Μη την δώσεις στον ….Γκάγκστερ!!! - Η ψήφος είναι ιερόν πράγμα! (+Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)

 

ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ;

Μη την δώσεις στον ….Γκάγκστερ!!!

(Ομιλία του μακαριστού επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη την 28 Μαΐου 1989 με αφορμή τις τότε εκλογές που έγιναν την ημέρα της Πεντηκοστής).

Προσευχη· Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, άγιοι άγγελοι και αρχάγγελοι, πατέρες και  διδάσκαλοι της Εκκλησίας, όσιοι και μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες, ποιήσατε πρεσβείαν προς τον Κύριον, υπέρ του ελεηθήναι και σωθήναι τας ψυχάς ημών. Αμήν.

 Απόψε,  εδώ στην αίθουσα, πάλι κήρυγμα, πάλι ομιλία. Ομιλία δύσκολος. Θέματα πολλά. Πάμπολλα τα θέματα. Αλλά υπάρχουν και θέματα μεγάλης αξίας. Ξέρω πολύ καλά ότι κι’εδώ μεσ’στην αίθουσα υπάρχουν ψυχαί θεοφιλείς, καλλιεργημέναι ψυχαί, που δε θέλουν θέματα μικρά και ασήμαντα, αλλά θέλουν θέματα μεγάλα, υψηλά, που αγγίζουν τα άστρα, περνούν τα άστρα, φθάνουν στο υπερπέραν. Διότι ο άνθρωπος, κατ’εξοχήν, ίσον; = Μεταφυσικόν όν είναι! 
Μεταφυσικόν όν είναι ο άνθρωπος!

Η Πεντηκοστή

Και υπάρχει ένα τέτοιο θέμα, το υπέρ παν θέμα, που αν θέλει ο Θεός, ύστερα από 21-μετρήστε- 22 μέρες, θα εορτάσει η αγία μας Εκκλησία. Και αυτό είναι η Πεντηκοστή. Είναι η εορτή, η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος επί τους δώδεκα Αποστόλους, τους Διδασκάλους της Εκκλησίας μας. 

Η Πεντηκοστή, πανσέληνος! 

Τι λέω πανσέληνος, ήλιος! ήλιος, τρισήλιος! 

Τρείς Ήλιοι είναι το Μυστήριον της Αγίας Τριάδος, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, Ήλιος ο Πατήρ, Ήλιος ο Υιός, Ήλιος το Πνεύμα το Άγιον, τρείς Ήλιοι, ένας Ήλιος  Τρισηλίου Θεότητος, όπως είναι στο απολυτίκιον των Τριών Ιεραρχών. 

Μάλιστα, το ύψος αυτό… είναι δογματικό το θέμα, αλλά μολονότι είναι δογματικό, έχει σημασία, πολλή σημασία με τη ζωή μας. Έχει μεγάλη κοινωνική σημασία, ναι, κοινωνική σημασία. Γιατί έχει κοινωνική σημασία; Διότι, αυτά τα τρία Πρόσωπα, είναι τόσο ηνωμένα, τόσον ηνωμένα τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος όσον δεν μπορεί να φανταστή ανθρώπινον πνεύμα. Και έτσι παρακαλεί και ημάς ο Θεός να είμεθα ενωμένοι, όπως η Αγία Τριάς! 

Το Δόγμα, είναι τρόπον τινά η σπονδυλική στήλη. 

 Λένε μερικοί, τι να τα κάνωμε τα Δόγματα; 

Τι να τα κάνεις τα Δόγματα; 

Ξέρεις τι είναι σαν να λές; Σαν να λες: δεν χρειάζεται η σπονδυλική στήλη, αλλά θέλεις τη σπονδυλική στήλη που έχει 33 σπονδύλους ηρθρωμένους ηνωμένους… πάει το σώμα δε στέκεται όρθιο,  δε στέκεται όρθιο! Δε στέκεται όρθιο!  Ένας σπόνδυλος να χαλάση, κουτσαίνει ο άνθρωπος, με ραβδιά περπατά. 

Ό,τι λοιπόν είναι η σπονδυλική στήλη δια το σώμα, να στέκεται όρθιον, έτσι είναι τα δόγματα! Και το δόγμα, το υπερ δόγμα που διακρίνει τη θρησκεία μας, την Πίστη μας, από τις (άλλες) είναι η Πεντηκοστή,  είναι το Πνεύμα το Άγιον, είναι ο Υιός, Πατήρ και Άγιον Πνεύμα,  Αγία Τριάς ελέησον τον κόσμον και ημάς τους αμαρτωλούς. Και το ψάλλομε αυτό στο κοντάκιο, αυτό το λέει το κοντάκιο! Ποιος θα μας ψάλλει το κοντάκιον;

«Ότε καταβάς» έτσι, ψάλλετε «ότε καταβάς»! (Ψάλλουν όλοι)

«Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε, καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα».

Προσέξατε τι λέει; Ότι, μας καλεί σε ενότητα, ενότητα ατομική, ενότητα οικογενειακή, ενότητα κοινωνική, ενότητα πανανθρωπίνη, ενότητα! Μας καλεί να ενωθούμε όπως η Αγία Τριάς. Να έχωμεν μεταξύ μας τέτοια ενότητα. Άμα έχομεν τέτοια ενότητα, ειρήνη θα επικρατήσει εις την υφήλιον ολόκληρον! 

Αλλά τι έπαθα; 

Εγώ δεν ήρθα σήμερα ο μικρός και ανάξιος και αμαρτωλός άνθρωπος να θίξω θέμα το οποίον μόλις θίγουν τα μεγάλα πνεύματα της Ορθοδοξίας μας, το θέμα της Πεντηκοστής. Εγώ, θα κατεβώ από τα άστρα, θα  φύγω από το υπερώον της Πεντηκοστής, θα κατεβώ από την κορυφήν του Θαβώρ όρους όπου εκεί πάλι, είναι πάλι η Αγία Τριάς, κατέρχομαι, κατέρχομαι, κατέρχομαι, και πλησιάζω τον πλανήτη. 

Τον πλανήτη αυτόν, που έπλασε ο Θεός διά κατοικίαν του ανθρώπου, την Γή πλησιάζω  και σταματώ σε μια γωνιά, μικρή γωνιά, αλλά μαρτυρική γωνιά και ένδοξον γωνιά, του πλανήτη μας, που ονομάζεται Ελλάς! 

Εδώ θα σταθούμε τώρα. Και έτσι τα πρόσγεια θα φρονήσωμε και ημείς, θα ομιλήσωμε σε θέμα σοβαρόν! Και ποιο είναι το θέμα το οποίον φλέγει σήμερα; 

Και καυτό θέμα, υπέρ όλα τα άλλα θέματα καυτό θέμα, το οποίο συγκλονίζει την Ελλάδα μας απ’ άκρου εις άκρον είναι το θέμα των εκλογών.  Εκλογαί! Εκλογαί 18 Ιούνη! Ναι, 18 Ιουνίου (το 1989) την ημέρα της Πεντηκοστής, την ημέρα της Πεντηκοστής! 

Βαβέλ, πύργος Βαβέλ!

Εκλογαί

Λοιπόν, εκλογαί! Και το θέμα αυτό συζητείται παντού!

Στα σπίτια μέσα, άντρες, γυναίκες διαφωνούν, αντρόγυνα διαφωνούν, συζητείται στα καφενεία, στα κέντρα διασκεδάσεως, συζητείται εις τα προαύλια των εκκλησιών, εις τα σχολεία, παντού! 

Πολιτικολογία, αφάνταστος πολιτικολογία.

Σε κανένα άλλο έθνος της Ευρώπης δεν είναι τόσον  πολιτικολογία, όπως στην Ελλάδα, φοβερόν πράγμα, πολιτικομανία, μεγάλη πολιτικομανία.

Το ένα άκρον είναι αυτό. Το άλλο άκρον, το αντίθετον άκρον, είναι η αδιαφορία, τελεία αδιαφορία… «δεν με ενδιαφέρει εμένα, η γυναίκα μου να είναι καλά, τα παιδιά μου να είναι καλά, η επιχείρησι να πηγαίνει καλά,  να εισπράττω τριάκοντα αργύρια, δεν πα να καίγεται ο κόσμος, τι με ενδιαφέρει εμένα για τους βουλευτάς και τι με ενδιαφέρει εμένα για τας εκλογάς»; Αυτό είναι αδιαφορία, ένα άλλο άκρον το οποίο πρέπει να αποφύγωμε. Αδιάφορον, και τι αδιάφορον,  δεν ψηφίζουνε, δεν πηγαίνουν καθόλου, και το ποσοστό ανεβαίνει, 10, 20, ανεβαίνει το ποσοστό των αδιαφόρων !

Και ενώ είναι αδιάφοροι, άλλοι τι κάνουν; 

Έχουν διπλά βιβλιάρια, τριπλά βιβλιάρια!

Βαβέλ! Βαβέλ!

Συνεπώς εμείς θα θίξουμε το θέμα “εκλογές” απόψε. Διότι, η ζωή όλο εκλογές είναι. Δεν θέλω τώρα να μιλήσω επάνω στο γενικό θέμα των εκλογών, εσείς δύνασθε ο καθένας από σας να  δει ορισμένες στιγμές της ζωής του που αμφιταλαντεύετο, τι να κάνει, τι να εκλέξει;

Ποίο επάγγελμα, ποία επιστήμη, ποία τέχνη, ποία επιχείρησις, ποία, ποία, ποία …

Εκλογές είναι!

Oλόκληρος η ζωή εκλογές είναι! Μάλιστα! Κακές εκλογές.

Και στην αγορά πα’ να ψωνίσεις εκλογή κάνεις, προσπαθείς να πάρεις το καλύτερο.

Εκλογή κάνεις!

Πρόκειται (αν παντρευτείς), να παντρευτείς, εκλογή πάλι κάνεις! Να την πάρω; Να μην την πάρω;

Ναι! Γίνεσαι οικογενειάρχης, πατέρας είσαι, έχεις κορίτσι στο σπίτι; Ώωω συμφορά! Θέλεις να το παντρέψης και δικαία η απαίτησίς σου να το παντρέψης και περιμένεις την ευλογημένη ώρα. Και κάποιος χτυπάει (τακ τακ τακ), χτυπάει! Ποιος είναι, ο γαμπρός.
Ώ ! Αλλά αμέσως, δεν το δίνεις αμέσως, εξετάζεις, ερευνάς, ερευνάς, ερωτάς, ο καλός πατέρας ερευνά, συγγενείς, φίλους, εχθρούς, όλους τους ερωτά, τους ρωτάει όλους, και μετά κάνει την εκλογή γιατί έχει τεραστία ευθύνη για την εκλογή. Και γίνεται μεγάλη έρευνα. Γι’ αυτό και λέει ο λαός μας, παλαιότερον, -τώρα δεν…-, κάνανε οι γονείς, κάνανε, μεγάλη έρευνα, εξετάζανε, εάν έχει τα προσόντα εκείνα όχι απλώς τα επαγγελματικά προσόντα, αλλά να έχει τα ηθικά και θρησκευτικά προσόντα, και δεν δίνανε το κορίτσι τους σε οιονδήποτε, κάνανε εκλογή, δικαία εκλογή εκάνανε, εκλέγανε! Γι’αυτό λέγανε ότι,  «θές να ακούσεις τα «άπλυτά» σου; Να γίνεις υποψήφιος γαμπρός και υποψήφιος βουλευτής»!  Έτσι λέει ο λαός και είναι πολύ ορθός! Λοιπόν, αλλά εδώ στην περίπτωση αυτή, εκλογή βουλευτού, εκλογή, δεν πρόκειται …

Εκεί στην Πρέσπα, να πούμε κάτι για να δώσουμε  ζωηρότητα εις τον λόγον και  να καταστήσωμε πραγματικότερον τον λόγον,  ήτανε ένα κορίτσι, στην Πρέσπα, στα χωριά τα ευλογημένα, λοιπόν, παρουσιάστηκε ένας βοσκός, αθώος βοσκός, θαυμάσιος βοσκός, μεγάλη αξία ο βοσκός στην πλάστιγγα του Θεού, όχι στην πλάστιγγα του κόσμου!

Οπότε, κάποτε, να στο χωριό και παρουσιάστηκε ένας Αμερικάνος! Με τα βραχιόλια, με τα δαχτυλίδια, με την κούρσα, με τ’ αυτοκίνητο, με την τηλεόραση, με όλα αυτά, με όλα αυτά, κ.λπ. εφάνταζε, εφάνταζε, και μ’ ένα καλάθι με χίλια «θα»! Μ’ένα καλάθι με χίλια «θα»! Θα πάμε εκεί στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη, στο Σικάγο, θα περάσουμε καλά, τι δεν είπε!

