Πεισματικά επανέρχονται µερικοί, παρά τις επανειληµµένες διαφορετικές αποφάσεις, για την αφαίρεση των ιερών συµβόλων της πίστεως, την κατάργηση της προσευχής στα σχολεία και της διδασκαλίας του µαθήµατος των θρησκευτικών.
Και αυτά σε µια εποχή σεισµογενή πνευµατικά και ηθικά που η νέα γενιά έχει ιδιαίτερη ανάγκη για την στήριξή της σε γερά θεµέλια. Αν υπάρχουν γονείς άθεοι ή αδιάφοροι -δικαίωµά τους- υπάρχει και η συντριπτική πλειοψηφία τού κυρίαρχου λαού που ενδιαφέρεται για τη θωράκιση των παιδιών του µε τις ακατάλυτες αρχές της χριστιανικής πίστεως.
Επιτέλους, σε µια δηµοκρατική χώρα πρέπει να σεβώµαστε τα δικαιώµατα των µειονοτήτων, χωρίς όμως να καταργούµε και εκείνα της πλειονότητας. Δυστυχώς κάποιοι ψυχροί τεχνοκράτες αγνοούν, πως η έννοια της ελληνορθοδόξου παραδόσεως δεν είναι δεσµευτική.
Είναι ζήτηµα ζωής η θανάτου για το Έθνος. Όσοι νοµίζουν πώς αρκεί να µορφώσουµε ηλεκτρονικούς εγκεφάλους, χωρίς σαφή πνευµατικό προσανατολισµό, πέφτουν πολύ έξω. Η Ελλάδα, κοιτίδα του πολιτισµού, µόρφωνε προσωπικότητες και όχι νούµερα αγέλης.
Ειδικότερα "η ιδέα πως για τους «Έλληνες που δεν πιστεύουν το µάθηµα των θρησκευτικών θα πρέπει να εΙναι προαιρετικό, εΙναι τόσο άπαράδεκτη όσο η αντίληψη πως σε µαθητές µε αναρχικά πολιτικά φρονήµατα, επειδή δεν πιστεύουν στην κρατική εξουσία, δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να µελετήσουν τη συγκρότηση και εξέλιξη του ελληνικού κράτους-έθνους» (Καθηγητής Κοινωνιολογίας Ν. Μουζέλης).
«ΖΩΗ»- 28/01/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου