Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά – Το μεγαλείο της γυναίκας (Αποστολικό ανάγνωσμα)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ- Τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης: Γαλ. γ΄ 23 - δ΄ 5

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ -Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιη΄ 18-27

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

«Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ·πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστό Ιησοῦ»

Ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία  τὴν μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου.

Πρὸς τιμὴν τῆς Ἁγίας  ἀναγινώσκεται καὶ ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν  πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολὴ μὲ τὴν ἐπαναστατικὴ διακήρυξη τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»· δηλαδή, δὲν ὑπάρχει πλέον ἄνιση διάκριση μεταξὺ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν. Διότι ὅλοι ἐσεῖς γίνατε ἕνας νέος ἄνθρωπος μὲ τὴν ἕνωσή σας μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό.

Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὰ εἶναι ἡ θέση τῆς γυναίκας γιὰ τὸν κόσμο ποὺ ζεῖ χωρὶς Χριστὸ καὶ ποιὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο στὸ ὁποῖο τὴν ἀνυψώνει ἡ ἐν Χριστῷ ζωή.

  1. Η γυναίκα χωρὶς τὸν Χριστὸ

Ὅπως μαρτυρεῖ ἡ ἱστορία, ὁ προχριστιανικὸς κόσμος θεωροῦσε τὴ γυναίκα  πολὺ κατώτερη ἀπὸ τὸν ἄνδρα. Δὲν τῆς ἐπέτρεπαν νὰ συμμετέχει στὴ δημόσια ζωὴ καὶ τὴν ἀντιμετώπιζαν ὡς δούλη καὶ ἰδιοκτησία τοῦ ἄνδρα, ὁ ὁποῖος τῆς φερόταν ὡς ἀπόλυτος κυρίαρχος.

Αὐτὴν τὴν περιφρόνηση τῆς γυναίκας ποὺ παρατηροῦμε στὰ χρόνια πρὸ Χριστοῦ, τὴ βλέπουμε δυστυχῶς μέχρι σήμερα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν ποὺ ζοῦν χωρὶς τὸν Χριστό. Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα οἱ μωαμεθανικὲς χῶρες, ὅπου ἡ γυναίκα ζεῖ μᾶλλον σὰν φυλακισμένη. Τὸ Κοράνι τὴν θεωρεῖ κατώτερη ἀπὸ τὸν ἄνδρα καὶ δίνει τὸ δικαίωμα στὸν ἄνδρα νὰ τὴν χτυπᾶ, νὰ τὴν πουλᾶ, νὰ τὴν διώχνει ὅποτε ἐκεῖνος θέλει.

Ἀλλὰ καὶ στὶς λεγόμενες χριστιανικὲς χῶρες, ὅταν οἱ ἄνθρωποι ζοῦν μακριὰ  ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ χωρὶς ἠθικοὺς φραγμούς, ἡ γυναίκα γίνεται ἀντικείμενο ἐκμεταλλεύσεως καὶ οὐσιαστικὰ χάνει τὴν ἀξιοπρέπειά της.

Ἡ γυναίκα δὲν καταξιώνεται οὔτε ἀπὸ τὴ οἰκονομικὴ ἀνεξαρτησία της οὔτε ἀπὸ τὴ χειραφέτησή της ἀπὸ τὸν ἄνδρα. Κάπου ἀλλοῦ κρύβεται τὸ μεγαλεῖο της. Κι αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο μᾶς φανερώνει σήμερα ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης.

2. Τὸ μεγαλεῖο της

Εἶναι ἐντυπωσιακὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέσα σὲ ἕναν κόσμο μὲ ἔντονες προκαταλήψεις ἐναντίον τῶν γυναικῶν τολμᾶ νὰ ὑπερασπισθεῖ τὴν ἰσότητα μεταξὺ τῶν δύο φύλων καὶ νὰ διακηρύξει ὅτι στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ». Δὲν πλεονεκτοῦν οἱ ἄνδρες εἰς βάρος τῶν γυναικῶν.

Ὅλοι εἴμαστε ἴσοι!

Πόσο τιμητικὴ εἶναι ἡ θέση τῆς γυναίκας μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία φανερώνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι στὴν κορυφὴ τῆς ἁγιότητος βρίσκεται μία γυναίκα: Ἡ Πάναγνη Παρθένος Μαρία, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος! Ἀλλὰ καὶ κάθε γυναίκα ποὺ ἐγκολπώνεται τὸν Χριστό, μπορεῖ νὰ μεγαλουργήσει καὶ νὰ διακριθεῖ σὲ ἀρετή, σὲ ἀνδρεία, σὲ ἀγάπη, σὲ αὐτοθυσία  στήν ἁγιότητα!

Αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ καὶ στὴ ζωὴ τῆς πανσέμνου Νύμφης τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης. Ἡ ἁγία Αἰκατερίνη ἦταν μιὰ νεαρὴ κόρη ποὺ διέθετε ὀμορφιά, σοφία, πλούτη καὶ δόξα. Κάπου ἀλλοῦ ὅμως κρυβόταν τὸ μεγαλεῖο της: στὴν ὁλόθερμη ἀγάπη της πρὸς τὸν Χριστό, στὸν Ὁποῖο ἀφιέρωσε ὅλα τὰ χαρίσματά της. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ γνώρισε τὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ δέχθηκε στὴν ψυχή της τὸ κάλεσμά Του,

Τὸν ἀκολούθησε μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωση. Ἀπέρριψε χωρὶς ἀμφιταλαντεύσεις τὶς δελεαστικὲς προτάσεις τοῦ αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος εἶχε θαμπωθεῖ ἀπὸ τὸ κάλλος της, καὶ ὁμολόγησε ἐνώπιόν του μὲ παρρησία τὴ χριστιανικὴ πίστη. Μὲ καταπληκτικὴ σοφία ἀποστόμωσε τοὺς φιλοσόφους ποὺ προσπάθησαν νὰ τὴν μεταστρέψουν στὴν εἰδωλολατρία καὶ τοὺς κέρδισε στὸν Χριστό. Ἔμεινε ἀτρόμητη καὶ σταθερὴ μέχρι τέλους καὶ ἀξιώθηκε νὰ μαρτυρήσει μόλις σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν!

❁   ❁   ❁

Ποιὸς μπορεῖ νὰ μιλήσει γιὰ «ἀσθενὲς φύλο» ὅταν διαβάζει τὸ βίο τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης καὶ τῶν ἄλλων ἀναρίθμητων ἁγίων μαρτύρων γυναικῶν; Ποιὸς μπορεῖ νὰ μὴ θαυμάσει τὴν τόλμη τῶν Μυροφόρων ἢ τὴ φιλανθρωπικὴ ἀκτινοβολία τῆς ἁγίας Ταβιθά, τῆς ἁγίας Ὀλυμπιάδος, τῆς ἁγίας Φιλοθέης καὶ τόσων ἄλλων; Ποιὸς μπορεῖ νὰ μὴ συγκινηθεῖ ἀπὸ τὴ θυσιαστικὴ ἀγάπη τῶν ἁγίων μητέρων τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἢ ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀνεξάντλητη ὑπομονὴ τῆς ἁγίας Μόνικας;

Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο στὸ ὁποῖο ἀνύψωσε ὁ Χριστὸς τὴ γυναίκα. Μεγαλεῖο ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος. Μεγαλεῖο ποὺ  ἔγινε πράξη στὴ ζωὴ ὅλων τῶν ἁγίων, κατ’ ἐξοχὴν δὲ στὴν Παναγία Παρθένο, τὴν Κεχαριτωμένη. Μακάρι καὶ οἱ σημερινὲς γυναῖκες νὰ ἀνακαλύψουν αὐτὸ τὸ μυστικὸ  μεγαλεῖο καὶ νὰ ποθήσουν νὰ τὸ κατακτήσουν.

«Ο ΣΩΤΗΡ» 15-11-2012