Η στέρηση του ύπνου στα μέλη αιρέσεων

Η ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

     Πολλοί γκουρού προτρέπουν τους οπαδούς τους να κάνουν διαλογισμό μέρα-νύχτα, ει δυνατόν ασταμάτητα. Έτσι υποτίθεται θα φτάσουν στην «πραγμάτωση». Άλλες πάλι κατα­στροφικές αιρέσεις έχουν δόγματα και πρακτι­κές που υποχρεώνουν τους οπαδούς τους να προσφέρουν αδιάκοπα «έργο» για την οργάνω­ση (προσηλυτισμό κ.ο.κ.). Η σωτηρία των ο­παδών, υποτίθεται, εξαρτάται αποκλειστικά από την ποσότητα του έργου, από την αποτελεσματικότητα της εργασίας. Έτσι, η στέρηση του αναγκαίου ύπνου στα μέλη πολλών αιρέσεων είναι καθημερινό φαινόμενο.

Όμως, η στέρηση του ύπνου είναι μία μεθόδευση αυτών των αιρέσεων για να αυξήσουν την επιρροή τους επί των θυμάτων τους. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε το Συνέδριο που συνή­λθε στην Βαρκελώνη τον Απρίλιο του 1993 με θέμα «Totalitarian Groups and Cultism», που οργάνωσε η Ισπανική Ένωση Γονέων για την προστασία της Οικογενείας και του Ατόμου. Συγκεκριμένα, ο Jean Louis Valatx, διδάκτορας της Ιατρικής και διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Υγείας και Ιατρικής Ερεύνης (INSERM) της Λυών, μίλησε στην εισήγησή του στο Συνέδριο με θέμα την στέρηση του ύπνου («La privation de sommeil»).

Όπως είπε, τα αποτελέσματα της στερήσεως ύπνου εμφανίζονται κατά κανόνα μετά από στέ­ρηση ύπνου επί 24 ώρες. Διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Η έντασή τους εξαρτάται από την διάρκεια της στερήσεως και από το άγχος του προσώπου που στερείται τον ύπνο του.

Παρατηρείται πολλές φορές εξαιτίας της στε­ρήσεως του ύπνου, ολικής ή μερικής, αποδιοργάνωση της σκέψης, καθυστέρηση στον σχημα­τισμό και την αλληλουχία των σκέψεων, δυσκο­λίες στην εύρεση των καταλλήλων λέξεων που θέλει να χρησιμοποιήσει ο στερηθείς του ύπνου του, δυσκολίες στη συνέχιση συλλογισμών, κα­θώς και κενά μνήμης.

Πρόσωπα που στερούνται τον ύπνο τους, ενδέχεται να δυσκολεύονται να κάνουν νέα σχέδια να λάβουν αποφάσεις για το μέλλον («αμνησία του μέλλοντος») και μπορούν να ασχολούνται μόνο με καθημερινές πράξεις ρου­τίνας. Ακόμη, μεταξύ των συμπτωμάτων από στέρηση ύπνου περιλαμβάνονται: διαταραχές της διαθέσεως, όπως το ευέξαπτο, η εναλλαγή καταστάσεων ευφορίας και μελαγχολίας με αδιαφορία ορισμένες φορές για το τι συμβαίνει γύρω και επιθυμία απομονώσεως. Δυσχέρεια στο να μείνει το άτομο σε μία θέση, τάση να κι­νείται και να αλλάζει θέση, πράγμα που δυσχε­ραίνει την συγκέντρωση της προσοχής. Αύξηση της ευαισθησίας στον πόνο. Αθέλητες συσπά­σεις των μυών, μουδιάσματα στα άκρα. Διατα­ραχές στην δράση, «δυσαισθήσεις» όπως το ότι το άτομο μπορεί να βλέπει μυρμήγκια ή σκουλήκια πάνω στο δέρμα του, ακόμη και ψευδαισθή­σεις όπως το ότι το άτομο βλέπει σαν αληθινό θέαμα «ένα τρένο να διασχίζει τον ωκεανό».

Η έλλειψη ύπνου, είπε ο εν λόγω επιστή­μων, αυξάνει το ευεπηρέαστον του ατόμου (syggestibilite). Δηλαδή, αν κάποιος τον παρο­τρύνει να πράξει κάτι, θα υπακούσει, παρ’ όλο που δεν θα έκανε την πράξη αυτή αν δεν είχε υποστεί την στέρηση ύπνου! Αυτό το φαινόμενο ισχυροποιείται από τη χρήση οινοπνεύματος ή ψυχοτρόπων φαρμάκων και σε τέτοιες περιπτώ­σεις προκαλείται και αμνησία λίγων ωρών. Άτομα επομένως που έχουν υποστεί στέρηση ύπνου, και τους χορηγήθηκαν μέσα στην αίρεση τέτοιες ουσίες, κάτω από οποιοδήποτε πρόσχη­μα, μπορεί να προτραπούν να κάνουν κάτι ή να υποστούν κάτι, το οποίο ύστερα ενδέχεται να μην το θυμούνται.

Τόνισε ιδιαίτερα ο παραπάνω επιστήμων, ότι η «εκούσια πρόκληση στερήσεως ύπνου» συνιστά «βλάβη της σωματικής και ψυχικής υ­γείας» του ανθρώπου. Είναι, είπε, «πολύ επικίν­δυνη και διεστραμμένη μέθοδος, καθ’ όσον δεν αφήνει εμφανείς συνέπειες στο σώμα και το αυξημένο “ευεπηρέαστον” του ανθρώπου μπορεί να τον κάνει να αποδέχεται να υφίσταται παρά φύσιν καταστάσεις και ωστόσο να δίνει την ψευδή εντύπωση ότι είναι κύριος του εαυτού του».

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ» ΤΕΥΧΟΣ 9 (1997)

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον