίνχεντς και στα συγκροτήματα του δικτύου “Αίμα και Τιμή”, (κάτι μας θυμίζει) ο Μάιατ καλούσε σε ιερό πόλεμο κατά των Νέγρων και των ασιατών που έχουν εισβάλει «στις Άριες πατρίδες μας». Και κατά λέξη: «Πρέπει να πολεμήσουμε τους μη Άριους εισβολείς που εγκαταστάθηκαν στα εδάφη μας. Πρέπει να πολεμήσουμε τους Άριους εξωμότες ανάμεσά μας που πρόδωσαν τη φυλή μας.». Το επόμενο έτος ο Μάιατ ίδρυσε μια ναζιστική σέκτα, την Reichsfolk (Λαός του Ράιχ).

Έχοντας ως βάση την Υόρκη της Αγγλίας, η οργάνωση στόχευε στη δημιουργία μιας νέας Άριας ελίτ, της «Λεγεώνας του Αδόλφου Χίτλερ», ώστε να προλειάνει το έδαφος για την έλευση μιας Χρυσής Αυγής στη δύση «του αηδιαστικού, παρακμιακού παρόντος με τις επαίσχυντες αξίες του και τα ανέντιμα και αδύναμα πρόσωπά του».

Κατά τον Μάιατ, οι ανώτεροι Άριοι πρέπει να απορρίψουν τις «ασθένειες» του Χριστιανισμού, του φιλειρηνισμού, του φιλελευθερισμού και του ανεκτικού στις φυλετικές επιμιξίες σοσιαλισμού, ως δογμάτων που αντιτάσσονται στην εξέλιξη και στους νόμους της φύσης, και να γίνουν σκληροί και ακμαίοι, ώστε να προκόβουν, να ευημερούν και να επεκτείνονται σε βάρος των κατωτέρων. Σήμερα, η αίσθηση της αυξανόμενης περιθωριοποίησης και η φυλάκιση ηγετικών στελεχών δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα ιδεαλισμού, αυτοθυσίας και εσχατολογικής καταστροφής, την οποία ενισχύει η «Άρια θρησκεία» του Μάιατ. Αντίθετα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τέτοια κινήματα φαίνεται να αναπτύσσονται ραγδαία.