Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Πολυκ. Γρ. Τύμπας
Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου σήμερα. Η αγία μας εκκλησία προβάλει ενώπιόν μας τον τύπο ενός υπερήφανου ανθρώπου και ενός ταπεινού. Ο Φαρισαίος είναι τύπος αποκρουστικός. Υμνεί και λιβανίζει τον εαυτό του. Τον θαυμάζει, διακηρύττει την αγιότητά του. Δεν είναι αυτός «ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων ή και ως ούτος ο τελώνης».
Πόσο πράγματι αποκρουστικό και αντιπαθή κάνει τον άνθρωπο η υπερηφάνεια! Μεγαλοποιούμε τα προσόντα μας. Αισθανόμαστε μεγάλη ευχαρίστηση να σκεπτόμαστε τις επιτυχίες μας και να βυθιζόμαστε στις ψεύτικες δάφνες τους.
Η μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας μας φουσκώνει τα μυαλά. Όμως εκείνος που θέλει να υψώσει τον εαυτό του δεν αρκείται να θαυμάσει το εγώ του ιδιαιτέρως κάνει και συγκρίσεις, υποτιμά τους άλλους. Αλλά ας μην ξεχαστούμε κοιτάζοντας τους άλλους.
Το κακό δεν είναι μόνο γύρω μας. Είναι και μέσα μας. Διότι η υπερηφάνεια είναι ένα πάθος όχι μόνο αποκρουστικό, αλλά και θανατηφόρο. Είναι μια φοβερή γάγγραινα της ψυχής, που κυριολεκτικά τη σακατεύει και την οδηγεί στην εσχάτη ταπείνωση και εξουθένωση. Ο Κύριος το τόνισε σαφέστατα: «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθείσεται». Ας προσέξουμε το «κοντάκιο» της προβολής του Τελώνου και του Φαρισαίου: «Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν και Τελώνου μάθωμεν, το ταπεινόν εν στεναγμοίς, προς τον Σωτήρα κραυγάζοντες. Ίλαθι μόνε ημίν ευδιάλλακτε». Κλασικό υπόδειγμα ταπεινού ανθρώπου είναι ο Τελώνης της παραβολής.
«Η ΕΡΕΥΝΑ» - 24/01/2010
Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου σήμερα. Η αγία μας εκκλησία προβάλει ενώπιόν μας τον τύπο ενός υπερήφανου ανθρώπου και ενός ταπεινού. Ο Φαρισαίος είναι τύπος αποκρουστικός. Υμνεί και λιβανίζει τον εαυτό του. Τον θαυμάζει, διακηρύττει την αγιότητά του. Δεν είναι αυτός «ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων ή και ως ούτος ο τελώνης».
Πόσο πράγματι αποκρουστικό και αντιπαθή κάνει τον άνθρωπο η υπερηφάνεια! Μεγαλοποιούμε τα προσόντα μας. Αισθανόμαστε μεγάλη ευχαρίστηση να σκεπτόμαστε τις επιτυχίες μας και να βυθιζόμαστε στις ψεύτικες δάφνες τους.
Η μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας μας φουσκώνει τα μυαλά. Όμως εκείνος που θέλει να υψώσει τον εαυτό του δεν αρκείται να θαυμάσει το εγώ του ιδιαιτέρως κάνει και συγκρίσεις, υποτιμά τους άλλους. Αλλά ας μην ξεχαστούμε κοιτάζοντας τους άλλους.
Το κακό δεν είναι μόνο γύρω μας. Είναι και μέσα μας. Διότι η υπερηφάνεια είναι ένα πάθος όχι μόνο αποκρουστικό, αλλά και θανατηφόρο. Είναι μια φοβερή γάγγραινα της ψυχής, που κυριολεκτικά τη σακατεύει και την οδηγεί στην εσχάτη ταπείνωση και εξουθένωση. Ο Κύριος το τόνισε σαφέστατα: «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθείσεται». Ας προσέξουμε το «κοντάκιο» της προβολής του Τελώνου και του Φαρισαίου: «Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν και Τελώνου μάθωμεν, το ταπεινόν εν στεναγμοίς, προς τον Σωτήρα κραυγάζοντες. Ίλαθι μόνε ημίν ευδιάλλακτε». Κλασικό υπόδειγμα ταπεινού ανθρώπου είναι ο Τελώνης της παραβολής.
«Η ΕΡΕΥΝΑ» - 24/01/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου