30 Απρ 2011

Κυριακή του Θωμά (Αντίπασχα), Έλεγχος της γνησιότητος

Απόστολος: Πράξ. ε΄ 12 – 20

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΟΣ

"Διά χειρών των αποστόλων έγίνετο σημεία κοί τέρατα έν τω Λαώ"

Ή σημερινή αποστολική περικοπή παρουσιάζει μια ζωντανή εικόνα από τη ζωή και τη δράση της πρώτης Εκκλησίας. Ό ιερός ευαγγελιστής Λουκάς που έγραψε τις «Πράξεις των Αποστόλων», ζωγραφίζει με υπέροχο τρόπο τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της πρώτης Εκκλησίας του Χρίστου. Μια λεπτομερέστερη εξέταση των γνωρισμάτων αυτών πολλά έχει να πει και σε μάς σήμερα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΧΕΡΙΑ

Ή περικοπή μιλάει πρώτα για την εξαιρετική και θαυματουργό δράση των Αποστόλων. «Δια των χειρών των αποστόλων έγίνετο σημεία και τέρατα έν τω λαω πολλά». Τα αποστολικά χέρια σκορπούσαν πλούσια τις ευλογίες και τις δωρεές του Θεού στον λαό. Από τα άγια αυτά χέρια οι νεοβαπτιζόμενοι Χριστιανοί έπαιρναν τα χαρίσματα του Άγιου Πνεύματος, οι διάκονοι, οι πρεσβύτεροι, οι επίσκοποι, το χάρισμα της ίερωσύνης, οι πτωχοί, τα ορφανά, οι χήρες, τροφή και ενδύματα, οι άρρωστοι τη θεραπεία και την υγεία. Και όχι μόνο τα χέρια. Και αύτη ακόμα ή σκιά του αποστόλου Πέτρου θεράπευε τους ασθενείς από όπου περνούσε. Έτσι οι Απόστολοι αποδεικνύονταν γνήσιοι συνεχιστές του έργου του Κυρίου Ιησού όχι μόνο με το κήρυγμα, αλλά και με τα έργα. Εργάζονταν το έργο του Θεού ως πραγματικοί ποιμένες και διδάσκαλοι, όπως ό Κύριος.

Μπροστά στην εικόνα αυτή, ας βάλουν τον εαυτό τους οι σημερινοί ποιμένες της Εκκλησίας. Ή σύγκριση αυτή θα τους πει πολλά. Θα τους πει ότι πρέπει να είναι συνεχιστές των Αποστόλων όχι μόνο με τα λόγια, αλλά και με τα έργα τους. Ότι τα χέρια τους πρέπει να είναι γνήσια αποστολικά χέρια. Χέρια που δεν θα διστάζουν να θεραπεύουν τις πληγές πού αφήνει ή αμαρτία. Χέρια πού δεν θα σταματούν να δίνουν τη χάρη της αφέσεως στους μετανοούντας και το χάρισμα της ίερωσύνης στους εκλεκτούς του Θεού. Χέρια πού δεν θα κουράζονται σε έργα αγάπης και φιλανθρωπίας. Θα τους πει, ότι ή σκιά της στοργής τους πρέπει να σκεπάζει κάθε κατατρεγμένο. Το φώς και ή φλόγα της ψυχής τους να φωτίζει και να θερμαίνει όλους,

ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ

Στη συνέχεια ή περικοπή σημειώνει ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της πρώτης Εκκλησίας: «Ήσαν ομοθυμαδόν άπαντες». Μαζεύονταν όλοι μαζί και με μια καρδιά σ' ένα μέρος, σε μια "στοά" του Ναού του Σολομώντος. Όλοι μαζί. Οι Απόστολοι, αλλά και οι πιστοί, άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Κι αυτό για να ακούσουν το λόγο του Θεού και να λατρεύσουν τον ουράνιο Πατέρα. Και με μια καρδιά: Ενωμένοι, όσοι πίστευαν στον Κύριο Ιησού, με το δεσμό της αγάπης. Είχαν μια καρδιά και μια ψυχή. Ήταν ζωντανά μέλη της νέας κοινωνίας της χριστιανικής, της κοινωνίας της αγάπης.

Ας κάνουμε πάλι τη σύγκριση. Εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί, ανήκουμε στην ίδια Εκκλησία. Μάς χαρακτηρίζουν όμως τα δυο αυτά στοιχεία, το «όλοι μαζί» και ή «μια καρδιά»; Μαζευόμαστε με ζήλο και πόθο στο ναό του Θεού για να ακούσουμε το λόγο Του και να λατρεύσουμε το άγιο όνομα Του; Είμαστε όλοι οι πιστοί ενωμένοι και αγαπημένοι, με μια ψυχή και με μια καρδιά;

ΩΡΑΙΟΙ ΠΟΔΕΣ

Υπάρχει όμως και ένα τρίτο χαρακτηριστικό. Το είπε ό άγγελος προς τούς φυλακισμένους Αποστόλους:«Πορεύεσθε και σταθέντες λαλείτε... τω λαω πάντα τα ρήματα της ζωής ταύτης». Πρόκειται για τη σαφή εντολή του Θεού προς τούς Αποστόλους για το έργο της διαδόσεως του Ευαγγελίου, το έργο της Ιεραποστολής.

Πόση ανάγκη έχει και σήμερα ή Εκκλησία μας απ' αυτό! Για να είναι γνήσια, πρέπει να είναι ευαγγελιζομένη, ιεραποστολική.Να προσφέρει στο σημερινό ταλαιπωρημένο και κουρασμένο κόσμο «τα ρήματα της ζωής» του Χρίστου.

«ΖΩΗ», 21/04/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου