Αθήνα 23/4/2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ο Ι. Κλήρος, τα Μοναχικά Τάγματα και τα λαϊκά μέλη της Καθολικής
Εκκλησίας στην Ελλάδα απορούμε για την αψυχολόγητη ενέργεια του
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος προχώρησε «μετά
πολλής θλίψεως και βαθυτάτου άλγους» σε μήνυση κατά του Αρχιεπισκόπου
των εν Αθήναις Καθολικών κ.κ. Νικολάου Φωσκόλου για προσηλυτισμό. Μαζί με τον
Καθολικό Αρχιεπίσκοπο μηνύονται από τον ίδιο Μητροπολίτη για παράβαση του
άρθρου 13 του Συντάγματος και των μεταξικών Α.Ν. 1363/38 άρθ. 4 και 5 ως
αντικατεστάθησαν από το άρθρο 2 του Α.Ν. 1672/1939, ο εφημέριος της Καθολικής
Εκκλησίας του Πειραιά π. Ιωάννης Πάτσης και η καθολική μοναχή Αδ. Αλβέρτα
Στεφάνου, Ηγουμένη της Μοναστικής Κοινότητας του Αγ. Ιωσήφ της Εμφανίσεως και
Διευθύντρια τη Ελληνο - Γαλλικής Σχολής Jeanne d’ Arc στον Πειραιά.
Το ανακοινωθέν της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς ανέφερε
χαρακτηριστικά: «Γνωστοποιούμε
την ημετέρα ποινική έγκλησι που υπεβλήθη εις τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών
Πειραιώς κατά της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής και της ανιέρου δράσεώς της.
Αφιερώνουμε την εν λόγω έγκλησιν εις τους τραγικούς οικουμενιστάς συνοδοιπόρους
του εκπεσόντος Ρωμαιοκαθολικισμού που δεν ορωδούν να συμφύρωνται και να
συναγελάζωνται και να συνευδοκούν μετά των θεηλάτων απομειωτών της εις Χριστόν
πίστεως και αληθείας».
Το ιστορικό έχει ως εξής: Στον Πειραιά, ως γνωστόν, λειτουργεί από
το 1859 η Ελληνο-Γαλλική Σχολή του Μοναχικού Τάγματος των Αδελφών του Αγίου
Ιωσήφ της Εμφανίσεως, στο οποίο φοιτούν τόσο καθολικά όσο και ορθόδοξα παιδιά.
Το κύρος της εν λόγω Σχολής, όπως και των περισσοτέρων Εκπαιδευτικών Καθολικών
Ιδρυμάτων της Πρωτεύουσας είναι εγνωσμένο και γι’ αυτό κάθε χρόνο απευθύνονται
σ’ αυτό εκατοντάδες γονείς προς εγγραφή των παιδιών τους.
Με την έναρξη του περασμένου σχολικού έτους, όπως κάθε χρόνο, ο
εφημέριος της Καθολικής Ενορίας Πειραιά τέλεσε τον αγιασμό στους μαθητές του
Δημοτικού, ενώ αντίστοιχα ένας ορθόδοξος ιερωμένος τέλεσε τον αγιασμό για τα
παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου. Το γεγονός αυτό εξόργισε τον Άγιο
Πειραιώς, ο οποίος προσέφυγε στην Ελληνική Δικαιοσύνη και σήμερα η 1η Πταισματοδίκης Αθηνών καλεί τον
Αρχιεπίσκοπο των εν Αθήναις Καθολικών στις 26 Απριλίου 2012 για να λάβει
γνώση της εις βάρους του μηνύσεως.
Να σημειωθεί πως ο τίτλος του Καθολικού Αρχιεπισκόπου είναι
«Αρχιεπίσκοπος των εν Αθήναις Καθολικών» και όχι «Ρωμαιοκαθολικών» όπως εγγράφεται στην δικαστική κλήση ή
«Επίσκοπος
της Παπικής παρασυναγωγής» ή όλα τα άλλα ευφάνταστα που κατά καιρούς
χρησιμοποιούνται από τον Άγιο Πειραιώς.
Λίγο καιρό αργότερα και συγκεκριμένα την Κυριακή της Ορθοδοξίας
στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, ο Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ με
τον στόμφο που τον διακρίνει, προχώρησε σε μία άνευ προηγουμένου εκδήλωση, αυτή
του αναθεματισμού των εκπροσώπων των λοιπών χριστιανικών ομολογιών, καθώς και
αυτών των Ισραηλιτών και των Μωαμεθανών. Κι έτσι μετά τον αναθεματισμό: «Τω
κανονικώς ανυποστάτω και εκπεσόντι αιρεσιάρχη Πάπα και Πατριάρχη Παλαιάς Ρώμης
Βενεδίκτω τω 16ω και τοις αυτώ κοινωνούσι, που «αποτελούν κατεγνωσμένους αιρετικούς» ο Άγιος Πειραιώς
αναθεμάτισε: «τοις Μαρτίνω Λουθήρω,
Ιωάννη Καλβίνω, Ουρλίχω Σβιγλίω και Ερρίκω τω 8ω δυσσεβή βασιλεί και τοις συν
αυτοίς συγκροτήσασι τας αιρετικάς παραφυάδας της Διαμαρτυρήσεως», αλλά
και «Τοις αρνουμένοις και καθυβρίζουσι την Παναγίαν, Ομοούσιον, Αδιαίρετον και
Ζωοποιόν Τριάδαν, Ραβίνοις του Ιουδαϊσμού, Ισλαμισταίς ...».
Δεν θα θέλαμε η ελληνική κοινωνία να παρασυρθεί σε
επικίνδυνες ατραπούς και να οδηγηθεί χρόνια πίσω σε εποχές που χαρακτηρίζονται
από μισαλλοδοξία, άγνοια και θρησκευτικό φανατισμό.
Και αν ακόμη η Καθολική Εκκλησία, συνηθισμένη σε τέτοιου είδους
ταπεινώσεις και αντιμετωπίσεις, μπορεί να ξεπεράσει τέτοια θλιβερά
φαινόμενα, ας σκεφθεί κανείς σε τι περιπέτειες μπορεί να εμπλακεί η χώρα
μας όταν ένας Μητροπολίτης προκαλεί με τέτοιο άκομψο, ανιστόρητο και
αντιχριστιανικό τρόπο τους εκπροσώπους των Μουσουλμάνων και των Εβραίων.
Μήπως ο Άγιος Πειραιώς, ανάμεσα στις πολύμορφες συγγραφικές του
δραστηριότητες έχει να διαθέσει και λίγο χρόνο και να σκεφτεί
πιο χριστιανικά και με κάποια νηφαλιότητα;
Αν και τα ΜΜΕ σιώπησαν προκλητικά, όπως
και πρόσωπα και θεσμοί που όφειλαν να υψώσουν κάποια φωνή διαμαρτυρίας,
αποτελεί παρηγοριά η Επιστολή της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ.
Βαρθολομαίου, αλλά και θεολόγων όπως των σεβαστών κ.κ. Αριστείδη Πανώτη και
Παναγιώτη Ανδριόπουλου, που κι αυτές πέρασαν, δυστυχώς, στα ψιλά των Μ.Μ.Ε.
Ποτέ δεν θελήσαμε να προκαλέσουμε ή να
απαιτήσουμε κάτι που δεν μας ανήκει, αισθανόμαστε όμως την υποχρέωση να
καταγγείλουμε στον Ελληνικό λαό και σε κάθε άνθρωπο καλής θέλησης τέτοιες
συμπεριφορές, με μοναδικό μας στόχο να προλάβουμε τα χειρότερα που μπορεί να
προκαλέσουν αυτού του είδους ξεπερασμένες νοοτροπίες, ξεπερασμένα
πνεύματα, ξεπερασμένες φυσιογνωμίες.
Χριστός
Ανέστη!
Χριστός Ανέστη μας λένε στο τέλος;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος Χριστός απόλους;;;
Ο Ορθόδοξος;;;
Ο Ομοούσιος;;;
Χριστός Ἀνέστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πώς ὂσο εἶναι τιμητικό νά σέ ἐγκωμιάζει ὁ Διάβολος γιά τά ἒργα σου, τόσο εἶναι ἐπίσης τιμητικό, νά σέ ἐγκωμιάζει ὁ Πάπας καί οἱ σύν αὐτῶ.
Συλληπητήρια λοιπόν στόν Παναγιώτατο Πατριάρχη μας καί στούς κυρίους Πανώτη καί Ἀνδριόπουλο γιά τήν "ἐπιτυχία" τους.
Ἐλπίζω νά συνετιστοῦν ἀπό τά δῶρα τοῦ Πάπα καί ν' ἀλλάξουν πορεῖα. "Φοβοῦ τούς Δαναούς καί δῶρα φέροντες".
Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης τοῦ Γέροντος Ἀγάθωνος.
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί Χριστός Ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να ευχαριστήσω εκ βάθους καρδίας το γραφείον τύπου των εν Ελλάδι παπικών (Καθολική Εκκλησία καλείται μόνον η Ορθόδοξος Εκκλησία η οποία διατηρεί αναλλοίωτα τα δόγματα και την χριστιανικήν παρακαταθήκην. Άλλωστε η λέξη "καθολικός" είναι Ελληνική και όχι λατινική και η χρήση της επεβλήθη εκ του 15ου κι έπειτα αιώνα, ως συνέπεια της ψευδοσυνόδου Φεράρας - Φλωρεντίας. Αν εις Ορθόδοξος αποκαλεί την λατινικήν χριστιανοσύνην "καθολικήν εκκλησίαν" αυτοανερεί την ιδία την υπόστασίν του. Εκκλησία υφίσταται μόνο ΜΙΑ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ Αγία Καθολική και Αποστολική που είναι μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία!) δια την ανακοίνωσίν της. Οι χαρακτηρισμοί "μισαλλοδοξία, άγνοια και θρησκευτικός φανατισμός" αποτελούν "κρίσιν εξ ιδίων δια τα αλλότρια". Το ότι οι η λατινική χριστιανοσύνη διαχωρίστηκε εκ της μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (μην λησμονείται το ιστορικά καταγεγραμμένο γεγονός το οποίο ΔΕΝ αμφισβητούν ούτε οι φανατικότεροι λατίνοι ότι οι τότε παπικοί εκπρόσωποι με επί κεφαλής τον καρδινάλιον Ουμπέρτον κατέθεσαν εις την Αγίαν Τράπεζαν της του Θεού Σοφίας αφορισμόν του τότε Πατριάρχου Μιχαήλ και όλων των Ορθοδόξων) αυτομάτως την θέτει εκτός μιάς Αγίας Αποστολικής Εκκλησίας. Η παπική θεολογία καταδικάστηκε ΟΡΙΣΤΙΚΑ από τας Οικουμενικάς Συνόδους της δεκαετίας του 1340. Ως εκ τούτου δικαιωματικά όσοι διατηρούν και συντηρούν την παπικήν θεολογίαν, αλλά και οποιαδήποτε άλλην αιρετικήν διδασκαλίαν ή πλάνην τίθενται αυτομάτως εις ανάθεμα. Φυσικά η Ορθόδοξος Εκκλησία δια όσους αρνηθούν τις αιρέσεις και ομολογήσουν ενσυνειδήτως την Διδασκαλίαν της δύναται να ενταχθούν εκ νέου εις το Σώμα της Αγίας Ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δια τους αιρετικούς και γενικά δια τους πλανεμένους και όλους όσους είναι εκτός Εκκλησίας ο Ορθόδοξος Χριστίνας ΔΕΝ δικαιούται να τους μισεί αλλά οφείλει να θλίβεται βαθύτατα και να προσεύχεται διαρκώς δια την μετάνοιαν των πλανεμένων. Ωστόσο δύο δεν έχει δικαίωμα να κάμει: α. να εξαναγκάσει κάποιον όχι μόνο με την βίαν αλλά ούτε καν χρησιμοποιώντας πλάγια μέσα, δόλο κ.λπ. να τον κάμει Χριστιανό Ορθόδοξο και β. να μετάσχει εις οιαδήποτε μυστηριακήν τελετήν άλλης θρησκευτικής ομολογίας. Οι ιερωμένοι αλλά και οι πιστοί δεν είναι υπάλληλοι ενός "υπουργείου εξωτερικών" ενός κράτους δια να υλοποιούν εθυμοτυπικάς επισκέψεις, αλλά Μέλη του ενός Σώματος Χριστού που είναι η Εκκλησία.