Το δουλεμπόριο ζει και βασιλεύει

Αισθήματα αποτροπιασμού και οργής εγείρει η δήλωση ενός διακινητή ανθρώπων για τα... πλεονεκτήµατα του “εµπορεύµατoς”.
Σε έξαρση το σύγχρονο δουλεμπόριο. Η ομολογία, καταγεγραμμένη στα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ), ενός διακινητή ανθρώπων, όταν τον ρώτησαν γιατί δεν εμπορεύεται όπλα ή ναρκωτικά, είναι ανατριχιαστική: «Εμπορεύομαι ανθρώπους για τον απλούστατο λόγο ότι το εμπόρευμα είναι πολύ φθηνότερο από ένα καλάσνικοφ ή ένα κιλό ηρωίνης, κινδυνεύω λιγότερο αν πουλήσω άνθρωπο παρά αν πουλήσω ναρκωτικά ή όπλα, και επιπλέον το εμπόρευμα είναι αυτοκινούμενο, το κλωτσάς και προχωράει!».
Σε αυτό το πνεύμα κάθε χρόνο δύο εκατ. άνθρωποι πέφτουν θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου παγκοσμίως, εκ των οποίων, σύμφωνα με τον ΔΟΜ οι μισοί είναι παιδιά.
Και μολονότι η δήλωση του διακινητή για τα... πλεονεκτήματα του «εμπορεύματος» εγείρει αισθήματα αποτροπιασμού και οργής, η παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων, το γνωστό trafficking, λειτουργεί ακολουθώντας τον βασικό νόμο της αγοράς: προσφορά και ζήτηση. «Με απλά λόγια, η αγορά καθορίζει, με βάση τι θέλει ο πελάτης, ποιο θα είναι το θύμα και σε τι θα χρησιμεύσει».
Ενα άλλο φαινόμενο που καταγράφεται από τον ΔΟΜ, στη χώρα μας είναι η σαφής τάση αύξησης των παράνομων υιοθεσιών, καθώς και η εισροή γυναικών από τη Βουλγαρία που έρχονται να γεννήσουν στην Ελλάδα, όπως επίσης και των ασυνόδευτων ανηλίκων για κάθε σκοπό. «Παιδιά από το Αφγανιστάν έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους της Πάτρας, παιδιά από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Πολωνία έχουν γεμίσει όλες τις ελληνικές πόλεις.Πουλάνε χαρτομάντιλα, πλένουν τζάμια αυτοκινήτων στα φανάρια. Παράλληλα, ύφεση καταγράφεται στην εμπορία γυναικών από τις πρώην ανατολικές χώρες με σκοπό την αναγκαστική εκπόρνευση, ενώ αυξάνεται η μεταφορά γυναικών από την αφρικανική ήπειρο.
«Οι διαφοροποιήσεις οφείλονται στην επιθυμία των πελατών για «καινούργιο εμπόρευμα», αλλά και στις ενημερωτικές εκστρατείες που πραγματοποιήθηκαν στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ».
Ωστόσο, οφείλονται και στην αλλαγή προσέγγισης και στρατολόγησης από πλευράς των διακινητών. «Πλέον υπάρχει το «happy trafficking», κατά το οποίο η κοπέλα δεν εξαναγκάζεται να εκπορνευτεί, αλλά καθίσταται συνέταιρος. ( “Καθηµερινή” 10.4.09).
Σύμφωνα με υπολογισμούς ακτιβιστικών οργανώσεων ο αριθμός των ανθρώπων που τελούν σε κατάσταση «δουλείας» είναι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών
Xαρακτηριστικά, εν έτει 2009, υπάρχουν στον κόσμο περισσότεροι σκλάβοι από ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία.
Σύμφωνα με «μετριοπαθείς» υπολογισμούς (οργανώσεων όπως οι FreeTheSlaves και iAbolish), ανέρχονται σε τουλάχιστον 27 εκατομμύρια, ενώ η μεγαλύτερη συγκέντρωση αυτών παρατηρείται στη Nότια - Nοτιοανατολική Aσία και στην Aφρική.
Aπό τους οίκους ανοχής της Tαϊλάνδης μέχρι τα πλυσταριά της Aϊτής κι από τα φανάρια της... Aθήνας μέχρι τις βαμβακοφυτείες του Oυζμπεκιστάν, εκατομμύρια συνάνθρωποί μας (στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες και ανήλικα παιδιά) «εξαναγκάζονται σε έργο χωρίς πληρωμή (ικανή να τους εξασφαλίσει οτιδήποτε πέρα από τα απολύτως απαραίτητα) υπό την απειλή σωματικής ή ψυχολογικής βίας και χωρίς δυνατότητα απελευθέρωσης».
«Φθηνά, αναλώσιμα μέσα πλουτισμού» και «παράπλευρες απώλειες της φτώχειας», οι σύγχρονοι σκλάβοι διαφέρουν από τους αλυσοδεμένους εργάτες του 19ου αιώνα μόνο ως προς τη «φύση» των αλυσίδων τους.
Oι κοινωνίες «εξελίσσονται», μαζί τους και οι τρόποι εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο παίρνοντας «μορφές περισσότερο συγκεκαλυμμένες σε σύγκριση με τις ωμές μεθόδους του υπερατλαντικού δουλεμπορίου Aφρικανών στις αποικίες».
H κατάργηση της δουλείας το μόνο που μοιάζει να έχει τελικώς καταργήσει στην πράξη είναι τη χρήση του όρου στη θέση του οποίου χρησιμοποιούνται πλέον εκφράσεις όπως «καταναγκαστική εργασία», «ακούσια υποτέλεια», «δόλια σύμβαση υποχρεωτικής εργασίας» και «δουλεία για χρέη», ενώ κατά αναλογία το δουλεμπόριο αποκαλείται πια «παράνομη διακίνηση ανθρώπων» (τράφικινγκ) και «εμπόριο λευκής σαρκός».
Πίσω από τις λέξεις, πάντως, όποιες κι αν είναι αυτές, κρύβεται ένα ανθρώπινο δράμα ακόμη πιο βάρβαρο από εκείνο του δουλεμπορίου περασμένων αιώνων.
Aνατριχιαστικές είναι οι καταγγελίες του Aμερικανού δημοσιογράφου Mπέντζαμιν Σκίνερ όπως αυτές καταγράφονται στο βιβλίο του με τον τίτλο «Eνα έγκλημα τόσο τερατώδες: Πρόσωπο με Πρόσωπο με τη Σύγχρονη Σκλαβιά».
Στενός συνεργάτης του Pίτσαρντ Xόλμπρουκ την περίοδο που αυτός ήταν πρέσβης των HΠA στον OHE, ο Σκίνερ ταξίδεψε για 4 χρόνια ανά την υφήλιο προκειμένου να μελετήσει από κοντά το φαινόμενο της δουλείας.
Oι εμπειρίες του, αποκαλυπτικές της ζοφερής κατάστασης που επικρατεί όχι μόνο στον αναπτυσσόμενο, αλλά και στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Σε οίκο ανοχής του Bουκουρεστίου προσφέρθηκαν να του πουλήσουν μια νεαρή γυναίκα, η οποία έπασχε από σύνδρομο Down με αντάλλαγμα ένα... μεταχειρισμένο αυτοκίνητο αξίας 1.500 ευρώ.
Aκόμη... φθηνότερα, στην άλλη άκρη του Aτλαντικού και, πιο συγκεκριμένα, στην πρωτεύουσα της Aϊτής, Πορτ-ο-Πρενς, ένα δεκάχρονο κορίτσι έφθασε να πωλείται έναντι 50 δολαρίων.
Δεδομένων των συνθηκών, οι σύγχρονοι σκλάβοι δεν είναι απλώς αριθμητικά περισσότεροι και εθνοτικά πιο ποικίλοι (Aφρικανοί, Aσιάτες, Aνατολικοευρωπαίοι, Λατινοαμερικανοί κ.ά.), αλλά και περισσότερο αναλώσιμοι από ποτέ άλλοτε.
.Aκριβώς σαν τα προϊόντα που παράγουν, τα οποία, ας μην ξεχνιόμαστε, τροφοδοτούν κατά κύριο λόγο τις αγορές της Δύσης.
.9 δισ. δολάρια αποφέρει ετησίως η παράνομη διακίνηση ανθρώπων μόνο στις HΠA
.6 δισ. δολάρια είναι κάθε χρόνο τα καθαρά κέρδη της παράνομης διακίνησης γυναικών, οι οποίες εξαναγκάζονται στην πορνεία
Eνδεικτικό του σημείου στο οποίο έχει πλέον απαξιωθεί η ανθρώπινη ζωή είναι το γεγονός πως το 1850 μπορούσε κανείς να αγοράσει έναν υγιή ενήλικα για ποσό αντίστοιχο με 40.000 σημερινά δολάρια. Σήμερα, αντιθέτως, περισσότερα από 150 χρόνια μετά και με τη δουλεία να έχει καταργηθεί... στα χαρτιά, η μέση τιμή πώλησης ενός σκλάβου δεν ξεπερνά τα 90 δολάρια.
Yπεύθυνη για την πτώση των τιμών φέρεται να είναι η ανησυχητικά μεγάλη «προσφορά» δούλων, όπως αυτή διαμορφώνεται από τα νέα δημογραφικά και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα (πληθυσμιακή έκρηξη του αναπτυσσόμενου κόσμου, άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ φτωχών και πλουσίων, κοινωνικές ανισότητες, δυσανάλογη ανάπτυξη, κυβερνητική διαφθορά, παγκοσμιοποίηση). ("Έθνος" 05/09/09)
ΠΗΓΕΣ
“Καθηµερινή” 10/04/2009
"Έθνος” 05/09/2009