Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος για την προσηλυτιστικὴ δράση της «Άφθονης Ζωής» στην Παλλήνη και το Πικέρμι

Πρωτ. 405

Ἀριθμ. Διεκπ. 269                                                               Σπάτα, 27 Ἀπριλίου 2012

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 75^Η

Πρὸς 
Τοὺς Εὐσεβεῖς Χριστιανοὺς

Τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἑορτάσαμε καὶ φέτος τὶς μεγάλες μέρες τοῦ σωτηρίου Πάθους καὶ τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.

Παρὰ ὅμως τὶς μεγάλες εὐλογίες τῶν ἡμερῶν, δὲν ἔλειψαν καὶ οἱ πειρασμοί. Ἔτσι, μέσα στὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα, οἱ λεγόμενοι Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ἐξαπέλυσαν στὴν περιοχὴ τῶν Μεσογείων καὶ τῆς Λαυρεωτικῆς προσηλυτιστικὴ δράση μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν, μὲ σκοπὸ τὴν πρόκληση σύγχυσης καὶ τὴν ἀπόκτηση ἀνυποψίαστων ὀπαδῶν.

Τὸ ἀκόμη ὅμως λυπηρότερο εἶναι ὅτι στὶς ἴδιες γραμμὲς κινούμενοι κάποιοι ἄλλοι, φερόμενοι ὡς κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου καὶ αὐτοαποκαλούμενοι χριστιανοί, ὀπαδοὶ δηλαδὴ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἄνθρωποι μὲ τοὺς ὁποίους ὑποτίθεται ὅτι βρισκόμαστε σὲ διάλογο ἀμοιβαίας κατανόησης, οἱ ἴδιοι δυστυχῶς «πλανῶντες καὶ πλανώμενοι», μέσα στὴ Διακαινήσιμο Ἑβδομάδα, δραστηριοποιούμενοι στὴν περιοχὴ τῆς Παλλήνης καὶ τοῦ Πικερμίου, ἔστειλαν διὰ τηλεφώνου μηνύματα SMS, σὲ μιὰ προσπάθεια προσέλκυσης «φίλων», οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στὸ εὐλογημένο σῶμα τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, καὶ ἐνδεχόμενης ἔνταξής τους στὸ θρησκευτικό τους σωματεῖο, τὴν «Ἄφθονη Ζωή», ὅπως τὸ ὀνομάζουν, προκειμένου καθὼς γράφουν «νὰ σώσουν ἀνθρώπους».

Αὐτοί, γνωστοὶ μὲ τὸ ὄνομα Εὐαγγελικοί, ἔχουν ἀντικαταστήσει τὴ θεολογία μὲ τὸν αὐθαίρετο στοχασμό, τὰ μυστήρια καὶ τὴ λατρεία μὲ ὁμιλίες καὶ θρησκευτικὰ ἄσματα, καὶ προτείνουν ἕναν χριστιανισμὸ ποὺ στηρίζεται περισσότερο στὴν ἀνθρώπινη λογικὴ παρὰ στὴ θεία ἀποκάλυψη.

Ἀρνοῦνται τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους μας, τὰ μυστήρια καὶ τὶς εἰκόνες, τὴν εὐλογημένη μας Παράδοση καὶ τὴ λατρεία. Καλοῦν τοὺς Ὀρθοδόξους νὰ γιορτάσουν χωρὶς Ἐγκώμια καὶ Ἐπιτάφιο, χωρὶς Χαιρετισμοὺς καὶ Παρακλήσεις, χωρὶς Θεία Κοινωνία, χωρὶς Πατερικὸ λόγο, χωρὶς τὴν τιμὴ τῶν μαρτύρων καὶ τῶν ὁσίων ἀσκητῶν, βάζοντας στὴ θέση ὅλων αὐτῶν μιὰ στεγνὴ θρησκευτικὴ ὡραιολογία.

Τὴ στιγμὴ ποὺ τόσοι παραπλανηθέντες ἀπὸ τοὺς ἴδιους ἤδη προδομένοι καὶ διψασμένοι ἐπιστρέφουν καθ’ ὁμάδας στὴν Ἐκκλησία μας –μάλιστα στὴ δική μας Μητρόπολη ἔχουν τὰ τελευταῖα χρόνια κατηχηθεῖ ἀρκετὲς δεκάδες- προσπαθοῦν νὰ ἀποσπάσουν ἀθῶες ψυχές ἀπὸ τὴν εὐλογημένη κολυμβήθρα τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας.

Μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νὰ παρουσιάζει ἐλλείψεις στὴν ποιμαντική της προσέγγιση, μπορεῖ ἀκόμη, καθὼς ἔχει δεχθεῖ τοὺς κρατικοὺς ἐπηρεασμοὺς ἀπὸ τὴ νοσηρὴ σχέση της μὲ τὴν πολιτεία, συχνὰ νὰ φαίνεται ἀσυνεπὴς στὴ ζωή τῶν πιστῶν της.

Αὐτὸ ὅμως ποὺ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τῆς ἀμφισβητήσει εἶναι ἡ διατήρηση τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας μέχρι σήμερα, ὁ πλοῦτος τῆς ὑψηλῆς θεολογίας της καὶ ἡ συνείδηση τῆς ἀληθινῆς παραδόσεως.

Μὲ τὴν παρέμβασή μου αὐτήν, θὰ ἤθελα νὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχὴ ὅλων πέραν πάσης μιασαλλοδοξίας ἢ ἐμπαθοῦς φανατισμοῦ. Εἶναι ἀδικία στὸν ἑαυτό μας νὰ ἀνταλλάξουμε τὸ χρυσάφι τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας μὲ τὸ γυαλισμένο μπακίρι τῶν ψευδοδιδασκαλιῶν∙ νὰ ἀντικαταστήσουμε τὸν θησαυρὸ τῆς διαχρονικῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ μὲ τὰ ἄνευρα ἀνθρώπινα εὐαγγελικὰ ἐπινοήματα.

Αὐτοὶ ποὺ εὐαγγελίζονται δῆθεν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ στὴν Ἑλλάδα τῶν μαρτύρων, τῶν θαυμάτων, τῆς Παραδόσεως καλὸ θὰ εἶναι νὰ μάθουν τὸ Εὐαγγέλιο ὄχι ὅπως τὸ θέλει ἡ ξενόφερτη πνευματική τους μικρόνοια, ἀλλὰ ὅπως τὸ ἔχει ζήσει ἡ οἰκουμενικὴ Ἐκκλησία στὴν ἀδιάκοπη ἱστορία της, ἰδιαίτερα σὲ αὐτὸν τὸν τόπο.

Αὐτὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ κάνουν οἱ συγκεκριμένοι ἄνθρωποι, ἄν εἶχαν «νοῦν Χριστοῦ», θὰ ἦταν ἀντὶ νὰ προσηλυτίζουν μὲ πονηρία νὰ προσέλθουν οἱ ἴδιοι στὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ ζήσουν τὴν ἀλήθεια της αὐθεντικότερα ἴσως ἀπὸ μᾶς.

Αὐτὸ δὲν εἶναι προσηλυτισμός∙ αὐτὸ εἶναι ἅγιος εὐαγγελισμός. Αὐτὸ χρειαζόμαστε.

Αὐτὸ τελικὰ ἀποτελεῖ καὶ τὴν προτροπὴ σὲ ὅλους μας∙ Νὰ ἐπιστρέψουμε στὴν Ὀρθοδοξία μας. Ὅλοι μας. Ἀκόμη κι ἐμεῖς οἱ γεννημένοι Ὀρθόδοξοι.

Καὶ μὲ τὴν καρδιὰ καὶ μὲ τὴ ζωή μας.

Μὲ θερμὲς ἀναστάσιμες εὐχὲς καὶ πατρικὴ ἀγάπη,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