Αγωνία γιά τα φάρμακα -Αδιαφορία γιά το σπουδαιότερο φάρμακο -Eπιμελοϋ ψυχής, πράγματος αθανάτου

Αγωνία γιά τα φάρμακα

Μεγάλη κοινωνική άναστάτωσι προκάλεσε πρό μερικών έβδομάδων ή κινητοποίησι τών φαρμακο­ποιών τής 'Αθήνας, μέ αϊτημά τους τήν τακτοποίησι τών οφειλών τών 'Α­σφαλιστικών Ταμείων προς τόν κλά­δο τους, άλλα καί τή διασφάλισι τής χρηματοδοτήσεως τοϋ 'Εθνικού Όργανισμοΰ Παροχής 'Υπηρεσιών 'Υ­γείας (ΕΟΠΥΥ).  "Εξω άπό τά φαρμα­κεία τοϋ Πειραιά σχηματίζονταν έπί άρκετές ήμερες ατελείωτες ούρές ταλαιπωρημένων άσφαλισμένων, κυ­ρίως ήλικιωμένων, πού περίμεναν υπομονετικά κάτω άπό τόν καυτό ήλιο καί μέοα στή ζέστη, προκειμένου νά προμηθευτούν τά άναγκαία γιά τή ζωή τους φάρμακα. Λόγω τής καταστάσεως, παρατηρήθηκε έλλεΐψι βα­σικών φαρμάκων γιά τήν καρδιά, τόν καρκίνο καί τό διαβήτη, μέ άποτέλεσμα πολλοί συνάνθρωποι μας νά βρεθούν σέ άπόγνωσι καί ν' άγωνιοϋν γιά τήν ύγεία καί τή ζωή τους.

Φυσιολογική καί άπολύτως δικαιο­λογημένη ή αγωνία τους, διότι ή υγεία είναι τό ύψιστο φυσικό άγαθό τοϋ άνθρωπου, ή δέ μέριμνά μας γι' αύτή είναι επιβεβλημένη, διότι τό σώμα μας είναι ιερό, είναι ναός τοϋ 'Αγίου Πνεύματος καί ώς τοιούτο πρέπει νά τό φροντίζωμε, ζώντας ύγιεινά, άποφεύγοντας τις καταχρή­σεις, επισκεπτόμενοι τούς ιατρούς, ύπακούοντας στις οδηγίες τους καί λαμβάνοντας τά φάρμακο, πού μας χορηγούν γιά τή θεραπεία τών δια­φόρων παθήσεων μας.

Αδιαφορία γιά τό σπουδαιότερο φάρμακο

Γεννάται όμως ένα ερώτημα. Πό­σοι άνθρωποι σήμερα άγωνιοϋν γιά τήν άπόκτησι τοϋ φαρμάκου, που θεραπεύει όχι τό θνητό τους σώμα, άλλά τήν άθάνατη ψυχή τους; Πόσοι μεριμνούν καί φροντίζοιιν τήν πλη­γωμένη άπό τις άμαρτίες καί νοοοϋ- σα άπό τά πάθη ψυχή τους, μέ τήν ί­δια φροντίδα καί έπιμέλεια, πού φροντίζουν τή σωματική τους ύγεία; Πόσοι άπό τούς ήλικιωιιένους αύτούς άδελφούς μας, οί όποιοι ευρί­σκονται είς τάς δυσμάς τοϋ βίου των, καί τούς οποίους βλέπαμε νά σχηματίζουν άπό τά ξηυερώματα ού­ρές έξω άπό το φαρμακεία, πόσοι ά­ραγε θά ήσαν διατεθειμένοι νά περι­μένουν στήν ούρά κάτω άπό τόν καυτό ήλιο έξω άπό ένα άλλο «φαρ­μακείο», πού ονομάζεται 'Εκκλησία, γιά νά προμηθευτούν ένα άλλο, α­πείρως άνώτερο καί άναγκαιότερο «φάρμακο», πού ονομάζεται άφεσις άμαρτιών, και. τό όποιο χορηγείται ό­χι μέ πληρωμή ή με πίστωσι, όπως συμβαίνει μέ τά άλλα φάρμακα, άλλά εντελώς δωρεάν άπό τόν μεγάλο ια­τρό τών ψυχών καί τών σωμάτων Κύ­ριο 'Ιησού Χριστό, στό πλαίσιο τής σωτηριώδους θεραπευτικής άγωγής, πού δίδει σέ όλους τούς άνθρώπους, και όνομάζεται μετάνοια καί έξομολόγησι; Δυστυχώς, πολύ ολίγοι.

Έπιμελοϋ ψυχής, πράγματος αθανάτου

Είναι βέβαιο, ότι, έάν έξω άπό τά φαρμακεία εύρίσκοντο δημοσιο­γράφοι καί έρωτοΰσαν τούς άναμένοντες στις ούρές έάν έξομολογοϋνται τίς άμαρτίες τους, οί άπαντήσεις θά ήταν αποκαρδιωτικές. Οί περισσότεροι άνθρωποι σήμερα όχι μόνο δέν έξομολογούνται τίς αμαρ­τίες τους, άλλ' έχουν άπολέσει καί αύτή τήν έννοια τής άμαρτίας, μέ άποτέλεσμα νά θεωροϋν τό πικρό γλυκύ, τό κακό καλό καί τό σκότος φως!

Άξιον καί δίκαιον έπομένως νά μας δοχιμάζη ό Θεός μέ οικονομικές κρίσεις, άνέχειες καί στερήσεις, οί όποιες έχουν καί αυτές θεραπευτικό σκοπό, πού δέν είναι άλλος άπό τή μετάνοιά μας καί έπιστροφή μας στο Θεό. "Οσο τό γρηγορώτερο το άντιληφθοϋμε αύτό, τόσο τό ταχύτερο θ' άπαλλαγοϋμε άπό τά δεινά, τά όποια πρός τό παρόν, λόγω τής άμετανοη- σίας μας, αυξάνονται καί πληθύνον­ται καί έχουν κατακυριεύσει τή ζωή μας.

 «Ύπερόρα σαρκός, παρέρχεται γάρ· έπιμελού ψυχής, πράγματος άθανάτου». Νά μή δίνης, άνθρωπε, ύπερβολική προσοχή στή σάρκα καί τά σαρκικά, γιατί αύτά είναι προσω­ρινά^- φρόντισε περισσότερο τήν ψυ­χή σου, πού είναι άθάνατη, συμβου­λεύει ό Μ. Βασίλειος. Δέν τόν άκούσαμε οί νεοέλληνες και κάνουμε τά πάντα γιά τή σάρκα μας καί τίποτε ή ελάχιστα γιά τήν ψυχή μας. Τώρα πλέον δρέπομε τούς καρπούς τών έπιλογών μας καί πολλοί συνάνθρω­ποι μας στερούνται τά φάρμακά τους, άλλά καί αύτόν τόν έπιούσιον άρτο.

"Ας μετανοήσωμε όλοι μας, άς φροντίσωμε γιά τή σωτηρία τής ψυ­χής μας καί τότε νά είμεθα βέβα.οι, ότι ό Θεός θά μας χαρίση μέ άφθονία καί παλι τά ύλικά έκεϊνα άγαθά, πού έχομε άρχίσει νά ύστερούμεθα, λόγω τής κρίσεως.

Περιοδικό «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»