Η κόρη, έκλινε προς το βοσκό!

Αλλά ο πατέρας, φιλάργυρος και πλεονέκτης… Παράς! Λεπτά!

Του λέγαν, κοίταξε καλά, δώσε το κορίτσι στο βοσκό που είναι άγιο παιδί! Τίποτα! Επίεζε, επίεζε το κορίτσι, και έδωσε το κορίτσι… Που το’δωσε; Στον Αμερικάνο… και τον μακαρίζανε… να λέει, τύχη, να τύχη! Πήρε αυτόν τον Αμερικάνο.

Τον κάλεσα κι εγώ. -Παπά άφησέ με, λέει! Εδώ τα λεπτά, λέει, είναι! Έχεις λεπτά; λέει!

Ρε μυστήριο πράμα! Μόνο που δεν τον καταράστηκα!  Έννοια σου, λέω, θα το πληρώσεις ακριβά, του λέω!

Πέρασε λοιπόν ένας μήνας, δυο μήνες, τρεις μήνες, ο βοσκός πήγε να αυτοκτονήση. Λέω δόξασε, πήγαινε στον Άγιο Παντελεήμονα να ανάψης ένα κερί και να πης «Σ’ευχαριστώ Θεέ μου», γιατί τέτοια που έκανε τέτοια εκλογή, είναι ανάξια, υπάρχουν και άλλα κορίτσα καλύτερα από δαύτην, λέω, τον παρηγόρησα!

Περάσανε ένας μήνας, δυο μήνες, τρεις μήνες, να’τονε ταπεινωμένος ο πατέρας…

-Τι συμβαίνει;

– Συμφορά μεγάλη, έκλαιγε γοερώς! 

Τι συνέβη; Στέλνει τηλεγράφημα από το Σικάγο,  …  και λέει:

-Πατέρα, έλα, έλα, παίρνω επειγόντως πίσω, επειγόντως πίσω! Τι έμαθα;

Ότι ήτο γκάγκστερ! Γκάγκστερ! Πήγε να την πνίξη! Πήγε να την πνίξη!

Γιατί το λέγω;

 Πρόσεξε καλά!

Την κόρη σου δεν τη δίνεις στον γκάγκστερ!

Αλλά κι’ εδώ έχομε μία κόρη, πού’ναι χίλιες φορές ανώτερη από όλα τα κορίτσια του κόσμου!

Και η κόρη αυτή ονομάζεται Ελλάς!

Μην τη δώσεις στον γκάγκστερ!

Τα «ζύγια»

Μάλιστα! Μα. Θα μου πείτε τώρα… πολλοί με ρωτούνε κι’ από τηλέφωνο κι’από γράμματα κ.λπ. Λέει, πάτερ λέει, ποιους να ψηφίσωμε;…

Εγώ θα απαντήσω, διότι, όπως ετόνισα και το τονίζω και το αποδεικνύει η ζωή μισού αιώνος, που εδιώχην απ’ όλας τας αποχρώσεις, απ΄ όλα τα κόμματα, απ΄όλα τα… αυτά, διότι κηρύσσω το Ευαγγέλιο, εγώ λοιπόν θα σας απαντήσω και πάλι θα επαναλάβω, ότι κινούμαι εις ένα υπερκομματικό επίπεδο. Πάνω ψηλά. Δεν κοιτάζω τα ανθρώπινα από ένα λόφο. Άλλο σαν τα κοιτάξεις από ένα λόφο κι άλλο ν’ ανεβείς στην κορυφή του Ολύμπου, βλέπεις ένα πανόραμα ωραίο. Κι αν ανεβείς στα Ιμαλάια, ακόμα ψηλότερο. Από κορυφή μεγάλη βλέπω τα ανθρώπινα και η κορυφή η μεγάλη είναι το Ευαγγέλιο. Προσέχω, δεν δίνω…Δεν θα σας πω λοιπόν εγώ, όπως είπα και το επαναλαμβάνω, και δεν θα πάψω να το επαναλαμβάνω, η Εκκλησία είναι μάνα, η Εκκλησία είναι κλώσσα! Κι όπως η κλώσσα, είδες η κλώσσα; Βλέπαμε, μικρά, λέω μάνα, ρωτούσαμε,  γιατί τα πουλιά δεν έχουν ένα χρώμα μάνα, λέω, το ένα είναι κόκκινο, το άλλο είναι πράσινο, το άλλο είναι μπλε, το άλλο είναι μαύρο; Μα έτσι λέει τά ‘φτιασε ο Θεός, λέει, χρωματισμένα είναι τα πουλάκια, αλλά κοίταξε, λέει, τ’  αγαπάει  όλα τα πουλάκια η κλώσσα! Και τα κόκκινα, και τα πράσινα, και τα μπλε, κι όλα τ’ αγαπάει, δεν κάνει διάκριση, δεν ταϊζει μόνο τα κόκκινα, δεν ταϊζει μόνον η νομενκλατούρα, δεν ταϊζει μόνον τα μεν και τα δε, αλλά τα ταϊζει όλα εξ ίσου κ.λπ. και  μένουν ευχαριστημένα κάτω από τας πτέρυγας, τας στοργικάς πτέρυγας της όρνιθος.

Κλώσσα λοιπόν είμεθα και εμείς κι αγαπούμε όλους, και οι χρωματισμοί αυτοί, δεν έχω καιρό να σας το αποδείξω,  του διαβόλου είναι. Τον ένα, παίρνει ένα πινέλο ο διάβολος, κράπ! πράσινο, τον άλλο κόκκινο, τον άλλο μαύρο, τον άλλο άσπρο, και τσακώνονται αναμεταξύ των ενώ κατά βάσιν και των τριών και των τεσσάρων, των πέντε, των δέκα κομμάτων τα ίδια πράγματα ζητούν, αλλά ενώ ζητούν τα ίδια πράγματα, είναι ασυνεννόητοι! Βαβέλ, πύργος της Βαβέλ!Ναι, λοιπόν, δε λέγω τούτο, εγώ δε θα σας πω να διαλέξετε το α ή το β κόμμα, να σας πω ένα μυστήριο; Στη Μητρόπολή μου έχω εφτά αρχιμανδρίτας. Είναι κοντά μου, παιδιά πνευματικά. Εδώ είναι ο πάτερ Ιερόθεος και οι άλλοι, ποτέ δεν τους είπα να ψηφίσουν ποιον, παιδιά βάλτε το χέρι στην καρδιά και εκλέξετε όποιο σεις νομίζετε. Πολύ περισσότερον εδώ στο ακροατήριον που θέλω να πιστεύω ότι είναι όλων των κομμάτων, είναι και του μεν και του δε και του δε και δεν χρωματιζόμεθα κι είμεθα υπεράνω όλων, ομιλώ σαν πατέρας με παιδιά, και παρακαλώ να μη με παρεξηγήσετε δι’ ό,τι θα πω.Αλλά ενώ δε θα πω ποιο κόμμα θα ψηφίσετε, θα  πω κάτι άλλο. Ότι, πολυκομματία είναι, γράψαν οι εφημερίδες ότι είναι 21 κόμματα λέει, υποψήφια και γράψαν οι εφημερίδες ότι είναι τρεις χιλιάδες οι υποψήφιοι, λοιπόν τώρα ποιον θα διαλέξετε, εγώ θα σας δώσω μια ζυγαριά να ζυγίσετε όλους, τόσον τους δεξιούς όσον τους αριστερούς και τους κοκκίνους και τους πρασίνους και όλους και η ζυγαριά με  την οποίαν θα ζυγίσωμε όλους τους υποψηφίους οιουδήποτε χρώματος είναι το Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο! (το ακροατήριο χειροκροτεί). Πιστεύω να συμφωνείτε! (ακούγονται: ναι), Αυτή είναι η ζυγαριά.

Λοιπόν! Τώρα να δούμε εάν συμφωνήσουμε στα επί μέρους. Ναι. Τώρα πιάνουμε τα ζύγια τώρα, τα ζύγια τώρα, τα ζύγια! Θα εξετάσωμε κάθε υποψήφιο, είτε κόκκινο, είτε πράσινο, είτε μπλε, είτε οιουδήποτε χρώματος θα τον εξετάσωμε από τρεις μεριές, τρία ζύγια τα ζύγια μας.

Το ένα είναι ο υποψήφιος εν σχέσει με τον εαυτόν του και με την οικογένειά του. Το δεύτερο ζύγι είναι ο υποψήφιος εν σχέσει με τους άλλους ανθρώπους. Και το τρίτο ζύγι, το σπουδαιότερον και,  το σπουδαιότερον, είναι εν σχέσει με τον Θεόν. Συμφωνούμε; (Ναι, μάλιστα! Απαντούν οι ακροατές και χειροκροτούν).

Λοιπόν, αυτά… (χειροκροτήματα)(Στη συνέχεια, ο π.Αυγουστίνος, παρουσιάζει τα  «ζύγια» με τα οποία πρέπει να εξετάσουν οι πιστοί σε ποιους υποψηφίους θα δώσουν σταυρό προτίμησης (στις εκλογές βέβαια της 6ης Μαϊου 2012 υπάρχουν επιπλέον και τα «ζύγια» της στάσης έναντι του μνημονίου και της εθνικής ανεξαρτησίας).

α) Ο υποψήφιος εν σχέσει με τον εαυτόν του και την οικογένειά του: να μην είναι πόρνος ή μοιχός, να μην παράτησε τη γυναίκα του και την οικογένειά του και ζη με παλλακίδα, να έχει δώσει εξετάσεις ως ικανός οικογενειάρχης και να είναι πολύτεκνος, να μην είναι ομοφυλόφιλος. Τονίζει μεταξύ άλλων ο π. Αυγουστίνος: «Το κορμί του καθαρό, δεν σού’δωσε το κορμί… εγώ κάνω,  λένε μερικοί, το  κορμί δικό μου είναι και το κάνω ό,τι θέλω! Λάθος κάνεις κύριε, ένα κύτταρον δεν είναι δικό σου,  ένα κύτταρο δεν είναι δικό σου, του Θεού είναι!

Μη μολύνεις λοιπόν το κορμί σου, μη μου λες τα παραμύθια αυτά, τις ανοησίες και βλακείες, το σώμα σου είναι όργανο της ψυχής και πρέπει να το προσέχεις, συνεπώς υποψήφιος δεν πρέπει να είναι, όχι, ο υποψήφιος όχι πόρνος, όχι μοιχός, όχι, κάτι φοβερό, πρωτοφανές στην Ελλάδα, τέλος πάντων δεν δικαιολογούμε κανένα, αλλά έχει κάποια, κάποια δικαιολογία, κάποια δικαιολογία… (ο αμαρτάνων με άτομο ετέρου φύλου), αλλά κάτι άλλο που δεν έχει δικαιολογία, καθόλου δικαιολογία, και δεν υπήρχε ούτε ένας στην Ελλάδα μας, είναι ο ομοφυλόφιλος. Είναι  ο ομοφυλόφιλος. Όχι ομοφυλόφιλος!  Όχι ομοφυλόφιλος! Δηλαδή αρσενικοί με αρσενικούς  ! Πήρε μεγάλη διάδοση στον κόσμο, στον πλανήτη μας, και στην Αγγλία πώ πώ στην Αγγλία. Τι φοβερόν πράγμα, η Αγγλία που ήτανε πουριτάνος, η Αγγλία που επίστευε στο Ευαγγέλιο, η Αγγλία που είχε ξαπλώσει σ’ όλο τον κόσμο και παρουσίασε μεγάλους άνδρας, σήμερον αυτή πλέον έφυγε απ’ την τροχιά,  εξετροχιάσθη και υποστηρίζει τρομερά τους ομοφυλοφίλους. Δεν είναι πολλά χρόνια, πολλά χρόνια, που μεσ’ στη βουλή βάλανε νομοσχέδιο υπέρ των ομοφυλοφίλων και μιλήσανε, μιλήσανε, μεταξύ των άλλων σηκώθη, έτοιμοι να το ψηφίσουν, και σηκώνεται ένας ήρωας ο οποίος υπενθυμίζει σ’ αυτούς που έχουν άσπρα μαλλιά, δεν αποκλείεται να είναι κανείς μέσα εδώ, που πήγανε, στο Ρίμινι, κάτω, στην Αφρική, και πολέμησαν εκεί πέρα, αυτός λοιπόν λεγότανε Μοντγκόμερυ στρατάρχης πιστός εις τον Θεό, λέει.. και λοιπόν αυτοί επιμένανε! Τι κάνει; Το στήθος του ήτο γεμάτο παράσημα. Τα παίρνει τα παράσημα, τα σκορπίζει και λέει : Ντρέπομαι που είμαι  Άγγλος! Ντρέπομαι που είμαι  Άγγλος! Και τώρα τελευταία έμαθα ότι επέτρεψαν ακόμα και γάμους να γίνονται, αρσενικός με αρσενικό! Σημεία των καιρών είναι αυτά, τρομερό, των καιρών! …»

β) Ο υποψήφιος εν σχέσει με τους άλλους ανθρώπους:     όχι ψεύτης, όχι απατεώνας, όχι ψευδομάρτυς, όχι κλέφτης.γ) Ο υποψήφιος εν σχέσει με τον Θεόν: Να έχει δώσει σαφείς ενδείξεις ή αποδείξεις ότι είναι θρησκευτική ύπαρξις, πιστός άνθρωπος μέσα στην  Πατρίδα μας, που οΠαύλος είπε: γύρισα όλο τον κόσμο μα δεν βρήκα πιο ευσεβείς ανθρώπους από τους Έλληνας. Να τον ζυγίσεις καλά σ’ αυτό το σημείο. Δηλαδή να μην είναι άθεος, όχι άθεος, όχι άπιστος, όχι υλιστής, όχι κράχτης διαφόρων αιρέσεων, πού ‘ναι εδώ στην Ελλάδα τριακόσιες αιρέσεις. Προχθές έμαθα ότι ένας αξιωματικός έγινε μουσουλμάνος, μουσουλμάνος  ναι. Όχι μουσουλμάνοι, όχι  τέτοιοι άλλων θρησκειών, όχι προπαντός μασώνος, όχι μασώνος, κι είναι πολλοί μασώνοι, πολλοί μασώνοι, πολλοί μασώνοι σκορπισμένοι…Αυτά είναι τα ζύγια, στα ζύγια αυτά συμφωνούμε έ ; Είναι όλα Ευαγγελικά. (ναι, ναι, βεβαίως, απαντά το ακροατήριο). Βεβαίως! Τώρα εδώ το λέτε, το λέτε εδώ, αλλά όταν έρθει η ώρα να ψηφίστε, αα, αα, αμ ξέρεις μου διόρισε τον ανηψιό μου, αμ, ξέρεις, μου διόρισε το παιδί μου, αμ ξέρεις, ελπίζω, αμ ξέρεις ελπίζω, ε! τότε πλέον δεν ψηφίζεις κατά συνείδησιν! Τώρα θα μου πεις, θα μου πεις ένα πράγμα: Και υπάρχει τέτοια εκλογή που λές; Βρε Αυγουστίνε, είσαι απόλυτος, το απόλυτον είναι στον ουρανό! Κάτω στη γη είναι σχετικά πράγματα. Υπάρχει τέτοια εκλογή, να εκλεγούν τέτοιοι άνθρωποι άριστοι, άριστοι, υποδείγματα πίστεως και αρετής και εντιμότητος, υπάρχουν τέτοια; Ναι, θα μας πείτε ότι είμαι απόλυτος, τέτοια «ζύγια» ποιος στέκεται, ουκ έστι ποιών χρηστότητα, ουκ έστι έως ενός! Μάλιστα, θα πείτε.

Εγώ θα σας δείξω ότι τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστι.

Υποδειγματική εκλογή.

Θα σας δείξω τώρα  μια εκλογή,  υποδειγματική εκλογή!

Μια εκλογή που δεν μπορείτε να πείτε…Μια εκλογή χωρίς  λίστα! Μια εκλογή χωρίς λίστα! Πώ πω πω, ψέμματα…  κύριε, εσύ ο αρχηγός του α ή του β κόμματος, δεν σου επιτρέπεται να περιορίζεις τους υποψηφίους σε δέκα ή δεκαπέντε! Ν’ αφήσει το λαό να εκλέξει! Βάνει τον δικό του μέσα, τον γιό του, τον ανηψιό του, το γαμπρό του, κ.λπ. όλους αυτούς, όλους αυτούς μέσα, και μετά σε υποχρεώνει να διαλέξεις!  Τι να διαλέξεις, χαλίκια; Τα διαμάντια είναι έξω! Τα διαμάντια είναι έξω! Απόδειξις!  Τι είναι μέσα, η  πλειοψηφία  της βουλής, κοιτάξτε τους νόμους! Είναι σκανδαλώδεις οι νόμοι!

