Ιωάννης Θ. Χαΐνης, Θα γίνει χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας;

ΘΑ ΓΙΝΗ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;

Τοῦ κ. Ἰωάν. Θ. Χαΐνη, Ὁμ. Καθηγ. Ε.Μ.Π.

O ΚΥΡΙΟΣ Πρωθυπουργὸς καθὼς καὶ ἡ Ὑπουργὸς Παιδείας κα Ἄννα Διαμαντοπούλου δήλωσαν ὅτι ἐπιθυμοῦν τὸν χωρισμὸν Κράτους – Ἐκκλησίας. Γι᾽ αὐτὲς τὶς δηλώσεις τους ὁ Βουλευτὴς Ἀχαΐας Κύριος Ν. Νικολόπουλος ἔκανε σχετικὴ ἐρώτηση πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸ στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων. Καλὸν θὰ ἦταν οἱ προαναφερθέντες, πρὶν νὰ προβοῦν σ᾽ αὐτὲς τὶς βαρυσήμαντες δηλώσεις, νὰ γνωρίζουν πῶς ἔχει τὸ θέμα ἀπὸ νομικῆς καὶ συνταγματικῆς πλευρᾶς, συμβουλευόμενοι ἔγκριτους νομικοὺς – συνταγματολόγους, οἱ ὁποῖοι μὲ ἀντικειμενικότητα, σαφήνεια καὶ ἀκρίβεια θὰ τοὺς ἐξηγήσουν.

Πολὺ σύντομα ἐπισημαίνω τὰ ἀκόλουθα: Ὁ Συνταγματικὸς Νομοθέτης θέτει στὸ Σύνταγμα πρῶτα τὸ Πολίτευμα, καὶ ἀκολούθως τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν προστασία τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ εἶναι πρωταρχικὴ ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας, Ἄρθρα 1 καὶ 2. Στὸ Ἄρθρο 3 ἀναφέρεται στὶς Σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας... Τὰ τρία ἀνωτέρω Ἄρθρα καὶ μόνο αὐτὰ καὶ κανένα ἄλλο ὁ Συνταγματικὸς Νομοθέτης θεωρεῖ ὡς Βασικὲς Διατάξεις, ποὺ ξεχωρίζουν ἀπὸ τὰ ἄλλα 117 Ἄρθρα τοῦ Συντάγματος. Ἐξ αὐτοῦ ἀντιλαμβάνεται κανεὶς τὴν ἀξία καὶ τὴ σπουδαιότητα τοῦ Ἄρθρου 3. Γιὰ νὰ καταργηθεῖ ἢ τροποποιηθεῖ τὸ Ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος χρειάζεται Ἀναθεωρητικὴ Βουλὴ ηὐξημένης Πλειοψηφίας (180 Βουλευτές). Ὑπάρχουν κάποιοι, ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ βροῦν τρόπο περιθωριοποίησης τῆς Ἐκκλησίας, μολονότι ὁ ρόλος τῶν σχέσεών της μετὰ τοῦ Κράτους εἶναι διακριτός, προσ παθοῦν νὰ παρακάμψουν τὸ Ἄρθρο 3 καὶ νὰ βροῦν ἄλλο τρόπο ἢ μέθοδο, διότι ὁ τρόπος αὐτὸς τοὺς δημιουργεῖ σημαντικὲς δυσκολίες καὶ ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια. Λέγεται ὅτι θέλουν νὰ καταργήσουν ἢ τροποποιήσουν τὸ Νόμο 590/77 (Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος). Καταργουμένου αὐτοῦ ἡ Ἐκκλησία παύει πλέον νὰ εἶναι Ν.Π.Δ.Δ. καὶ θὰ εἶναι Ν.Π.Ι.Δ. Οἱ δὲ Μητροπολίτες δὲν θὰ εἶναι Δημόσιοι Λειτουργοί! Τοὺς διαφεύγει ὅμως ὅτι ὁ ἀνωτέρω Νόμος ἔχει πλήρη Συνταγματικὴ κάλυψη καὶ θωράκιση, διότι αὐτὸς τοῦτος ὁ Νόμος ἀναφέρεται στὸ Ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος καὶ εἶναι ηὐξημένης τυπικῆς καὶ Συνταγματικῆς ἰσχύος. Τὸ Σύνταγμα ὁρίζει: «Ὅπως ὁρίζει ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας». Ὑπάρχει ἄλλος συγκεκριμένος Νόμος ψηφισμένος ἀπὸ τὴ Βουλή, ὅπως ὁ Ν. 590/77 ποὺ νὰ ἀναφέρεται στὰ Συντάγματα τοῦ 1975, 1986, 2001 κατόπιν Ἀναθεωρητικῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων; Οὐδείς!

Ἂν ἡ Κυβέρνηση ψήφιζε ἄλλο Νόμο γιὰ τὶς σχέσεις της μὲ τὴν Ἐκκλησία παραβιάζοντας τὸ Ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος καταργώντας τὸ Ν. 590/77 καὶ περιθωριοποιώντας αὐτή. Σφάλλει! θὰ διαπράξει εὐθέως Κοινοβουλευτικὴ Ἐκτροπή! Τότε τὸν λόγο ἔχει ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Σ.τ.Ε. Θὰ δυσαρεστήσει πολλοὺς ἀπὸ τοὺς Βουλευτές της καὶ τῆς ψηφοφόρους της. Ἂν ἕνας τέτοιος Νόμος ἤρχετο στὴ Βουλὴ φυσικὰ θὰ ἀπαιτεῖτο τουλάχιστον ἀπὸ τοὺς Κυβερνητικοὺς Βουλευτὲς ὄχι κομματικὴ πειθαρχία, ἀλλὰ ψῆφο κατὰ συνείδηση γιὰ ἕνα τέτοιο νόμο, ἀντισυνταγματικό. Καὶἀπὸ τὴν Ἀξιωματικὴ Ἀντιπολίτευση θὰ ἀπαιτεῖται ὀνομαστικὴ ψηφοφορία καὶ ηὐξημένη πλειοψηφία.Πέραν αὐτῶν, τί θὰ γίνει μεταξὺ τῶν Βουλευτῶν τοῦ ἰδίου Κόμματος, ποὺ ἄλλοι θὰ ἐψήφιζαν τὸν Νόμο καὶ ἄλλοι θὰ τὸν κατεψήφιζαν καὶ θὰ εἶναι ὑποψήφιοι Βουλευτὲς στὴν ἴδια ἐκλογικὴ Περιφέρεια; Πῶς θὰ τοὺς ἀντιμετωπίσει ὁ θρησκευόμενος Ἑλληνικὸς Λαός; Μὲ τὸν Σταυρὸ προτίμησης τῶν ὑποψηφίων Βουλευτῶν τί θὰ γίνει; Τώρα ποὺ ἡ Ἑλλάδα δυσ τυχῶς ὁδεύει σὲ οἰκονομικὴ πτώχευση, μὲ τὸ τεράστιο ἐξωτερικὸ χρέος, μὲ τὴν ἀνεργία καὶ τὴ φτώχεια νὰ καλπάζουν θέλει ὁ Κύριος Παπανδρέου νὰ διαρρήξει τὰ «δεσμά» του καὶ μὲ τὴν Ἐκκλησία; Εἶναι παραφροσύνη!

Ορθόδοξος Τύπος, 6/05/2011