Η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου
Του πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα
«Το σημερινό Ευαγγέλιο (Ματθ. κε΄ 31-46) ονομάζεται «Ευαγγέλιον της Μελούσης Κρίσεως». Δεν αναφέρεται στη ζωή και τη δράση του Χριστού, αλλά στη Δευτέρα Παρουσία του, που θα έλθει με το δοξασμένο Σώμα του, που πήρε από τη Θεοτόκο και ποτέ δεν χωρίστηκε απ’ αυτό. Θα έλθει να κρίνει τον κόσμο «ζώντας και νεκρούς».
Και η Δευτέρα Παρουσία, όπως και η πρώτη, που υπήρξε πρόδρομός της, γίνεται για την πολύτιμη εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο, που τόσο αγάπησε ο Θεός, ώστε έρχεται να ολοκληρώσει τη σωτηρία του, τη θέωσή του, να του χαρίσει το πλήρωμα της αληθινής ζωής, να τον εισαγάγει στη Βασιλεία του, την οποία του ετοίμασε «από καταβολής κόσμου». Όπου βρίσκεται η κεφαλή – ο Χριστός – εκεί θα βρίσκονται και τα μέλη του Σώματός του, οι άνθρωποι, που στη ζωή τους συνεπείρχαν με την Κεφαλή.
Σε πολλά σημεία του Ευαγγελίου ομιλεί ο κύριος για τη Δευτέρα έλευσή του στη γη, καθώς και για τη συντέλεια του κόσμου, που θα επακολουθήσει. Στο σημερινό όμως Ευαγγέλιο ομιλεί σαφέστερα. Και πρώτα – πρώτα ο ερχομός του θα είναι «εν τη δόξη αυτού». Όχι όπως στην πρώτη παρουσία που, που έκρυβε τη θεία του δόξα κάτω από τη σάρκα, που προσέλαβε και φανερώθηκε με «δούλου μορφήν». Τώρα θα δορυφορούται από στρατούς Αγγέλων και Αρχαγγέλων.
Προπομπός του Κυρίου θα είναι το μέγα και φρικτό «σημείο του υιού του ανθρώπου», ο Σταυρός, που είναι και το «σημείο» της δευτέρας παρουσίας. Μ’ αυτό δοξάστηκε ο Χριστός, νικώντας το θάνατο και με την προβολή του θέλει να μας δείξει: α) ότι «υπερβαλλόντος ηγάπησεν ημάς και β) με πιο τρόπο μας επανέκτησε και μας συνανέστησε. Επειδή θα καλέσει τους εκλεκτούς να κληρονομήσουν τη βασιλεία του, τους δείχνει και το μέσο με το οποίο τους εξασφάλισε τη βασιλεία. Η ανάβασή του στον Σταυρό θεωρήθηκε αδυναμία και απορία και απόδειξη ότι δεν είναι «υιός Θεού». Γι’ αυτό υβρίστηκε και χλευάστηκε και άκουε εκείνα τα βλάσφημα: «Ει υιός ει του Θεού σώσον σεαυτόν και κατέβηθι από του σταυρού», του ξύλου της κατάρας και της ατιμίας. Δεν κατάλαβαν πως, αν μένει στον Σταυρό, δεν το κάνει από αδυναμία, αλλά για τη σωτηρία τους και αν κατέβαινε δεν θα σωζόταν κανένας, γιατί ο θάνατος δεν θα ενικάτο. Η εσχάτη ταπείνωση, η ατιμία και η αδοξία έφεραν την πιο μεγάλη δόξα.
Ο Κύριος ακόμη θα φέρει κατά τον ερχομό του και τους τύπους των ύλων, τα αποτυπώματα των καρφιών της θυσίας του, όταν προσηλώθηκε στον Σταυρό. Δείγμα αυτό της αγάπης του σ’ εμάς και της υπακοής στον πατέρα του».Το Ευαγγέλιο αναφέρει στην συνέχεια ότι θα «καθίσει επί θρόνου δόξας αυτού».
Θα γίνει, λοιπόν, η Δευτέρα Παρουσία. Το πότε θα γίνει ακριβώς μας είναι άγνωστον. «Προσδοκούμε ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Οφείλουμε επομένως να είμεθα έτοιμοι να υποδεχθούμε τον Κύριο της δόξας. Ανάγκη να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας. Να ζούμε με την προσδοκία της Δευτέρας Παρουσίας του κυρίου.
«Η ΕΡΕΥΝΑ» 27/02/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου