Ηρώδης και Πρόδρομος

ΗΡΩΔΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Ὁ βασιλιάς Ἡρώδης θεωροῦσε τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο ἄνθρωπο ἅγιο. Καί τόν σεβόταν λίγο. Καί τόν φοβόταν περισσότερο! Καί ὅμως τόν φυλάκισε. Καί τελικά, τόν ἀποκεφάλισε!! Γιατί τόν ἐνοχλοῦσαν αὐτά πού ἔλεγε ὁ Πρόδρομος. Τί ἔλεγε;

-Βασιλιά μας, δέν κάνει νά μοιχεύεις μέ τήν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, δέν τό θέλει ὁ Θεός!

Παρ᾿ ὅλα αὐτά, ἄκουγε μέ εὐχαρίστηση καί τίς συμβουλές του! Συχνά δέ, ἔβαζε σέ ἐφαρμογή κάποιες  συμβουλές τοῦ Προδρόμου (Μάρκ 6, 17-20)!

Ὅμως, καί ὁ ἴδιος καί ἡ Ἡρωδιάδα, ἦσαν αἰχμάλωτοι στό πάθος τῆς ἡδονῆς, πού τούς βύθιζε στήν ἁμαρτία τῆς μοιχείας. Καί μή θέλοντας νά ἀπαλλαγεῖ, σ᾿ αὐτό, δέν ἄκουγε τίποτε!

Οἱ περισσότεροι ἀπό μᾶς φαίνεται πώς ἔχουμε τά μυαλά τοῦ Ἡρώδη. Καί νά γιατί: τό βλέπουμε καί τό ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἕνας ἱερέας-πνευματικός εἶναι ἅγιος καί σοφός ἄνθρωπος. Τόν ἀγαπᾶμε. Τόν θαυμάζουμε. Ἀρκεῖ νά μήν ἀγγίξει τήν ἀδυναμία μας, στήν ὁποία εἴμαστε ὑποδουλωμένοι! Τότε, λέμε: καλός, ἅγιος. Ἀλλά ἕως ἐδῶ· ὄχι νά κανονίζει καί τίς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας! Μερικά πράγματα τά βλέπουμε ἀποκλειστικά δικά μας! Καί πάντως ὄχι πράγματα οὐσίας! Ὅμως κανένα πάθος, καμμιά ἁμαρτωλή συνήθεια, δέν εἶναι λεπτομέρεια· δική μας!

Τί πρέπει νά γίνει; Πρῶτα-πρῶτα πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι τό ἁμαρτωλό θέλημά μας (λέει ἡ Γραφή), γίνεται τεῖχος χάλκινο, ὄχι πέτρινο, πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό. Καί χρειάζεται πνευματικά ἄλλο τρόπο τό σπάσιμο αὐτοῦ τοῦ τείχους! Γιατί μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Χριστό. Πῶς θά σπάσει; Γι᾿ αὐτό μιλάει στό εὐαγγέλιο ὁ Χριστός. Μᾶς λέει: Μέ βία! Χρειάζεται βία. Στόν ἑαυτό μας. Βία ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας.

*            *            *

Κάποτε ἔγραψαν οἱ ἀναρχικοί σέ τοίχους τῆς Ἀθήνας: «Βία στή βία τῆς ἐξουσίας». Καί μεῖς, λοιπόν, λέμε: Βία, πνευματική βία, στήν βία τῆς ἁμαρτίας. Τί εἶναι ἡ βία τῆς ἁμαρτίας; Τό δέσιμο μέ κάποιους λογισμούς μας. Αὐτούς πρέπει νά τούς σπάσουμε. Πρέπει νά ἀντισταθοῦμε μέ βία, στήν βία. Γιά νά μήν μᾶς αἰχμαλωτίσει· ὅπως εἶχε αἰχμαλωτίσει τόν Ἡρώδη καί τήν Ἡρωδιάδα. Γιά νά τό κάνουμε αὐτό, πρέπει πρῶτα νά τό καταλάβουμε· νά τό ἀποδεχθοῦμε. Γι᾿ αὐτό ὁ Πρόδρομος,  ἐνῶ μέ τήν ζωή του ἔδινε τό στίγμα τῆς ἐπαναστατικῆς του συμπεριφορᾶς,  ἀπευθύνθηκε στόν Ἡρώδη, μέ τρόπο ἥρεμο καί γεμᾶτο πνευματική εὐγένεια, πού πρέπει ὅλοι νά ἔχουμε, προκειμένου νά βοηθήσουμε τόν ἑαυτό μας ἤ καί ἄλλους νά διορθωθοῦν.

Ὁ δυναμικός αὐτός τρόπος ἀντιμετώπισης τῶν παθῶν μας εἶναι ὁ ἀπολύτως ἀπαραίτητος γιά νά τά νικήσουμε. Ἄν μπορούσαμε νά τά καταφέρουμε μέ πιό ἄνετο τρόπο, ὁ Χριστός θά μᾶς τόν εἶχε ὑποδείξει. Γιατί ὁ Χριστός δέν ἔχει σκοπό νά μᾶς ταλαιπωρήσει! Τό ἀντίθετο! Τό λέει στό εὐαγγέλιο:

-Ἐγώ ἦλθα, γιά νά ἔχουν ζωή καί μάλιστα περίσσευμα ζωῆς (Ἰωάν. 10,10)!

Ἀρχιμ. Ν. Κ.

«Λυχνία» Αύγουστος 2011- Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 337 Αύγουστος 2011 – Από Ζωηφόρος