Υποκρισία στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε την έκθεση του Ελβετού Βουλευτή και Δικαστή Ντικ Μάρτι σχετικά με εγκλήματα Αλβανών οπλαρχηγών κατά Σέρβων αμάχων και αιχμαλώτων το 1999. Η Έκθεση θα συζητηθεί εντός του Ιανουαρίου από την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο οποίο μετέχουν 47 χώρες. Τα όσα καταγγέλλει η έκθεση έχουν γραφεί με λιγότερα ίσως στοιχεία, αλλά με την ίδια αυστηρότητα στο βιβλίο «Το κυνήγι» της γνωστής Κάρλα Ντελ Πόντε, της εισαγγελέως του Ειδικού Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο δίκασε τον Μιλόσεβιτς και άλλους υπευθύνους για εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Το Δικαστήριο είχε δικάσει κατά συντριπτική πλειοψηφία Σέρβους, λίγους Κροάτες και ελάχιστους χαμηλόβαθμους Βοσνιομουσουλμάνους. Τώρα ανοίγει ο δρόμος για την καταδίκη υψηλοβάθμων Αλβανών Κοσσοβάρων, αν και θεωρείται βέβαιο ότι θα ασκηθούν πιέσεις από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες να μην διωχθούν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.
Η έκθεση Μάρτι καταγγέλλει ότι τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους Αλβανούς εναντίον των Σέρβων ήταν τα χειρότερα από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πάνω από 12.000 θάνατοι. 1.350 τραυματισμοί, 1000 απαγωγές, 340.000 απελάσεις μη Αλβανών, εμπρησμός 107.000 κατοικιών και δολοφονία 70 παιδιών. Κάποια από τα θύματα αποκεφαλίσθηκαν τελετουργικά, ενώ χιλιάδες Σέρβοι κλείστηκαν σε παράνομα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πολλοί άνθρωποι ακρωτηριάσθηκαν ή σκοτώθηκαν σε μυστικές κλινικές όπου τους αφαιρέθηκαν τα όργανά τους και έτσι στήθηκε ένα διεθνές κύκλωμα εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ και οι Δυτικοευρωπαίοι βομβάρδιζαν αμάχους Σέρβους και την Σερβική τηλεόραση στο Βελιγράδι..
Τα στοιχεία αυτά ο Ντικ Μάρτι τα έμαθε, όπως γράφει, από μυστικές υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και ορισμένων Δυτικών χωρών, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδος (υποσημ. 25 του αγγλικού κειμένου). Το γεγονός αυτό αποτελεί είδηση πολλαπλής σημασίας για την χώρα μας. Αφ’ ενός μεν καταδεικνύει ότι οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες κάνουν καλά τη δουλειά τους στα Βαλκάνια. Αφ’ ετέρου όμως προκύπτει μέγα ηθικό και πολιτικό ζήτημα για τον τότε Πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, ο οποίος προφανώς γνώριζε τις σχετικές εκθέσεις των ελληνικών υπηρεσιών, αλλά δεν κατήγγειλε δημοσίως το τεράστιο ανθρωπιστικό έγκλημα. Αντιθέτως η κυβέρνηση Σημίτη άνοιγε την ίδια περίπου περίοδο ( 2000) ένα άλλο μέτωπο δήθεν στο όνομα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επετίθετο κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος και της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Κατάπινε την κάμηλο και διύλιζε τον κώνωπα. Η κυβέρνηση Σημίτη καταγγέλλεται εμμέσως πλην σαφώς από τον Ντικ Μάρτι ότι γνώριζε για τα ανατριχιαστικά εγκλήματα εις βάρος Σέρβων, αλλά δεν έκανε τίποτε για να καταγγείλει. Τους έφταιξε το θρήσκευμα στις ταυτότητες! Με πρόσχημα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έκαναν επίθεση τους κατά των ιστορικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών ριζών του λαού μας.
Υποκριτική βεβαίως ήταν και η στάση των ισχυρών χωρών του Δυτικού κόσμου. Τα φόρτωσαν όλα στους Σέρβους και καλλιεργούσαν τον μύθο του «καημένου Αλβανού που καταπιέζεται». Φυσικά οι Σέρβοι δεν ήσαν άγιοι και πολλοί από αυτούς φέρουν βαρύτατες ευθύνες. Άλλωστε η Σερβική Εκκλησία έχει αναγνωρίσει αυτές τις ευθύνες και έχει ζητήσει από τους Σέρβους που εγκλημάτησαν να μετανοήσουν ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Όμως η δυτική διπλωματία και ο Τύπος των χωρών αυτών κατεδίωξαν τους Ορθοδόξους Σέρβους επιδεικνύοντας μονομέρεια και εθελοτύφλωση. Θυμούμαι ότι το 1994 η σερβική παροικία των Παρισίων είχε ασκήσει αγωγή κατά της αριστερής εφημερίδας ΛΙΜΠΕΡΑΣΙΟΝ , η οποία δημοσίευσε χονδροειδή ψεύδη εις βάρος του τότε Πατριάρχου των Σέρβων Παύλου. Στο δικαστήριο η διεύθυνση της εφημερίδας παραδέχθηκε εν μέρει το λάθος της, αλλά στη συνέχεια κατέθεσε μία ομάδα Γάλλων διανοητών, οι οποίοι κατηγόρησαν την Ορθόδοξη πίστη των Σέρβων για όλα όσα διαδραματίζονταν στα Βαλκάνια. Ο αντισερβικός ρατσισμός ήταν διαδεδομένος και όσοι τον καλλιέργησαν θα πρέπει να ντρέπονται όταν διαβάσουν την έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα εγκλήματα του αλβανικού εθνικισμού.
Κατά περίεργο τρόπο η έκθεση Μάρτι έρχεται λίγους μήνες μετά την αμφιλεγόμενη γνωμοδότηση του Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, με την οποία χαρακτηρίζεται η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου και η απόσχισή του από τη Σερβία ως συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο. Δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η γνωμοδότηση αν είχε προηγηθεί η δημοσιοποίηση των εγκλημάτων των Κοσσοβάρων. Πάντως η συγκεκριμένη γνωμοδότηση άνοιξε την όρεξη πολλών αποσχιστικών κινημάτων στον κόσμο και οδήγησε τους Τουρκοκυπρίους να μιλούν για δύο κράτη στην Κύπρο με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Στη χώρα μας η σιωπή της κυβερνήσεως Σημίτη απέναντι σ’αυτό το ανθρωπιστικό έγκλημα δεν είναι το μόνο γεγονός που καταδεικνύει την υποκρισία των δήθεν ανθρωπιστών. Υπάρχουν αρκετές ΜΚΟ που ανακαλύπτουν ανύπαρκτες μειονότητες στην Ελλάδα, αρνούνται όμως να μιλήσουν για τα προβλήματα των υπαρκτών ελληνικών κοινοτήτων στην Αλβανία και στα Σκόπια. Εντός του 2011 θα διεξαχθεί απογραφή πληθυσμού σ’ αυτές τις δύο γειτονικές μας χώρες και η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να ασκήσει τις κατάλληλες πιέσεις ώστε οι δύο απογραφές να είναι αντικειμενικές, με ευρωπαϊκή επιτήρηση. Έτσι θα μπορέσουν να καταγραφούν και όλοι όσοι αισθάνονται Έλληνες. Ας σταματήσει επιτέλους η υποκρισία στο όνομα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!
πηγή: «Δημοκρατία», 8/1/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου