«Ετοιμάζου... ευτρεπιζέσθω... δεχέσθω...»

«ΕΤΟΙΜΑΖΟΥ… ΕΥΤΡΕΠΙΖΕΣΘΩ... ΔΕΧΕΣΘΩ...»

«Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ…  εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη… τὸ σπήλαιον δεχέσθω…»

Μὲ αὐτοὺς τοὺς λόγους τῆς ὑμνολογίας αὐτῶν τῶν ἡμερῶν ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προετοιμάζει τὰ μέλη της, τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς γιὰ τὸ μεγάλο καὶ κοσμοχαρμόσυνο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ  καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἀσφαλῶς δὲν  πρόκειται γιὰ τὴν πόλη τῆς Βηθλεέμ, οὔτε γιὰ τὸ σπήλαιο καὶ τὴ φάτνη, ἀλλὰ  γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν χριστιανῶν.

Ὅταν λέγει «νὰ ἑτοιμάζεσαι, Βηθλεέμ, νὰ εὐτρεπίζεσαι σὺ ἡ φάτνη, καὶ νὰ δεχθεῖς σὺ τὸ σπήλαιο τὸν Μεγάλο Ἐπισκέπτη», στοὺς πιστοὺς ἀπευθύνεται.

Ποιὸς ὅμως εἶναι αὐτὸς ὁ Ἐπισκέπτης  γιὰ τὸν ὁποῖο προτρέπεται ἡ Βηθλεὲμ νὰ  προετοιμασθεῖ, ἡ φάτνη νὰ εὐτρεπισθεῖ  καὶ τὸ σπήλαιο νὰ τὸν ὑποδεχθεῖ; Καὶ  σὲ τί συνίσταται αὐτὴ ἡ προετοιμασία;

Ὁ μεγάλος καὶ ὑψηλὸς Ἐπισκέπτης ποὺ περιμένουμε εἶναι ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Σωτὴρ καὶ Λυτρωτὴς τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ὁ  Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.  «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν». Τὸ διαβεβαίωσε ὁ Ἄγγελος στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ: «Θὰ συλλάβῃς εἰς τὴν κοιλίαν σου καὶ θὰ γεννήσῃς υἱὸν καὶ θὰ καλέσῃς τὸ ὄνομά του Ἰησοῦν».
«Οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται» (Λουκ. α΄ 31-33). Καὶ τὸν δίκαιο Ἰωσὴφ ὁ Θεὸς μὲ τὸν Ἄγγελό του τὸν πληροφόρησε γι’ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν Παναγία, ὅτι δηλαδὴ «Αὐτὸ ποὺ γεννήθηκε μέσα της, προέρχεται ἀπὸ δημιουργικὴ ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Θὰ γεννήσει υἱό, καὶ σύ, ποὺ ἀπὸ τὸ Νόμο τὸ Μωσαϊκὸ ἀναγνωρίζεσαι προστάτης καὶ πατέρας του, θὰ καλέσεις τὸ ὄνομά του Ἰησοῦ δηλαδὴ Σωτήρα. Καὶ θὰ δώσεις αὐτὸ τὸ ὄνομα, γιατὶ Αὐτὸς θὰ σώσει ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του τὸν νέον Ἰσραήλ, ποὺ θὰ Τὸν πιστεύσει ὡς σωτήρα» (Ματθ. α΄ 20-21).

Συνήθως τοὺς μεγάλους ἐπισκέπτες τοὺς ὑποδεχόμαστε στὰ εὐπρεπῶς διακοσμημένα σαλόνια. Θεωροῦμε ἰδιαίτερη τιμὴ γιὰ τὴν οἰκογένεια τὴ φιλοξενία ἑνὸς μεγάλου προσώπου. Σὲ σπήλαιο καὶ φάτνη δὲν φιλοξενοῦμε ἀνθρώπους. Καὶ ὅμως ἐδῶ θὰ καταλύσει ὁ μοναδικὸς οὐράνιος Ἐπισκέπτης. Δὲν βρέθηκε ἄλλος τόπος. Σὲ σπήλαιο γεννήθηκε, καὶ σὲ φάτνη ἀνακλίθηκε ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, διότι «οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι».

Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ ἔγκαιρα νὰ προετοιμασθοῦμε. Σὲ τί ὅμως συνίσταται ἡ προετοιμασία;  Πράγματι ἑτοιμάζονται οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ γιὰ τὴ μεγάλη γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Ἑτοιμάζονται μὲ τὴν καθαριότητα τοῦ σπιτιοῦ, τὶς  ἀνάλογες ἀγορὲς γιὰ τὸ εὐπρεπισμένο  ἑορταστικὸ  χριστουγεννιάτικο  τραπέζι. Ὅμως  αὐτὰ μόνο δὲν ἀρκοῦν.  Χρειάζεται  προπάντων ἡ καλὴ  πνευματικὴ προετοιμασία γιὰ τὸ μοναδικὸ καὶ  ἀνε πανάληπτο αὐτὸ γεγονός, ποὺ εἶναι «τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον» καὶ τὸ «πάντοτε καινὸν καὶ μὴ παλαιούμενον, οὔτε εἰς τὸν χρόνον οὔτε εἰς τὴν αἰωνιότητα» (ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς).

Συνίσταται δὲ αὐτὴ ἡ πνευματικὴ προετοιμασία στὴ μελέτη καὶ ἐμβάθυνση στὸ νόημα αὐτῶν τῶν  γεγονότων. «Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ υἱὸς ἀνθρώπου γίνεται». «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί». «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν  ἡμῖν». Ὑπάρχουν οἱ εὐαγγελικὲς περικοπές, τὰ προφητικὰ κείμενα, οἱ ψαλμοί, ἡ ὑμνολογία τῶν ἡμερῶν, τὰ σχετικὰ ἐπίκαιρα βιβλία κλπ. Εἶναι ἀνάγκη  νὰ ἀφιερώσουμε τὸν ἀνάλογο χρόνο  γιὰ τὴ μελέτη τους.

Συνίσταται ἀκόμη ἡ προετοιμασία καὶ στὸν εὐπρεπισμὸ τῆς ψυχῆς μας. Ὅλοι μας εἶναι ἀπαραίτητο νὰ εὐπρεπίσουμε τὴν καρδιά μας, ποὺ θὰ γίνει ἡ φάτνη γιὰ νὰ δεχθεῖ τὸν Χριστό. Νὰ τὴν καθαρίσουμε στὸ λουτρὸ τοῦ Μυστηρίου τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως μὲ τὴν ἀληθινὴ καὶ εἰλικρινὴ μετάνοιά μας. Νὰ δώσουμε καὶ νὰ πάρουμε συγχώρηση, ὥστε μὲ εἰρηνευμένες τὶς καρδιές μας νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸ ἅγιο Θυσιαστήριο ἐκείνη τὴ μεγάλη ἡμέρα.

Ὅλη ἡ πολυήμερη πνευματικὴ προετοιμασία, ὁ εὐπρεπισμὸς τῆς ψυχῆς μας ἀποβλέπει στὸ νὰ ἀνταποκριθεῖ θετικὰ στὸ κάλεσμα τοῦ λειτουργοῦ «προσέλθετε», νὰ συμμετάσχει στὸ  οὐράνιο Δεῖπνο καὶ νὰ δεχθεῖ μέσα της τὸν Μεγάλο Ἐπισκέπτη, τὸν  Σωτήρα Χριστό.

«Ἑτοιμάζου... εὐτρεπιζέσθω... δεχέσθω...». «Ὁ Θεὸς Λόγος σαρκοῦται». Γίνεται ἄνθρωπος Αὐτὸς ποὺ δημιούργησε τὰ πάντα. Κεῖται στὴ φάτνη καὶ σαλεύει ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη. Εἶναι ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ Δημιουργός μας. Νὰ Τὸν δοξάσουμε μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους. Νὰ Τὸν προϋπαντήσουμε καὶ νὰ Τὸν τιμήσουμε, ὅπως ταιριάζει στὸν ὑψηλὸ οὐράνιο Ἐπισκέπτη.

Νὰ ξεκολλήσουμε ἀπὸ τὰ χαμηλά, τὰ λασπώδη καὶ ἐπίγεια καὶ νὰ ἀνυψωθοῦμε πρὸς τὰ ὑψηλὰ καὶ οὐράνια.  Ἑτοιμάσου, εὐτρεπίσου καὶ σύ, ἀδελφέ, καὶ ὁ καθένας μας γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν μοναδικὸ καὶ ἀληθινὸ Σωτήρα καὶ Λυτρωτή μας, Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Τότε θὰ γιορτάσουμε ὅλοι μας ἀληθινὰ Χριστούγεννα καὶ μέσα ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καθαρῆς καὶ χριστοφόρου καρδιᾶς μας θὰ ψάλουμε μὲ εὐγνωμοσύνη μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους, «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

«Ο ΣΩΤΗΡ» 15-12-2011