Χυδαία ειδωλολατρεία, η λατρεία της γής

ΧΥΔΑΙΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΒΑΣΙΚΗ διδασκαλία τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι τὸ δόγμα τῆς «ἔνθεης φύσεως». Ὁλόκληρος ὁ ὑλικὸς κόσμος εἶναι θεὸς καὶ ὁ θεὸς εἶναι ἡ ὑλικὴ κτίση! Πρόκειται γιὰ θεοσοφικὴ δοξασία, ὅπου κάθε μικρομόριο τῆς ὕλης εἶναι διαποτισμένο ἀπὸ τὴν οὐσία τοῦ Θεοῦ. Ἰδιαίτερα οἱ ὁμάδες τῆς «Νέας Ἐποχῆς» λατρεύουν τὴ γῆ ὡς «θεά», μὲ προεξάρχοντες τοὺς νεοπαγανιστές.

Τὴ θεωροῦν ζωντανὸ ὄν, τὸ ὁποῖο ἔχει συναίσθηση τῆς ὑπάρξεώς του. Γιʼ αὐτὸ καὶ τῆς ἀποδίδουν θεϊκὲς τιμὲς σὲ ὁρισμένες ἐποχὲς τοῦ χρόνου, ὅπως εἶναι οἱ ἰσημερίες καὶ τά ἡλιοστάσια. Ἡ λατρεία τῆς γῆς καὶ ὁλοκλήρου τοῦ ὑλικοῦ κόσμου ὡς «θεότητα» ἀποτελεῖ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας χυδαία ἀναβίωση τῆς παλιᾶς εἰδωλολατρίας, ὅπου οἱ ἄνθρωποι, μέσα στὴ σκοτοδίνη τῆς ἁμαρτίας, λάτρευαν τὴν κτίση στὴ θέση τοῦ Δημιουργοῦ της.

Ὁ Ἀπ. Παῦλος χαρακτηρίζει τὴν λατρεία τοῦ κτιστοῦ κόσμου ὡς ἀπόλυτη πνευματικὴ διαστροφή. Ἀλλά, ὅπως εἴπαμε, οἱ προχριστιανικοὶ ἄνθρωποι λάτρευαν τὴν κτίση, διότι δὲ γνώριζαν τὸν Κτίστη. Σήμερα ποὺ γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι τὸν Κτίστη, Τὸν ἀπορρίπτουν καὶ ἐπιστρέφουν στὴν ἀρχαία εἰδωλολατρία! Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ δράμα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἔχει εἰσέλθει στὴν ἐποχὴ τῆς πλήρους ἀποστασίας. Ὅλα τὰ σημάδια τῶν ἐσχάτων καὶ μαζὶ τὸ φαινόμενο τῆς νεοειδωλολατρίας, προμηνύουν τὸ τέλος, τὸ ὁποῖο θὰ εἶναι ὄντως φοβερὸ γιὰ ὅσους ἐθελούσια ἀρνήθηκαν τὸ Θεὸ καὶ Τὸν ἀντικατέστησαν μὲ εἴδωλα, ὅπως λ.χ. αὐτὸ  τῆς «ἔνθεης γῆς»!

Ορθόδοξος Τύπος, 07/09/2012