Ρωμαιοκαθολικός Επίσκοπος Σύρου, προς Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο: «Μπορούμε να συμβάλλουμε ώστε να φθάσει πιο γρήγορα η ευλογημένη ημέρα του Κοινού Ποτηρίου».

Ομιλία του Ρωμαιοκαθολικού Επισκόπου Φραγκίσκου Παπαμανώλη κατά την επέτειο της 10ετούς Επισκοπικής Ποιμαντορίας του Μητροπολίτη Σύρου  Δωρόθεου Β’ στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στη Σύρο.  

Σεβασμιότατε και Αγαπητέ Αδελφέ κ. Δωρόθεε,

Πέρασαν 10 χρόνια από τις 19 Ιανουαρίου 2002 όταν έφθασες στη Σύρο και έτυχε να είμαι ο πρώτος που σε ασπάστηκα και σου ευχήθηκα το καλώς όρισες.

Τότε είπα στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο, που σε συνόδευε, ότι με την ψήφο της Ιεράς Συνόδου ήσουν ο «Θεοπρόβλητος» Μητροπολίτης της Σύρου. Ο δε Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος, κατά την ιερά Ακολουθία της Επισκοπικής σου χειροτονίας στις 15 Δεκεμβρίου 2001 πολύ σωστά σε χαρακτήρισε «δημοπρόβλητο». Αλλά η κοσμοσυρροή λαού που σε υποδέχτηκε εκείνη την ημέρα στο λιμάνι της Σύρου, έδειξε στον Αρχιεπίσκοπο ότι ήσουν και ο «λαοεπιθύμητος».

Ο λαός της Σύρου σε υποδέχτηκε ενωμένος, χωρίς καμιά διαχωριστική γραμμή, ενωμένος με την αγάπη του Χριστού, ενωμένος στη χαρά, χαρά που οι καμπάνες των ναών μας, ορθοδόξων και καθολικών, σε κοινή μελώδια, σκόρπιζαν στους αιθέρες αναγγέλλοντας την άφιξή σου.

Και τόνισα τότε στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο: «κανένας δεν μπορεί να χωρίσει αυτό το λαό ο οποίος μαζί χαίρεται και μαζί πενθεί, μαζί εργάζεται για τον επιούσιο, μαζί υποφέρει, μαζί διασκεδάζει, μαζί αναζητεί την πρόοδό του με κοινούς στόχους και κοινά συμφέροντα, και το πιο σπουδαίο, συχνότατα, μαζί δημιουργεί τα νέα κύτταρα της κοινωνίας, τις χριστιανικές οικογένειες. Και όλα αυτά με πνεύμα σεβασμού του ενός στο πιστεύω του άλλου.

Σεβασμιότατε και Αγαπητέ Αδελφέ κ. Δωρόθεε, σήμερα μετά από 10 χρόνια ποιμαντορίας στην Ιερά Μητρόπολη Σύρου, πρέπει να είσαι ευχαριστημένος για όσα, με τη βοήθεια του Θεού και με το ζήλο σου, έχεις κατορθώσει στην ποιμαντική σου δράση. Δόξασε τον Θεό.

Γνωρίζω ότι οι επιτυχίες σου είναι καρπός της αγάπης σου για την Εκκλησία. Οι επιτυχίες σου είναι καρπός αόκνων προσπαθειών, που συχνά συνοδεύτηκαν με πίκρες και με έλλειψη κατανόησης γι’ αυτό και υπέφερες. Η πορεία προς κάθε επιτυχία δεν ήταν πάντοτε στρωμένη με ροδοπέταλα.

Γνωρίζω επίσης, ότι ακόμη και αυτή η φιλική σου συμπεριφορά προς εμένα προσωπικά και την Καθολική Εκκλησία, γίνεται αιτία πόνου και θλίψης για σένα διότι αρκετοί αδελφοί σου, ακόμη και αδελφοί σου στην Αρχιεροσύνη, αποδοκιμάζουν την μεταξύ μας αγάπη.

Ο Ιησούς Χριστός όμως την επιδοκιμάζει, μάς θέλει αγαπημένους. Ο λαός μας χαίρεται και πανηγυρίζει όταν μάς βλέπει να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό, με ειλικρίνεια και αγάπη, φιλικά, ο ένας προς τον άλλο. Τι θέλουμε παραπάνω, αγαπητέ μου Αδελφέ, όταν γινόμαστε αρεστοί στον Ιησού Χριστό πρώτα, και έπειτα στο λαό, της διαποίμανσης του οποίου έχουμε την ευθύνη;

Αγαπητέ Αδελφέ, όπως σου έλεγα και την ημέρα της ενθρονίσεώς σου, δεν παραγνωρίζω ότι μας λείπει η μυστηριακή κοινωνία που, εν Χριστώ, είναι το σπουδαιότερο στοιχείο κάθε ενότητας. Όμως μπορούμε να συνεργαστούμε, μάλλον να αυξήσουμε την συνεργασία μας, εν αρμονία, αγάπη και ειρήνη, με γνώμονα τον αμοιβαίο σεβασμό, όχι μόνο προς το πρόσωπό μας, αλλά και προς τις Εκκλησίες μας. Έχουμε ευθύνη για το παρόν και το μέλλον των Εκκλησιών μας.

Μπορούμε να συμβάλλουμε ώστε να φθάσει πιο γρήγορα η ευλογημένη ημέρα του Κοινού Ποτηρίου.

Ο Κύριος να είναι πάντοτε μαζί σου.

Η Αειπάρθενος Θεοτόκος να σε προστατεύει και να σε οδηγεί.

Εις πολλά, ευλογημένα και καρποφόρα έτη.

+ Φραγκίσκος Παπαμανώλης

Καθολικός Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης