Τα τελευταία χρόνια πολύς λόγος έγινε για το κάψιμο των νεκρών. Τελικά ψηφίστηκε νόμος από την βουλή, που επιτρέπει την καύση των νεκρών από τους αλλοδαπούς των άλλων θρησκειών και τους άθεους.
Η Εκκλησία μας, όπως είναι γνωστό, απορρίπτει την καύση και οριοθετεί τον σεβασμό στο πρόσωπο κατ’ επέκταση στο σώμα του ανθρώπου. Τα επιχειρήματά της είναι ισχυρά θεολογικά, ιστορικά, κοινωνικά και άλλα.
Η αποδοχή της καύσεως από τα μέλη της Εκκλησίας έχει ως εκκλησιολογική συνέπεια την απόκλιση από την ορθή πίστη και την παράδοση της εκκλησίας και την διαφοροποίηση του Χριστιανού από αυτήν.
Ο κ. Αναστάσιος Μαρίνος, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας λέγει ότι η ταφή των νεκρών συνάπτεται με θρησκευτικές πεποιθήσεις και συνεπώς δεν είναι επιτρεπτή κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος.
Η ταφή των νεκρών δεν είναι απλή συνήθεια και έθος, αλλά μια χριστιανική αλήθεια, την οποία εστήριζε ο ίδιος ο θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός με το παράδειγμά του, οι Απόστολοι και οι άγιοι πατέρες. Η καύση αποτελεί κορυφαίο σύμβολο μηδενισμού, πράξη που θρυμματίζει την πίστη στην Ανάσταση.
Η ταφή έπειτα των νεκρών είναι πανάρχαιο έθιμο των πολιτισμένων λαών. Στηρίζεται στην Αγία Γραφή και στην Ιερά παράδοση.
Ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο επιβάλλει τον σεβασμό και στο ανθρώπινο σώμα. Επομένως, οφείλεται σεβασμός και μετά τον σωματικό θάνατο, ο δε σεβασμός προς το νεκρό σώμα αποδίδεται με την ταφή και όχι με την καύση.
Οι υποστηρικτές της καύσης επικαλούνται λόγως χωροταξικούς, περιβαλλοντικούς και οικονομικούς ακόμη, τα επιχειρήματά τους δεν είναι ισχυρά.
Η καύση των νεκρών σε οποιαδήποτε επιχειρήματα και αν στηρίζεται βρίσκεται έξω από την Ορθόδοξη διδασκαλία και παράδοση.
Ας μείνουμε πιστοί στο αποστολικό λόγο: «Το σώμα θάβεται άδοξο, θα αναστηθεί όμως ένδοξο ενταφιάζεται ανίσχυρο, θα αναστηθεί όμως δυνατό». (Α΄ Κορ. Ιε΄, 42 – 45).
Τελικά η καύση δεν είναι δυνατόν να καταστεί δια νόμου υποχρεωτική. Προσβάλλει άμεσα το ανθρώπινο σώμα – πρόσωπο, διότι το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του θεού, ναός του Αγίου Πνεύματος.
Και τους ναούς δεν τους καίμε, τους περιποιούμεθα. Έπειτα πολλά σώματα αγίων και μετά θάνατον εξακολουθούν να είναι ζωοποιά και θαυματουργούν (ιερά λείψανα).
Παραμένουν αναλλοίωτα και αναμένουν την ανάσταση κατά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.
Η καύση των νεκρών θα στερούσε από τους Χριστιανούς τη θαυματουργική αυτή ενέργεια των αγίων λειψάνων.
Οι Ορθόδοξοι Έλληνες Χριστιανοί ας μείνουμε εδραίοι και αμετακίνητοι στις παραδόσεις της εκκλησίας μας.
Η Εκκλησία δεν επιβάλλει την πίστη και τις τελετές της σε όσους είναι ξένοι προς αυτήν. Αλλά και όσοι είναι ξένοι προς την Εκκλησία αν δεν μπορούν να απαιτούν από αυτήν να ευλογεί τις αυθαίρετες επιλογές τους.
Του πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα
Η ΕΡΕΥΝΑ 14 Ιουνίου 2009, αρ. φύλλου 15226, σελίδα 38
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου