Πρώτιστα πνευματική ή κρίση

Πρώτιστα πνευματική ή κρίση

Για να βγούμε από την κρίσι πρέπει να κάνουμε την κριτική μας και να επιστρέψουμε στο δρόμο του Θεού.....Ντρεπόμαστε να πούμε ότι έχουμε κρίσι της εποχής μας και μιλάμε για οικονομική. Υπάρχουν πολλές κρίσεις, αλλά όλες ξεκινάνε από την πνευματική. Είμαι βέβαιος, ότι, όταν το καταλάβουμε αυτό, τότε θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίσι», τόνισε ό Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος(Απογευματινή, 5.2.2010).

«Ή κρίσις, ασφαλώς, δεν είναι μόνον οικονομική, κοινωνική και οι κολογική, αλλά και πνευματική και ηθική. Είναι κρίσις άξιων, ή όποια είναι δυνατόν να έχει άπροσμετρήτους όδυνηράς προεκτάσεις και συνεπείας, εάν δεν αντιμετωπισθεί συλλογικώς, συστηματικώς και συντόνως», δήλωσε στο ίδιο έντυπο και ό Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρ θολομαίος.

Συμφωνούμε απολύτως με τις δηλώσεις των δύο Προκαθημένων και χαιρόμεθα, πού ως πνευματικοί ιατροί και ποιμένες κάνουν ορθή διάγνωση της βαθειάς πνευματικής και ηθικής νόσου, πού μαστίζει την εποχή μας. Πράγματι, ή κρίση της εποχής μας είναι περισσότερο και πρώτιστα πνευματική και ηθική, πού προεκτεί νεται σε όλους τούς τομείς της κοινωνίας μας, όπως στην οικονομία και άλλου. Υπεράνω των νόμων ενός Κράτους είναι ό αιώνιος ηθικός νόμος του Ευαγγελίου. Για να φθάσει ένας άνθρωπος στο σημείο να κλέψει, να καταχραστεί, να διασπάθιση το δημόσιο χρήμα, περιφρονεί πρώτα τον αιώνιο Νομοθέτη, τον Χριστό, και τον νόμον του, την θεία εντολή «ού κλέψεις», και έπειτα, έφ' όσον έχει «διαρρήξει τούς δεσμούς» του με τον Θεό, τότε, κατά το γνωστόν «δίχως Θεό όλα επιτρέπονται», ευκόλως και δίχως ενδοιασμούς γίνεται παραβάτης και του αντιστοίχου νόμου της Πολιτείας.

Πώς θεραπεύεται ή κρίση;

Η αιτία της οικονομικής κρίσεως είναι κυρίως πνευματική. Με άλλες λέξεις, ή ρίζα του κακού είναι ή αποστασία του συγχρόνου άνθρω που από τον Θεό, και αυτή πρέπει πρώτα να κτυπηθεί, εάν θέλουμε να περιορισθεί το κακό στην κοινωνία μας. Ποιοί όμως θα το κάνουν αυτό; Όλοι εμείς, προ πάντων όμως οι κληρικοί, και κυρίως οι επίσκοποι. Όπως την οικονομική κρίση καλούν ται να αντιμετωπίσουν κυρίως οι οικονομολόγοι, και την οικολογική κρίσι οι περιβαλλοντολόγοι, έτσι και την πνευματική κρίσι καλούνται να αντιμετωπίσουν και να εξαλείψουν οι πνευματικοί ταγοί. Δυστυχώς ό μως, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, οι επίσκοποι της Εκκλησίας περιο ρίζονται στη διάγνωση μόνο της νό σου της κοινωνίας μας, δίχως να προτείνουν ή να λαμβάνουν μέτρα, ως οι πλέον αρμόδιοι, για την θερα πεία της. Γιατί; Διότι φοβούνται μή πως, εάν μιλήσουν για θεραπεία, ακούσουν από τούς ανθρώπους το «ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν» (Λουκ. 4:23).

Το καθήκον των επισκόπων

Για να δύναται να θεραπεύει ασθενείς ό ιατρός, πρέπει ό ίδιος πρώτα να είναι υγιής, και το περιβάλλον, μέσα στο όποιο ζει και εργάζεται, υγιεινό. Για να βοηθήσουν οι επίσκοποι την κοινωνία να εξέλθει από την πρωτοφανή αυτή κρίσι πρέπει πρώτα να προβούν στην πολυ συζητημένη και σκανδαλωδώς αναβαλλόμενη κάθαρση της Εκκλησίας από αναξίους και σκανδαλοποιούς κληρικούς. Προηγείται ή πάταξη της διαφθοράς στην Εκκλησία και έπε ται ή πάταξη της διαφθοράς στην ευρύτερη κοινωνία.

Πώς να ελέγξουν και να θεραπεύσουν οι επίσκοποι τη σπατάλη, τις κλοπές, τις καταχρήσεις, τη φοροδιαφυγή, την πλεονεξία, την ασυν ειδησία, όταν τα συμπτώματα αυτά παρατηρούνται και στο σώμα τους; Πώς να ελέγξουν την κοινωνία για τα φοβερά εγκλήματα των εκτρώσεων, όταν οι ίδιοι καρατομούν, σφαγιάζουν και εξοντώνουν τούς συνανθρώπους των; Πώς να ελέγ ξουν και να θεραπεύσουν την κοι νωνική αδικία, όταν αυτοί, οι ίδιοι, άλλοι με τις πράξεις τους και άλλοι με την ένοχη σιωπή τους, αδικούν τούς άλλους ανθρώπους; Πώς να ομιλήσουν για δικαιοσύνη, όταν αφορίζουν δίχως δίκη και απολογία αγωνιστές της Πίστεως (περίπτωση θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου), όταν καθαιρούν ευσεβείς κληρικούς (περίπτωση π. Ευθυμίου Τρικαμηνά), όταν περιφρονώντας όχι μία ούτε δύο, αλλά τριάντα τρεις αθωωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας μας αρνούνται πεισματωδώς να αποκατα­στήσουν στο θρόνο του τον κανονικό Μητροπολίτη Αττικής κ. Νικό δημο Γκατζιρούλη; Πώς να ελέγξουν και να θεραπεύσουν τις τόσες επιορκίες και προδοσίες της κοινωνίας μας, όταν οι ίδιοι προδίδουν ή ανέχονται σιωπηλώς τούς συνεπισκόπους τους να προδίδουν, διά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, την Ορθοδοξία, ταπεινώνον τας και εξισώνοντας αυτή με τις θεομίσητες αιρέσεις και συναγωγές του Σατανά;

Ας εύρουν, λοιπόν, οι ποιμένες και αρχιερείς πρώτοι τον δρόμο της επιστροφής προς τον Θεό, ώστε να είναι σε θέση να τον δείξουν και στην αποπροσανατολισμένη και παραπαίουσα κοινωνία μας. Αυτοί είναι οι ιατροί. Αυτοί έχουν το μόνο αποτε λεσματικό φάρμακο. Ονομάζεται μετάνοια. Το βλέμμα της ψυχορραγούσης κοινωνίας είναι στραμμένο επάνω τους. Είναι ή μόνη της ελπίδα. Ας μη την διαψεύσουν.

«Βασίλισσα της διαφθοράς»

Επίδομα τυφλού σε ... ανοιχτομάτηδες» είναι ό τίτλος άρθρου του δημοσιογράφου Θάνου Λαμπρόπουλου, στο όποιο αναφέρονται τα έξης: «"Μαϊμού" κρατικά και ιατρικά έγγραφα, που πιστοποι ούσαν, ότι στερούνταν την όρασήτους και ως εκ τούτου δικαιούνται το επίδομα τυφλότητας, πού κυμαίνεται από 300 – 400 ευρώ μηνιαίως, διέθεταν δεκαεννέα άτομα, τα όποια όμως έπεσαν στην "τσιμπίδα" των ελεγκτών της Διεύθυνσης Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Νομαρχίας Πειραιά και τώρα βρίσκονται αντιμέ τωπα με τη Δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα κλήθηκαν να επιστρέψουν τα χρήματα, που είχαν λάβει ως βοή θεια» (Ελευθεροτυπία, 2.2.2010)!

Θλιβερά περιστατικά, πού θλίβουν κάθε χριστιανό, πού αγαπά τη νομιμότητα και δικαιοσύνη. Περι στατικά, πού από τη συχνότητα και έκτασή τους στην κοινωνία μας έχουν καταστήσει την Ορθόδοξη Χριστιανική Πατρίδα μας πρώτη στη διαφθορά σ’ ολόκληρη την Ευρώπη! Ιδού μερικοί τίτλοι εφημερίδων, πού μας κάνουν να έντρεπώμεθα πού είμεθα Έλληνες: «Ελλάδα βασίλισσα της διαφθοράς στην Ευρώπη», «Εύρωπρωτιά σε διαφθορά», «Πρώτοι σε διαφθορά στην Ευρώπη!», «Υπερδύναμη στη διαφθορά ή Ελλάδα», «Ή Ελλάδα πρωταθλήτρια της Ευρώπης στη διαφθορά»!

Ω ταλαίπωρη Ελλάδα! Σε τί ύψος δυσανάβατον σε ανέβασε ό Χρι στός, και σε τί βάθος δυσθεώρητον σε έρριψε στις έσχατες αυτές ήμερες ό φθόνος του Διαβόλου και ή αποστασία των παιδιών σου! Που είσθε, άγιοι και μάρτυρες, να κλαύσετε για το κατάντημα της χώρας, πού στα σπλάγχνα της φιλοξενεί τα ιερά οστά σας! Πού είσθε, ένδοξοι και ηρωικοί ημών πρόγονοι, να ίδήτε τούς αναξίους και αχάριστους απογόνους σας να ακυρώνουν και να προδίδουν τούς αγώνες και τις θυσίες σας! Έλα, προφήτη Ιερεμία, να θρηνήσεις όχι πλέον για τον Ισραήλ της εποχής σου, αλλά για τον σύγ χρονο Ελληνικό λαό! Έλα και σι, προφητάναξ Δαυίδ, να επαναλάβεις με πόνο τον παλαιό εκείνο λόγο σου«πάντες έξέκλιναν, άμα ήχρειώθησαν, ούκ έστι ποιών χρηστότητα, ουκ έστιν έως ενός» (Ψαλμ. 13:3)!

Δυσφημούμε διεθνώς το όνομα του Θεού

Ο Χριστός κατέστησε το μαρτυρικό μας Έθνος «φως του κόσμου» και «άλας της γης» και εμείς οι άθλιοι νεοέλληνες το μετατρέψα με σε «τάφο κεκονιαμένο», ό όποιος έξωθεν μεν φαίνεται ωραίος (Ολυμπιακοί αγώνες, πολυτελή μέγαρα, σύγχρονα μουσεία, μετρό, αεροδρόμια), έσωθεν δέ γέμει όστέων νε κρών και πάσης ακαθαρσίας!

Ή εικόνα της Πατρίδος μας δεν βλάπτει μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ορθοδοξία. Την δυσφημεί και δυσχεραίνει την ιεραποστολή της. Πώς ή Εκκλησία να προσκαλέσει ετεροδόξους και έτεροθρήσκους να έλθουν στους κόλπους της, όταν τη φωνή της πνίγουν διεθνώς τα σκάνδαλα και οι αμαρτίες των μελών της;

Ποιος δεν ακούει το φοβερό «κατηγορώ» του Θεού εναντίον μας; «Το όνομα του Θεού δι’ υμάς βλασφημείται έν τοις έθνεσι», μας λέγει ό Χριστός, προειδοποιώντας όλους μας για ακόμη χειρότερες συνέπειες, εάν συνεχίσουμε να διασύρουμε με την αντιχριστιανική και άντιευαγγελική συμπεριφορά και ζωή μας το όνομα του μεταξύ των άλλων λαών. Ας μετανοήσωμε, λοι πόν, όσο είναι καιρός, και ας εργα σθούμε σκληρά, ως άτομα και λαός, για να ανάκτηση και πάλι το ιστορικό "Έθνος μας την αξιοπιστία, το σεβασμό, την αίγλη και τη θέση, πού του ταιριάζει στον κόσμο.

πηγή: Περιοδικό "Ο Σταυρός", Μάρτιος 2010