Πρωτοπρ. Πολυκ. Τύμπας, Ο Χριστός προς το Έθνος μας

Ο Χριστός προς το Έθνος μας
Ελλάς Ελλάς «Τι με διώκεις; Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν»

Του πρωτοπρ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα

Μ’ αυτό τον τίτλο έφθασε στα χέρια μας έντυπο με ενδιαφέρον περιεχόμενο. Αξίζει κατά το κύριο μέρος να το μελετήσουμε. Έχουμε αρχίσει ήδη τον διωγμό του Χριστού. Μεθοδεύουμε με εμπιστοσύνη και υποκριτική μαεστρία την απέλαση του Χριστού από την πατρίδα μας.
Φροντίζουμε όμως, να γίνει η απέλαση αυτή νόμιμα, χωρίς τάχα δική μας ευθύνη, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που υπαγορεύει «το Συμβούλιο της Ευρώπης», ένα συμβούλιο χωρίς νομοθετική και εκτελεστική αρμοδιότητα, δηλαδή χωρίς αξία και εξουσία, όπως η ντόπια «Ανεξάρτητη Αρχή», που εφευρέθηκε από τους πολιτικούς μας για να πολεμούν την Εκκλησία και το ήθος του λαού μας χωρίς να επωμίζονται αυτοί την πολιτική ευθύνη, αλλά να την «φορτώνουν» στους αμοραλιστές που επέλεξαν για να απαρτίσουν την υποτιθεμένη «Ανεξάρτητη Αρχή» και τελικά, να υλοποιούν με τις νομοθετικές τους ρυθμίσεις όλα εκείνα που η ανερμάτιστη «Αρχή» εισηγείται.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν έχει καμία σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε εξουσία στα κράτη μέλη της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκφράζεται νομικά και εκτελεστικά με το Δικαστήριο της Χάγης.
Και όμως! Οι Έλληνες πολιτικοί, οι κοπτόμενοι για την Χριστιανοσύνη τους, έσπευσαν να γεμίσουν με ψέματα τον Ελληνικό λαό, πως τάχα είναι απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως να κατεβούν πάραυτα τα χριστιανικά σύμβολα από όλα τα δημόσια κτίρια και τις δημόσιες Υπηρεσίες – συμπεριλαμβανομένων και των σχολείων – γιατί… προσβάλλονται με τα ιερά και τα όσιά μας (!) οι φιλοξενούμενοι στην πατρίδα μας αλλοδαποί!
Ο Χριστός είναι «δύσχρηστος και βλεπόμενος». Μας ταράζει και μόνη η εικόνα του, που είναι τόσο αλλιώτικη από τις αλλοιωμένες προσωπικότητές μας.
Δεν αντέχουμε την μορφή του γιατί γινόμαστε κάθε μέρα που περνάει περισσότερο αγνώριστοι…
Γίναμε τελικά, τόσο «σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία» και συνευδοκούμε στο «να χαθεί ο Χριστός απ’ τα μάτια μας», αναγνωρίζοντας τον νεοειδωλολάτρη Καίσαρα ως την υπέρτατη αρχή της πατρίδος μας, παρ’ ότι ως χριστιανοί έχουμε χρέος να πειθαρχούμε «Θεώ μάλλον ή ανθρώποις»;
Ξεχάσαμε ότι ο Χριστός είναι Θεός και δεν μπορεί να τον καταργήσει η απιστία του κόσμου και των αρχόντων του;
Μας φαίνεται πολύ φυσικό να ντρεπόμαστε σήμερα για τον Χριστό γιατί πλήθυναν στον κόσμο μας οι ψευτοαλήθειες. Οι σύγχρονοι πολέμιοι της Εκκλησίας, διώκουν τον Χριστό, αφού έχουν θεσπίσει για δόγμα τους ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό». Έτσι, σύμφωνα με το δόγμα αυτό, ηθικό θεωρείται στις μέρες μας να φυγαδευθεί ο Χριστός για να… σωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Να πάψει ο Χριστός να φαίνεται γιατί θίγεται η… αξιοπρέπεια των ανθρώπων και προσβάλλεται η προσωπικότητά τους!»
Ο Χριστός δεν φοβάται τους διώκτες του, ούτε έχει ανάγκη της προστασίας μας. Εμείς πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας έναντί του. Να παύσουμε να τον διώκουμε.
«Η ΕΡΕΥΝΑ» 07/02/2010