Παναγιώτης Σημάτης
«Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν» και εν Βιέννη
Άγνοια ή σκόπιμες ανακρίβειες
των Περγάμου, Ιωαννουπόλεως και Μεσσηνίας;
Τα κείμενα της ΜΘΕ δεν έρχονται ποτέ στην Ιεραρχία για συζήτηση και έγκριση (Σεβ/τος Ναυπάκτου Ιερόθεος)
Οι συνεντεύξεις και δηλώσεις των συγχρόνων Επισκόπων-μελών της ΜΘΕ του Διαλόγου στην Βιέννη, ασφαλώς και θα ήσαν αδιανόητες τις εποχές των Αγίων Πατέρων, που αγωνίστηκαν και πολλοί μαρτύρησαν για την ακρίβεια της Πίστεως.
Αλλά και πριν από πενήντα χρόνια, αν εγίνοντο τέτοιου είδους δηλώσεις από Ορθόδοξους Αρχιερείς, οι τελευταίοι δεν θα ήξεραν πού να κρυφτούν. Γι’ αυτό, όταν ο Πατριάρχης Αθηναγόρας διετύπωνε τις αθεολόγητες θέσεις του, οι άλλοι Αρχιερείς (μη αντιλαμβανόμενοι που οδηγεί η παναίρεση του Οικουμενισμού) προσπαθούσαν να καθησυχάζουν τους διαμαρτυρόμενους πιστούς για τα «άρρητα ρήματα» του Πατριάρχη και τον δικαιολογούσαν ισχυριζόμενοι ότι αυτό είναι κάτι μεμονωμένο. Όσα λέγει ο Πατριάρχης τα λέγει εξ ανάγκης, μιας και το Φανάρι είναι εμπερίστατο! Βέβαια, υπήρχαν και τότε κάποιοι που διαφωνούσαν και δεν δέχονταν αυτού του είδους τις δικαιολογίες, αλλά δεν τους άκουγε κανείς.
Να λοιπόν, που αυτές οι δηλώσεις, οι οποίες τότε «ελέγοντο εις τα ώτα, τώρα κηρύττονται επί των δωμάτων» (Ματθ. 10, 27), επαληθεύοντας δραματικά τις αρνητικές συνέπειες της ανυπακοής στις αποστολικές διδαχές, όπως αυτή του Αποστόλου Παύλου (που οι σύγχρονοι Επίσκοποι την πέταξαν κυριολεκτικά στον κάλαθο των αχρήστων): «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού».
Α. Δυο-τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα κακόδοξων δηλώσεων στην Βιέννη:
Ο παπικός «Αρχιεπίσκοπος» Kurt Koch «δήλωσε ότι ο κοινός διάλογος πρέπει να συνεχιστεί "εντατικά" ώστε να "βλέπουμε ο ένας τον άλλον πλήρως ως αδελφές εκκλησίες"» και «να μπορούμε να βρούμε μία νέα [κοινή] πορεία σήμερα"». Και ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, αποδέχτηκε τις θέσεις του Koch και έσπευσε να δηλώσει: «Είμαι σε πλήρη συμφωνία με τα όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Koch»!
Κανένας λόγος για επιστροφή των αιρετικών στη Μία Εκκλησία, αφού η Εκκλησία τώρα είναι «μία αλλά διηρημένη»!
Και υπενθυμίζοντάς μας ότι αυτός είναι ο δάσκαλος του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, ως προς την κακοδοξία περί «διηρημένης Εκκλησίας» συμπλήρωσε ο Περγάμου: «υπάρχει μια καθολική χριστιανική εκκλησία σε ένα επίπεδο υψηλότερο από εκείνο των εθνικών τους εκκλησιών και ο επίσκοπος της Ρώμης είναι η παραδοσιακή της κεφαλή»!
Τέλος ―καπηλευόμενος το «δοτό» αξίωμα του Επισκόπου χωρίς ποίμνιο, που κατέχει, και παρουσιαζόμενος ως εκπρόσωπος των πιστών των διαφόρων Εκκλησιών, χωρίς να τους ρωτήσει― είπε ανακριβώς: «Σε γενικές γραμμές οι βασικές ιδέες της Ραβέννας είναι αποδεκτές από όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες»! (romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5913:-q-q&catid=13).
Β. Αλλά δεν είναι μόνο ο κ. Ζηζιούλας που εξέφρασε τέτοιου είδους δηλώσεις. Είναι και ο πατριάρχης Σερβίας, οι Μητροπολίτες Μεσσηνίας και Ιωαννουπόλεως Σεραφείμ, κ.ά. Ο τελευταίος σε συνέντευξή του στην Βιέννη (που δημοσίευσε το Amen), διατυπώνει προσωπικές απόψεις ανιστόρητες και εκδοχές αστήριχτες περί του θεολογικού Διαλόγου. Ταύτισε π.χ. βλασφήμως, την παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού στη συναγωγή, όπου και κήρυξε την αλήθεια (με αποτέλεσμα οι Ιουδαίοι να εξοργιστούν και να τον μεταφέρουν στον γκρεμό για να τον γκρεμίσουν), με την παρουσία των «Ορθόδοξων» Επισκόπων, που φωτογραφίζονται συμπροσευχόμενοι και συμποσιαζόμενοι περιχαρείς μετά των αιρετικών στους Διαλόγους, και όπου στους Διαλόγους αυτούς υποχωρούν εις τα της πίστεως. Γράφει ο κ. Σεραφείμ: «Όταν ο Ιησούς Χριστός βρέθηκε στη συναγωγή δεν ταυτίσθηκε μαζί της, πήγε να την εκκλησιοποιήσει».
Σε άλλο σημείο μας «μαθαίνει» ότι «προχωρούμε στο διάλογο αυτό για να αναδειχθεί ακριβώς η ακραιφνής διδασκαλία της αρχέγονης αποστολικής Εκκλησίας»! Μας εμπαίζετε Σεβασμιώτατε; Δυστυχώς, σκοπός σας δεν είναι να αναδείξετε «την ακραιφνή διδασκαλία», αλλά να κάνετε «προσαρμογές». Ο Περγάμου, κ. Ιωάννης Ζηζιούλας, τουλάχιστον ήταν πιο ειλικρινής από σας. Είπε: «Η ενότητα θα απαιτήσει αλλαγές και από τις δύο πλευρές, τόνισαν οι επικεφαλής. “Εγώ δεν θα ήθελα να τις ονομάσω ανασχηματισμούς -κάτι που είναι πολύ δυνατό- αλλά μια προσαρμογή και από τις δύο πλευρές", δήλωσε» ο Περγάμου Ιωάννης.
(http://thriskeftika.blogspot.com/2010/09/2012.html).
Εκεί δηλαδή, που οι Άγιοι διδάσκουν και απαιτούν για την επιστροφή των αιρετικών μετάνοια, και αποδοχή ακεραίας της Πίστεως, ο κ. Σεραφείμ και οι όμοιοί του, μιλούν για εξίσωση της αίρεσης με την αλήθεια, κηρύττουν τον συμβιβασμό. Πριν την μετάνοια και επιστροφή στην Μία Εκκλησία των Παπικών, ονομάζουν την αίρεσή τους Εκκλησία, ακολουθώντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Περγάμου.
Δεν θα επιμείνω σε άλλα μαργαριτάρια της συνέντευξης, αλλά σε μια συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση του δημοσιογράφου:
«Ν.Π.: Τα αποτελέσματα αυτά [της Συνεδριάσεως της ΜΘΕ της Βιέννης] θα τεθούν υπόψιν των Τοπικών Συνόδων;». Η απάντησή του κ. Σεραφείμ ήταν η εξής:
«Μητρ. Ιωαννουπόλεως: Μετά την ολοκλήρωση μιας συνεδρίας ενημερώνονται αμέσως γραπτώς διά των εκπροσώπων τους οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών και στην συνέχεια οι ολομέλειες των Ιερών Συνόδων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούμε. Γίνεται συζήτηση επί των εκθέσεων κι οι Προκαθήμενοι και Πρόεδροι των Συνόδων μας προτείνουν διά τα περαιτέρω, δηλαδή διά τα επόμενα βήματα των Ορθοδόξων»
(http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=3494).
Επειδή οι ανακρίβειες (ακόμα χειρότερα αν είναι ηθελημένες, δηλαδή ψεύδη) δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες, είναι ανάγκη να παρουσιάσουμε κάποια από τα πολλά στοιχεία που υπάρχουν και διαψεύδουν τον Σεβ/το Ιωαννουπόλεως. Είναι μαρτυρίες που προέρχονται από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μ. Βρετανίας (και κατόπιν Πισσιδίας) Μεθόδιο, τους καθηγητές π. Ιωάννη Ρωμανίδη και Ιωάννη Καρμίρη, τον εκ Κύπρου δρ. θεολογίας κ. Ανδρέα Παπαβασιλείου και από τέσσερις Επισκόπους των Εκκλησιών Ελλάδος και Σερβίας. Απ’ αυτά θα παραθέσουμε κείμενα των δύο τελευταίων, αλλά και του Μητροπολίτη …Μεσσηνίας, που με χθεσινή συνέντευξή του, διαψεύδει τον Ιωαννουπόλεως!
Ι. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ερωτηθείς από το Amen (29/9/2010) αν θα ενημερώσει «τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και τη Σύνοδο της Ιεραρχίας» απαντά ότι θα ενημερώσει «καθηκόντως» μόνο «την αρμόδια Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών», αφού αυτό φαίνεται πως συνηθίζεται μέχρι τώρα. Δεν αρνείται, βέβαια, να ενημερώσει και την Ιεραρχία: «Εάν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ή η Ιεραρχία επιθυμεί ανάλογη ενημέρωση είμαι στη διάθεσή τους».
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το ένα μέλος της ΜΘΕ (ο κ. Σεραφείμ), μας διαβεβαιώνει ότι γίνεται ενημέρωση της Δ. Ι. Συνόδου και της Ιεραρχίας και συζήτηση, το άλλο μέλος (ο κ. Χρυσόστομος) μας διαβεβαιώνει πως δεν γίνεται ενημέρωση! Και ενώ με τέτοιες κραυγαλέες αντιφάσεις παραπλανούν τους πιστούς, κατόπιν δεν διστάζουν να ζητούν από το λαό να τους εμπιστεύεται! Αυτό κάνει στην ίδια, χθεσινή συνέντευξη ο Μεσσηνίας. Λέγει: «Γι’ αυτό θα ήθελα να πω στον Λαό του Θεού, να έχει εμπιστοσύνη στους Ποιμένες του και στην Εκκλησία …και να κλείσει τα αυτιά του σε κάθε αναρμόδια και ανεύθυνη “σειρήνα”!».
ΙΙ. Αλλά και ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος είπε πρόσφατα, πως από την εποχή του π. Ιωάννη Ρωμανίδη ισχύει η τακτική να στέλνονται εκπρόσωποί μας στο εξωτερικό οι οποίοι κάνουν πράγματα τα οποία δεν γνωρίζει η Εκκλησία μας. Αλλά αυτό αποτελεί και την δική του προσωπική εμπειρία ως μέλους της Ιεράς Συνόδου. Είπε ο Σεβ/τος Ναυπάκτου: Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα κείμενα [των Διαλόγων], τα οποία έχουν υπογραφεί, ισχυρίζονται οι διαλεγόμενοι, ότι υπάρχουν εν αναφορά προς την Ι. Σύνοδο και στο τέλος θα εγκριθούν, αλλά δεν έρχονται ποτέ για έγκριση. Ούτε για συζήτηση. Δεν έγινε ποτέ συζήτηση στην Ιεραρχία... Και όχι μόνο αυτό: όταν βγήκε το κείμενο της Ραβέννας, άκουγα για την ύπαρξή του, αλλά δεν μου εστάλη κανένα κείμενο και επί μήνες έψαχνα να το βρω!
ΙΙ. Παρόμοια πληροφορία έχουμε και από Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Σερβίας, τον Ράσκας και Πριζρένης κ. Аρτέμιο: Η Συνεδρίαση, γράφει, «της Ολομέλειας της ΜΘΕ στη Ραβέννα (8-15/19/2007)» κατέληξε σε ένα κείμενο. Την «Έκθεση» περί του Κειμένου «που συνέγραψε ο συμμέτοχος των συμβάντων στη Ραβέννα, Σεβ/τος Επίσκοπος Μπάτσκας κύριος Ειρηναίος, λάβαμε το Φεβρουάριο του 2008». Μέχρι τότε κυκλοφορούσαν «διάφορες εικασίες, υποθέσεις …τι πραγματικά συνέβη στη Ραβέννα; Τι υπογραφόταν; Από ποιόν; Με συγκατάθεση και ευλογία τίνος; Στο όνομα των ιδίων των συμμετεχόντων ή στο όνομα όλων των Αρχιερέων και του πιστού λαού;».
Όταν τελικά λάβαμε «την υπ’ αρ. 131/66 από 5/2/2008 επιστολή της Δ. Ι. Συνόδου, …αναμέναμε να βρούμε στην ίδια τις… απαντήσεις. Αλλά δεν τις βρήκαμε. Έμεινε η ελπίδα ότι περί τούτου θα μάθουμε σε αυτή τη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας, όμως, αυτό το θέμα δεν υπήρχε καν στην Ημερήσια διάταξη!»
Επίσης στην ίδια Επιστολή του προς την Ι. Σύνοδο ο κ. Αρτέμιος, γράφει: «Ο υποβάλλων την Έκθεση στην Δ. Ι. Σύνοδο, μιλάει περί “εικασιών των ΜΜΕ για κάποια υπογραφή του Κειμένου αυτού και για δήθεν εκχωρήσεις”, ισχυριζόμενος ότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά “χαζά ψέματα και ανοησίες”. Όμως, από άλλες πηγές μαθαίνουμε ότι …υπήρχαν και “υπογραφές και εκχωρήσεις”, και ότι αυτό δεν είναι “ψέματα και ανοησίες”, αλλά πικρή αλήθεια και δεδομένα».
Και καταλήγει o Μητροπολίτης Ράσκας: «Αναμένουμε από αυτή τη Σύνοδο …να πάρει θέση σχετικά με το θέμα αυτό, να απορρίψει το Κείμενο της Ραβέννας, και ό,τι σχετικό οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας έκαναν εκεί, και σε τι δεν είχαν την συγκατάθεση αυτής της Συνόδου της Ιεραρχίας» (http://www.eparhija-prizren.com/defaultG.asp?idvestep=3864).
Και δυστυχώς, καμιά απάντηση δεν δόθηκε τελικά από την Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας περί του Κειμένου της Ραβέννας!
Άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την αλήθεια που εκφράζει το αρχαίο απόφθεγμα: «έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν». Με τη διαφορά, ότι οι Κλαζομένιοι καταμαύρισαν με καπνιά («κατησβόλωσαν») τους θρόνους των εφόρων της Σπάρτης και επιτιμήθηκαν αρμοδίως γι’ αυτό, ενώ οι σύγχρονοί τους Οικουμενιστές, καταμαυρίζουν τους Επισκοπικούς θρόνους των Αγίων Επισκόπων που διαδέχτηκαν και καταπατούν ηθικές και δογματικές αλήθειες της ορθόδοξης Εκκλησίας με την ίδια ελαφρότητα των Κλαζομενίων και, όσο κι αν διαμαρτύρονται οι πιστοί για τα καμώματά τους, αυτοί απτόητοι τα συνεχίζουν και ταυτόχρονα τους υβρίζουν, οι δε Ιερές Σύνοδοι τους καλύπτουν.
Σημάτης Παναγιώτης
Η ένωση ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ και ο Παναγιώτης Σημάτης, μπροστά στην πρώτη γραμμή του αντιοικουμενιστικού αγώνα, αφήνουν πίσω πολλούς χλιαρούς μαχητές (με ή χωρίς εισαγωγικά).
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίδων
Μπράβο τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστάσιος
Η μόνη ομοιότητα της θεολογικής επιτροπής με τις εβραϊκές συναγωγές, είναι το Καϊαφικό, άνομο συνέδριο που έλαβε την απόφαση της Σταύρωσης του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Το παράδειγμα που αναφέρουν, ναι, ταιριάζει απολύτως με την σύναξη των ιερέων στην ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, όταν ένας τίμιος πρεσβύτερος έλαβε τον λόγο και με παρησία ομολόγησε την πάσα αλήθεια για την παναίρεση του οικουμενισμού. Ναι, τότε πράγματι ο αρχισυνάγωγος και οι λοιποί ιουδαίοι έβγαλαν έξω τον ιερέα να τον λιθοβολήσουν, ως άλλον πρωτομάρτυρα Στέφανο. Τα Καϊαφικά συνέδρια των δήθεν "διαλόγων αγάπης" γίνονται μυστικά και κρυφά, όπως πάλαι ποτέ! Επίσης, πολύ πιθανό να διακινούνται και ποσά ανάλογα των τριάκοντα αργυρίων. Λέτε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης να βαστούσε και Φανάρι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα από τους προβληματισμούς που παρουσιάσθηκαν τις τελευταίες ημέρες λόγω της συνάντησης του διαλόγου της Βιέννης άθελά μας και εμείς σε κάποιο βαθμό παρασυρθήκαμε από τον προβληματισμό που πρόβαλαν οι Οικουμενιστές με τίτλο "Πρωτείο του Ρώμης και Συνοδικότης". Παρασυρθήκαμε, διότι λησμονήσαμε, προς στιγμή, ότι η Ανατολή και η Δύση το 1054 δεν χωρίσθηκαν για το Πρωτείο του Ρώμης,αλλά για το Φιλιόκβε.Η Αίρεση της καθιέρωσης του Πρωτείου, ως ΔΟΓΜΑΤΟΣ, από τους Παπικούς έγινε αιώνες αργότερα,εν τω μεταξύ είχαν αποδεχθεί και άλλα αιρετικά δόγματα.Βεβαίως η διάθεση του Πρωτείου,ως εξουσίας ή τελικής κρίσης μέσα στην Εκκλησία ,από την Ρώμη, υπήρξε από τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες, αλλά όχι σαν ΔΟΓΜΑ σωτηρίας ή κολασμού. Ενα λοιπόν Πρωτείο Εκκλησιαστικής τιμής που είχε η Ρώμη, όταν ήταν Ορθόδοξη και που έχει σήμερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα μπορούσε να γίνει δεκτό,εφόσον ό Πάπας της Ρώμης γίνει Ορθόδοξος.Αυτός όμως ούτε Ορθόδοξος είναι,ούτε επιθυμεί να γίνει,οπότε κανένα πρωτείο και καμμία Συνοδικότητα δεν υπάρχει μεταξύ Ορθοδόξων και Αιρετικών.Για να υπάρξει το θέμα θα πρέπει να απορρίψει ο Πάπας όλα τα αιρετικά Δόγματα,μεταξύ αυτών και το Δόγμα του Πρωτείου που πιστεύει σήμερα και του Αλαθήτου,πράγμα απίθανον με τα σημερινά δεδομένα. Όσον αφορά την Βιέννη και το δήθεν ναυάγιο του διαλόγου η αίσθησή μου είναι, ότι ναι μεν προς το παρόν δεν έγινε το επόμενο βήμα προς τον πνευματικό θάνατο,αλλά ναυάγιο δεν υπήρξε. Μάλλον, ότι έγινε, ήταν σε κάποιο βαθμό προαποφασισμένο για λόγους πρακτικούς που αργά ή γρήγορα θα πληροφορηθούμε από τα ίδια τα γεγονότα.Οι εκατέρωθεν αγάπες και φιλοφρονήσεις δεν δείχνουν "ναυάγιο".Για τους αδελφούς δε που ανακουφίσθηκαν από την εξέλιξη των γεγονότων ,θέλω να τους πληροφορήσω, ότι έχουν ένα δίκιο,πράγματι αποφύγαμε για λίγο καιρό την πνευματική "ταφόπλακα" της κοντινής Ένωσης,αλλά η Αίρεση του Οικουμενισμού υπάρχει εδώ και χρόνια και από μόνη της είναι αιτία ψυχικού ολέθρου και θανάτου,αυτό να μη το ξεχνούν ποτέ. Με αγάπη Χριστού ο αδελφός σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε τον κ.Σημάτη και τους σχολιαστές που τον ενισχύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστόφορος
Αγαπητέ, εν Χριστώ Ελάχιστε Αδελφέ! Το 1054 οριστικοποιήθηκε ένα σχίσμα το οποίο είχε ιστορία τουλάχιστον 250 ετών. Το 1ο σχίσμα, επί του Μεγάλου Αγίου Φωτίου, έγινε ΑΚΡΙΒΩΣ για το υποτιθέμενο “πρωτείο” (ο τότε πάπας Νικόλαος δεν αναγνώριζε ως νόμιμο Πατριάρχη τον Φώτιο, επειδή διήλθε όλους του βαθμούς ιεροσύνης αθρόον...). Επομένως, το υποτιθέμενο "πρωτείο" ήταν μια εκ των ουσιαστικών αιτιών διαίρεσης. Αλλά, ακόμα και η φράση "πρωτείο" είναι απαράδεκτη από μόνη της, είτε αυτή ασκείται από τον πάπα είτε από Πατριάρχη είτε από οποιονδήποτε. Η Αγία Καθολική και Αποστολική Μιά και Αδιαίρετη Εκκλησία του Χριστού αναφέρεται πάντοτε σε πρεσβεία τιμής. Όπως ο γηραιότερος στο τραπέζι κάθεται επικεφαλής τιμώντας με τον τρόπο αυτό μια οικογένεια ή μια παρέα τα πρεσβεία και γήρας του, κατά τον ίδιο τρόπο η Αγία Εκκλησία τιμούσε τον Ρώμης, τον Αλεξανδρείας και αργότερα τον Κων/πολης. Αυτά τα πρεσβεία τιμούμε και όχι τα "πρωτεία". Ός τις θέλει πρώτος είναι έστω πάντων εσχατότερος! Αυτό θα έπρεπε να μας διδάσκουν με τα έργα τους οι ποιμένες μας! Αντ' αυτού βιώσαμε και βιώνουμε ένα ανελέητο παίγνιο εξουσίας, αθέμιτου ανταγωνισμού, φιλοδοξίας και κενοδοξίας που καμιά σχέση δε θα έπρεπε να έχει ούτε ιστορικά με την Αγία μας Εκκλησία, ούτε δε, πολύ περισσότερο, στους σύγχρονους καιρούς μας. Αντί λοιπόν οι μεγαλοποιμένες μας να σκέπτονται πως θα ενισχύσουν, να θωρακίσουν, να βαθύνουν και να πλατύνουν τον συνοδικό θεσμό, από την ενορία ακόμα έως τις μεγάλες συνόδους, ούτοι ψάχνουν στα ψιλά γράμματα, στα παραθυράκια των Κανόνων και στα σφάλματα της ιστορίας αν υφίστατο "πρωτείο" και με ποιον τρόπο θα το χωνεύαμε αυτό σήμερα, καλύτερα και ταχύτερα. Δυστυχώς οι ποιμένες μας, το άλας της Αγίας μας Εκκλησίας, στην μεγαλύτερή τους πλειοψηφία έχει μωρανθεί σε επικίνδυνο βαθμό, με αποτέλεσμα και αυτό το οποίο μας προσφέρεται από αυτούς να μην είναι κατάλληλο όχι μόνο προς βρώσιν, αλλά μήτε καν προς όσφρηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ αδελφέ με το ψευδώνυμο "Αντιοικουμενιστής" και εγώ σαν και σένα αντιοικουμενιστής είμαι μη φοβάσαι γι αυτό,αλλά η εμπειρία μού έχει διδάξει,ότι η μετριοπάθεια του λόγου, της σκέψης και της ζωής μας είναι μέσα αγάπης για να κερδίσουμε,εν Χριστώ,τον αδελφό μας.