Οι χώρες της Δύσης υιοθετούν την ευθανασία – Η Νέα Τάξη Πραγμάτων στήνει «Άουσβιτς» για απελπισμένους

Οι χώρες της Δύσης υιοθετούν την ευθανασία – Η Νέα Τάξη Πραγμάτων στήνει «Άουσβιτς» για απελπισμένους

Όλο και περισσότερες κυβερνήσεις της Δύσης νομιμοποιούν την ευθανασία - Η αξία του ανθρώπου συνθλίβεται σε μια ναζιστική βιομηχανία θανάτου

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Η επέλαση του εωσφορικού «μετανθρωπισμού» οδηγεί όλο και περισσότερες χώρες της «πολιτισμένης» Δύσης να νομιμοποιούν την ευθανασία προκειμένου να έρθει πιο σύντομα σε πέρας το σχέδιο μείωσης και ελέγχου του παγκόσμιου πληθυσμού.

Οι μαριονέτες που βρίσκονται στις κυβερνήσεις των δυτικών κρατών, με κτηνώδεις και απάνθρωπους νόμους επισπεύδουν την «Τελική Λύση» που προωθείται από τα ναζιστικά απολειφάδια του WEF. Νόμοι που καλύπτονται από τον μανδύα μιας δήθεν «ανθρωπιάς», φιλοδοξούν να λειτουργήσουν ως δικαιωματιστικά «Άουσβιτς» για απελπισμένους ανθρώπους. Και η Νέα Τάξη Πραγμάτων μεριμνά για να δημιουργεί στρατιές από τέτοιους.

Και αφού όσο αυξάνεται ο υλισμός και η αθεΐα – τόσο αυξάνονται και οι αυτοκτονίες, γι’ αυτόν τον λόγο επιχειρούν να στήσουν «φάμπρικα» με αυτές, για να κερδίζουν οι σύγχρονοι «Μένγκελε» με τις λευκές ποδιές. Όπως ακριβώς – εδώ και πολλές δεκαετίες – έχουν στήσει βιομηχανία εκτρώσεων, έτσι κάνουν και με τους υποβοηθούμενους θανάτους. Για το σύγχρονο «τέρας» της συστημικής ιατρικής, δεν είναι αρκετά τα ποτάμια αίματος των αγέννητων παιδιών, θέλουν να προσθέσουν και το αίμα παιδιών, ενηλίκων και ηλικιωμένων για να ασελγήσουν ακόμα περισσότερο στον όρκο του Ιπποκράτη.

Έτσι, αντί να αυτοκτονεί ο άνθρωπος… δωρεάν και ίσως να ταλαιπωρείται κιόλας, του παρέχουν κίνητρα να το κάνουν με την «ασφαλή» – επιστημονική μέθοδο, με το αζημίωτο βέβαια.

Πρώτα φροντίζουν να δημιουργούν στους λαούς συνθήκες φτώχειας, ανασφάλειας, κατάθλιψης και συναισθηματικών αδιεξόδων, τους καταστρέφουν την υγεία με ρύπανση, επικίνδυνα σκευάσματα και διατροφικά σκουπίδια εργαστηρίων, και τώρα ετοιμάζονται να εξαργυρώσουν αυτή την κοινωνική νοσηρότητα που οι ίδιοι προκάλεσαν, με υποβοηθούμενους θανάτους.

Αφού η παράνοια του ψευτοδικαιωματισμού κατακλύζει όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, φτάνει στο τέλος να μιαίνει ακόμα και αυτήν την ιερή στιγμή του θανάτου. Και έτσι έχουμε απαιτήσεις για δικαίωμα στην ευθανασία και δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία, δηλαδή δικαίωμα στη δολοφονία ανθρώπων.

Για να γίνεις «μετα – άνθρωπος», πρέπει πρώτα να απεκδυθείς την ανθρωπιά και να γίνεις απάνθρωπος, στενός συγγενής των ζώων και όχι του έμψυχου ανθρώπου που έχει αιώνια προοπτική δόξας και σωτηρίας, δια του Χριστού.

Όσοι θέλουν να ακολουθήσουν την ψυχοκτόνα ατραπό του «μετανθρωπισμού» πρέπει να αποκηρύξουν την οντολογία του ανθρώπινου προσώπου ως κτίσμα Θεού και να πορευτούν με τους ψηφιακούς εαυτούς τους στις απατηλές ουτοπίες που τάζει η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Όσοι θέλουν να ακολουθήσουν αυτήν τη διεστραμμένη οδό, άλλα η ψυχοσωματική υγεία τους καταρρέει (γιατί ο άνθρωπος δεν είναι πλασμένος να ζει χωρίς Θεό), το άρμα της Νέας Τάξης τους αντιτείνει την «ιατρική βοήθεια» της ευθανασίας.

Όσοι μπορείτε, ελάτε μαζί μας στη νέα Βαβυλώνα μας – και όσοι δεν αντέχετε τον δυστοπικό κόσμο μας, θα αποζημιωθείτε για την σκληρή ζωή που ζήσατε, με έναν «καλό θάνατο» (αυτό ακριβώς σημαίνει η λέξη «ευθανασία»).

Ο θάνατος απλώνεται στη Δύση

Μήπως μας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά; Ας δούμε τι ισχύει σε χώρες του δυτικού κόσμου πάνω σε αυτό το ζήτημα:

Τον Απρίλιο του 2002, η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε την ενεργητική ευθανασία, κατά την οποία οι γιατροί χορηγούν θανατηφόρες δόσεις φαρμάκων σε ασθενείς που πάσχουν από ανίατη πάθηση.

Νομιμοποίησε επίσης την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, όπου οι ασθενείς μπορούν να λάβουν βοήθεια για να αφαιρέσουν οικειοθελώς τη ζωή τους. Η ολλανδική κυβέρνηση τον Απρίλιο του 2023 ενέκρινε επίσης την ευθανασία για παιδιά κάτω των 12 ετών.

Εχθές, Τρίτη 16/5, το κοινοβούλιο της Πορτογαλίας αποποινικοποίησε την ευθανασία και με νόμο επιτρέπει πλέον «τον ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο».

Το Βέλγιο ήταν η δεύτερη χώρα της ΕΕ που υιοθέτησε την ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία τον Μάιο του 2002.

Το Λουξεμβούργο, αποποινικοποίησε την ευθανασία και την υποβοηθούμενη θανάτωση το 2009, ενώ τον Ιούνιο του 2021 ακολούθησε η Ισπανία, η οποία νομιμοποίησε και τις δύο πρακτικές.

Η Ελβετία ενώ απαγορεύει την ευθανασία, επιτρέπει εδώ και δεκαετίες την υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Η γειτονική Αυστρία νομιμοποίησε επίσης την υποβοηθούμενη αυτοκτονία το 2022. Ευθανασία και υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι παρόμοιοι τρόποι θανάτωσης και δεν έχουν καμία διαφορά ως προς το αποτέλεσμα, απλά στην πρώτη περίπτωση ο δολοφόνος είναι ο γιατρός, ενώ στη δεύτερη ο ασθενής γίνεται δολοφόνος του εαυτού του.

Στη Γαλλία και την Αγγλία, ήδη είναι στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου η εξέταση της νομιμοποίησης της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και οι κυβερνήσεις προσανατολίζονται θετικά σε αυτήν την εξέλιξη.

Στον Καναδά που αποτελεί και μία από τις αγαπημένες χώρες της νεοταξικής κλίκας του WEF, το σύστημα όχι μόνο επιτρέπει άλλα και παροτρύνει κόσμο προς την ευθανασία και μόνο το 2022 ωθήθηκαν στον θάνατο 10.000 άνθρωποι, πάνω από το 3% όλων των θανάτων εκείνου του έτους στη χώρα. Επιπλέον, καναδοί ακαδημαϊκοί μέσω επιστημονικής δημοσίευσης, υποστηρίζουν πως πρέπει να γίνει κοινωνικά αποδεκτή η ευθανασία φτωχών ανθρώπων.

Σε δημοσίευμα που φιλοξένησαν οι New York Times στις αρχές του Μαΐου, με τίτλο «Η ιατρική βοήθεια στον θάνατο δεν πρέπει να αποκλείει την ψυχική ασθένεια», υποστηρίζεται πως πρέπει να γίνει επιτρεπτή η υποβοηθούμενη αυτοκτονία σε όσους πάσχουν από ψυχασθένειες.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με πολλές άλλες αναφορές, άλλα αρκούν αυτές για να καταλάβουμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα διεθνές κύκλωμα ευγονιστών νεοναζί που πραγματοποιούν τις μαζικές εκκαθαρίσεις τους υπό το πρόσχημα της «ανθρωπιάς» και της «αξιοπρέπειας». Δεν εκτελούν ανθρώπους δια της βίας έτσι όπως έκαναν οι ιδεολογικοί πρόγονοι τους, άλλα μοιράζουν από ένα νομικό «όπλο» στο χέρι του κάθε απελπισμένου ανθρώπου για να τελειώσει μόνος του τη δουλειά.

Δεν φροντίζουν να δημιουργήσουν συνθήκες ώστε να χτυπήσουν τη δυστυχία στη ρίζα της, άλλα επιννοούν τους τρόπους που θα ξεφορτώνονται πιο γρήγορα το «βάρος» της ανθρωπότητας.

Η αντιμετώπιση του ανθρώπου ως πλάσμα του Θεού που προορίζεται για την κατά Χάριν θέωση, η αντίληψη της ζωής ως δώρο Θεού, η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η μέριμνα για την αθάνατη ψυχή του, η εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού και η αποδοχή των δοκιμασιών που επιτρέπει, η ιερότητα του θανάτου και του μαρτυρίου (ακόμα και αν αυτό έχει μορφή νόσου), η πίστη στη μετά θάνατον ζωή, η πίστη στο θαύμα και την ίαση ψυχής ή σώματος, το «ου φονεύσεις», όλα αυτά είναι αξίες της πίστης που βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικό σύμπαν από τη σφαίρα του αντίχριστου «μετανθρωπισμού».

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και η στάση του χριστιανού είναι η μοναδική επανάσταση απέναντι σε αυτό το κράτος του θανάτου, και όσο εκτυλίσσονται τα ζοφερά τους σχέδια, θα γίνεται όλο και πιο φανερό πως έχουμε να κάνουμε με έναν ανοιχτό πόλεμο της ζωής εναντίον του θανάτου, τους φωτός εναντίον του απόλυτου σκότους.

sportime.gr