Ο Οικουμενισμός και η εξέγερση των μαζών

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Ο Οικουμενισμός επινοεί διάφορες θεωρίες για να αιτιολογήσει την απομάκρυνσή του από την Πίστη, όπως την παρέδωσαν οι Απόστολοι και οι Πατέρες , την μία , ενιαία πίστη. που δεν αλλάζει με την εποχή αλλά μένει σταθερή στον Ιησού Χριστό όπως είναι ο αυτός χθες και σήμερα και εις τους αιώνες των αιώνων.
Οι οικουμενιστές πρεσβεύουν ότι οι θρησκείες στις οποίες περιλαμβάνουν και την Ορθοδοξία, αν και δεν είναι θρησκεία, κατέχουν μέρος της αλήθειας, είναι με άλλα λόγια εν μέρει αληθείς και εν μέρει ψευδείς. Ιδίως η Ορθοδοξία η οποία γι΄ αυτούς πάσχει από διάφορες αγκυλώσεις, (έτσι ονομάζουν την σταθερότητα στην πίστη όπως την παρέδωσαν οι Απόστολοι και οι Πατέρες).
Η Ορθοδοξία για τους οικουμενιστές πρέπει να εξελιχθεί και να γίνει σύγχρονη ακολουθώντας την εποχή. Για τους οικουμενιστές η πίστη είναι δυναμική , δεν υπάρχει τίποτε σταθερό και η μόνη σταθερότητα είναι η διαρκής αλλαγή. Αυτό που στην Ορθοδοξία σύμφωνα με το Ευαγγέλιο είναι αμαρτία, το να ακολουθεί η πίστη μας το σχήμα της κάθε εποχής (παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου και η επιθυμία αυτού- μη συσχηματίζεσθε με τον κόσμο) αυτό για τους οικουμενιστές είναι αρετή.
Η παγκοσμιοποίηση επιδιώκει να επιβάλλει την ομοιομορφία παντού στα έθνη, στους λαούς, στους πολιτισμούς, στις παραδόσεις, για να είναι εφικτή η παγκόσμια τυραννία. Τη ίδια ομοιομορφία επιδιώκει να επιβάλει σε όλους τους λαούς της γης ο Οικουμενισμός σαν ένα είδος θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης. Για τους οικουμενιστές φτάνει να συμφωνήσουν οι αρχηγοί για να είναι ενωμένοι όλοι για να υπάρχει μια πίστη σε όλους τους λαούς . Αυτό είναι το νόημα της ενώσεως των εκκλησιών και των θρησκειών. Για τον Οικουμενισμό η συμφωνία των αρχηγών δεν είναι απαραίτητο να βασίζεται στην κοινή πίστη αν και το πρότυπο της αληθινής ενότητας, το να γίνουμε όλοι ένα στην πίστη, το έδωσε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός: «Τα πρόβατα τα εμά» είπε « της φωνής μου ακούει. καγώγινώσκω αυτά και ακολουθούσι μοι. καγώ ζωήν αιώνιον δίδωμι αυτοίς και ου μη απόλλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός μου» (Ιωάν.10,27-29).
Οι οικουμενιστές με τους διαλόγους τους έχουν σκοπό να επιβάλουν εκ των άνω μια συμβατική (τυπική) ένωση χωρίς κοινή πίστη,(οικουμενισμός). Εξάλλου η συμβατική (τυπική)"ενότητα" αντί της αληθινής ενότητας στη θρησκεία, στην κοινωνία, στην οικογένεια, δεν είναι ξένη στο Δυτικό κόσμο, όπου δεν πιστεύουν πια στην ειλικρινή επικοινωνία και στην αγάπη την οποία θεωρούν ανέφικτη!
Η αλήθεια, η ελευθερία , κάθε αρετή είναι ενιαία. Δεν είναι κανείς εν μέρει άνθρωπος και εν μέρει απάνθρωπος, ούτε έχει εν μέρει ήθος και εν μέρει δεν έχει ήθος. Η μισή αλήθεια είναι ολόκληρο ψέμα. Όταν ο ποντικός περάσει μέσα από την κατσαρόλα, όλο το φαγητό πετιέται.
Ο Οικουμενισμός δεν ακολουθεί το Λόγο του Θεού, αλλά βλέπει τους πιστούς με κοσμικό πνεύμα και όχι με το πνεύμα της Διδασκαλίας του Ιησού Χριστού Ο Ιησούς δεν καταφρονεί κανέναν άνθρωπο και δεν ήρθε στον κόσμο να σώσει μια ελίτ φιλοσόφων ούτε τους άρχοντες του κόσμου τούτου. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους.
Στην Ορθοδοξία δεν διακρίνονται οι πιστοί από τα αξιώματα αλλά από την αγιότητα. Απλοί αγράμματοι μοναχοί υπήρξαν άγιοι και πατριάρχες και θρησκευτικοί φιλόσοφοι έχασαν την πίστη τους. Οι Απόστολοι του Ιησού Χριστού ήταν απλοί ψαράδες.
Συμπέρασμα: Δεν μπορεί να υπάρξει "ένωση", να γίνουμε όλοι ένα, όπως ένα είναι τα θεϊκά πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, χωρίς να υπάρχει μία πίστη, μία ποίμνη, ένας ποιμήν. "Τα πρόβατα τα εμά της φωνής μου ακούουσι. Γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών".
Ζούμε στην εποχή της εξέγερσης των μαζών. Οι άνθρωποι γίνονται μάζα όταν δεν συνδέονται μεταξύ τους σε μια αληθινή ενότητα με βάση την κοινή πίστη στον Ιησού Χριστό και στη Χριστιανική Διδασκαλία που θεμελίωσε την αξιοπρέπεια και το σεβασμό του ανθρώπου. Οι αιρέσεις και ο Οικουμενισμός που συγκεντρώνει όλες μαζί τις αιρέσεις άφησαν το μεγάλο μέρος του Δυτικού κόσμου χωρίς την αληθινή πίστη. Ο Δυτικός κόσμος στην εποχή μας είναι ένας κόσμος που δύει.
ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