Ανάμεσα στους ομιλητές του Συνεδρίου με θέμα: “Εκκλησία και
Αριστερά” είναι και ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Τριαντάφυλλος
Μηταφίδης (επικεφαλής της δηµοτικής παράταξης “Θεσ/νίκη Ανοιχτή Πόλη”) εισηγητής για τη «Θρησκευτική Εκπαίδευση στο σύγχρονο
ελληνικό σχολείο. Λίγες ημέρες πριν την έναρξη του Συνεδρίου η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ 19/1/2013, φιλοξενεί κάποιες δηλώσεις του κ.
Μηταφίδη για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Παρεμβάσεις- Τριαντάφυλλος
Μηταφίδης «Σημαντική αντίφαση στο Σύνταγμα»
«Θεωρώ
ότι είναι το ίδιο ενδιαφέροντα και τα τρία βασικά θέματα του συνεδρίου, αυτό
για τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, το άλλο για την εκκλησιαστική
περιουσία και το τρίτο για τις σχέσεις της Εκκλησίας με την εκπαίδευση. Ως
συνδικαλιστής εκπαιδευτικός θα αναφερθώ στο τρίτο, γιατί πρέπει να γίνει γνωστό
ότι το εκπαιδευτικό κίνημα βρίσκεται σε
μια πολύχρονη σύγκρουση με την Εκκλησία και όσοι εκπαιδευτικοί όρθωσαν το
ανάστημά τους απέναντί της, κυνηγήθηκαν. Η
εκπαίδευση έχει δεχτεί πλέον στους κόλπους της παιδιά από διάφορες θρησκείες,
ωστόσο το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει εκσυγχρονιστεί και δεν διδάσκεται
καν η ιστορία των θρησκειών. Το πρόβλημα πάντως είναι πιο ουσιαστικό:
έχουμε μια σημαντική αντίφαση, μέσα στο
Σύνταγμα, το οποίο από τη μία προστατεύει την ανεξιθρησκία και από την άλλη
αναγνωρίζει ως επίσημη θρησκεία της χώρας την ορθόδοξη».
ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΡΑΓΕ ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ
ΤΩΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ;
Σύνθεση σε μια νέα συνταγματική αντίφαση
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το πρόβλημα πάντως είναι πιο ουσιαστικό: έχουμε μια σημαντική αντίφαση, μέσα στο Σύνταγμα, το οποίο από τη μία προστατεύει την ανεξιθρησκία και από την άλλη αναγνωρίζει ως επίσημη θρησκεία της χώρας την ορθόδοξη"
KX
Τάδε έφη ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και (τέως;) συνδικαλιστής, στο πρόσφατο Συνέδριο με Θέμα : "Εκκλησία και Αριστερά"
Παρόμοιο θέμα, αν και όχι τόσο αντιφατικό, είχαμε και στο οικογενειακό Δίκαιο. Όπου ο νομοθέτης παρέλειψε να αναφερθεί ότι ο γάμος συνάπτεται μεταξύ άρρενος και θήλεος. Λησμόνησε ότι υπάρχει το τρίτο φύλο. Οπότε, προέκυψε η ανάγκη μιας επιπλέον προσθήκης, μιας σύνθεσης, και μας βγήκε το "σύφωνο (υπερ)ελεύθερης συμβίωσης" μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Τα οποία όμως τελούν "γάμο" ή γάμο, αλλά το ζευγάρι δεν λέγεται συμβιωτικό. Λέγεται έγγαμο!
Συνήθειες, βλέπετε.
Έτσι, το θέμα λύθηκε και ... "γάμος ήταν/ που δεν ήτανε να γίνει" κατά το λαϊκόν άσμα. Η σύνθεση έγινε.
Τώρα πάμε για νέα σύνθεση μεταξύ της επίσημης θρησκείας, που είναι η θέση, δηλαδή η Ορθοδοξία, και της ανεξιθρησκείας, που είναι η αντίθεση με τους αλλόθρησκους και τους ετερόδοξους.
Ποιά λέτε να είναι η νέα σύνθεση; Τον κ. Μηταφίδη να ρωτήσουμε, τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον Ιγνάτιο Βόλου, ή μήπως τον οικουμενικό Βαρθολομαίο; Μάλλον κανένα, νομίζω. Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όπως και η Πρυτανεία του ΑΠΘ, διαθέτει ικανούς γνώστες του αντικειμένου. Έχει μυαλά φωτισμένων ανθρώπων με πλούσιο επιστημονικό έργο στις συνθέσεις.
Ο κ. Μηταφίδης κάνει λάθος: (α) Στο Δημοτικό, στα Θρησκευτικά, διδάσκεται μια πρώτη γνωριμία με την ετεροδοξία, (β) στη Β΄Λυκείου το μισό βιβλίο των Θρησκευτικών αναφέρεται στις άλλες θρησκείες και μάλιστα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ,(γ) η ΗΘΙΚΗ της Γ΄ Λυκείου σφαιρικά εξετάζει θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος. Πού βρίσκει λοιπόν την μονομέρεια στα ελληνικά δεδομένα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπειτα, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε (α) ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων είναι Ορθόδοξοι χριστιανοί και (β) την ιστορική σύνδεση Χριστιανισμού - Ελληνισμού. Επομένως, με ποιο σκεπτικό μπορεί να υιοθετηθεί μια ψυχρή θρησκειολογία ή η μη αναφορά και γόνιμη συνεργασία Κράτους-Εκκλησίας;
Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