Γεωργίου Κομιώτη, Αναφορά στην καταδίκη της Ιταλίας για την ύπαρξη σταυρού στα σχολεία

Αναφορά στην καταδίκη της Ιταλίας για την ύπαρξη σταυρού στα σχολεία, του Γεωργίου Κομιώτη Προέδρου Δ.Ε Παραρτήματος Ν. Ηλείας της Π.Ε.Θ σε σχετική ερώτηση που του υπέβαλε δημοσιογράφος.

Αν αυτό το θεωρούμε, κ. Χατζησπύρου, μια θετική εξέλιξη ή μια αδιάφορη εξέλιξη, τότε γιατί να μας ενοχλήσει που κατέβηκε ο σταυρός απ' τα σχολεία της Ιταλίας; Αν όμως αυτό το θεωρούμε ως Έλληνες και ως Ορθόδοξοι ως προσπάθεια αλλοίωσης της θρησκευτικής και εθνικής μας συνείδησης, τότε σαφώς και έχουμε κάθε λόγο να μην μας αφήνει αδιάφορους μια τέτοια απόφαση. Δείτε την κατάντια του μετανεωτερικού ανθρώπου που δεν καταφέρνει να αναδείξει το άτομο και τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως θα ήθελε, αλλά τελικά εναντιώνεται στην ελευθερία του ατόμου και καταρρακώνει το ανθρώπινο πρόσωπο.
Αναμφίβολα οι κοινωνίες της Ευρώπης έχουμε γίνει λίγο ως πολύ, πολυπολιτισμικές, αλλά όλα αυτά ξεκάθαρα είναι πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις. Οι νέοι μετανάστες πάσης κατηγορίας που έρχονται στη Χώρα μας πρέπει να σεβαστούν την παράδοσή μας, όπως άλλωστε οφείλουμε και μεις να κάνουμε το ίδιο. Αυτό που με προβληματίζει - και αυτά που λέγω είναι προσωπικές μου απόψεις-, είναι ότι η αθεΐα προωθείται έως και επιβάλλεται, με πρόσχημα το σεβασμό της θρησκείας του άλλου! Ίσως να μπορούσα να δεχτώ όλα αυτά τα μέτρα απόσυρσης των συμβόλων όλων των θρησκειών από σχολεία, δικαστήρια κλπ. Αν βέβαια τηρούνταν για όλες τις θρησκείες και ιδεολογίες. Αλλά το θέμα είναι ότι ο λόγος που γίνονται όλα αυτά, δεν είναι η μη προσβολή της μιας θρησκείας από το σύμβολο μιας άλλης. Ο λόγος είναι η προσπάθεια για απόλυτη αποθρησκευτικοποίηση των ανθρώπων και η μετατροπή όλων, σε πειθήνιους υπηκόους-υποχείρια. Στα πλαίσια ενός γενικότερου παγκόσμιου σχεδίου, για απαξίωση κάθε ιδανικού, για κατασκευή ανθρώπων-ρομπότ, που το μόνο που θα τους ενδιαφέρει θα είναι το προσωπικό τους συμφέρον και η βόλεψή τους.
Μέχρι σήμερα η Ε.Ε ήταν κυρίως μια οικονομική ένωση κρατών που υπόσχονταν να σέβεται τις πολιτισμικές, θρησκευτικές και άλλες ιδιαιτερότητες κάθε χώρας μέλους. Με αποφάσεις λοιπόν τέτοιου είδους, που εμμέσως πλην σαφώς αποτελούν παρέμβαση και προσπάθεια αλλοίωσης της θρησκευτικής συνείδησης των πολιτών μιας χώρας μέλους, η Ε.Ε προσπαθεί να ομογενοποιήσει και να ισοπεδώσει τα πάντα και να δημιουργήσει πολίτες ευρωπαίους και όχι έλληνες, ιταλούς, άγγλους, γάλλους κλπ - στα πρότυπα των ΗΠΑ -, με σκοπό τον ευκολότερο έλεγχο και χειραγώγηση της νέας αυτής κατηγορίας πολιτών. Ο σεβασμός της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας των μειονοτήτων δεν σημαίνει και αφανισμό της θρησκευτικής συνείδησης των πλειονοτήτων! Να σεβαστούμε τους άθεους ή αλλόδοξους και την πίστη τους αλλά όχι και να ξεχάσουμε την δική μας!
Βέβαια στη Χώρα μας δεν έχει υπάρξει ακόμη τέτοιο θέμα, εμείς έχουμε εικόνα του Χριστού στα σχολεία και σε δημόσιες υπηρεσίες. Οι εικόνες εξυπηρετούν ένα σκοπό. Εμπνέουν, δημιουργώντας τουλάχιστον πρότυπα καλού κ'αγαθού ανθρώπου, ως και τα εικονιζόμενα πρόσωπα. Και μας λείπουν τέτοια πρότυπα από τις κοινωνίες σήμερα!! Οι μαθητές μας δεν ενοχλούνται από το Χριστό. Αντιθέτως τη σημαία μας (που φέρει και το σταυρό), τη σηκώνουν με καμάρι και αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι αριστούχοι, χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα εάν προκύψει ζήτημα και στην Ελλάδα, αφού βέβαια η απόφαση του Δικαστηρίου τελεσιδικήσει, νομίζω ότι οι πολιτικοί μας θα πρέπει να συμπεριφερθούν όπως και στην Ιταλία: Η απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου έχει προκαλέσει ένα μικρό θαύμα (στην Ιταλία): έχει δημιουργήσει ένα είδος εθνικής ενότητας για την υπεράσπιση του συμβόλου του χριστιανισμού», γράφει ο αρθρογράφος της Corriere della Serra, Μάσιμο Φράνκο.
Επίσης χρειάζεται από τη Πολιτεία έμφαση στην άρτια, πραγματική και Χριστιανική παιδεία των παιδιών μας. Χρειάζεται σήμερα επειγόντως ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ.
Πηγή:Ζωηφόρος