Στο στόχαστρο και η προσευχή στα σχολεία. Λες και έλυσαν όλα τα προβλήματα της παιδείας και τώρα η κοινή προσευχή τους ενόχλησε, “το πολύ το Κυρ’ ελέησον…”., όπως αναφέρεται στην “Ελευθεροτυπία” (4-5-09).
Δυστυχώς μερικοί αγνοούν την εξυψωτική δύναμη της συνομιλίας με τον Θεό που ένιωθαν οι μεγάλες ψυχές. “Του Θεού μνημονευτέον μάλλον ή αναπνευστέον” έλεγε ο άγιος Γρηγόριος.
Η προσευχή ήταν γι’ αυτόν κάτι περισσότερο και από την αναπνοή και το οξυγόνο. “Είναι ντροπή να προσεύχεσαι”, φώναζε ο άθεος Νίτσε. “Είναι τόσο ντροπή να προσεύχεσαι, όσο είναι ντροπή να ξεδιψάς και να αναπνέεις”, απαντούσε ο γιατρός Καρέλ. “Δεν φοβάμαι να το πω, έγραφε ο ακαδημαϊκός Ε. Legouve, αν ήμουνα απόλυτα αναγκασμένος να διαλέξω για ένα παιδί ανάμεσα στο να προσεύχεται και να γνωρίζει διαβάζει, θα έλεγα: Να γνωρίζει να προσεύχεται. Διότι να προσεύχεται είναι να διαβάζει το πιο ωραίο από όλα τα βιβλία. Εκείνο από το οποίο πηγάζει κάθε φως, κάθε δικαιοσύνη κάθε ομορφιά”.
Περιοδικό "ΖΩΗ" 4-6-2009
«Μη σκιάζεστε στα σκότη! Η λευθεριά σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει». Ι. Πολέμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου