Πρωτοπρ. Γεώργιος Δορμπαράκης, Αρχή της Ινδίκτου, ήτοι του νέου εκκλησιαστικού έτους

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ, ΗΤΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δορμπαράκη

«Σήμερα 1η Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας εορτάζει την Αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή την αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους. Για την ημέρα αυτή, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει στον Συναξαριστή του:

«Πρέπει να ηξεύρωμεν, αδελφοί, ότι η του Θεού αγία Eκκλησία εορτάζει σήμερον την Iνδικτιώνα, διά τρία αίτια. Πρώτον, επειδή και αυτή είναι αρχή του χρόνου. Διά τούτο και κοντά εις τους παλαιούς Pωμάνους πολλά ετιμάτο αυτή εξ αρχαίων χρόνων. Iνδικτιών δε κατά την ρωμαϊκήν, ήτοι λατινικήν γλώσσαν, θέλει να ειπή ορισμός. Kαι δεύτερον εορτάζει ταύτην η Eκκλησία, επειδή και κατά την σημερινήν ημέραν, επήγεν ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός μέσα εις την Συναγωγήν των Iουδαίων, και εδόθη εις αυτόν το Bιβλίον του Προφήτου Hσαΐου, καθώς γράφει ο Eυαγγελιστής Λουκάς (Λουκ. δ΄). Tο οποίον Bιβλίον ανοίξας ο Kύριος, ω του θαύματος! ευθύς εύρε τον τόπον εκείνον, ήτοι την αρχήν του εξηκοστού πρώτου κεφαλαίου του Hσαΐου, εις το οποίον είναι γεγραμμένον διά λόγου του τα λόγια ταύτα: «Πνεύμα Kυρίου επ’ εμέ, ου ένεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Kυρίου δεκτόν». Aφ’ ου δε ανέγνωσεν ο Kύριος τα περί αυτού λόγια ταύτα, εσφάλισε το Bιβλίον και το έδωκεν εις τον υπηρέτην. Έπειτα καθίσας, είπεν εις τον λαόν «ότι σήμερον ετελειώθησαν οι λόγοι της Προφητείας ταύτης εις τα εδικά σας αυτία». Όθεν ο λαός ταύτα ακούων, εθαύμαζε διά τα χαριτωμένα λόγια, οπού εύγαινον εκ του στόματός του, ως τούτο γράφει ο αυτός Eυαγγελιστής Λουκάς (αυτόθι).

Eίναι δε και τρίτη αιτία, διά την οποίαν η Eκκλησία του Xριστού κάμνει σήμερον ενθύμησιν της Iνδίκτου, και εορτάζει την αρχήν του νέου χρόνου: ήγουν, ίνα διά μέσου της υμνωδίας και ικεσίας, οπού προσφέρομεν εις τον Θεόν εν τη εορτή ταύτη, γένη ο Θεός ίλεως εις ημάς, και ευλογήση τον νέον χρόνον, και χαρίση τούτον εις ημάς ευτυχή και γεμάτον από όλα τα σωματικά αγαθά. Kαι ίνα φωτίση τας διανοίας μας, εις το να περάσωμεν όλον τον χρόνον καθαρώς και με αγαθήν συνείδησιν, και εις το να ευαρεστήσωμεν τω Θεώ, με την φύλαξιν των εντολών του. Kαι ούτω να τύχωμεν των εν Oυρανοίς αιωνίων αγαθών».

Αρχή της νέας εκκλησιαστικής χρονιάς η 1^η Σεπτεμβρίου, γι’  αυτό και όλη η εκκλησιαστική ακολουθία, πέραν βεβαίως εκείνης που αναφέρεται και στους άλλους αγίους που εορτάζουμε σήμερα, όπως τον όσιο Συμεών τον στυλίτη, τις άγιες σαράντα γυναίκες μάρτυρες, αποτελεί στην πραγματικότητα μία ευχή: να ευλογήσει ο Κύριος τη χρονιά αυτή – «ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητός Σου, Κύριε» -που σημαίνει να δώσει τη χάρη Του, ώστε να ζήσουμε οι άνθρωποι με ειρήνη και ομόνοια, ακολουθώντας τις άγιες εντολές Εκείνου. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η Εκκλησία μας μόνο με τον τρόπο αυτό θεωρεί ότι υπάρχει ευλογία στον κόσμο: όχι αν οι άνθρωποι απλώς ευημερούν οικονομικά, όχι αν όλα τους έρχονται βολικά, όπως λέμε, αλλά  αν βρισκόμαστε «εν ομονοία και ειρήνη», κυρίως όμως, αν τηρούμε τις άγιες εντολές του Θεού. Η προτεραιότητα του συντονισμού μας με το θέλημα του Θεού, η πραγματοποίηση, όπως σημειώνουν οι ύμνοι σήμερα, των αιτημάτων του «Πάτερ ημών», για να έχουμε την ευλογία του Θεού, δεν σημαίνει βεβαίως υποτίμηση και υποβάθμιση και των οικονομικών μεγεθών: χωρίς αυτά δεν μπορεί ο άνθρωπος να επιβιώσει σ’  αυτόν τον κόσμο. Σημαίνει ότι τα οικονομικά δεν έχουν την προτεραιότητα. Το πρώτο στη ζωή μας είναι το «ελθέτω η βασιλεία Σου», όπως άλλωστε δίδαξε την ορθή ιεράρχηση των πραγμάτων ο ίδιος ο Κύριος: «ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού και ταύτα πάντα (όλα τα υλικά και επίγεια) προστεθήσεται υμίν».

Δυστυχώς, στην εποχή μας, η ιεράρχηση αυτή, σ’  ένα μεγάλο ποσοστό, έχει ανατραπεί. Ο Θεός και το άγιο θέλημά Του έχει μπει στο περιθώριο, αν δεν έχει διαγραφεί πλήρως, και προτεραιότητα ως αποκλειστικός σχεδόν σκοπός του ανθρώπου έχει γίνει το οικονομικό στοιχείο. Ίνδαλμα για τους πολλούς φαντάζει ο άφρων πλούσιος της γνωστής παραβολής, ο οποίος ναι μεν ευφραινόταν καθ’  ημέραν λαμπρώς, ο θάνατος όμως ήλθε αδυσώπητος και απροειδοποίητα στη ζωή του και του…ανέτρεψε τα σχέδια, βυθίζοντάς τον στην άφατη οδύνη. Από την άποψη αυτή, η εποχή μας είναι εποχή αφροσύνης, η οποία περιλαμβάνει όχι μόνον πολλούς πλουσίους, αλλά και ένα πολύ μεγάλο μέρος των πτωχών. Γιατί και οι πτωχοί, αν επιθυμούν ως προτεραιότητα της ζωής τους τα χρήματα και τα υλικά αγαθά, έστω κι αν δεν τα έχουν, ως άφρονες πλούσιοι αντιμετωπίζονται από τον λόγο του Θεού. Το περιεχόμενο της καρδιάς μας είναι εκείνο που έχει πάντοτε προ οφθαλμών Του ο Θεός, κατά την αποκάλυψη του ίδιου του Θεού.

Η Εκκλησία μας σήμερα, με την πρωτοχρονιά που εορτάζει, υπενθυμίζοντάς μας και την έναρξη της δημόσιας δράσης του Κυρίου, με το κήρυγμά Του στη συναγωγή της ιδιαίτερης πατρίδας Του Ναζαρέτ, όπου μεταξύ των άλλων αποκαλύπτει για τον εαυτό Του ότι ήλθε «κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν», να κηρύξει δηλαδή την έναρξη μίας καινούργιας εποχής, δεκτής και ευάρεστης στον Θεό, η Εκκλησία μας λοιπόν μας φέρνει σε ισορροπία, διότι μας προτείνει αυτό που συνιστά το αιώνιο θέλημα του Θεού: πάνω από όλα να θέτουμε ακριβώς Εκείνον και τον λόγο Του. Μας ανοίγει και πάλι τα μάτια, σε μία εποχή σύγχυσης και θόλωσης της διάνοιας, για να συνειδητοποιούμε ότι στη ζωή βρισκόμαστε κατά χάριν Θεού, ότι Εκείνος παρατείνει τον χρόνο της διαμονής μας σ’ αυτόν, ως «καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος», προκειμένου να ζούμε κατά το θέλημά Του. Με άλλα λόγια, η Εκκλησία μάς υπενθυμίζει ότι ο χρόνος αποτελεί δωρεά του Θεού, όχι για να τη σπαταλάμε σε ανοησίες και αμαρτίες, αλλά να την αξιοποιούμε προς ανοδική πορεία πάντοτε προς Αυτόν, δηλαδή σε πορεία αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Και τότε, μας λέει, θα δούμε ό,τι υποσχέθηκε ο Κύριος: την ώρα που θα θέτουμε αυτό το θέλημά Του ως βάση της ζωής μας, την ίδια ώρα θα ενεργοποιούνται και οι δυνάμεις Εκείνου, προς υπέρβαση αφενός των όποιων προβλημάτων μας, προς αποκατάσταση αφετέρου και όλης της δημιουργίας. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και αρκετά χρόνια, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο έχει προβάλει την αρχή του εκκλησιαστικού έτους ως ημέρα προστασίας του περιβάλλοντος. Και εύλογα: το θέλημα του Θεού, όπως είπαμε, βιούμενο από τον
«βασιλιά» της κτίσεως, τον άνθρωπο, έχει άμεση αντανάκλαση και σε όλη τη φύση και σε όλη τη δημιουργία. Το έχουμε ξαναπεί: η λύση στη σημερινή οικονομική κρίση, που μας την επισείουν ως «μορμολυκείον» αδιάκοπα ενώπιόν μας οι ιθύνοντες και τα Μ.Μ.Ε., θα έλθει, μόλις αρχίσουμε να ζούμε ως πραγματικοί άνθρωποι, με βάση τον νόμο του Θεού. Με απλά λόγια, η κρίση είναι κατ’  ουσίαν πνευματική.

Ακολουθείν

Ο Mητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας για τη μέλλουσα Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Απόσπασμα συνέντευξης του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, Προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας στο πρακτορείο ειδήσεων «Interfax-Religia»

Το γεγονός ότι οι συναντήσεις των Προκαθημένων των Εκκλησιών της περιοχής έγιναν πιο τακτικές, μήπως οφείλεται μόνο στις πολιτικές συνθήκες της εποχής; Στην προχεσή Σύναξη των Προκαθημένων στην Κωνσταντινούπολη θα συζητηθούν μόνο τα περιφερειακά θέματα ή επίσης και τα θέματα πανορθοδόξου ενδιαφέροντος;

- Έθεσα αυτή την ερώτηση και στους τρεις Πατριάρχες. Ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος μου απάντησε ότι η συνάντηση θα ασχοληθεί πρωτίστως με θέματα της Μέσης Ανατολής. Αυτό το επιβεβαίωσαν και οι Πατριάρχες Αντιοχείας Ιγνάτιος και Ιεροσολύμων Θεόφιλος, ο οποίος άλλωστε πρόσθεσε ότι στις συναντήσεις τους οι Προκαθήμενοι μπορούν να συζητήσουν οποιαδήποτε ζητήματα που τους ενδιαφέρουν.

Τώρα δυσκολεύομαι να απαντήσω εάν στη Σύναξη θα συζητηθεί το θέμα της μέλλουσης να συνέλθει Πανορθοδόξου Συνόδου. Άλλα φρονώ ότι τα θέματα διορθοδόξου ενδιαφέροντος πρέπει να συζητηθούν από όλες τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες προς αποφυγή δημιουργίας εντυπώσεως ότι μια ομάδα Εκκλησιών επιχειρεί τη λήψη της αποφάσεως εκ μέρους και ερήμην των κατά τόπους Εκκλησιών.

- Στις συναντήσεις με τους Πατριάρχες Αντιοχείας και Ιεροσολύμων εφίγη επίσης και το θέμα της μέλλουσης να συνέλθει Πανορθοδόξου Συνόδου και της προετοιμασίας αυτής;

- Μάλιστα, το θέμα επίσης εφίγη. Σήμαντικό ήταν να συζητήσω με Προκαθημένους του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και αυτών των Εκκλησιών τον ενδεχόμενο κανονισμό λειτουργίας της Συνόδου, τη θεματολογία, την εκπροσώπηση των Εκκλησιών και την ακολουθούμενη μέθοδο λήψης αποφάσεων. Σήμερα στη διορθόδοξη συνεργασία η μοναδική μέθοδος λήψης αποφάσεων είναι η συναίνεση, επί της οποίας στηρίζεται η δυνατότητα της συνεργασίας μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Αυτή ακριβώς η μέθοδος συμβάλει στην σε πνεύμα αδελφικής αγάπης επίλυση των αναφυομένων ζητημάτων και την εξασφάλιση της συναινέσεως επί θεμάτων, όπου υπάρχει η διαφωνία.

Τα τελευταία ακούγονται μεμονωμένες φωνές υπέρ της καταργήσεως αυτής της μεθόδου, ωστε οι αποφάσεις στη Διορθόδοξη Σύσκεψη να λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία. Όμως αυτή η ριζοσπαστική τροποποίηση στον κανονισμό λειτουργίας των διορθοδόξων οργάνων μπορεί να οδηγήσε σε εξαιρετικά επώδυνα αποτελέσματα: σε περίπτωση εάν έστω και μια Εκκλησία τάσσεται κατά μιας αποφάσεως, ενώ με ψηφοφορία η άποψή της παραθεωρείται, αυτό αναπόφευκτα θα διασπάσει την οικογένεια των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Και έαν αυτή η διάσπαση δε θα αντιμετωπισθεί στην προκταρκτική φάση, θα δημιουργηθεί στο επίπεδο της ίδιας της Πανορθοδόξου Συνόδου. Αυτός είναι ο λόγος διατί είναι εντελώς αδύνατο να αντιπροταθεί σήμερα μια άλλη διαφορετική μέθοδος εκτός από τη συναίνεση.

- Σεβασμιώτατε, κατά τη γνώμη Σας, ποια θα είναι τα ποσοστά εκπροσώπησης στην προσεχή Πανορθόδοξη Σύνοδο; Πρόκειται για εκατονδάδες ή μόνο για μερικές δεκάδες Επισκόπους, που θα συμμετάσχουν;

- Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο θέμα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο συζητήσεων της Πανορθοδόξου Προπαρασκευαστικής Επιτροπής. Εάν θέλουμε να συγκαλέσουμε την όντως Πανορθόδοξη Σύνοδο, κρίνω ότι πρέπει να προσκληθούν όλοι οι επαρχιούχοι Επίσκοποι, ώστε η κάθε τοπική Εκκλησία θα εκπροσωπείται στη Σύνοδο από τον Επίσκοπό της, όπως άλλωστε συνέβαινε την εποχή των Οικουμενικών Συνόδων. Ο Συνολικός αριθμός των επαρχιούχων Επισκόπων όλων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών ανέρχεται περίπου σε πεντακόσια, και κατά τη γνώμη μου, θα είναι πλήρως ρεαλιστικό να συγκεντρωθούν τα πεντακόσια άτομα για μια σύσκεψη. Εάν, όμως, για λόγους τεχνικούς θα είναι αδύνατη η σύγκληση του τόσο αντιπροσωπευτικού φόρουμ, τότε, βέβαια, οι Εκκλησίες πρέπει να εκπροσωπούνται ανάλογα με το μέγεθός τους.

Σήμερα υπάρχουν οι μηχανισμοί της διορθοδόξου συνεργασίας, όπου η κάθε Εκκλησία εκπροσωπείται από ένα ή δυο αντιπροσώπους. Στην περίπτωση όμως της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι τα πιστά τέκνα της υπερτερούν αριθμητικά του συνόλου των πιστών όλων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών μαζί. Το μέγεθος της Εκκλησίας δε μπορεί παρά να ληθφεί υπόψη κατά τον καθορισμό του ποσοστου εκπροσώπησης αυτής στην Πανορθόδοξη Σύνοδο.

- Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Σας, που και πότε μπορεί να συνέλθει αυτή η Σύνοδος;

- Ο Παναγιώτατος Πατριαρχης Βαρθολομαίος εξέφρασε την επιθυμία να συνέλθει στον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη, όπου το έτος 381 συνήλθε και η Β΄Οικουμενική Σύνοδος. Πιστεύω πως αυτή η Σύνοδος θα μπορούσε να γίνει στο ορατό μέλλον, προηγουμένης, μάλιστα, της εξαντλητικής συζητήσεως και ρυθμίσεως των θεμάτων, που αφορούν την εκπροσώπηση, το πρωτόκολλο και την ημερήσια διάταξη.

- Είναι δυνατό να πούμε ότι, με την προϋπόθεση να επιτευχθεί η συμφωνία επί όλων αυτών των θεμάτων, σήμερα το Πατριαρχείο Μόσχας τάσσεται υπέρ της συγκλήσεως της Συνόδου;

- Τασσόμαστε υπέρ της συγκλήσεως αυτής της Συνόδου, διότι ενώπιον των σημερινών προκλήσεων, τις οποίες αντιμετωπίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία άνα τον κόσμο, πρέπει να ακούγεται μια και συντονισμένη φωνή της Ορθοδοξίας. Αυτός είναι ο λόγος γιατί πρέπει να υπερβαίνουμε όλες τις τρέχουσες διαφωνίες στο προκαταρκτικό στάδιο, ώστε η μέλλουσα να συνέλθει Σύνοδος να γίνει ενωτικός και όχι διχαστικός παράγοντας. Γι΄αυτό απόλυτα επιβεβλημένη είναι η ανάγκη να παραμείνει η συναίνεση ως μοναδική μέθοδος λήψης αποφάσεων, όπως εφαρμόζεται ήδη κατά τη διορθόδοξη συνεργασία.

- Δικές τους προσδοκίες έχουν και οι ορισμένοι εκπρόσωποι του εκκλησιαστικού κοινού: συνελθούσης της Ογδόης Οικουμενικής Συνόδου, θα γίνει η ακύρωση όλων των αποφάσεων των επτά παλαιότερων…

- Αυτοί οι φόβοι είναι αβάσιμοι, διότι, πρώτον, η Σύνοδος δεν προκειται να λάβει καμία απόφαση, η οποία δεν ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενηνταετίας από την Προπαρασκευαστική Επιτροπή. Οι αποφάσεις της Προπαρασκευαστικής Επιτροπής είναι γνωστές, δεν κρύβονται από κανένα: και τα κείμενα, και τα πρακτικά των συνεδριάσεων αυτών των Επιτροπών είναι διαθέσιμα για όσους επιθυμήσουν. Πολλά εκ των κειμένων της Προπαρασκευαστικής Επιτροπής δημοσιεύθηκαν στο «Περιοδικό του Πατριαρχείου Μόσχας» στο διάστημα 1970-1980.

Επιπλέον, εάν ληφθεί η απόφαση για τη σύγκληση της Πανορθοδόξου Σνόδου (θα ήθελα να υπογραμμίσου, ότι αυτή η απόφαση λαμβάνεται μόνο από το σύνολο των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών), όλα τα θέματα, που συζητήθηκαν στις προπαρασκευαστικές προσυνοδικές συνεδριάσεις κατά τη διάρκεια της πενηνταετίας, θα επανεξετασθούν. Θα γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών που άλλαξαν. Οι αποφάσεις, που θα ληφθούν, θα είναι γνωστές από πριν. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε κάποπιες εκπλήξεις από αυτή τη Σύνοδο.

- Είναι δυνατόν να πούμε, ότι με εφαρμογή της αρχής της συναίνεσης στη Σύνοδο, αποκλείεται η λήψη αποφάσεων που μπορούν να προσκρούσουν στην εκκλησιαστική παράδοση, πράγμα, το οποίο προκαλεί φόβο σε μια μερίδα των πιστών;

- Ναί, αποκλείεται, διότι η αρχή της συναινέσεως προβλέπει τη συμφωνία όλων των Εκκλησιών επί της λαμβανομένης αποφάσεως. Σε περίπτωση, εάν έστω και μια Εκκλησία δε συμφωνεί σε κάτι, αυτό σημαίνει, ότι έχει λόγους, οι οποίοι οφείλονται στην παράδοση της μιας ή της άλλης τοπικής Εκκλησίας.

Σημειωτέον ότι ανάμεσα στις Ορθόδοξες κατά τόπους Εκκλησίες δεν υπάρχει καμία διαφωνία στη διδασκαλία της πίστεως, ούτε διαφωνία στον τομέα του κανονικού δικαίου. Όλα τα εμπόδια, που αντιμετωπίζουμε, αφορούν πρωτίστως τα πολιτικά θέματα, εκείνα, δηλαδή, τα θέματα, τα οποίο μπορούν να επιλύονται είτε μέσα από το διμερή διάλογο μεταξύ των δυο κατά τόπους Εκκλησιών, μεταξύ των οποίων προκύπτουν διαφωνίες, είτε στο διορθόδοξο επίπεδο.

Κάνοντας λόγο για εκείνα τα δέκα θέματα, τα οποία εντάχθηκαν στην ημερήσια διάταξη της Πανορθοδόξου Συνόδου πρίν από πενήντα χρόνια ακόμα, η συμφωνία επί των οχτώ έχει ήδη επιτευχθεί, ενώ τα δυο υπολοιπόμενα είναι, μπορούμε να πούμε, τεχνικής φύσεως. Πρόκειται για τον τρόπο υπογραφής του Τόμου του Αυτοκεφάλου, σε πρίπτωση παροχής αυτού σε μια ή σε άλλη Εκκλησία, και για την τάξη των Εκκλησιών στους επίσημους καταλόγους τα Ιερά Δίπτυχα. Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα, ότι αυτά τα θέματα, τα οποία δεν είναι δογματικά, μπορούν να επιληθούν και μετά την Πανορθόδοξη Σύνοδο.

- Εν τω μεταξύ οι εκπρόσωποι των αντικανονικών ομάδων στην Ουκρανία, που σήμερα δεν έχουν κοινωνία με καμία τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, αναμένουν από τη Σύνοδο, ή ακόμα από την προσεχή, την 1 Σεπτεμβρίου, Σύναξη των πέντε κεφαλών των Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής, την αναγνώριση του αυτοκεφάλου τους και την καταγραφή τους σε αυτά τα Δίπτυχα.

- Το θέμα του σχίσματος είναι αρκετά επώδυνο. Το σχίσμα είναι μια πληγή στο σώμα της Εκκλησίας. Η Εκκλησία, βέβαια, πρέπει να καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες για την επούλωση των υφισταμένων σχισμάτων. Πάντα η Εκκλησία καλεί εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι, εν γνώσει ή εν αγνοία, προσχώρησαν στο σχίσμα, να επανέλθουν στους κόλπους της, και πάντα τους περιμένει με ανοιχτές αγκαλιές.

Φρονώ ότι η μέλλουσα να συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδος μπορεί να συζητήσει και αυτό το θέμα και να λάβει αποφάσεις, οι οποίες να συμβάλουν στην επαναφορά στους κόλπους της Εκκλησίας των προσχωρησάντων στο σχίσμα αδελφών μας. Αλλά δε νομίζω ότι η Σύναξη των Προκαθημένων των Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής, η οποία θα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και ασχοληθεί με θέματα αυτής της συγκεκριμένης περιοχής, θα είναι σε θέση να λαμβάνει αποφάσεις στο ουκρανικό θέμα. Η Ουκρανία δεν είναι η Μέση Ανατολή, ενώ ο λόγος γίνεται για μια περιφερειακή συνάντηση, η οποία θα ασχοληθεί με θέματα της περιοχής της Μέσης Ανατολής.

Mospat- Митрополит Волоколамский Иларион: Не стоит ждать сюрпризов от Всеправославного Собора

Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου για την Αρχή του Νέου Εκκλησιαστικού Έτους

25 Αυγούστου 2011

Ἀριθ. Πρωτ. 150 / 11

1 Σεπτεμβρίου 2011

Ἀρχή τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους
Ἡμέρα Προστασίας τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντος

Πάντα γάρ ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, καιρούς
ἡμῖν καί χρόνους προθέμενος.
(Ὕμνος τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου)

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Τήν ἡμέρα αὐτή, 1 Σεπτεμβρίου, ἀρχίζουμε  αὐτό τό νέο Ἐκκλησιαστικό ἔτος μέ τήν εὐλογημένη προσμονή τῶν σωτηρίων καί θαυμαστῶν ἔργων τά ὁποῖα θά ἐπιτελέση ὁ Θεός κατά τίς ἐπερχόμενες ἡμέρες καί μῆνες. Κάθε νέος ἐτήσιος κύκλος λατρείας καί διακονίας στήν Ὀρθόδοξο Πίστη μας προσφέρει δυνατότητες γιά τήν πνευματική ἀνάπτυξή μας, γιά ἀλλαγή στίς ζωές μας διά τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως καί τῆς ἐλπίδος, γιά ἀδελφοσύνη ἐν Χριστῷ μεταξύ μας καί γιά διακονία καλωσύνης πού προσφέρεται στούς χρήζοντες βοηθείας.

Ἡ ἡμέρα αὐτή σηματοδοτεῖ τό πέρασμα τοῦ χρόνου καί τῶν ἐποχῶν τῆς ζωῆς μας καί ἀνοίγει καί πάλι τόν ὁρίζοντα γιά τόν ἑορτασμό ἐπετείων καί ἑορτῶν τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας. Ἀποτελεῖ ὑπενθύμιση γιά μᾶς ὅτι οἱ ἡμέρες καί τά ἔτη δέν εἶναι ἁπλῶς χρονικές μονάδες χωρίς νόημα μέσα στίς ὁποῖες περιπλανώμεθα χωρίς σκοπό ἤ ἐλπίδα. Ἀποτελεῖ ἡμέρα ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τήν ἀλληλεξάρτηση μεταξύ τοῦ χρονολογικοῦ καί τοῦ ἱεροῦ χρόνου, τοῦ φυσικοῦ καί τοῦ πνευματικοῦ βασιλείου, τοῦ προσωρινοῦ καί τοῦ αἰώνιου, τοῦ γήινου καί τοῦ οὐράνιου. Τήν ἡμέρα αὐτή διακηρύσσουμε τήν ὑπέροχη σοφία τοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος δημιούργησε τά πάντα.

Ὁ Θεός ἐν τῇ σοφίᾳ Του καθιέρωσε ἐπίσης καί τόν χρόνο καί τίς ἐποχές τῆς ζωῆς μας καί αὐτή ἡ ἡμέρα, ἡ ὁποία σημειώνει τήν ἀρχή τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, μᾶς ὁδηγεῖ στήν κατανόηση τῆς σημασίας αὐτοῦ τοῦ γεγονότος. Στή φυσική ἐναλλαγή τῶν ἐποχῶν τοῦ ἔτους, ἀνακαλύπτουμε τήν σοφία τοῦ Θεοῦ ὡς Προνοητοῦ καί Συντηρητοῦ τῆς κτίσεως. Στίς ἐτήσιες ἑορτές τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, συνδεόμεθα μέ γεγονότα καί ἀποκαλύψεις οἱ ὁποῖες ἔλαβαν χώρα μέσα στό χρόνο καί στήν ἱστορία καί οἱ ὁποῖες προσδίδουν ἀλήθεια καί νόημα στή ζωή μας. Κάθε ἡμέρα ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά ἀναλογισθοῦμε τό παρελθόν μας, νά σκεφθοῦμε τό μέλλον καί νά προχωρήσουμε στό μέλλον μέ πίστη καί ἐλπίδα πρός τήν ἀνακαίνιση ὁλόκληρης τῆς δημιουργηθεῖσας τάξεως καί τήν πραγμάτωση τῆς ζωῆς σέ αἰώνια κοινωνία μέ τόν Θεό.

Καθώς ἀρχίζουμε ἕνα νέο ἐκκλησιαστικό ἔτος, τιμοῦμε ἐπίσης τήν 1 Σεπτεμβρίου ὡς Ἡμέρα γιά τήν Προστασία τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντός μας. Ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μας, ὁ ἑορτασμός αὐτός μᾶς βοηθᾶ νά καταστοῦμε μάρτυρες τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τήν ἀγάπη καί φροντίδα μας γιά τήν δημιουργηθεῖσα τάξη καί μέσα ἀπό τίς ἔντονες ἐνέργειές μας σε σχέση μέ τα βασικά στοιχεῖα τοῦ φυσικοῦ κόσμου μας, δηλαδή τῆς γῆς, τοῦ νεροῦ, τοῦ ἀέρα, τῶν φυτῶν καί τῶν ζώων.

Εἴθε τήν ἡμέρα αὐτή καί κάθε ἡμέρα νά σκεπτόμεθα καί νά ἀναγνωρίζουμε ὅτι οἱ ζωές μας εἶναι πλασμένες καί συντηροῦνται μέσα στή σοφία τοῦ Θεοῦ καί θά ὁλοκληρωθοῦν μέσα ἀπό τήν ἀγάπη Του γιά μᾶς. Εἴθε νά εἴμεθα πιστοί καί νά μοιραζόμεθα τήν ἀλήθεια αὐτή μέ τούς ἄλλους οὕτως ὥστε νά ἀνακαλύψουν καί ἐκεῖνοι τό νόημα τοῦ χρόνου καί τῶν ἐποχῶν τῆς ζωῆς των μέσα ἀπό τήν κοινωνία των μέ τόν Θεό. Ὁ Θεός προσφέρει σέ ὅλους μας πλούσια ζωή στό παρόν, στό μέλλον καί στήν αἰωνιότητα.  Καλό καί εὐλογημένο τό νέο ἐκκλησιαστικό ἔτος!

 Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

† ὁ  Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος

Ρεκόρ σημειώνουν οι τοποθετήσεις εμφυτευμάτων στο Μεξικό για προστασία από τις απαγωγές

Ένα από τα περίεργα περιστατικά που συνόδευσαν την απαγωγή του Fernandez de Cevallos Μεξικανού χρηματιστή και πρώην υποψήφιου για το προεδρικό αξίωμα της χώρας γνωστό και ως «Boss Diego» ήταν και η ιστορία που κυκλοφόρησε πως οι απαγωγείς του ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν όταν τον έπιασαν ήταν να αφαιρέσουν από το σώμα του ένα τσιπάκι μέσω του οποίου γινόταν γνωστή η θέση του. Σύμφωνα με τα όσοα ανέφεραν τα ΜΜΕ η συμμορία που εισέβαλε στο σπίτι του Fernandez άνοιξε πρώτα το χέρι του χρησιμοποιώντας ψαλίδια και έβγαλε από εκεί ένα τσιπάκι το οποίο μέσω δορυφόρου έδινε τη θέση του φορέα του.

Ο Boss Diego αφέθηκε εφτά μήνες αργότερα ελεύθερος, χωρίς κάποια προφανή εξήγηση, αλλά το γεγονός της επιτόπιας αιματηρής εγχείρησης την οποία υπέστη δεν αποθάρρυνε χιλιάδες Μεξικανούς οι οποίοι στρέφονται στην υιοθέτηση της λύσης τοποθέτησης ΄παρόμοιων εμφυτευμάτων είτε με δορυφορική παρακολούθηση είτε με χρήση τεχνολογίας RFID καθώς οι απαγωγές στη χώρα αυτή σημειώνουν εκρηκτική άνοδο.

Σύμφωνα με μια μελέτη επιτροπής της μεξικανικής γερουσίας οι απαγωγές τα τελευταία πέντε σημείωσαν άνοδο της τάξης του 317%, αλλά το πλέον ανησυχητικό είναι πως αστυνομικοί και στρατιώτες είχαν εμπλοκή στο 1/5 των υποθέσεων αυτών ενισχύοντας τη γενικότερη πεποίθηση που επικρατεί στους πολίτες του Μεξικό πως η διαφθορά έχει εισέλθει για τα καλά και στις αρχές ασφαλείας.

Τα εμφυτεύματα, σαν αυτό που έφερε επάνω του ο Fernandez και τα οποία πωλούνται για αρκετές χιλιάδες δολάρια τα εμπορεύεται στο Μεξικό η εταιρεία Xega η οποία πραγματοποιεί και τις εγχειρήσεις εμφύτευσης. Εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε πως οι πελάτες της έχουν αυξηθεί τα τελευταία δύο χρόνια κατά 40% τουλάχιστον.

Η εταιρεία προσφέρει ένα VIP πακέτο το οποίο περιλαμβάνει προκαταβολή 2000 $ και ετήσια συνδρομή 1990 $ για την τοποθέτηση υποδόρια ενός RFID. Το τσιπ αυτό επικοινωνεί με μια εξωτερική μονάδα GPS η οποία έχει το μέγεθος ενός κινητού τηλεφώνου, την οποία όμως πρέπει να φέρει μαζί του συνέχεια ο χρήστης. Ο Diego Kuri CEO της Xega δήλωσε όμως πως είναι δυνατό ο εντοπισμός του χρήστη ακόμη και αν του έχει αφαιρεθεί η συσκευή GPS, ενώ δήλωσε πως η εταιρεία του έχει βοηθήσει στην εξιχνίαση τουλάχιστον 178 περιπτώσεων απαγωγών.

Οι σκεπτικιστές

Υπάρχουν όμως και οι σκεπτικιστές γύρω από την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Όχι τόσο για λόγους που σχετίζονται με την εθελούσια αυτή νεοταξική υποδούλωση, αλλά με τις δυνατότητες των ίδιων των RFID με τα σημερινά επίπεδα τεχνολογίας.

Στο Μεξικό 10.000 άτομα κυκλοφορούν φέροντας εμφυτεύματα ενώ και ο γενικός εισαγγελέας του Μεξικό Rafael Macedo είχε παραδεχθεί το 2004 ότι είχε και αυτός ένα τέτοιο εμφύτευμα επάνω του. Κάποιοι όμως διαφωνοιύν με την αποτελεσματικότητα των RFID. Είναι καθαρά επιστημονική φαντασία λένε, ερευνητές και μηχανικοί παρόμοιων τεχνολογιών στις ΗΠΑ. Κάθε συσκευή που μπορεί να επικοινωνεί είτε με δορυφόρο είτε ακόμη και με ένα τοπικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας χρειάζεται τόσο μπαταρίες όσο και μια κεραία.

Η ανάπτυξη μιας συσκευής RFID σε μορφή εμφυτεύματος ως συσκευή εντοπισμού απέχει ακόμη από την πραγματικότητα, δηλώνει ο Justin Patton διευθυντής στο κέντρο έρευνας μικροκυματικής τεχνολογίας του πανεπιστημίου του Άρκανσο.

«Δεν υπάρχει περίπτωση ένα εμφύτευμα τύπου RFID να μπορεί να δουλέψει από μόνο του ως συσκευή εντοπισμού και μάλιστα να επικοινωνεί με δορυφορικό δίκτυο», υποστηρίζει ο Patton για να προσθέσει πως το νερό είναι ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια στη μετάδοση ραδιοσυχνοτήτων και το ανθρώπινο σώμα στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από νερό.

Έτσι ένα εμφύτευμα χωρίς τη συνεργασία μιας συσκευής GPS είναι ουσιαστικά άχρηστο και μόνο ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να προσφέρει στο χρήστη του κάτι που αναγκάστηκε να παραδεχθεί και σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου της Washington Post και ο πρόεδρος της Xega.

«Defencenet.gr» Απαγωγές

Ανακοίνωση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ για την «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» (Ε.Ε.Δ.Α.)

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 31^ῃ Αὐγούστου 2011

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Τό Σωματεῖο μέ τόν βαρύγδουπο τίτλο «Ἑλληνική Ἕνωση γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου» (Ε.Ε.Δ.Α.) ὅπως δημοσιεύεται στήν σημερινή ἔκδοσι τῆς Ἐφημερίδος «ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ» σέ ρεπορτάζ τῆς κ. Σοφίας Πακαλίδου προβαίνει σέ ἀνακοίνωσι ἀναφορικά μέ τήν ἀπό ἄμβωνος ὁμιλία τῆς 14/8/2011 τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. ΑΝΘΙΜΟΥ καί δράττεται «τῆς εὐκαιρίας» νά διαστρεβλώσει τό λόγο μου καί νά ἐξυβρίσει καί συκοφαντίσει τήν ἐλαχιστότητά μου, ἀποδίδοντάς μου ἀναποδείκτως τήν ἐξόχως ἀποκρουστική γιά Κληρικό καί δή Ἐπίσκοπο τῆς Ἀμωμήτου καί Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας μομφή τοῦ δῆθεν «ρατσιστή».

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. ΑΝΘΙΜΟΣ τυγχάνει ἐγνωσμένος γιά τό ἀδαμάντινο ἦθος, τήν βαθεῖα πνευματική συγκρότησι, τήν ἀδαπάνητη τεραστία κοινωνική προσφορά του στήν Ἀλεξανδρούπολι καί τήν Θεσσαλονίκην καί τήν ἑλληνόψυχη κραταιά ἀγάπη πρός τήν μητέρα Πατρίδα καί ἀσφαλῶς δέν ἔχει ἀνάγκη οὐδεμιᾶς ὑπερασπίσεως ἑπόμενος τῶν ἡρωϊκῶν μορφῶν τοῦ Γένους, ἄνευ τῆς μαρτυρίας καί τοῦ μαρτυρίου τῶν ὁποίων ὅπως ἄλλωστε εἶχε ἀποφασίσει καί ἡ 5^η ὁλομέλεια τοῦ Κ.Κ.Ε. γεγονός πού γενικῶς ἀποσιωπᾶται, ἡ Θεσσαλονίκη θά ἦτο σήμερον τό Soloun τῶν Σλαυοβουλγάρων τῶν Σκοπίων, ἡ Θράκη τό ὑπόλοιπον τῆς «Μεγάλης» Βουλγαρίας καί ἡ Ἤπειρος καί ἡ Θεσπρωτία τό ὑπόλοιπον τῆς «Μεγάλης» Ἀλβανίας. Συνεπῶς σέ αὐτή τήν χώρα πού γέννησε μάρτυρες καί ἥρωες ἀλλά δυστυχῶς καί Ἐφιάλτες καί Νενέκους ἡ διεκδίκηση σήμερα τῶν ἀπαραγράπτων δικαίων τοῦ Γένους χαρακτηρίζεται ὑπό ἐνίων κύκλων, μέ ἀνύπαρκτη κοινωνική ἀποδοχή, ὡς δῆθεν «ρατσισμός».

Διερωτᾶται ὅμως κάθε ἐχέφρων πῶς συμπίπτει μυστηριωδῶς ἡ στοχοθεσία ἀποδεδειγμένων ἀνθελληνικῶν κύκλων ὡς λ.χ. τῶν «Σλαυομακεδόνων» τῶν Η.Π.Α. ἤ τοῦ γνωστοῦ σιωνιστοῦ George Soros ἡγεμονικοῦ μέντορος τῶν Σκοπιανῶν ψευδομακεδόνων, ὁ ὁποῖος χρηματοδότησε τήν συγγραφή ἀπό Τούρκους καί Κροάτες τετράτομου ἔργου γιά τήν ἀποδόμησι τῆς ἱστορίας τῶν Βαλκανίων, διά τοῦ ὁποίου ἐπεχειρήθη προσφάτως νά ἐκτοπισθεῖ ἡ ἀληθινή ἱστοριογραφία καί στήν χώρα μας μέ τίς δηλώσεις διαφόρων αὐτοπροσδιοριζομένων ὡς δῆθεν προοδευτικῶν καί ἀνανεωτῶν τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας;

Συκοφαντοῦμαι ἀναποδείκτως ὑπό τῆς Ε.Ε.Δ.Α. ὅτι ἀρθρώνω δῆθεν «ρατσιστικό» λόγο γιά τούς μουσουλμάνους ἐνῶ ἔχω πολλαπλῶς urbi et orbi διακηρύξει ὅτι οὐδέποτε στρέφομαι κατά προσώπων, ὅσον κατάστικτα ἐκ γεωδῶν παθῶν καί ἄν εἶναι, παρά μόνον κατά τῶν πάσης φύσεως ἰδεοληψιῶν καί στρεβλώσεων τῆς ἀληθείας. Ἁπλή ἀνάγνωσις τοῦ ἀπό 7/1/2001 ἀνακοινωθέντος μου πού ἀναφέρεται στήν σφαγή τῆς Κοπτικῆς κοινότητος τῆς Αἰγύπτου, ἀλλά καί τῆς ἀπό 11/2/2010 συγκριτικῆς μελέτης μου ἐπί τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τοῦ Μουσουλμανισμοῦ πού ἐδημοσιεύθη σέ συνεχείες στήν ἑβδομαδιαία Ἐφημερίδι «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» καί πού δέν ἠδυνήθησαν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Μουσουλμάνων νά ἀποκρούσουν καί εὑρίσκονται ἀνηρτημένα στό Διαδίκτυο ἀποδεικνύει πασιδήλως τά ἀνωτέρω καί συγκεκριμένως ὅτι οὐδέποτε κατεφέρθην κατά τῶν Μουσουλμάνων συμπολιτῶν ἤ συνανθρώπων μας ὡς προσώπων ἀλλά ἀντιθέτως ἀπέδειξα ἀμαχήτως ἀπό τό φερόμενον ὡς δῆθεν ἱερόν κείμενον τοῦ ἰσλαμισμοῦ, τό Κοράνιον, ὅτι ὁ Μουσουλμανισμός ἀποτελεῖ κατασκευασμένο συμπίλημα πολιτικοθρησκετικοστρατιωτικῆς ὑφῆς, πού οὐδεμίαν σχέσιν κέκτηται μέ τήν ἀποκάλυψιν τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί πού ἐνῶ δέχεται πλήρως καί σαφῶς τήν Μεσσιανική ἰδιότητα, τοῦ ὑπό τῶν Προφητῶν τῆς Π. Διαθήκης προαναγγελθέντος μόνου καί ἀληθοῦς Μεσσίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τήν ὑπερφυσική εἴσοδό Του στήν ἀνθρώπινη ἱστορία, ἀποπειρᾶται ὡς ὁ κατεγνωσμένος ὑπό τῆς Ἁγίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀρχαῖος αἱρετικός Ἄρειος καί ὁ ἐν ἔτει 1850 ἀναφανείς νέος αἱρεσιάρχης Κάρολος Ράσσελ τῆς ἀνώνυμης μετοχικῆς φυλλαδικῆς ἑταιρείας «Σκοπιά τοῦ Πύργου» τῶν «μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ», νά ἀπομειώσει καί νά ἐκμηδενίσει τό θεανδρικό πρόσωπο, τό κήρυγμα καί τόν λόγο τοῦ ἐνσαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ἀναδεικνυόμενος οὕτω ὁ Μουσουλμανισμός σαφέστατα ὡς ἀληθές ὄργανο τοῦ βυθίου καί ἀρχεκάκου δράκοντος, τοῦ αἰσχίστου Ἑωσφόρου, μισοῦντος τόν ζώντα Θεόν.

Δημοσίᾳ ἐκφράζω τήν εὐγνωμοσύνη μου πρός τήν Ε.Ε.Δ.Α. διά τήν ἐξύβρισί μου καί τήν συκοφαντική μου δυσφήμησι, διότι ἀξιοῦμαι ὁ ἐλάχιστος καί οὐτιδανός τῶν εὐαγγελικῶν δωρεῶν πού ἀναγγέλονται ὑπό τοῦ αἰωνίου Θεοῦ εἰς τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιον (5:11-12) «Μακάριοι ἐστέ ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσιν πᾶν πονηρόν ῥῆμα ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Οὕτω γάρ ἐδίωξαν τούς προφήτας τούς πρό ὑμῶν».

Τέλος μία ἁπλή περιήγησι στά 30 συσσίτια τῆς Μητροπολιτικῆς μου Περιφερείας στά ὁποία καθημερινά σιτίζονται 3.000 συναθρωποί μας ἀνεξαρτήτως τῆς θρησκείας τους, τῆς γλώσσας τους ἤ τῆς ἐθνικῆς τους καταγωγῆς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἀρκετοί Μουσουλμάνοι θά καταδείκνυε τοῦ λόγου τό ἀληθές.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Η κατάθεση της τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου

Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δορμπαράκη

«Ο γιος του μεγάλου Θεοδοσίου Αρκάδιος, αφού πήρε την τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου από τα Ιεροσόλυμα, που φυλασσόταν εκεί μέχρι τότε, μαζί με την τιμία εσθήτα, από κάποια παρθένο γυναίκα, και την έφερε στην Κωνσταντινούπολη, την κατέθεσε σε λαμπρή θήκη, την οποία ονόμασε Αγία Σορό. Πέρασαν από τότε τριακόσια δέκα χρόνια και ο Λέων ο βασιλιάς άνοιξε την Αγία αυτή Σορό, για χάρη της συζύγου του Ζωής, που ενοχλείτο από ακάθαρτο πνεύμα και που είχε γίνει άξια θείας οπτασίας, ότι, αν βάλουν την τιμία Ζώνη πάνω της, θα θεραπευτεί. Βρέθηκε λοιπόν η τιμία Ζώνη να λάμπει, σαν να μόλις είχε υφανθεί, και να έχει σφραγίδα με χρυσή βούλλα και κωδίκελλο (δηλαδή σύντομο υπόμνημα), που έλεγε με λεπτομέρεια τον χρόνο, την ινδικτιώνα και την ημέρα, κατά την οποία προσκομίσθηκε η αγία Ζώνη στην Κωνσταντινούπολη, και πώς τοποθετήθηκε μέσα στη θήκη από τα χέρια του βασιλιά, η οποία σφραγίστηκε από αυτόν. Αυτήν (την τιμία Ζώνη) τότε ο βασιλιάς Λέων την ασπάστηκε και διά της χειρός του Πατριάρχη εκείνης της εποχής, την άπλωσε πάνω από τη βασίλισσα, οπότε και η Αγία Ζώνη την ελευθέρωσε από το νόσημά της. Τότε όλοι, αφού δόξασαν τον Σωτήρα Χριστό και απέδωσαν ευχαριστήριους ύμνους στην Πάναγνο Μητέρα Του, κατέθεσαν την αγία Ζώνη στην Αγία Σορό, στην οποία και προϋπήρχε».

Ο μήνας Αύγουστος είναι πράγματι ο μήνας της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όχι μόνον γιατί καταυγάζεται από την ένδοξη Κοίμηση και Μετάστασή Της στα χέρια του Κυρίου και Θεού της, αλλά και για την εορτή της καταθέσεως της τιμίας Ζώνης της. Οι δύο αυτές εορτές, οι οποίες σφραγίζουν τον μήνα, η μεν πρώτη το πρώτο ήμισυ (15 Αυγούστου), η δε δεύτερη το δεύτερο (31 Αυγούστου), δεν θεωρούνται ξεχωριστά από την Εκκλησία μας, αλλά συνάπτοντα και συν- ορώνται ως κάτι το ενιαίο. Και διότι αναφέρονται και οι δύο στο πάντιμο πρόσωπο της Θεοτόκου, και διότι η δεύτερη, μολονότι επιφανειακά είναι κάτι διαφορετικό από την Κοίμηση, αποτελεί επιβεβαίωση της πίστεως της Εκκλησίας για τη συνεχή παρουσία της Παναγίας στον κόσμο μας, ως σκέπη, προστασία και ασφάλειά μας. Με άλλα λόγια, ό,τι εξαγγέλλει το απολυτίκιο της Κοιμήσεως: «εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε», το βλέπουμε να πραγματοποιείται στη σημερινή εορτή: η Παναγία μας μάς άφησε τη Ζώνη της και την εσθήτα της, ως μία αδιάκοπη υπενθύμισή της, αλλά και αισθητή παρουσία της μέσα από δικά της αντικείμενα. Η παραπάνω εκτίμηση της συν-όρασης των δύο εορτών, δηλαδή κατά κάποιο τρόπο της υπόσχεσης και της υλοποίησης, δεν είναι αυθαίρετη ούτε καρπός ενός αφαιρετικού συλλογισμού. Συνιστά πεποίθηση της Εκκλησίας, η οποία το ζει και το υμνολογεί στην ακολουθία της ημέρας (ωδή δ΄): «Ήρθης προς φως άδυτον μεταχωρήσασα. Έλιπες δε τοις σε μακαρίζουσιν, αντί του σώματός σου Αγνή, την τιμίαν Ζώνην». Δηλαδή: Αναχώρησες από τον κόσμο αυτό και ανέβηκες (με την κοίμησή σου) στο παντοτινό φως (της Βασιλείας του Υιού σου), Αγνή, άφησες όμως σε μας που σε μακαρίζουμε, αντί του σώματός σου, την τιμία (σου) Ζώνη. Και αλλού (ωδή ζ΄ ): «Η πάντων βασίλισσα προς ουρανίους σκηνάς απαίρουσα, καταλέλοιπεν όλβον, τη βασιλίδι πασών των πόλεων, την ταύτης Ζώνην». Δηλαδή: Η βασίλισσα όλων (η Θεοτόκος), καθώς ανέρχεται στις ουράνιες σκηνές, άφησε θησαυρό στη βασίλισσα των πόλεων (την Κωνσταντινούπολη), τη Ζώνη της.

Ποια η αιτία της σχεδόν ταυτίσεως της Ζώνης (αλλά και της εσθήτος) της Παναγίας με την ίδια την Παναγία; Βεβαίως, κατά πρώτον, το γεγονός ότι την φορούσε Εκείνη, η οποία είχε τόση χάρη και περίσσια χάρης Θεού, ώστε μεταγγιζόταν η χάρη αυτή και στα ρούχα της και σε όλα τα αντικείμενά της. «Την τιμίαν σου Ζώνην, τιμητικώς άπαντες…περιπτυσσόμεθα, τιμήν υπάρχουσαν, πάντων πιστών, Θεοτόκε, ως τω υπερτίμω σοτυ, ψαύσασα σώματι». Όλοι ανεξαιρέτως αγκαλιάζουμε με τιμή την τιμία σου Ζώνη, που είναι η τιμή όλων των πιστών, διότι άγγιξε το υπέρτιμο σώμα σου. «Τιμήσωμεν οι πιστοί, ως συναφείας προς Θεόν σύνδεσμον, την της Αγνής σήμερον Ζώνην, και πιστώς προσκυνήσωμεν». Ας τιμήσουμε σήμερα οι πιστοί τη Ζώνη της Αγνής (Θεοτόκου), σαν σύνδεσμο σχέσεως προς τον Θεό, και ας την προσκυνήσουμε με πίστη. Κι είναι γνωστή η διδασκαλία της Εκκλησίας μας επ’ αυτού: τα υλικά πράγματα αγιάζονται από τον άγιο που τα έχει - κάτι που δικαιολογεί τη γενική τιμή των αντικειμένων όλων των αγίων, πολύ περισσότερο των ιερών λειψάνων τους – όπως το επισημαίνουμε μεταξύ των άλλων και στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, κατά την οποία και τα ενδύματά Του έλαμψαν κι έγιναν πιο λευκά και από το χιόνι, αλλά και σε άλλα περιστατικά από την αγία ζωή Του, που και το άγγιγμα των ενδυμάτων Του έφερε ως αποτέλεσμα τη θεραπεία από όλες τις ασθένειες (π.χ. το περιστατικό με την αιμορροούσα γυναίκα). Κι είναι τούτο μία κραυγαλέα διακήρυξη του πόσο και η ύλη εξαγιάζεται με τον ερχομό του Χριστού, μετέχοντας και αυτή στη διαδικασία σωτηρίας του ανθρώπου. Πρόκειται για έναν υλισμό της Εκκλησίας, όπως έχει τονιστεί, που υπερβαίνει οποιοδήποτε δυαλισμό που δαιμονοποιεί την ύλη και καταρρίπτει οποιοδήποτε μύθο περί πνευματοκρατίας και ιδεολογίας της χριστιανικής πίστεως. Ο Χριστός σώζει ολόκληρο τον άνθρωπο, με την ψυχή και το σώμα του, και μαζί με αυτόν ολόκληρη τη δημιουργία.

Ο υμνογράφος όμως, ως στόμα της Εκκλησίας, φρίττοντας μπροστά στο μυστήριο που περικλείει, αναφέρει και άλλον λόγο για την τιμή της αγίας Ζώνης, πέραν της ψαύσεως του αγίου σώματος της Παναγίας: την ψαύση, κατά κάποιον τρόπο, και του σώματος του ίδιου του Χριστού. Πώς; Ζωσμένη η Παναγία την εν κυήσει κοιλιά της με τη ζώνη της, έζωνε κατ’ επέκταση και τον Υιό και Θεό της. «Η ση, άχραντε Δέσποινα, σεβασμία και τιμία σορός, Ζώνην κατέχει την αυτόν, τον νομοθέτην εν σοι, συγκατασχούσαν. Φρικτόν το μυστήριον!» Άχραντε Δέσποινα, η σεβάσμια και τίμια σορός σου κατέχει τη Ζώνη σου, η οποία συγκρατούσε τον ίδιο τον νομοθέτη (Θεό) μέσα στη μήτρα σου. Φρίττουμε για το μυστήριο! Γι’ αυτό και ο ποιητής λαμβάνει αφορμή, με την εορτή, για να εξαγγείλει όχι μόνον όλες τις χαρές που προχέονται από τα άγια αντικείμενα της Παναγίας, όπως συνέβη και με τη βασίλισσα Ζωή, αλλά και το ύψος της αγιότητας Εκείνης. Ως καλός θεολόγος μάλιστα και γνώστης όλης της θείας οικονομίας βλέπει στο πρόσωπο της Θεοτόκου να πραγματοποιούνται όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης περί του Ιησού Χριστού ως Λυτρωτή του κόσμου. Η Παναγία δηλαδή αποτελεί Εκείνην την οποία προτυπώνουν, για παράδειγμα, ο Παράδεισος της Εδέμ, η Θεία Νεφέλη που περιέσκεπε τους Ισραηλίτες στην έρημο, η Κιβωτός της Διαθήκης με τις πλάκες του Νόμου, η ράβδος του Ααρών που βλάστησε, η στάμνα με το μάννα. Αλλά και από την άλλη εξαγγέλλει ότι για να δει κανείς και πολύ περισσότερο να γευτεί τις χάρες και τα θαυμάσια που σαν ποταμοί ρέουν από τη Ζώνη της Θεοτόκου, απαιτείται η πίστη του ανθρώπου, ο ένθεος πόθος του για την Παναγία, η διάθεσή του για μετάνοια. «Πιστώς προσκυνήσωμεν» είναι η διαρκής προτροπή του, «η τιμία Ζώνη σου, πανύμνητε, γέγονε μεγίστης εορτής, Θεοτόκε, τοις θερμώς σε ποθούσιν υπόθεσις» είναι η διαπίστωσή του, «φιλίας με δολίας της των παθών, και εχθρού καθ’ εκάστην πειράζοντος…τω σω προσπεφευγότα ελέει διά τάχους, ως συμπαθής Αγνή απάλλαξον» είναι η σεμνή και ταπεινή προσευχή του.

«Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ, σώσον ημάς».

Ακολουθείν

«Κάλο Ραμαζάνι» και «Μπαϊράμι» από τον Παπανδρέου στον Ερντογάν

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ,Γιώργος Παπανδρέου, ευχήθηκε «Κάλο Ραμαζάνι» και "Μπαϊράμι" στον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν.Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γραφείο Τύπου της Τουρκικής Προεδρίας, ο Παπανδρέου σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε σήμερα ευχήθηκε καλό Ραμαζάνι στον Ερντογάν .Σε τηλεφωνική επικοινωνία, οι δυο ηγέτες επίσης αντάλλαξαν απόψεις πάνω στα διεθνή ζητήματα.

Επιστολή Μακεδονικών οργανώσεων στη Μέρκελ για τα περί "Μακεδονίας"

Επιστολή στην Άνγκελα Μέρκελ απέστειλαν Μακεδονικές οργανώσεις απ' όλο τον κόσμο. Αιτία το ότι αποκάλεσε "Μακεδονία" τα Σκόπια. Οι συστάσεις για προσοχή και το παράδειγμα με τους Βαυαρούς.

Με μια ιδιαίτερα καυστική επιστολή απάντησαν Μακεδονικές οργανώσεις στο ατόπημα της Άνγκελα Μέρκελ να αναφέρει τα Σκόπια ως "Μακεδονία".

Η επιστολή κοινοποιήθηκε στου κκ Σταύρο Λαμπρινίδη, Υπουργό Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά, Πρόεδρο Νέας Δημοκρατίας, Αλέκα Παπαρήγα, Πρόεδρο ΚΚΕ, Γιώργο Καρατζαφέρη, Πρόεδρο ΛΑ.Ο.Σ, Αλέξη Τσίπρα, Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ

Η καγκελάριος της Γερμανίας σε συνέντευξή της πριν λίγες μέρες στην κρατική τηλεόραση της Κροατίας, αναφερόμενη στις προοπτικές των υπό ένταξη χωρών, τόνισε ότι η η "Μακεδονία θα πρέπει να επιλύσει την εκκρεμότητα με την Ελλάδα γύρω από το όνομα".

Στην επιστολή τους τα μέλη Παμμακεδονικών Ενώσεων, συστήνει προσοχή στην κυρία Μέρκελ όταν χρησιμοποιεί τον συγκεκριμένο όρο.

Σημειώνουν ότι η η Μακεδονική ταυτότητα πολιτιστικά και ιστορικά ανήκει αποκλειστικά στην Ελλάδα και χαρακτηρίζουν ανιστόρητες αυτές τις αναφορές.

Μάλιστα, φέρνουν και ένα ενδιαφέρον παράδειγμα αναφερόμενοι στους Βαυαρούς και την πιθανότητα κάποιο γειτονικό έθνος να αρχίσει να αμφισβητεί το ότι εθνολογικά και γλωσσικά είναι Γερμανοί.

Τέλος, σημειώνουν ότι είναι προσβλητικό ένα κράτος της ΕΕ να ταυτίζει τους Σλάβους της ΠΓΔΜ με τους αρχαίους Μακεδόνες βασιζόμενη σε αμφισβητούμενες επιστημονικές θεωρίες.

Ολόκληρη η επιστολή προς την Άνγκελα Μέρκελ

"Εξοχότατη,

Εμείς, τα μέλη των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, μία από τις παγκοσμίως μεγαλύτερες ελληνικές οργανώσεις εκπροσωπώντας εκατομμύρια Μακεδόνων (Έλληνες από τη διοικητική περιφέρεια της Μακεδονίας, οι οποίοι εθνολογικά και γλωσσικά είναι Έλληνες και υπερήφανοι για την Μακεδονική πολιτιστική τους ταυτότητα για χιλιετίες), γράφουμε για να σας επιστήσουμε την προσοχή στη χρήση του όρου "Μακεδονία" κατά τη διάρκεια συνεντεύξεώς σας στον τηλεοπτικό σταθμό HTV (Hrvatska Radiotelivizija) του Ζάγκρεμπ, τώρα τελευταία.

Με την παρούσα δηλώνουμε πως η Μακεδονική ταυτότητα πολιτιστικά και ιστορικά ανήκει αποκλειστικά στην Ελλάδα. Επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι μια αυτοαποκαλούμενη «εθνική Μακεδονική» ταυτότητα της χώρας στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας (ΠΓΔΜ) της οποίας ο πληθυσμός αποτελείται από Σλάβους και Αλβανούς είναι ψευδεπίγραφη και εξαιρετικά επικίνδυνη.

Η ψευδεπίγραφη αυτή ταυτότητα είναι άκρως προσβλητική στην δική μας Μακεδονική πολιτιστική ταυτότητα η οποία αποτελεί μέρος του ελληνισμού εδώ και 2500 χρόνια. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα ανάλογο με την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα των Μακεδόνων είναι η πολιτιστική ταυτότητα των Βαυαρών της Γερμανίας. Οι Βαυαροί είναι πολιτιστικά Βαυαροί. Εθνολογικά και γλωσσικά όμως είναι Γερμανοί και κανείς στον κόσμο δεν αρνείται την προφανή ταυτότητά τους.

Θα μπορούσε ποτέ κανείς να δεχθεί ότι μπορεί ένα κράτος γειτονικό της Γερμανίας, να οικειοποιηθεί την κρατική ονομασία "Δημοκρατία της Βαυαρίας", και να μετονομάσει το λαό του σε "Βαυαρικό έθνος", και να ισχυρίζεται ότι μια μη Γερμανική εθνότητα θα μπορούσε να αποτελέσει Βαυαρική μειονότητα στη Γερμανία;

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η διεθνής κοινότητα και το διεθνές νομικό σύστημα να επιτρέψει την Αρχή του αυτοπροσδιορισμού να επηρεάσει την πολιτιστική και ιστορική ταυτότητα αυτών που ανήκουν σε άλλο έθνος για χιλιετίες.

Η χρήση εθνολογικού όρου ο οποίος πολιτισμικά και ιστορικά ανήκει σε άλλο έθνος για αιώνες δεν πρέπει να επιτραπεί. Στην περίπτωσή μας θα πρέπει να εκληφθεί ως μια προφανής προσπάθεια οικειοποίησης οτιδήποτε Μακεδονικού, μη λαμβάνοντας υπ' όψιν τα δικά μας ανθρώπινα δικαιώματα της πολιτιστικής μας Μακεδονικής ταυτότητας

Χρησιμοποιώντας τον όρο «Μακεδονία» εσφαλμένα ή απρόσεχτα φαίνεται πως η Γερμανία είναι προκατειλημμένη έναντι της μιας πλευράς σε μια προσβλητική για την Ελλάδα σύγκρουση και αντιτίθεται με την απόφαση του ΟΗΕ στο θέμα αυτό.

Επιπλέον σε σχέση με τον ιστορικό αναθεωρητισμό που προωθείται από την ΠΓΔΜ ως μέσο δημιουργίας ταυτότητάς της στο σύγχρονο κόσμο, 371 επιστήμονες από πανεπιστήμια και ακαδημαϊκά κέντρα παγκοσμίως γνωστά, συμπεριλαμβανομένων των βέλτιστων ιδρυμάτων της Γερμανίας, διακήρυξαν την ελληνικότητα της Μακεδονία και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ακόμη και ο πρώην Πρόεδρος της ΠΓΔΜ Κίρο Γκλιγκόροφ δημοσίως παραδέχτηκε: "Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε στην περιοχή τον έκτο αιώνα...Δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, δεν έχουμε καμιά ιστορική ή πολιτιστική σχέση μαζί τους".

Είναι προσβλητικό για εμάς πως η Καγκελάριος της Γερμανίας – κράτος της ΕΕ – ταυτίζει ασυναίσθητα τους Σλάβους της ΠΓΔΜ με τους αρχαίους Μακεδόνες βασιζόμενη σε ανιστόρητες και μη επιστημονικές θεωρίες εθνογένεσης που επιστημονικά αντιμετωπίζονται με χλευασμό.

Εξοχότατη, σας παρακαλούμε δεχτείτε την έκφραση της βαθύτατης εκτίμησής μας"

"News247"

Οδηγίες για τη διδασκαλία της Ερευνητικής Εργασίας (project) της Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου για το σχ. έτος 2011-2012

Στην Α΄ τάξη Γενικού Λυκείου, από το σχολικό έτος 2011-2012, εισάγονται οι Ερευνητικές Εργασίες (project) ως διακριτή ενότητα του Προγράμματος Σπουδών. Βλέπε σχετικά και βιβλίο εκπαιδευτικού με τίτλο «Η Καινοτομία των Ερευνητικών Εργασιών στο Νέο Λύκειο» εδώ http://digitalschool.minedu.gov.gr.

Στην εποπτεία και καθοδήγηση των Ερευνητικών Εργασιών μπορούν κατ’ αρχήν να συμμετέχουν, οι καθηγητές Λυκείου όλων των ειδικοτήτων και προς τούτο η Ερευνητική Εργασία ορίζεται ως «πρώτη ανάθεση» όλων των ειδικοτήτων. Ωστόσο η ειδικότητα ή οι ειδικότητες (σε περίπτωση συν-επίβλεψης) που θα αναλάβουν την εποπτεία και την καθοδήγηση της κάθε ερευνητικής εργασίας θα πρέπει να είναι συναφής κάθε φορά με το υπό πραγμάτευση θέμα. Τη συνάφεια αυτή την κρίνει ο σύλλογος διδασκόντων.

Δείτε εδώ το πλήρες έγγραφο 9 σελ. (σε μορφή doc)