Στη Βιέννη, 5-7 Δεκεμβρίου 2011 θα
πραγματοποιηθεί συνέδριο Ορθοδόξων –Ρωμαιοκαθολικών και Εβραίων με
θέμα "Οικογένεια σε κρίση." Οργανωτές του συνεδρίου είναι το παγκόσμιο εβραϊκό συνέδριο, η Διάσκεψη των
Ευρωπαίων Ραβίνων, καθώς και η εβραϊκή κοινότητα της Αυστρίας. Η Ρωσική
Ορθόδοξη Εκκλησία συμμετέχει ως συνδιοργανωτής. Στο συνέδριο θα
συζητηθούν τα ακόλουθα θέματα:. "Οικογένεια και θρησκευτική κοινότητα,"
"Οικογενειακό Δίκαιο στην Ευρώπη», «Ηθική των συζυγικών σχέσεων», «Οι
γονείς και τα παιδιά".
Επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης αντιπροσωπείας θα είναι ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών
Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκαλάμσκ Ιλαρίων. Επικεφαλής της
Ρωμαιοκαθολικής αντιπροσωπείας θα είναι ο Καρδινάλιος
της Βιέννης Κρίστοφ Σένμπορν ενώ η αντιπροσωπεία της Διάσκεψης των Ευρωπαίων
Ραβίνων θα έχει επικεφαλής τον Πρόεδρο της Διάσκεψης των Ευρωπαίων Ραβίνων,
Αρχιραββίνο Μόσχας Pinhas Goldsmith κ.α. Προς τιμήν των συμμετεχόντων στη
διάσκεψη θα διοργανώσουν δεξιώσεις ο Πρόεδρος
της Αυστρίας Χάιντς Φίσερ και η Καγκελάριος της Αυστρίας.(Η φωτογραφία του
άρθρου είναι από παλαιότερη ανάλογη συνάντηση)
"Στο συνέδριο θα συζητηθούν τα ακόλουθα θέματα: «Οικογένεια και θρησκευτική κοινότητα», «Οικογενειακό Δίκαιο στην Ευρώπη», «Ηθική των συζυγικών σχέσεων», «Οι γονείς και τα παιδιά»".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΧ :
Αν ήταν διαφορετικές οι εποχές και άλλοι καθόριζαν την πορεία του κόσμου, δεν θα περιμέναμε τους ραββίνους, τους καρδιναλίους ή τους προέδρους τμημάτων εξωτερικών εκκλησιαστικών σχέσεων (σημ. πανταχού παρούσες οι σχέσεις και οπωσδήποτε οι "σχεσίτες") τύπου Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνος.
Σύνοδοι Οικουμενικές θα συγκαλούντο, όχι Συνέδρια διαπροσωπικών σχέσεων και ανταλλαγής απόψεων δια το "θεαθήναι της αγάπης". Είναι βέβαια και το εφιαλτικό όραμα του οικουμενισμού, που τα καθοδηγεί όλα τούτα.
Αλλά πέρα από αυτά, εκείνο που προφανώς δεν πρόκειται να συζητηθεί ποτέ, είναι μια πτυχή ενός εκ των πολλών νόμων που καθορίζουν τη ζωή και την πορεία του εβραϊκούς έθνους.
Σύμφωνα με το νόμο αυτό, οι πτυχές του οποίου χάνονται στα βάθη του παρελθόντος της ιουδαϊκής - εν διασπορά - παράδοσης, ο άρρην Εβραίος οφείλει να παντρεύεται Εβραία. Αυτό όμως δεν ισχύει για τα θήλεα. Οι Εβραίες μπορούν να παντρεύονται ανεξαρτήτως φυλής, θρησκεύματος ή εθνότητας, τον εκλεκτό τους.
Ομολογουμένως είναι αρκετά έξυπνη η τήρηση αυτής της παράδοσης εκ μέρους των νομοδιδασκάλων και επιμελουμένων το μέλλον της φυλής και του έθνους των. Η πρώτη δασκάλα των παιδιών είναι η μητέρα, και αν αυτή είναι προερχομένη εκ του ιουδαϊκού θρησκεύματος, τα παιδιά θα ακολουθήσουν τις μητρικές διδαχές για ένα θεό (ανώτερη δύναμη) κοινό όλων των ανθρώπων. Ο οποίος στην περίπτωση των παπικών και των λοιπών αντιλεγομένων ιερέων - στο συνέδριο της Βιέννης δεν θα είναι παρόντες, προτιμήθηκαν οι ραββίνοι - φορεί το ένδυμα της αγάπης. Οι απόντες, αλλά παρόντες δια των εκπροσώπων τους, έχουν άλλη φορεσιά. Αυτοί φορούν το "ένδυμα" των σχέσεων και θα διαπραγματευθούν την "Ηθική των συζυγικών σχέσεων" στα πλαίσια ενός γενικοτέρου θέματος. Τίτλος του: "Οικογένεια σε κρίση".
Λαμπρά προβλέπονται τα αποτελέσματα και αισιόδοξα οπωσδήποτε θα είναι τα συμπεράσματα. Οι διακρίσεις των φύλων δεν υφίστανται και ουδείς θα τολμήσει να κάνει λόγο περί αυτού. Η αγάπη όλα τα συγχωρεί και ουδέποτε εκπίπτει. Φυσικά, τίποτα δεν θα λεχθεί και ως προς την τήρηση του εβραϊκού νόμου : Ο άρρην Εβραίος να παντρεύεται Εβραία, αν θέλει να του συμπαραστέκεται ο θεός και ο γάμος να αποβεί προς δόξαν του κυρίαρχου πλέον εθνους του.