Συμφωνώ μαζί σου, ότι το όρθό του όρου είναι πρεσβεία τιμής και όχι πρωτείο τιμής.Παραδέχθηκα και εγώ στο σχόλιό μου ,ότι η διάθεση της Δύσης από πολύ παλαιά ήταν το Πρωτείο εξουσίας,αλλά άλλο είναι μία παρέκκλιση στην Εκκλησιαστική πράξη και άλλο ΔΟΓΜΑ Πίστεως, δηλαδή θέμα σωτηρίας ή κολάσεως.Αυτό λέγεται ΑΙΡΕΣΗ, το Δόγμα δηλαδή του Πρωτείου που έγινε αιώνες μετά το 1054 και είναι μία από τις Αιρέσεις του Παπισμού.Η διακοπή της Εκκλησιαστικής Κοινωνίας Δύσης και Ανατολής έγινε λίγες δεκαετίες πρό του 1054 και οφείλετο αποκλειστικά στο Φιλιόκβε.Το 1054 έγινε η μεγάλη σύγκρουση και το οριστικό Σχίσμα με ουσιαστική ευθύνη της Ρώμης.Παρόλα αυτά εάν το πρόβλημα του σημερινού Πάπα της Ρώμης ήταν να τον ονομάσουν Πρώτο,έστω στην Τιμή,όχι βέβαια στην εξουσία,αυτό βέβαια να ίσχυε και στην Δύση και παράλληλα ομολογούσε τα Ορθόδοξα Δόγματα, θα μπορούσε πιστεύω να υπάρξει Οικονομία Ένωσης, με την ελπίδα ,ότι η Χάρις του Θεού θα του δίδασκε εσωτερικά πόσο μάταια θα ήταν αυτή η φιλοδοξία του να τον λένε Πρώτο. Άλλωστε τέτοιου είδους αδυναμίες πάντα υπήρχαν ιστορικά στην Εκκλησία από αδύναμους κληρικούς,καθώς και Άγιοι Πάπες ή Πατριάρχες που τις περιγελούσαν και η Εκκλησία έζησε μέσα στους αιώνες και με τους μεν και με τους δε και με τα τέκνα της που ήταν αληθινά άξια του Σταυρού του Κυρίου, δόξαζε τον Θεό.Ο σημερινός Πάπας δεν σκέπτεται κατ αυτό τον τρόπο,δεν έχουμε να οικονομήσουμε μία μικρή του φιλοδοξία και να το κάνουμε χάριν της ενότητος,αλλά δεν θέλει καθόλου τα Ορθόδοξα Δόγματα,αλλά τα δικά του,δεν υπάρχει καμία, ούτε καν ροπή, μετανοίας, γιαυτό όσα γίνονται από τους Οικουμενιστές είναι εντελώς μάταια και πρόβλημα για την Εκκλησία.Αδελφέ μου, ο Κύριός μας να φωτίζει την καρδιά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ εν Χριστώ Ελάχιστε Αδελφέ! 1. Σ' ευχαριστώ για τις συμβουλές περί μετριοπαθούς λόγου που μου δίδεις. Πλην όμως οι μεγαλοκληρικοί μας δεν παρουσιάζονται ουδόλως μετριοπαθείς στις πράξεις τους, ισοπεδώνοντας και προδίδοντας εν ριπή οφθαλμού ότι κράτησε αυτός ο Μαρτυρικός και πολύπαθος Ορθόδοξος Λαός με νύχια και με δόντια, με πολύ πόνο και ποτάμια αίματος για περισσότερες από 12 αιώνες... 2. Το πρωτείο ήταν το αίτιο χωρισμού πολύ πριν το σχίσμα. Εάν δεν πιστεύεις στα γραφόμενά μου σε παραπέμπω στα συμπεράσματα - πορίσματα της 8ης "οικουμενικής" ψευδοσυνόδου 05.10.769 που καθαίρεσε τον Άγιο Μέγα Πατριάρχη Φώτιο. 3. Οι καιροί ού μενετοί για...μετριοπάθειες και ευγένειες. Είναι σαν να προσέχεις να μην τσαλακώσεις το φράκο που φορείς καθόσον το πλοίο βουλιάζει και στην θάλασσα δεν διακρίνονται όχι μόνο σωστικές λέμβοι, αλλά ούτε καν σωσίβια...Το Άγιο και Ζωοποιό Πνεύμα να κατευθύνει τους λόγους σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή