Κυριακὴ Η´ Ματθαίου- O κίνδυνος της διαιρέσεως των χριστιανών (Αποστολικό Ανάγνωσμα)

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Α΄ Κορ. α΄ 10-17

«Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, εἰς τό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά λέγετε ὅλοι τό ἴδιο καί νά μήν ὑπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ σας ἀλλά νά εἶσθε ἑνωμένοι μέ τό ἴδιο πνεῦμα καί τήν ἴδια γνώμη»

Ὁ κίνδυνος τῆς διαιρέσεως τῶν χριστιανῶν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶχε ἀναφανεῖ ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων. Στήν Κόρινθο οἱ χριστιανοί εἶχαν διερεθεῖ σέ ὁμάδες, ἀνάλογα μέ τό ποιόν εἶχαν διδάσκαλό τους. Ἄλλοι ἦταν ὀπαδοί τοῦ Ἀπ. Παύλου, ἐπειδή ἦταν μαθητές του. Ἄλλοι ὀπαδοί τοῦ διδασκάλου Ἀπολλώ. Ἄλλοι ὀπαδοί τοῦ Κηφᾶ. Ἡ διαίρεση αὐτή σέ θρησκευτικά κόμματα προκλήθηκε ἀπό τήν ἰδιαίτερη συμπάθεια τῶν χριστιανῶν πρός τούς διδασκάλους ἀπό τούς ὁποίους ἐδιδάχθηκαν τόν χριστινισμό.

Τό γεγονός αὐτό ἦταν δυσάρεστο, ἀσυμβίβαστο καί ἀδικαιολόγητο. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ θεῖος διδάσκαλος, γράφει στούς Κορινθίους αὐτή τήν ἐπιστολή του γιά νά τούς ἀποτρέψει ἀπό τόν ὀλισθηρό δρόμο τῆς ἀποσχίσεως. Τά λόγια του ἴσως κρύβουν ὀργή, ἴσως πόνο, θλίψη, πιθανῶς ἀπογοήτευση, ἀσφαλῶς ὅμως καί στοργή καί ἐνδιαφέρον πατρικό.

Ἐπειδή ὁ κίνδυνος τῆς διαιρέσεως, τῶν σχισμάτων, ὅπως αὐτές ἀποκαλοῦνται στήν ἐκκλησιαστική γλώσσα δέν ἐξέλιπε. Ἀλλά ὁ πειρασμός αὐτός τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας μᾶλλον ἐντάθηκε εἶναι ἀνάγκη νά θυμηθοῦμε ὅλοι μερικά βασικά στοιχεῖα πού θά μᾶς βοηθήσουν νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητά μας καί νά μήν παρασυρθοῦμε ἀπό ἐγωϊσμούς, φανατισμούς, συμπάθειες καί ἀλλά στοιχεῖα ἀνωριμότητος πνευματικῆς.

1.Μᾶς ἑνώνει ὁ Χριστός.

Ἀνήκουμε στήν Ἐκκλησία καί εἴμαστε μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ὀφείλεται στήν ἀγάπη, τήν φιλανθρωπία, τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ὁ τριαδικός Θεός ἐνήργησε γιά τήν σωτηρία μας καί μᾶς ἐκάλεσε νά ἐνταχθοῦμε στήν Ἐκκλησία του. Στό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ βαπτιζόμαστε. Στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος συναζόμαστε γιά νά προσφέρουμε τήν Θεία Εὐχαριστία καί νά μεταλάβουμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος τελοῦμε τά Ἅγια Μυστήρια καί τήν λατρεία μας. Εἴμαστε λαός Θεοῦ. Σέ ἐκεῖνον ἀνήκουμε, ἀφοῦ μᾶς ἐξηγόρασε διά τοῦ τίμιου καί πανάγιου αἵματος τοῦ ὑπέρ παθόντος καί ἀναστάντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἕνας Θεός καί Πατέρας ὅλων ὑπάρχει καί ἑπομένως ἕνας εἶναι ὁ λαός του. Τά παιδιά του δέν ἐπιτρέπεται νά εἶναι διαιρεμένα, ἀποσχισμένα καί ἐνταγμένα σέ ἰδιαίτερες ὁμάδες καί κόμματα θρησκευτικά. Ὅλοι ἀνήκουμε στόν Θεό. Ὅλοι ἀποτελοῦμε ἕνα σῶμα. Μᾶς ἑνώνει ὁ Θεός Πατέρας μας.

2. Οἱ πνευματικοί μας πατέρες καί διδάσκαλοι.

Εἶναι γεγονός, ὅτι ὁ καθένας μας ὀφείλει τήν ἔνταξή του στήν Ἐκκλησία σέ κάποιο ἀδελφό χριστιανό κληρικό ἤ λαϊκό. Κάποιος τοῦ μίλησε γιά τό Θεό, τόν Ἰησοῦ Χριστό, τήν σωτηρία, τήν μετάνοια, τήν ἐξομολόγηση, τήν Θεία Κοινωνία. Κάποιος ἄλλος συνετέλεσε στήν πνευματική του πρόοδο καί αὔξηση. Ἀλλά αὐτό δέν σημαίνει, ὅτι πρέπει νά ταυτισθεῖ ὁ κληρικός αὐτός ἤ ὁ λαϊκός ἀδελφός μέ τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ζητώντας, ἀπό τούς μαθητές του νά μεταβληθοῦν σέ ὀπαδούς, οἱ ὁποῖοι θά συμπεριφέρονται μέ κριτήρια ἄγνωστα στήν ἐκκλησιαστική μας ζωή καί παράδοση καί μάλιστα καταδικασμένα. Ἀλλ’ οὔτε πάλι ἐπιτρέπεται στούς μαθητές τοῦ ὁποιουδήποτε νά ἐξωθοῦν τό διδάσκαλό τους σέ ἐνέργειες ἀποσχιστικές καί ὁμαδοποιήσεως τους μέσα στήν ἐκκλησιστική κοινότητα.

Τέτοιες τάσεις εἶναι ἤδη ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο καταδικασμένες. Ὅλοι ζοῦμε γιά νά δοξάζουμε τόν Θεό. Ὅποιος ἐργάζεται γιά νά ἀποκτήσει προσωπική δύναμη, πλοῦτο ἤ ὅ,τιδηποτε ἄλλο αὐτός ἐργάζεται γιά τόν διάβολο καί τήν ἀπώλεια τῶν ψυχῶν.

3.Τά αἴτια τῶν σχισμάτων.

Εἶναι καλό νά γνωρίζουμε καί τά αἰτία πού προκαλοῦν τήν διάσπαση, τίς ἔριδες, τίς διχόνιες καί τά κόμματα μέσα στήν ἐκκλησιαστική κοινότητα. Αὐτά ὀφείλονται

α-Στήν πνευματική ἀνωριμότητα τῶν ἀκατάρτιστων χριστιανῶν. Αὐτοί εὔκολα πέφτουν σέ σχίσματα καί αἱρέσεις. Παρασύρονται ἀπό ἄγνοια ἤ ἐπιπολαιότητα.

β-Στόν ἐγωϊσμό καί τήν ὑπερηφάνεια. Πολλοί ζητοῦν μέσα στήν Ἐκκλησία τήν πρωτοκαθεδρία. Ἐπιδιώκουν νά δοξασθοῦν, νά ἀποκτήσουν φήμη, δύναμη, ἐξουσία, πλοῦτο.

Καί τά δύο ὁδηγοῦν στό ἴδιο ἀποτέλεσμα, στή διαίρεση καί τήν ἀποκοπή τους ἀπό τήν Ἐκκλησία.

Ἀδελφοί μου

Ὁ Κύριός μᾶς προειδοποίησε, ὅτι στούς ἔσχατους καιρούς ὁ κίνδυνος αὐτός τῶν διαιρέσεων θά ἀπειλεῖ πολλούς. Γι’ αὐτό μή παραξενεύεσθε ὅταν βλέπετε νά ὑποκύπτουν στόν πειρασμό μικροί καί μεγάλοι μέσα στήν Ἐκκλησία. Μή τούς ἀκολουθεῖτε στήν ἀπόσχιση. Μείνετε ἑδραῖοι καί σταθεροί στήν Ἐκκλησία πού συγκρότησε τό Ἅγιο Πνεῦμα, μέ ὑποταγή στούς ἐπισκόπους καί τούς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας. Μόνο τότε θά εἶσθε ἀσφαλεῖς καί σίγουροι γιά τήν σωτηρία σας. Ἄλλως θά ἔχετε περιπέτειες καί ταλαιπωρίες στήν παροῦσα ζωή καί ἀπογοήτευση στή μέλλουσα γιατί ἐξήλθατε τῆς μόνης σώζουσας καί ἁγιάζουσας Ἐκκλησίας.

Ἐδῶ εἶναι ὁ Θεός. Ἐδῶ τό Πανάγιο Πνεῦμα. Ἐδῶ τά ἀληθινά Μυστήρια. Ἐδῶ ἡ ἀλήθεια, ἐδῶ ἡ ζωή , ἐδῶ ἡ σωτηρία, ἐδῶ ὁ ἁγιασμός. Ἐδῶ οἱ Ἅγιοι. Ἐδῶ κι ἐμεῖς.

Αρχιμ. Καλλίνικος Νικολάου, Ι.Μ. Καισαριανής/