Δήλωσις Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ για τα πρακτικά της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (5-8Οκτωβρίου 2010)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτή Θεμιστοκλέους 190

185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ

Τηλ. Κέντρον +30 210 4514833

Fax +30 210 4518476

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 7ῃ Ὀκτωβρίου 2010

Δ Η Λ Ω Σ Ι Σ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΔΙΑ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

τῆς 5^ης - 8^ης Ὀκτωβρίου 2010

Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί,

Ἐπί τοῦ θέματος τῆς τακτικῆς συγκλήσεως τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: «Τά αἴτια τῆς συγχρόνου ποικιλομόρφου κρίσης καί ἡ Ἐκκλησία ὡς ἐλπίδα καί ἑνότητα τῆς κοινωνίας καί ὡς νοηματοδότηση τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου» ἐπάγομαι τά κάτωθι, παρακαλῶν διά τήν περίληψιν αὐτῶν εἰς τά Πρακτικά:

1. Ἡ Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία, Σῶμα τοῦ Δομήτορος Αὐτῆς Κυρίου, ἔχει τήν ἱεράν ὑποχρέωσιν νά ἀρθρώνῃ πάντοτε καί διϊστορικῶς λόγον προδρομικόν καί νά καταδεικνύῃ τά οὐσιώ-δη τῶν ἱστορικῶν περιόδων μέ τήν χαρισματικήν Αὐτῆς διάκρι-σιν τῶν γεγονότων. Αὐτό οὐδόλως ἀποτελεῖ κομματισμόν ἤ πολιτικολογία, πού ἀσφαλῶς ἀποκλείονται διά κάθε ἐκκλησια-στικόν ἄνδρα ἐκ τῆς ὀντολογίας τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὡς ὅλον δέν δύναται νά κατατμᾶται εἰς μερίδια. Τό ἱερόν ὅμως χρέος ἀρθρώσεως προδρομικοῦ λόγου τυγχάνει ἐντολή τοῦ Τρισαγίου Ἱδρυτοῦ Αὐτῆς καί ἐν ταὐτῷ διαχρονικόν τρόπον ἐκφράσεως τῶν Ἁγίων καί Ἡρώων Της.
2. Ἡ φιλτάτη ἡμῶν πατρίς δέν δύναται νά παρομοιασθῇ μέ οἱαν-δήτινα ἄλλην χώραν, διότι ἱστορικῶς διῆλθεν ὑπό βάναυσον δουλείαν καί κατοχήν τεσσάρων αἰώνων καί ἐπεβίωσεν ὡς Ἔθνος ἔνεκεν τῆς κιβωτοῦ τοῦ Γένους Ἐκκλησίας. Ἡ ρῆσις τοῦ μεγάλου νομομαθοῦς Ν. Σαριπόλου: «Διά τῆς Ἐκκλησίας ἐσώ-θημεν» θά παραμένῃ ἀνά τούς αἰῶνας ἀναλλοίωτος καί ἀκατάλυτος.
