Στιγμιότυπα από την παρουσίαση του βιβλίου του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ

Θλιβερά οσφυοκαμψία ή δουλοπρεπείας εγκώμιον
(Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Φωτοπούλου)

Ἐκπληκτική ὄντως συστράτευση! Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, δύο ἐπίσκοποι, τρεῖς καθηγητές Πανεπιστημίου, τό ἐπίσημο περιοδικό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἕνας γνωστός ἐκδοτικός Οἶκος συνεργάστηκαν γιά νά προωθήσουν στούς ἕλληνες ἀναγνῶστες ἕνα θρησκευτικό βιβλίο.
Καί ἐκεῖ, στήν ἐπίσημη παρουσίαση ἀνάμεσα σέ ἄλλους καί ἕνας ὁρμαθός παπικῶν «ἐπισκόπων»,«ἀρχιεπισκόπων»,«ἀποστολικῶν νουντσίων» καί «ἀποστολικῶν βικαρίων». Καί ποιό εἶναι τό ἐκδοτικό γεγονός; Τό βιβλίο Ὁ Ἰησοῦς ἀπό τή Ναζαρέτ. Καί ὁ συγγραφεύς; Ὁ Πάπας Βενέδικτος..... .....
Ἀλλά πῶς καταδέχθηκε καθηγητής Πανεπιστημίου, ὁ κ. Δεσπότης, νά μεταφράσει παπικό ἔργο γιά διδαχθοῦμε-ἀπό τόν Πάπα παρακαλῶ! – ποιός εἶναι ὁ Χριστός;
Πῶς καταδέχθηκε καί τόλμησε ὁ καθ. Εὐάγγελος Θεοδώρου νά εἰπεῖ στήν ὁμιλία παρουσιάσεως τοῦ βιβλίου ὅτι ὁ Πάπας εἶναι «ἀνώτατος φύλαξ τῆς χριστιανικῆς πίστεως» (περ. ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ἰουλιος 2007 σ. 550), «οὐρανοβάμων θεολόγος καί προσγειωμένος ἐκκλησιαστικός ἡγέτης» (553) καί ὅτι τό ἔργο του εἶναι «νεοπατερική μίμησις ἔργων τοῦ Μεγάλου Βασιλείου...Γρηγορίου Νύσσης καί Γρηγορίου Νανζιαζηνοῦ» (σ.551) ;
Πῶς καταδέχτηκε ὁ Πατριάρχης μας νά βάλει στό βιβλίο, ὡς κατακλεῖδα χαιρετιστήριο μήνυμα; Χρειάζονται σχόλια; Ναί, μερικά ὑπό μορφή ἐρωτημάτων.
Ὡς γνωστόν δημοσιεύθηκε στίς 10/7/07 στήν ἐπίσημη παπική ἱστοσελίδα Ἐγκύκλιος τοῦ Πάπα, ἡ ὁποία διακηρύττει καί πάλι ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία καί ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἐλλειματική ἀφοῦ δέν ἀναγνωρίζει τό πρωτεῖο καί ἀλάθητο τοῦ Πάπα. Μετά τήν Ἐγκύκλιο αὐτή τοῦ Πάπα, ἐπιμένει στήν παράλογη ἐξύμνηση τοῦ Πάπα ὁ κ. Καθηγητής;
Ὁ ἕτερος καθηγητής-μεταφραστής μετά τήν ἀνωτέρω Ἐγκύκλιο θεωρεῖ, ἔστω ἐκ τῶν ὑστέρων, ἐπωφελῆ τήν ἐνέργειά του νά μυήσει τό ἑλληνικό ἀναγνωστικό κοινό στίς ἰδέες ἑνός δεδηλωμένου ἐχθροῦ καί περιφρονητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας;
Καί ἄλλο ἐρώτημα:Γιατί τόση σέ ἔκταση καί περιεχόμενο ....ὀσφυοκαμψία; Ὁ Ντοστογιέφσκυ λέγει ὅτι ὁ Πάπας ὑπέκυψε στόν τρίτο πειρασμό στόν ὁποῖο ὑπέβαλε τόν Χριστό ὁ Διάβολος («ταῦτα πάντα σοι δώσω ἐάν πεσών προσκυνήσῃς μοι»).
Ὁ Πάπας προσκύνησε τόν Βελζεεβούλ γιά νά ἀποκτήσει κοσμική ἐξουσία. Μήπως ὅσοι μέ ποικίλους τρόπους κάμπτουν τή μέση τους στόν Πάπα ζητοῦν ὡς ἀντάλλαγμα μιά ἀσφαλέστερη, καλλίτερη θέση κάτω ἀπό τόν θανατηφόρο ἥλιο τῆς παπικῆς ἐξουσίας, ἡ ὁποία διακτινώνεται παγκοσμίως στό ἐκκλησιαστικό, πανεπιστημιακό, οἰκονομικό καί πολιτικό πεδίο;
Τελευταῖο ἐρώτημα: Ποιά εἶναι ἡ σκοπιμότητα αὐτῆς τῆς τρανῆς παρουσιάσεως τοῦ παπικοῦ βιβλίου; Μᾶς τόν ἐξηγεῖ ὁ Εὐαγ. Θεοδώρου. Ἀφοῦ λέει πρῶτα ὅτι κατά τή γνώμη του «ἡ ἕνωσις <έν πίστει> οὐσιαστικῶς ὑπάρχει σχεδόν ἐξ ὁλοκλήρου ἤ τοὐλάχιστον ἤδη κατά τό πλεῖστον», εὔχεται στή συνέχεια νά «ἀναπτυχθῆ κατά τελέσφορον τρόπον ὁ ὀρθοδόξο-ρωμαιοκαθολικός θεολογικός διάλογος τῆς <ἐν ἀληθείᾳ> ἀγάπης καί ἀφ’ ἐτέρου διά τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου τῶν δύο Ἐκκλησιῶν νά προωθηθῇ μέσα στίς τάξεις τῶν χριστεπωνύμων πληρωμάτων τους ὁ λεγόμενος «Οἰκουμενισμός τῆς βάσεως», γιά νά ἀρθοῦν ὅλα τά ἐπιπροσθοῦντα θεολογικά καί πρό πάντων λαοψυχολογικά (sic) ἐμπόδια, γιά νά ἔλθῃ τάχιστα ἡ ἕνωσις...».
Καί βέβαια αὐτό τό βιβλίο βοηθεῖ, ὅπως ὑπονοεῖ ὁ κ. Καθηγητής, νά γλυκαθεῖ τό πικρό χάπι τοῦ Παπισμοῦ καί νά μπορέσει -πάντα κατά τόν κ. Θεοδώρου-ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νά μπεῖ ἀνάμεσα στό λαό. Ἔτσι θά ξεπεραστοῦν τά «λαοψυχολογικά ἐμπόδια».
Ὁ λαουτζῖκος θά ξεπεράσει τά ψυχολογικά του προβλήματα πού προέρχονται ἀπό τόν φανατισμό καί θά ἀγκαλιάσει τόν παπισμό!
Ἔντάξει, λαουτζῖκος εἴμαστε μέ...ψυχολογικά προβλήματα, ἀλλά μήπως ἐπιπλέον μοιάζουμε μέ... «ἀμερικανάκια»;
Πηγή: Όρθρος

Άς δούμε κάποια στοιχεία από την ομιλία του Αρχιεπισκόπου Κερκύρας και τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης, π.Ιωάννη Σπιτέρη.

…Αν οι προκαταλήψεις προέρχονται από το γεγονός ότι ο θεολόγος Ράτσινγκερ είναι ο πάπας Ρώμης, μην ξεχνάμε ότι είναι βαθύτατος γνώστης της ελληνικής πατερικής παράδοσης, διαβάζει με ευκολία απευθείας τα κείμενα στα ελληνικά και εμπνέεται από αυτά. Η χριστολογία του εμπνέεται από τους μεγάλους Έλληνες Πατέρες Ειρηναίο, Αθανάσιο, Γρηγόριο Ναζιανζηνό και Νύσσης…
Εξάλλου το αποκορύφωμα ολόκληρης της μελέτης αποτελείται από το ευαγγελικό επεισόδιο της Μεταμόρφωσης του Κυρίου· οι σελίδες που αφιερώνει ο συγγραφέας σε αυτό το μυστήριο της ζωής του Ιησού μας υπενθυμίζουν μερικές ομιλίες του Γρηγορίου Παλαμά που αφορούν αυτή την ίδια σελίδα των Ευαγγελίων……
…..Όσον αφορά εμάς τους χριστιανούς είναι κοινή η πίστη μας στον Χριστό και μόνο αυτή η ώριμη πίστη στον Χριστό ως αληθινό Θεό και αληθινό άνθρωπο μας καθιστά ζωντανούς λίθους του ναού του Θεού και μέλη του Σώματός Του.
Η χριστολογική ομολογία πίστεως στον Ιησού Χριστό ως μοναδικό Σωτήρα ολόκληρης της ανθρωπότητας αποτελεί τη βάση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Εκκλησιών, είναι ο κοινός παρονομαστής όλων εκείνων οι οποίοι μετέχουν στο οικουμενικό κίνημα. Πρόκειται για την κοινή ιεραποστολική μαρτυρία που ομολογεί, μπροστά σε έναν κόσμο που ακόμη δεν πιστεύει ή έχει χάσει την πίστη του, ότι η σωτηρία βασίζεται μόνο στο όνομα του Ιησού Χριστού (Πρ. 4, 12). Ο Ιησούς Σωτήρας δεν αποτελεί μόνο τη βάση της πίστης μας, αλλά και τον πραγματικό σκοπό του οικουμενισμού….
….Ο οικουμενισμός έχει νόημα μόνον εάν πιστέψουμε πραγματικά ότι ο Χριστός είναι για όλους τους βαπτισμένους όχι μόνο το μοναδικό θεμέλιο, αλλά και το κοινό θεμέλιο που ήδη μας ενώνει σε μια κοινωνία η οποία, αν και ακόμη δεν είναι πλήρης, εντούτοις είναι πραγματική κοινωνία.
Το βιβλίο του Βενέδικτου Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ αποτελεί ένα κατεξοχήν «οικουμενικό» βιβλίο με τη διττή έννοια της λέξης, «παγκόσμιο» και μέσο κοινής πορείας για όλους τους χριστιανούς ώστε να εμβαθύνουν στην κοινή τους πίστη στον Κύριο Ιησού. Η από κοινού προσέγγιση στον κοινό Σωτήρα μας θα μας επιτρέψει να γίνουμε και πάλι το ενωμένο σώμα του Χριστού.
† Ιωάννης Σπιτέρης
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ» ΤΟΥ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΙΣΤ'