Κυριακή της Απόκρεω – Ο Χριστός ζητιάνος της αγάπης μας

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΣ

«έμοί έποιήσατε»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ - Ματθ. κε΄ 31-46

Το σημερινό ιερό Ευαγγέλιο μας περιγράφει την πιο φοβερή και συγκλονιστική ώρα της ιστορίας. Είναι ή ώρα της τελικής Κρίσεως. Ό Κύριος έρχεται ως ένδοξος Βασιλιάς συνοδευόμενος από αγγέλους, για να κρίνει όλους ανεξαιρέτως τούς ανθρώπους. Και το βασικό κριτήριο με το όποιο θα ξεχωρίσει τούς δικαίους από τούς αμαρτωλούς είναι ένα: ή αγάπη. Ή αγάπη προς τον πλησίον, ή όποια αναφέρεται κατ' ευθείαν στο πρόσωπο Του, όπως ό Ίδιος μάς βεβαίωσε: «Εφ' όσον έποιήσατε ένί τούτων τών αδελφών μου των ελαχίστων, έμοί έποιήσατε», μας είπε. Καθετί πού κάνατε έστω και σε έναν από τούς πτωχούς αυτούς αδελφούς μου, είναι σαν να το κάνατε σε μένα.

'Άς σταθούμε όμως σε αυτές τις δύο λέξεις, «έμοί έποιήσατε», για να δούμε γιατί ό Κύριος λογαριάζει κάθε πράξη αγάπης προς τον πλησίον ότι γίνεται στο πρόσωπο του και τί σημασία έχει αυτό για τον τρόπο πού επιτελούμε εμείς τα έργα της φιλανθρωπίας.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ

Ό Κύριος Ιησούς με το «έμοί έποιήσατε» τοποθετεί τον εαυτό του στη θέση του πει­νασμένου, του διψασμένου, του ξένου, του ρακένδυτου, του άρρωστου, ακόμη και του φυλακισμένου! Είπε χαρακτηριστικά: «Έπείνασα γάρ, και έδώκατέ μοι φαγείν, έδίψησα, και έποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με... έν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με».

Δεν είναι σχήμα λόγου όλα αυτά. Οι άγιοι Πατέρες λένε: «Είδες τον άδελφόν σου; Είδες Κύριον τον Θεόν σου!». Πράγματι. Κάθε άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ' εικό­να και καθ' όμοίωσιν» Θεού. Συνεπώς στο πρόσωπο του κάθε άνθρωπου οφείλουμε πάντοτε να διακρίνουμε την εικόνα του Θεού. Αυτή την εικόνα του Θεού μάς καλεί ό Κύριος να διακονήσουμε στα πρόσωπα αυτών πού πονούν και υποφέρουν μέσα από τις διάφορες δοκιμασίες της ζωής.

Στο βιβλίο των «Παροιμιών» γράφει ό σοφός Σολομών: «Δανείζει Θεώ ό ελεών πτωχόν» (Παρ. ιθ' 17). Δηλαδή, αυτός πού ελεεί τον πτωχό αδελφό του, στην ουσία δανείζει στο Θεό. Ό,τι προσφέρει στον πτωχό, ό Θεός θεωρεί ότι το προσφέρει σ' Εκείνον. Έτσι ακόμη και ή πιο μικρή καλή μας πράξη λαμβάνει άπειρη άξια, αφού τελικά απευθύνεται στον άπειρο Θεό. Κι ή αμοιβή πού την ακολουθεί είναι ό,τι ανώτερο μπορεί να ποθήσει ό άνθρωπος: ή Βασιλεία των ουρανών!

ΠΡΟΘΥΜΟΙ ΣΕ ΕΡΓΑ ΑΓΑΠΗΣ

Ό απόστολος Παύλος υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι υπηρετώντας τούς αδελφούς μας υπηρετούμε τον ίδιο τον Κύριο, μάς προτρέπει: «Πάν ό,τι εάν ποιήτε, έκ ψυχής εργάζεσθε, ως τω Κυρίω και ούκ άνθρώποις» (Κολασ. γ' 23). Δηλαδή καθετί πού κάνετε, να το εργάζεσθε πρόθυμα και με την καρδιά σας, σαν να το εργάζεσθε στον Κύριο και όχι σε ανθρώπους. Αλήθεια, αν συνειδητοποιούσαμε ότι κάθε καλό έργο πού επιτελούμε έχει την αναφορά του στον Χριστό, τότε με πόση περισσότερη προθυμία και αυταπάρνηση θα αναλαμβάναμε να το εκτελέσουμε;! Ποιος από μάς, αν ό Χριστός του ζητούσε λίγο ψωμί, δεν θα Του έδινε αμέσως; Ή αν μάθαινε ότι πονά και υποφέρει, δεν θα έσπευδε να Τον επισκεφθεί και να Τον ανακουφίσει; Ποιος δεν θα φιλοξενούσε τον Χριστό στο σπίτι του;

Εκτός όμως από την προθυμία ή σκέψη ότι στα πρόσωπα των αδελφών μας διακονούμε τον Κύριο, μάς βοηθά στο να στεκόμαστε απέναντι τους όχι μόνο με συμπάθεια αλλά και με σεβασμό. Ή προσφορά της γνήσιας αγάπης δεν έχει μέσα της καμία διάθεση αλαζονείας και υπεροχής ούτε συνοδεύεται από ενέργειες μειωτικές για τον άνθρωπο πού βρίσκεται σε κάποια ανάγκη.

Τέλος ή συναίσθηση ότι ή προσφορά αγάπης προς τούς αδελφούς μας ουσιαστικά αποδίδεται στο πρόσωπο του Κυρίου, μάς βοηθά να επιτελούμε τα έργα αυτά με ταπείνωση, αφού ό,τι και να προσφέρουμε στον Χριστό είναι λίγο. Διότι στον Κύριο Ιησού, τον μεγάλο μας Ευεργέτη, δεν χρωστούμε απλώς πολλά... Του οφείλουμε τα πάντα!

Ό Κύριος Ιησούς Χριστός είναι πάντοτε δίπλα μας, κοντά μας, έτοιμος να δεχθεί τις υπηρεσίες μας στα πρόσωπα των«ελαχίστων». 'Άς Τον παρακαλούμε να αυξάνει μέσα μας την αγάπη προς Αυτόν, ώστε να γίνει αυτή ό κινητήριος μοχλός για ένα άνοιγμα προσφοράς και Ουσιαστικής αγάπης προς τούς αδελφούς μας. Έτσι θα αξιωθούμε κι εμείς κάποτε να ακούσουμε την μακάρια φωνή: «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ήτοιμασμένην ύμίν βασιλείαν...», διότι «έμοί έποιήσατε»!

«Ο ΣΩΤΗΡ»15-2-2011