3. Ἀπό τῆς ἐθνικῆς παλλιγγενεσίας κατά τάς τελευταίας δύο δεκαετίας παρατηρεῖται, ἐνορχηστρωμένη καί ἐντονωτάτη προσπάθεια ἀποδομήσεως τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς ἰδιοπροσωπείας τοῦ Γένους διά συντονισμένων ἐνεργειῶν τῶν δύο Κομμάτων ἐξουσίας καί τῶν ἐλασσόνων κομμάτων τῆς λεγομένης ἀριστερᾶς πού ταυτίζονται εἰς τήν μεθοδικήν ἀποδόμησιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου ἀπό τήν καρδίαν καί τήν ψυχήν τῶν Ἑλλήνων. Εἰδικώτερον ὑπό τῆς προλαβούσης Κυβερνητικῆς πλειονοψηφίας ἐνομοθετήθησαν ἀθέσμως, ἡ ἔργῳ ἄρνησις τῆς Ἀναστάσεως τῶν σωμάτων διά τῆς καύσεως τῶν νεκρῶν, ἡ ἀπομείωσις τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τοῦ Γάμου διά τοῦ συμφώνου συμβιώσεως πού μετατρέπει τό τιμιώτατον ἀνθρώπινον πρόσωπον εἰς ἠδονικόν χρηστικόν ἀντικείμενον, ὁ ἐξοβελισμός παρά πᾶσαν ἔννοιαν συνταγματικῆς εὐταξίας τῶν Κληρικῶν ἀπό τήν μαθητικήν κοινότητα καί ἐπεχειρήθη πεισμόνως ἡ ἐπιβολή ψευδῶν καί ἀνακριβειῶν διά τήν ἀλλοίωσιν τῆς ἱστορικῆς συνειδήσεως τῆς μαθητιώσης νεολαίας. Ὑπό δέ τῆς παρούσης πολιτικῆς ἡγεσίας διαδίδεται μετ’ ἐπιτάσεως ὅτι θά ἐπιχειρηθῇ ἡ ἀντισυνταγματική περιθωριοποίησις τῆς θρησκευτικῆς παιδείας τῆς δευτεροβαθμίου ἐκπαιδεύσεως μέ τήν πλήρη ὑποβάθμισιν τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ὡς κατ’ ἐπιλογήν μαθήματος τῆς τελευταίας βαθμίδος, ὡς καί ὅτι θά ἐπεκταθῇ τό σύμφωνον συμβιώσεως καί εἰς τά λεγόμενα «ὁμόφυλα ζευγάρια» διά νά θεσμοθετηθῇ οὕτω ἡ ἀήθης ἀνατροπή τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας, ὡς καί ὅτι θά ὑλοποιηθῇ ἡ, διά τῆς καταργήσεως τοῦ ὡς προαιρετικοῦ ἰσχύοντος εἰς τήν ποινικήν καί πολιτικήν δικονομίαν θρησκευτικοῦ ὅρκου, ἐκμηδένησις τῆς θρησκευτικῆς ὁρκοδοσίας τῶν κρατικῶν λειτουργῶν ὥστε νά ἀπομειωθῇ πλήρως ἡ ἱερή σχέσις πίστεως καί πατρίδος εἰς τάς συνειδήσεις τῶν Ἑλλήνων. Ἡ σύμπλευσις, συμπόρευσις καί συστράτευσις τῶν δύο κομμάτων ἐξουσίας ἀποδεικνύουν πασιδήλως ὅτι ἀποτελοῦν διατάκτας καί ὑπεργολάβους ἔξωθεν σχεδιασμοῦ πού μέ μεθοδικότητα ἐπιβάλλεται διά νά πληγῇ ἡ Ἕλλάς ὡς καρδίᾳ τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας πού διασώζει ἀκαινοτόμητον καί ἀδιαλώβητον τήν ἀποκεκαλυμένην παρά τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ ἀλήθειαν περί τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τάς στρεβλώσεις καί τάς αἱρέσεις τοῦ Δυτικοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἐν ταὐτῷ διασφαλίζει τά πρόσωπα ἀπό τήν καταδολίευσιν τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας.
4. Εἰς τό μέγιστον ἐρώτημα διατί ἡ χώρα περιῆλθε εἰς τοσοῦτον δεινοτάτην οἰκονομικήν θέσιν τήν ἀπάντησιν δίδει εὐχερῶς ἡ πληθώρα τῶν στοιχείων διά τῶν ὁποίων ἐνοχοποιοῦνται ὅλοι οἱ ὑπογράψαντες συμβάσεις ἀναθέσεως δημοσίων ἔργων ἀπό τοῦ ἔτους 1955 καί ἐντεῦθεν διότι δέν ὑφίσταται οὐδεμία σύμβασις ἄνευ τῆς ἀθέσμου προμηθείας, καί ἐπιπροσθέτως τήν ἀπάντησιν δίδει τό γεγονός ὅτι ἐνῷ εἰς τήν Διάσκεψιν τῶν Παρισίων ὑπεχρεώθη ἡ Γερμανική Πολιτεία ὅπως καταβάλῃ εἰς τήν Ἑλληνικήν τεράστιον ποσόν διά τά πολεμικάς ἀποζημιώσεις πού ἐξικνεῖται μέ σημερινάς τιμάς εἰς τό ὕψος τῶν ἑβδομήκοντα περίπου δισεκατομμυρίων (70.000.000.000) εὐρώ, διαχρονικῶς αἱ Ἑλληνικαί Κυβερνήσεις δέν ἀπήτησαν τήν χρηματικήν αὐτήν ἱκανοποίησιν διότι ἐφοβοῦντο τάς ἀποκαλύψεις χρηματισμοῦ ὑπό Γερμανικῶν ἑταιρειῶν τῶν ὑπευθύνων τῶν κομμάτων ἐξουσίας τῆς χώρας καί ἐκβιαζόμεναι δέν προέβησαν εἰς οἱανδήτινα κατά τῆς Γερμανικῆς Πολιτείας νομικήν διεκδίκησιν. Ὡσαύτως μέ στοιχεῖα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Τραπέζης Ἐπενδύσεων ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ ἀδιαφάνεια καί ἡ καταδολίευσις δημοσίου χρήματος τυγχάνει πρακτική τῶν ὑπευθύνων τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου ἐφ’ ὅσον ἕν χιλιόμετρον κατασκευασθησομέ-νου δρόμου κοστίζει εἰς τήν Εὐρώπην τριάκοντα ἑκατομμύρια (30.000.000) εὐρώ καί εἰς τήν Ἑλλάδα τό διπλάσιον.
5. Ἐδημοσιεύθη εἰς τόν διεθνῆ τύπον ὅτι ἡ Ρωσσική Ὀμοσπονδία ἐζήτησεν ἀπό τήν Ἑλληνικήν Πολιτείαν τήν ἐπ’ ἐνοικίῳ παραχώρησιν ναυτικῆς βάσεως εἰς τό Αἰγαῖον διά νά ναυλοχῇ ὁ Ρωσσικός στόλος εἰς τήν Μεσόγειον μέ συνολικόν μίσθιον τό ποσόν τῶν ἑκατό δισεκατομμυρίων εὐρώ. Ἡ μοναδική διά τήν χώραν αὐτή εὐκαιρία ἀνωδύνου ὑπερβάσεως τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως ἀπερρίφθη ὑπό τῆς σημερινῆς πολιτικῆς ἡγεσίας, χωρίς νά ληφθῇ ὑπ’ ὄψιν ὅτι δι’αὐτοῦ τοῦ τρόπου ἐπιπροσθέτως θά ἀπεδυναμοῦτο τό casus beli τῆς γείτονος καί εὐχερῶς θά ἠδυνάμεθα νά ἀσκήσωμεν τά ὑπό τοῦ διεθνοῦς δικαίου ἔννομα δικαιώματά μας διά τήν ἐπέκτασιν τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων εἰς τά δώδεκα μίλια, τήν μετατροπήν τοῦ Ἀρχιπελάγους εἰς «ἑλληνικήν λίμνην» καί τήν ἐξόρυξιν τοῦ ὑπογείου ὀρυκτοῦ πλούτου πού θά καθιστοῦσε τήν χώραν αὐτάρκη ἐνεργειακῶς καί οἰκονομικῶς. Ὡσαύτως ὁ ἔχων τήν εὐθύνην τῆς παρούσης Κυβερνήσεως ἀπεμείωσεν καί τήν ἑτέραν ἰσχυράν δυνατότητα τῆς χώρας νά καταστῆ ἐνεργειακός κόμβος μέ τήν ἀμφισβήτησιν τῆς συμφωνίας περί τοῦ ἀγωγοῦ Μπουργκάς-Ἀλεξανδρουπόλε-ως, καί ὡδήγησε τήν χώραν τελικῶς εἰς τήν θανατηφόρον ἀγκάλην τοῦ ΔΝΤ καί τοῦ σχεδιασμοῦ τῆς «Εὐρωδιασώσεως».
6. Ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πρωθυπουργοῦ τοῦ Ἰσραήλ εἰς τήν Ἑλλάδα, ἡ ἐπίτευξις τοῦ μακροχρονίου σχεδίου τοῦ σιωνιστοῦ κ. Σόρος διά τήν παραχώρησιν Ἑλληνικῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων εἰς τήν Ἰσραηλιτικήν πολεμικήν μηχανήν διά τάς στρατιωτικάς ἀσκήσεις αὐτῆς, ἡ ὑπογραφή πολιτικοστρατιωτικῶν συμφωνι-ῶν μετά τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ἐναγκαλισμός μας ἀπό τό διεθνές Ἑβραϊκό λόμπυ τῶν Η.Π.Α. τῶν Ρότσιλντ, Ροκφέλερ, Μπρεζίνσκυ καί σία καί αἱ συγχαρητήριαι προσρήσεις τοῦ Ἀντιπροέδρου τῆς Ἀμερικανικῆς Κυβερνήσεως, ἡ ἄμεσος ἀναβάθμισις τῆς χρηματικοπιστοληπτικῆς ἱκανότητος τῆς χώρας ἀπό τήν Moodys ἀποδεικνύουν ποῖα εἶναι πλέον τά νέα «ἀφεντικά» τῆς ἁγιοτόκου καί ἡρωωτόκου ταύτης πατρίδος καί ἑρμηνεύουν διατί ἡ παρούσα Κυβέρνησις ἠρνήθη τό νόμιμον αἴτημά μου νά διαλύσῃ τά ψευδεπίγραφα τεκτονικά δῆθεν ἱδρύματα πού παραβιάζουν τάς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 188 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος καί ἀποτελοῦν προπύργια τοῦ διεθνοῦς σιωνιστικοῦ καί σατανοκινήτου «σαχεντρίν», πού ὕψωσεν ὡς ψευδοθεόν τόν δυσώνυμον Ἑωσφόρον ἤ Διάβολον κρυπτογρα-φικά ἀναφερόμενον ὡς δῆθεν «Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος» (Μ.Α.Τ.Σ.) ἀρνηθέν τήν πίστιν εἰς τόν Τρισάγιον Θεόν τῆς Διαθήκης μέσῳ τῆς Ραββινικῆς γραμματείας, τοῦ Ταλμούδ καί τῆς Καμπάλα, καί πού ἀγωνίζεται παντί σθένει διά τήν ἐπίτευξιν παγκοσμίου διακυβερνήσεως καί διά τήν ἐπιβολήν τοῦ Ἑωσφορισμοῦ ὡς παγκοσμίου θρησκείας (ΜΡΑ).
7. Ἑπομένως ἔχομεν ἱερόν χρέος νά καταδείξωμεν καί νά προβάλωμεν εἰς τόν εὐσεβῆ ὀρθόδοξον ἑλληνικόν λαόν πάντα τά ἀνωτέρω, νά ἀπαιτήσωμεν ἀπό τήν Κυβέρνησιν τήν διάλυσιν τῶν ψευδεπιγράφων τεκτονικῶν δῆθεν ἱδρυμάτων ἐγκαθέτων διατακτῶν τοῦ παγκοσμίου Ἑωσφορικοῦ Σιωνισμοῦ καί νά δηλώσωμεν εὐθαρσῶς urbi et orbi ὅτι ἐάν χωρήσῃ εἰς ὑλοποίησιν τῶν διαδιδομένων σχεδιασμῶν Της, θά κηρύξωμεν τήν Ἐκκλησίαν «ἐν διωγμῷ» καί θά ἀπευθυνθῶμεν πρός τόν εὐσεβῆ ἑλληνικόν λαόν πού ἐν ταὐτῷ εἶναι καί ὁ κατά τό Σύνταγμα ἐγγυητής καί ὑπερασπιστής τῶν διατάξεών του.

Ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