Γενικὴ Συνέλευσις του Σωματείου «οι Φίλοι του Τάματος του Ένθους». Πορεία πραγματοποίησης του Τάματος

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΩΣ  ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΥ

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 667/6.7.2012

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

5.7.2012

1. Παρ᾿ ὅλον ὅτι ἡ ἀδελφὴ Ὀργάνωσις, τὸ Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔνθους», δὲν ἐπραγματοποίησε τὴν Γενικὴ Συνέλευσι κάποιο Σαββατοκύριακο ἢ Τετάρτη, ποὺ ἐξυπηρετοῦσε ὅλα τὰ μέλη καὶ ὅλους τοὺς φίλους, ἀλλὰ τὴν ἐπραγματοποιήσαμε Πέμπτη 5.7.2012, ὅπως ἐταίριαζε στοὺς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς, ἐν τούτοις, δόξα τῷ Θεῷ, εἴχαμε μεγάλη ἐπιτυχία.

Προσῆλθαν ὄχι μόνο τὰ μέλη τοῦ Σωματείου μας, ἀλλὰ καὶ πολλὲς δεκάδες ἐκπροσώπων διαφόρων φορέων καὶ προσωπικότητες.

2. Χάριν περιορισμοῦ τοῦ χρόνου ἀναφέρομε ἐπιλεκτικῶς μόνο μερικούς, οἱ ὁποῖοι μετὰ τοὺς Συνοδικοὺς Σεβασμιωτάτους Θήρας, Ἀμοργοῦ καὶ Νήσων κ. Ἐπιφάνιον καὶ Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ἔλαβαν τὸν λόγο:  ὁ Σεβασμιώτατος Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἱερεμίας, ὁ ὁποῖος ἐδόξασε τὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀπόφασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ πραγματοποιηθῇ ἐπὶ τέλους τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους καὶ ἐτόνισε ὅτι τὸ ἐν λόγῳ μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι λίαν περίοπτο καὶ νὰ δεσπόζῃ τοῦ λεκανοπεδίου Ἀθηνῶν καὶ ὅτι ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη θέσι εἶναι τὸ Ἀττικὸ Ἄλσος

3. Τὸ ἐπίτιμο μέλος τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔνθους», ὁ εὐλαβὴς καὶ ταπεινὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, ἐδόξασε τὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀπόφασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ ἐτόνισε ὅτι τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους πρέπει νὰ εἶναι μοναδικὸ καὶ σὲ λίαν περίοπτο θέσι καὶ ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν δεσπόζουσα θέσι τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους εἶναι καὶ τὸ γυμνὸ κομμάτι τῶν Τουρκοβουνίων ἐπάνω ἀπὸ τὸ Γαλάτσι καὶ ὅτι ἐγγυᾶται γιὰ τὴν παραχώρησι τῆς ἐν λόγῳ ἐκτάσεως.

4. Ἡ ἐκπρόσωπος τῶν Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων-τοῦ κ. Παναγιώτη Καμμένου, ἡ Βουλευτὴς Θεσσαλονίκης κ. Χρυσούλα-Μαρία Γιαταγάνα, ἐξέφρασε τὴν μεγίστη ἠθικὴ ἱκανοποίησι, ποὺ ἐπὶ τέλους πραγματοποιεῖται ἡ Ἱερὰ ὑπόσχεσις τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας καὶ διεβεβαίωσε κατηγορηματικῶς ὅτι τὸ κόμμα τῶν Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων θὰ πράξῃ τὸ πᾶν, γιὰ νὰ δυνηθοῦν τὸ Ι.Π.Η.Π.Α. καὶ τὸ Σωματεῖο «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους.

5. Ἐκ μέρους τῆς Νέας Δημοκρατίας ὡμίλησε ὁ, γιὰ πρώτη φορὰ πολιτευτής, πρῶτος Βουλευτὴς τῆς Ν.Δ. Ἀχαΐας, κ. Ἀθανάσιος Νταβλοῦρος, κακίζων τὴν παράλειψι τῆς Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας νὰ μὴ ἔχουν πραγματοποιήσει μέχρι τοῦδε τὴν ἐκπλήρωσι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους καῖ διεβεβαίωσε κατηγορηματικῶς ὅτι καθημερινῶς θὰ ἐργάζεται ἐντατικώτατα γιὰ τὴν ἐκχώρησι τῆς πλέον περιόπτου θέσεως τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους καὶ γιὰ τὶς ἀπαιτουμένες νομοθετικὲς ρυθμίσεις, οὕτως ὥστε τὸ Ι.Π.Η.Π.Α. καὶ τὸ Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔνθους» νὰ ξεκινήσουν ἀμέσως τὴν πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔνθους, καθ᾿ ἥν στιγμὴν οἱ καθ᾿ ὕλην ὑπόχρεοι, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία, ἀπαλλάσσονται, βάσει τῶν διαβεβαιώσεων τῶν ὡς ἄνω ἀναφερθέντων νομικῶν προσώπων ἰδιωτικοῦ δικαίου, ἤτοι τοῦ Ι.Π.Η.Π.Α. καὶ τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», νὰ μὴ δώσουν οὔτε ἕνα εὐρώ.

6. Τὸν λόγο ἔλαβε μετὰ ὁ Πρόεδρος Ὁμίλου Ἀπογόνων 1821 καὶ Ἐπιφανῶν Ἱστορικῶν Γενεῶν τῆς Ἑλλάδος, κ. Κων/νος Πλαπούτας, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασε τὴν μεγίστη του ἱκανοποίησι γιὰ τὴν ἀπόφασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους καὶ ὑπερθεμάτισε ὅτι ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι λίαν περίοπτο καὶ νὰ δεσπόζῃ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ὡς τέτοια περιοχή, ἐτόνισε ὅτι πρέπει νὰ εἶναι ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη θέσι τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους.

7. Τὸν λόγο ἔλαβε μετὰ ὁ Πρόεδρος τῆς Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως, Δικηγόρος κ. Γεώργιος Κοσμάς, ὁ ὁποῖος ἐξῆρε τὴν προσωπικότητα καὶ τὴν δραστηριότητα τοῦ δωρητοῦ καὶ ἐτόνισε ὅτι εἶναι καύχημα γιὰ τὴν περιοχὴ Καλαβρύτων ἡ ἀνιδιοτελὴς γενναία προσφορὰ τοῦ δωρητοῦ καὶ τῆς λίαν δραστηρίου καὶ ἀκαμάτου συζύγου του.

Ὑπεγράμμισε κατηγορηματικῶς ὅτι ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ δεχθῶμε νὰ ἀχρηστευθῇ τὸ ἔργο σὲ χαμηλὲς ἐπίπεδες ἐπιφάνειες καὶ γοῦβες, ὅπως ἐπιβάλλετο ἐπὶ τουρκοκρατίας. Τελειώνων τὸ ἐγκώμιό του γιὰ τὸν δωρητὴ ἔκανε ἔκκλησι νὰ συστρατευθοῦν ὅλοι οἱ Ἕλληνες καὶ νὰ πραγματοποιηθῇ στὸ Ἀττικὸ Ἄλσος τὸ μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

8. Ὁ Σμήναρχος ἐ.ἀ. κ. Στέργιος Σμυρλής λαβῶν τὸν λόγο, ἐτόνισε τὴν θλίψι του, διότι μέχρι τοῦδε δὲν ἐπραγματοποιεῖτο τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους και ἐξέφρασε τὴν χαρά του, διότι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τὴν 8.6.2012 ἔλαβε ἀπόφασι νὰ πραγματοποιηθῇ τοῦτο καὶ ὑπεραμύνθη ὅτι τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι στὴ λίαν περίοπτο θέσι τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους.

9. Κατόπιν ἔλαβε τὸν λόγο ὁ Ταξίαρχος ἐ.ἀ. Ἀναστάσιος Κότσιαλος, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἀνέπτυξε διεξοδικώτατα ὅτι τὸ Ἀττικὸ Ἄλσος ἀνήκει στὸ δημόσιο καὶ ὅτι οἱ καταπατητὲς εἶναι παράνομοι, διότι ἐπὶ δημοσίων κρατικῶν ἐκτάσεων οὐδεμία χρησικτησία χωρᾶ καὶ ὅτι ὅλοι δύνανται νὰ παρουσιάσουν τοὺς τίτλους τους γιὰ νὰ ἀποζημιωθοῦν, ἐκάλεσε ὅλους τοὺς νουνεχεῖς καὶ εὐσυνειδήτους Ἕλληνες νὰ συστρατευθοῦν γιὰ τὴν ἄμεση πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους στὴν μοναδικὴ περίοπτο θέσι τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους γιὰ νὰ δεσπόζῃ ὄχι μόνο ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα τῶν Ἀθηνῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ περισσότερα μέρη τῆς Ἀττικῆς.

10. Ὁ Πρόεδρος τῆς Χριστιανικῆς Δημοκρατίας κ. Ἐμμανουὴλ Μηλιαράκης, ἀφοῦ ἐξῆρε τὴν γενναία ἀπόφασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν ἄμεσο πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ἐτόνισε ὅτι ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ μὴ γίνῃ σεβαστὴ ἡ ἐπιθυμία τοῦ δωρητοῦ, ὅτι δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ προστεθῇ ἕνας Ναὸς στοὺς τόσους ὑπάρχοντες, ἀλλὰ πρέπει νὰ γίνῃ ἕνα μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ αὐτὸ τὸ μνημεῖο ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ τοποθετηθῇ στὶς λακοῦβες, ἀλλὰ ὅτι πρέπει νὰ εἶναι λίαν περίοπτο…

11. Ἀπὸ τοὺς ἑκατοντάδες γραπτοὺς καὶ προφορικοὺς χαιρετισμοὺς καὶ μηνύματα, ποὺ ἐλάβαμε, ἐσταχυολογήθησαν μόνον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Εἰρηναίου, καθὼς καὶ τοῦ Μητροπολίτου Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου, τὰ ὁποῖα ἐδημοσιεύθηκαν στὸ νέο τεῦχος τῆς Φωτεινῆς Γραμμῆς 51, σελ. 43 καὶ 34 ἀντιστοίχως, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ, τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλλου Ἀρχ. π. Φιλοθέου, τὰ ὁποῖα ἐδιάβασε ὁ κοσμήτωρ τοῦ Σωματείου, στρατηγὸς κ. Κων/νος Τσιτίνης.

12. Ὁ Σεβασμιώτατος Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος δὲν ἠδυνήθη νὰ προσέλθῃ προσωπικῶς καὶ ἐκπροσωπήθηκε διὰ τοῦ Ἡγουμένου τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου, Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου.

13. Ὁ φίλος τοῦ Σωματείου κ. Βασίλειος Καλπογιάννης ἀνέγνωσε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴν τοῦ τ. Γεν. Διευθυντοῦ καὶ μέλος τῆς Διοικήσεως τῶν Τραπεζῶν Ἐμπορικῆς καὶ Ἐπενδύσεων, Προέδρου τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Φίλων τῶν Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.) κ. Ἀντωνίου Ἀντωνίου.

14. Λόγῳ μεγίστης στενότητος χρόνου δὲν ἀνεφέραμε τὸν θερμότατο χαιρετισμὸ τοῦ Πρωτεπιστάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Πανοσιολογιωτάτου γέροντος Μαξίμου Ἰβηρίτου, ὁ ὁποῖος τονίζει ὅτι ἐπιβάλλεται τὸ μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας νὰ δεσπόζῃ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη θέσι εἶναι τὸ Ἀττικὸ Ἄλσος, καθὼς καὶ πληθώρα ἄλλων μηνυμάτων καὶ χαιρετισμῶν προσωπικοτήτων λαϊκῶν καὶ κληρικῶν.

15. Ὁ Πρόεδρος τοῦ Σωματείου ἀνέφερε τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἐπιβάλλεται τὸ μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας νὰ δεσπόζῃ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἐν γένει τοῦ λεκανοπεδίου Ἀττικῆς τονίσας ὅσα θὰ ἴδῆτε στὴν συνημμένη ὁμιλία.

16. Τὴν παράστασι ἔκλεψε καὶ πάλι ὁ πολιὸς ἐνηνοκοντούτης λίαν εὐσυνείδητος δάσκαλος Παναγιώτης Ρήγας, ὁ ὁποῖος παρὰ τὴν ἡλικία του καὶ τὴν ἐπισφαλῆ ὑγεία του, ἐπῆρε ταξὶ ἀπὸ τὴν Καλαμάτα καὶ ἦλθε εἰδικὰ πρὸς τοῦτο, ἐπισφραγίζων καὶ αὐτὸς μὲ τὴν μεστοτάτη πνευματικῶν νοημάτων ὁμιλία του ὅτι τὸ μεγαλεπήβολο καὶ κολοσσιαῖο ἔργο τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι στὴ λίαν περίοπτο θέσι τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους καὶ οἱ πάντες ἐξεπλάγησαν γιὰ τὴν εὐφράδειά του, τὴν ἀνεκτίμητο πεῖρα του, τὴν ταπεινότητά του καὶ τὴν εὐλάβειά του.

Δέον νὰ σημειωθῇ ὅτι ὁ μέγιστος αὐτὸς φιλάνθρωπος στενάζει, διότι διέθεσε ὅλες, τῆς ἀειμνήστου ἀδελφῆς του Σοφίας καὶ τὶς δικές του, οἰκονομίες, ἄνω τῶν 300.000 €, γιὰ διάφορα φιλανθρωπικὰ ἔργα καὶ δὲν τὶς ἐκράτησε γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, ἔχων ἐπίγνωσι τοῦ Γραφικοῦ : «τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε» (Ἰωάν. 12, 8).

Ὁ 90 ἐτῶν σπουδαῖος δάσκαλος ἐκ Καλαμάτας Π. Ρήγας

ἐπιδεικνύων τὴν δεσπόζουσα θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους.

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

1. Παρακαλοῦμεν τὶς προσωπικότητες τῶν διάφορων φορέων νὰ μᾶς συγχωρήσουν, διότι, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου, ἀδυνατοῦμεν νὰ προσφωνήσωμεν ὀνομαστικῶς ἕκαστον χωριστά. Ὅμως δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ ἀναφέρωμεν τὸν ἐνενηκοντούτη φίλον τοῦ Σωματείου μας, ὁ ὁποῖος ἦρθε σήμερον τὸ πρωὶ μὲ ταξὶ ἀπὸ τὴν Καλαμάτα εἰδικῶς διὰ τὴν Συνέλευσίν μας, τὸν πολιὸν δάσκαλον κ. Παν/την Ρήγα.

2. Ὡς ἀσφαλῶς θὰ ἔχετε πληροφορηθῆ, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔλαβε τὴν 8^ην  Ἰουνίου 2012 τὴν ἱστορικὴν ἀπόφασιν τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, μὲ χρονικὸν ὀρίζοντα ἀποπερατώσεως τὸ ἔτος 2021, δηλαδὴ διακόσια χρόνια μετὰ τὴν ἐθνικὴν Παλιγγενεσίαν. Δὲν θὰ σᾶς ἀναπτύξωμεν λεπτομερείας, διὰ νὰ κερδίζωμεν χρόνον. Ἡ ἀπόφασις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ ὅλες οἱ τελευταῖες ἐνέργειες καὶ ἀνακεφαλαίωσις τῶν σκοπῶν, τῶν δραστηριοτήτων καὶ τῶν προοπτικῶν μας ἀναφέρονται εἰς τὸ τεῦχος 51 τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», τὸ ὁποῖον σᾶς διανέμομεν τιμῆς ἕνεκεν, διὰ νὰ τὰ μελετήσετε καὶ νὰ τὰ ἔχετε καὶ εἰς τὸ ἀρχεῖον σας.

3. Θὰ προσπαθήσω νὰ εἶμαι σύντομος, ὥστε νὰ ἔχωμεν χρόνον καὶ ἐσεῖς νὰ ἔχετε τὴν δυνατότητα νὰ ἐκφρασθῆτε ἐλεύθερα καὶ νὰ σᾶς δοθοῦν οἱ δέουσες ἀπαντήσεις, οὕτως ὥστε νὰ συμπνευματισθῶμεν καὶ νὰ παρακαλέσωμεν τὸν Θεὸν νὰ φωτίσῃ ὅλους μας, ἰδίως τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, Ἐκκλησίαν καὶ Πολιτείαν, νὰ συστρατευθῶμεν ὅλοι μαζί.

4. Σᾶς εὐχαριστοῦμε ὅλους ἐκ μέσης καρδίας, διὰ τὴν τιμήν, ποὺ μᾶς κάνατε καὶ προσήλθατε, διὰ νὰ συμπνευματισθῶμεν καὶ νὰ παρακαλέσωμεν τὸν Τριαδικὸν Θεὸν νὰ μᾶς φωτίσῃ καὶ μᾶς διευκολύνῃ, εἰς ποίαν δεσπόζουσαν θέσιν νὰ τεθῇ τὸ μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

5. Δόξᾳ τῷ Θεῷ δὲν ζῶμεν εἰς ἐποχὴν Τουρκοκρατίας, ὅπου οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ ἐπεβάλετο νὰ κτίζωνται σὲ ,,γοῦβες,,.

Ἐμεῖς φρονοῦμεν διακαῶς ὅτι μόνον μία δεσπόζουσα περίοπτος θέσις τοῦ ἀξίζει καὶ ὄχι ,,γοῦβες,, εἰς τὶς κοῖτες τοῦ Ἰλισσοῦ, Γουδῆ καὶ Σωτηρία.

Διότι τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους πρέπει νὰ εἶναι κάτι τὸ μοναδικὸν καὶ τὸ ἐξαίσιον.

6. Ἡ Ἀρχιτεκτονικὴ μελέτη τοῦ ἔργου πρέπει νὰ εἶναι ἰδιαζόντως καλή, καὶ πρὸς τοῦτο ζητοῦμε τὴν συνεργασίαν ὅλων καὶ ἰδίως τῆς Ναοδομίας.

Εἰς τὴν προσπάθειαν αὐτὴ οἱ ἐργαζόμενοι πρέπει νὰ ἐνεργοῦν ὡς λειτουργοὶ καὶ ὄχι ὡς ὑπάλληλοι = «περιεργαζόμενοι», ὅπως πρέπει νὰ συμβαίνῃ καὶ εἰς κάθε ἑλληνικὸν δημόσιον φορέα.

Ἄν δὲν ὑπῆρχαν  «ὑπάλληλοι» ἀλλὰ ὑπῆρχαν  «λειτουργοί», ἀπὸ τὴν πρὠτη στιγμὴ θὰ ἦσαν οἱ πάντες δίπλα μας…

7. Πρέπει νὰ προγραμματίσωμε λίαν συντόμως μίαν ἡμερίδα γιὰ ἐνίσχυσιν τῆς προσπαθείας μας, ὅπου θὰ κληθοῦν οἱ εἰδήμονες νὰ συζητήσουν τὸ θέμα.

8. Ἐθεωρήσαμεν χρέος μας, ὡς ἀπόγονοι τῶν Ἐθνομαρτύρων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, νὰ συστήσωμεν τὸ Σωματεῖον μας, μὲ σκοπὸν τὴν πραγματοποίησιν τοῦ χρέους μας, δηλαδὴ τῆς ὑποσχέσεως τῶν Ἡρώων Ἐθνομαρτύρων καὶ τοῦ μοναδικοῦ ἡγέτη Ἰωάννη Καποδίστρια, νὰ ἀνεγερθῇ τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

Οἱ πρόγονοί μας διεκήρυττον περίπου : «παρ᾿ ὅλον ὅτι δὲν ἔχομεν τὸν ἀπαιτούμενον ἐξοπλισμὸν καὶ στρατεύματα, ἀλλὰ ὡς βαρὺ πυροβολικὸν τὴν πίστιν εἰς τὸν Ἐλευθερωτὴν Χριστόν, σὲ παρακαλοῦμε Χριστέ μας, βοήθησέ μας νὰ ἐλευθερῶμεν ἀπὸ τὸν λίαν δυσβάστακτον τουρκικὸν ζυγὸν καὶ θὰ σοῦ κτίσωμεν Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ».

Ὁ θρυλικὸς Γέρος τοῦ Μοριᾶ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βροντοφωνοῦσεν : «ὁ Θεὸς ἔβαλεν τὴν ὑπογραφήν του καὶ δὲν τὴν παίρνει πίσω».

Οἱ ἥρωες αὐτοὶ καὶ ὁ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ἐπίστευαν καὶ διεκήρυτταν «ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἀφήσῃ τὴν Ἑλλάδα».

Ὑπ᾿ αὐτὰς τὰς προϋποθέσεις ξεσηκώθηκαν οἱ σκλάβοι Ἕλληνες, ἔχοντες ὡς θούρειόν των: «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστιν τὴν Ἁγίαν καὶ τῆς Πατρίδος τῆς Ἐλευθερίαν. Διὰ αὐτὰ τὰ δύο πολεμῶ καὶ ἐὰν δὲν τὰ ἀποκτήσω, τί μὲ ὀφελεῖ καὶ ἐὰν ζήσω ;».

Νυχθημερὸν ἠγωνίζοντο οἱ πρόγονοί μας, ὅπως τὸ δημοτικὸν τραγούδι τοῦ Γέρο Δήμου μᾶς ἐξιστορεῖ: «…τὸν ὕπνο δὲν ἐχόρτασα καὶ τώρα ἀποσταμένος θέλω νὰ πάω νὰ κοιμηθῶ…». Καὶ μάλιστα διὰ νὰ ζοῦμε ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι ἐλεύθεροι σήμερον καὶ νὰ αὐτοσκλαβωνόμεθα πάλι εἰς τοὺς Μωαμεθανοὺς καὶ νὰ καταντήσωμεν ξένοι εἰς τὸν τόπον μας τὸ δημοτικὸν τραγούδι τοῦ Γέρο Δήμου συνεχίζει: «ζεστὸ ψωμὶ δὲν ἔφαγα, δὲν πλάγιασα σὲ στρῶμα…».

9. Αὐτὴν τὴν Ἱερὰν Παρακαταθήκην τῶν Ἐθνομαρτύρων ἡρώων μας, ὡς γνωστόν, τὴν υἱοθέτησεν ἡ Δ΄ Ἐθνοσυνέλευσις μὲ τὸ Η΄ Ψήφισμα τοῦ 1829 καὶ ὁ ἀνεπανάληπτος Ἐθνάρχης-Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας τὸ ὑπέγραψεν. Ἐὰν εὐσταθοῦσε αὐτὸ ποὺ λέγουν μερικὰ ἰδιοτελῆ, ἀνιστόριτα ἀνθρωπάκια, ὅτι τὸ Τάμα τοῦ Γένους τὸ ἐξεπλήρωσεν ὁ Κυβερνήτης Καποδίστριας εἰς τὸ ἐκκλησάκι Ὀρφανοτροφείου Αἰγίνης τὸ 1828, δὲν θὰ ἀκολουθοῦσε τὸ Η΄ Ψήφισμα τῆς Δ΄ Ἐθνοσυνελεύσεως ἕνα ἔτος ἀργότερα, τὸ 1829, διότι ὁ Καποδίστριας εἶχε «σώας τὰς φρένας» καὶ δὲν θὰ ἐθεσμοθετοῦντο τὰ Βασιλικὰ Διατάγματα τοῦ 1834 καὶ 1838, τὰ ὁποῖα ρητῶς ὁρίζουν, τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους νὰ πραγματοποιηθῇ εἰς τὴν νέαν πρωτεύουσαν τῆς Ἑλλάδος, τὴν Ἀθήνα. Δυστυχῶς οἱ «φίλοι μας» εἶδαν τὸν κίνδυνον ὅτι ἡ Ἑλλάδα μὲ τὸν πανάξιον κυβερνήτην Καποδίστριαν θὰ ἐμεγαλουργοῦσε καὶ «ἐφρόντισαν» νὰ δολοφονηθῇ, διὰ νὰ παραμείνῃ ἡ Ἑλλάδα μικρὴ καὶ ἀνίσχυρος…

10. Διὰ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ σκοποῦ μας ἀναμένομεν καὶ ἄλλους. Ζητοῦμεν περισσοτέρους, δραστηριοτέρους καὶ καλλιτέρους.

11. Ἐπαναλαμβάνομεν ὅτι ἀπαλλάσσομεν τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτείαν καὶ Ἐκκλησίαν, νὰ μὴ δώσουν οὔτε ἕνα εὐρώ.

Παρακαλοῦμεν μόνον τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν νὰ εὐλογῇ καὶ νὰ πρωτοστατῇ.

Ἀπὸ τὴν πολιτείαν ἀπαιτοῦμεν νὰ μᾶς παραχωρήσῃ τὴν ἐνδεδειγμένην περίοπτον θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους, νὰ νομοθετῇ καὶ νὰ διευκολύνῃ τὴν ἄμεσον πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

12. Ἐὰν διαχειρισθῶμεν καὶ τὸν ὑπόλοιπον, τὸν μὲ ἀπερίγραπτες στερήσεις, σωματικὲς καὶ ψυχικὲς ἀλγηδόνες δημιουργηθέντα μόχθον τοῦ βίου μου μὲ οὐσιαστικὴν διαφάνειαν, τότε οἱ ἀπὸ τοὺς πάντας ἐξαπατηθέντες Ἕλληνες τῆς ὑφηλίου θὰ σπεύσουν νὰ μᾶς συντρέξουν γενναίως καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ θὰ ὁλοκληρωθοῦν οἱ πολυδάπανες ἐργασίες τοῦ μνημείου δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Εἴμεθα ἀπόγονοι αὐτῶν τῶν Ἐθνομαρτύρων τῆς Παλιγγενεσίας καὶ ἦλθεν τὸ «πλήρωμα τοῦ χρόνου» καὶ ἐσυνειδητοποίησαμε τὸ ἱερὸν καθῆκον τοῦ κάθε Ἕλληνος νὰ πραγματοποιηθῇ ἡ Ἱερὰ Παρακαταθήκη τῶν ἡρώων μας.

Ὅπως ἔχομεν τονίσει ἐπανειλημμένως, σὺν τοῖς ἄλλοις, τὸ ἔργο τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους θὰ βοηθήσῃ τὴν ἑλληνικὴν οἰκονμίαν καὶ θὰ φέρῃ πλοῦτο στὴν Ἑλλάδα, διότι μὲ τὸ μεγαλεπήβολον αὐτὸ ἔργον θὰ «φάνε» ψωμὶ πολλὲς ἑλληνικὲς οἰκογένειες.

13. Πρὸς τοῦτο τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον τοῦ Σωματείου μας, ποὺ θὰ γνωμοδοτῇ διὰ τὴν διαχείρισιν τῶν ἐσόδων καὶ τὴν φειδωλὸν διάθεσιν τῶν ἐξόδων, δὲν θὰ προκηρύσῃ «στημένους» διεθνεῖς διαγωνισμούς, οὔτε θὰ κάμνῃ ἀπ᾿ εὐθείας ἀναθέσεις εἰς «ἡμετέρους», μὲ σχεδὸν τὸ ἥμισυ τῶν ἐξόδων νὰ καταλήγουν εἰς τὰ θυλάκια τῶν διαχειριστῶν, καὶ νὰ ἐξασφαλίζωνται πολὺ χοντρὲς «μίζες» καὶ μεγάλα «λαδώματα», ὡς εἴθισται.

Τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον τοῦ Σωματείου μας, τὰ μέλη τοῦ ὁποίου θὰ ἐκλέγωνται καὶ θὰ κληρώνωνται καὶ δὲν θὰ διορίζωνται, θὰ πασχίζῃ νὰ ἐξασφαλίζῃ τὰ πλέον κατάλληλα ὑλικὰ δωρεὰν ἢ σὲ λίαν χαμηλὴ τιμὴ καὶ μὲ ἕνα εἶδος αὐτεπιστασίας νὰ ἀξιοποιῇ καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν καταλλήλως. Ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀπορρίπτομεν κατηγορηματικῶς τὶς τιμὲς Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου τῆς Ἑλλάδος καὶ θὰ πασχίζωμεν νὰ πετυχαίνωμεν τιμὲς κάτω ἀπὸ τὸ ἥμισυ τοῦ Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου, διότι ἐδῶ ἐπ’οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ παρεισφρέουν «τρωκτικά» «ἀετονύχηδες» καὶ «λαμόγια» «μιζαδόροι». Καὶ αὐτὰ τὰ μέλη, τοῦ Εἰδικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου μας ὅπως καὶ ὅλοι μας, θὰ θυσιαζώμεθα ἀνιδιοτελῶς.

14.  Ὡς πρὸς τὰ Ἀρχιτεκτονικὰ καὶ τὸν ρυθμὸν τοῦ Ναοῦ, τὸν πρῶτον λόγον θὰ ἔχῃ ἡ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ καὶ ἡ Ναοδομία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, δηλαδὴ ἄν θὰ εἶναι ἕνα εἶδος νέας Ἁγίας Σοφίας ἢ κάτι παρόμοιον πάντοτε βυζαντινοῦ ρυθμοῦ.

Ὡς πρὸς τοὺς ἐκτελεστὰς τῶν ἔργων καὶ τὸ ὕψος τοῦ κόστους, τὸν πρῶτον λόγον θὰ ἔχῃ ὁ δωρητὴς καὶ ἄλλοι δωρηταί, Πανέλληνες καὶ Φιλέλληνες, ποὺ θὰ θελήσουν νὰ συνδράμουν πειθόμενοι ἀπὸ τὴν ἀπόλυτον διαφάνειαν μας. Ἄλλωστε μόνον μὲ τὴν ἀπόλυτον διαφάνειάν μας κατωρθώσαμε ὡς Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ὁ Ἀποστολος Παῦλος» νὰ ἔχωμεν ἀποστείλει ἄνω τῶν 70.000 τόνων ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον καί, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ θὰ συνεχίσωμε παραλλήλως πρὸς τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους.

Οἱ δωρηταὶ θὰ ἔχουν μέσῳ τοῦ Εἰδικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου μας πάντοτε τὸν πρῶτον λόγον, μὲ τὴν εὐλογίαν δραστηρίων μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μετὰ τῆς ὁποίας πρέπει νὰ ὑπάρχῃ διαρκῶς ἀγαστὴ συνεργασία. Δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία νὰ συναποφασίζῃ καὶ τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον τοῦ Σωματείου «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» νὰ ἐπαγρυπνοῦν καὶ νὰ ἐκτελοῦν.

15. Πέραν τοῦ Εἰδικοῦ Συμβουλίου, ποὺ θὰ διαχειρίζεται ἔσοδα καὶ ἔξοδα, πρέπει νὰ ὑπάρχῃ καὶ αὐστηροτάτη Ἐξελεγκτικὴ Ἐπιτροπή, ἡ ὁποία ἑβδομαδιαίως ἢ τὸ ἀργότερον μηνιαίως θὰ ἐλέγχῃ ἐνδελεχῶς τὰ ἔσοδα καὶ ἔξοδα.

16. Ὅλα τὰ μέλη αὐτῶν τῶν Ἐπιτροπῶν θὰ εἶναι ἄμισθα καὶ μόνον τὰ ὁδοιπορικά των θὰ δικαιοῦνται, ἐὰν αὐτοὶ οἱ ἰδεολόγοι εἶναι ἐνδεεῖς καὶ τὸ πτωχόν των θυλάκιον δὲν διαθέτει οὐδὲ τὰ εἰσιτήριά των ἢ δι᾿ ἕνα ταξί.

17. Ὅλες αὐτὲς τὶς λεπτομέρειες θὰ πρέπῃ νὰ τὶς ἀποφασίζῃ τὸ Διοικητικὸν Συμβούλιον καὶ τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον, τὸ ὁποῖον θὰ ἐκλεγῇ ἀπὸ τὸ Διοικητικὸν Συμβούλιον. 

18. Δόγμα μας πρέπει πάντοτε νὰ εἶναι ὅτι «ὅπου ὑπάρχει διάλογος, ἀπομακρύνεται ὁ διάβολος». Ὅλα πρέπει νὰ γίνωνται μετὰ πάσης περισκέψεως ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως.

19. Τὸ Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» θὰ δέχεται ὅλες τὶς σοβαρὲς καὶ δίκαιες ὑποδείξεις τόσον τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, ὅσον καὶ τῆς Πολιτείας. Μόνον ἕνα συμβιβασμὸν δὲν θὰ κάνωμεν: Δὲν θὰ ἐπιτρέπωμεν σὲ κανένα νὰ «καρκινοβατῇ» τὸ ἔργον.

20. Δόγμα μας πρέπει νὰ εἶναι τὸ παράδειγμα τοῦ προγόνου μας Μεγάλου Ἀλεξάνδρου: «ὅσα δὲν λύονται, κόπτονται».

21. Ὅταν μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν συνδρομὴν ὅλων, κατόπιν ἀπολύτου διαφανείας, τελειώσῃ τὸ ἔργον, τότε νὰ καλέσωμεν τὴν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν πολιτειακήν, τὴν πολιτικὴν ἡγεσίαν, τὴν νομοθετικὴν καὶ τὴν ἐκτελεστικὴν ἐξουσίαν καὶ νὰ τοὺς παραδώσωμεν τὰ κλειδιὰ τοῦ περιόπτου μνημείου, διὰ νὰ λαμβάνουν χώρα ἐκεῖ ὅλες οἱ ἐπίσημες θρησκευτικὲς καὶ ἐθνικὲς ἑορτές.

22. Ἡ προσεχὴς Γενικὴ Συνέλευσις ὀφείλει:

1^ον . Νὰ ἀποφασίσῃ κατὰ πόσον τὸ Σωματεῖον οἱ «Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» μετὰ τὸ πέρας τῆς οἰκοδομῆς τοῦ μνημείου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, θὰ συνεχίσῃ νὰ δρᾶ καὶ νὰ διαχειρίζεται πιθανὰ ἔσοδα, ποὺ θὰ περισσεύσουν ἀπὸ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, διὰ νὰ συνεργάζεται μὲ ἄλλα φιλανθρωπικὰ ἱδρύματα, διὰ νὰ δίδωνται ὑποτροφίαι σὲ πολύτεκνα πτωχὰ παιδιά, διὰ νὰ σπουδάζουν καὶ ἀποκαθίστανται ἐπαγγελματικὰ καὶ οἰκογενειακά, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν νὰ μιμοῦνται τοὺς γονεῖς των καὶ νὰ συνεχίσουν νὰ γίνωνται πολύτεκνοι, διὰ νὰ ἀντιμετωπισθῇ ριζικὰ τὸ ἄκρως ἀνησυχαστικὸν δημογραφικὸν πρόβλημα.

2^ον. Νὰ ἀνατίθενται μελέτες διαφόρων ἱστορικῶν θεμάτων καὶ νὰ ἀντικρούωνται ἀνθελληνικὲς καὶ ἀντιχριστιανικὲς θεωρίες καὶ δραστηριότητες καὶ νὰ προλαμβάνωμεν τὸ κακὸν προτοῦ γίνεται «γάγγραινα», «χιονοστιβάδα» ἢ «τσιμεντώνει».

3^ον . Νὰ ἐνισχύωνται ταχύρρυθμα σεμινάρια διὰ τὴν ἐκμάθησιν καὶ διάδοσιν τῆς σωστῆς ἑλληνικῆς γλώσσης εἰς τοὺς νέους τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ μὴ ἀναγκασθῶμεν ἀργότερα νὰ μετακαλῶμεν ἑλληνιστάς Βάσκους, Καταλανούς, Γερμανοὺς κ.λπ., διὰ νὰ διδάσκωνται οἱ Ἑλληνόπαιδες τὴν σωστὴν ἑλληνικὴν γλώσσαν.

4^ον . Νὰ ἐνισχύωνται οἱ ἑλληνικὲς κοινότητες ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὰς ρίζας μας καὶ νὰ καλλιεργῶμεν τὶς αἰώνιες ἀνεκτίμητες ἀξίες τῆς φυλῆς μας Θρησκεία, Πατρίδα καὶ Οἰκογένεια.

5^ον . Νὰ δημιουργῶμεν Φιλέλληνας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, διὰ νὰ γίνωνται «πρέσβεις» καὶ «ἀπόστολοι» τῶν ἑλληνικῶν θέσεων καὶ ἀπόψεων.

6^ον . Νὰ βοηθοῦνται ὀρθόδοξες ἱεραποστολὲς καὶ νὰ ἐξοπλίζωνται μὲ τὰ ἀναγκαῖα, διὰ νὰ δύνανται νὰ φέρουν εἰς πέρας τὸ βαρύτατον ἔργον προβολῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος ἀνὰ τὴν ὑφήλιον.

23. Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι ἐμεῖς κινούμεθα ἀπὸ ἄκρως ἀνιδιοτελῆ ἐλατήρια καὶ ποτέ, ἀκόμη καὶ μετὰ τὸν θάνατόν μας, δὲν ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀναγραφοῦν τὰ ὀνόματά μας πουθενά. Ὡς ἄγνωστοι στρατιῶτες νοσταλγοῦμε νὰ ἀναλωθῶμεν διὰ τὸ κοινὸν καλὸν πρὸς δόξαν Θεοῦ.

Τὸ ἔργο πιστεύομε ὅτι εἶναι μέγιστον. Καὶ τὸ πιστεύομε τοῦτο, ὄχι ἀπὸ ἐγωισμόν, ὅπως οὔτε καὶ ὁ Ἰουστιανιανὸς εἶπε ἀπὸ ἐγωισμόν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς Ἁγίας Σοφίας τὸ  περίφημο ,,Νενίκηκά σε Σολομών,,.

Πιστεύομε, ὅτι, ὅταν παίρνῃς, γεμίζεις τὰ χέρια σου, ὅταν δίνῃς, γεμίζεις τὴν ψυχή σου.

Τὸ νὰ σταματήσῃ ἢ νὰ «καταχωνιασθῇ» τὸ ἔργο, αὐτὴ τὴ ,,χαρὰ,, δὲν τὴν προσφέρομε ποτὲ σὲ κανένα…

24. Κανεὶς ἀπὸ ὅσους εἴμεθα ἐδῶ καὶ ἀπὸ ὅσους διαφωτίζομε μὲ τὴν ἱστοσελίδα μας καὶ τὸ περιοδικόν μας ,,Φωτεινή Γραμμή,, νὰ  μὴ μείνῃ ἀμέτοχος. Ὅλοι μας νὰ συστρατευθῶμεν καὶ νὰ ἐργασθῶμεν ἐντακτικώτατα διὰ νὰ δυνηθῶμε, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ νὰ διαψεύσωμε κάθε ἀμφιβολίαν, ἐνδοιασμὸν καὶ ὀλιγοπιστίαν. 

Τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους θὰ εἶναι μία εὐκαιρία, ἐπιτέλους, νὰ ἑνωθοῦμε ὅλοι μαζί, γιὰ τὸ καλό μας. Τὶς πολιτικές μας πεποιθήσεις, νὰ τὶς κρατοῦμε γιὰ τὴν ἡμέρα τῆς κάλπης.

Τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους δὲν θὰ κομματιάζῃ ἀλλὰ θὰ ἑνώνῃ.