Για τρία επαγγέλματα είναι σκανδαλώδεις οι νόμοι! Είναι μέσα: δικηγόροι με τις ψευτιές των. Είναι μέσα: Γιατροί με τις εκτρώσεις των. Είναι μέσα: Μηχανικοί που γκρεμίζουν τα σπίτια.

Τέτοιοι είναι μέσα!

Πού ‘ν ο βοσκός; Πού ‘ναι ο βοσκός; Πού ‘ναι ο βοσκός; Πού ΄ν ο εργάτης, πού ‘ναι ο τεχνίτης, πού ‘ν ο υπάλληλος ο μικρός; Πού είναι;

Ένας βοσκός που κάνει το καθήκον του και είναι πιστός κι ανεβαίνει τα βουνά και κρατάει τη φλογέρα και παίζει τη φλογέρα και ζη μεσ’ στο βασίλειο του Θεού, τίμιος, που ακούει την καμπάνα να χτυπάει στη ράχη, είδα εγώ τέτοιους,  και γονατίζει και κάνει το σταυρό του.  Δώστε μου ένα τέτοιο βοσκό να διοικήσει την Ελλάδα και να είστε βέβαιοι ότι η Ελλάς θα θριαμβεύσει!

Δεν ήθελα να πω και κάτι άλλο, για να μη νομίσετε ότι είναι υποψήφιος κι εγώ! Εγώ αγαπητοί μου, όσο έχω μια κλωστή του ράσου μου δεν έχω τα προεδριλίκια της βουλής, όσο αξίζει το ράσο, το ράσο έπιασα πατρίδα. Αλλά θέλω να πω, γιατί ένας παπάς στη βουλή των Ελλήνων; Γιατί ένα ράσο μεσ’ στη βουλή των Ελλήνων; Ορίστε ο Γκορμπάτσωφ, τρεις αρχιερείς έχει στη βουλή του. Τρεις αρχιερείς. Τρεις αρχιερείς έχει στη βουλή του μέσα!

Η λίστα! Λίστα! Εκείνος, ομοφυλόφιλος. Εκείνο, το κάθαρμα. Εκείνος, ο κλέφτης.  Εκείνος, ο απατεώνας, τι να διαλέξεις; Τι να διαλέξεις; (αίσχος αίσχος φωνάζουν ακροαταί).
Θα γράψω άρθρο και θα υποστηρίζω ότι αυτές δεν λέγονται δημοκρατικές εκλογές, αυτές είναι κωμωδία! Και τραγωδία! Και σύγχυσις! Και βαβέλ! Αυτές είναι οι εκλογές!
Εγώ θα σας δείξω μια εκλογή χωρίς λίστα. Ά, πώς τη θαυμάζω! Τι είναι το Ευαγγέλιο! Όταν πάτε στο σπίτι σας ανοίξετε τας Πράξεις των Αποστόλων! Ο Χριστιανισμός δεν είναι ουτοπία! Δεν είναι απόλυτον, πραγματοποιείται μεσ’ στον κόσμον! Και έγιναν εκλογές χωρίς λίστα!

Πού; Ποιος θα μου το πει; Στο έκτο κεφάλαιο των Πράξεων. Εκεί ήτανε οι Χριστιανοί, ολίγοι ήτανε, εκατόν είκοσι,  εκατό… με το κήρυγμα του Αποστόλου Πέτρου αυξηθήκανε, γίνανε, τρεις χιλιάδες, τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι ήσαν, και μέσα στην Κοινότητα, την μικρά τους Κοινότητα των τριών χιλιάδων, απάνω κάτω όπως είμεθα εδώ, αλλά όσο άξιζε ένας χριστιανός τότε δεν αξίζουμε εμείς τρεις χιλιάδες!  Να κάνωμε άλλα ζύγια κάποια μέρα, άλλα ζύγια, άλλα ζύγια πρέπει να κάνωμε.

Λοιπόν, η πρώτη κοινότης ήταν τρεις χιλιάδες. Παρουσιάστηκε παράπονο, ότι … Ζούσαν δε αυτοί, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ: κοινοβιακή ζωή! Ά! Μεγαλείο η κοινοβιακή ζωή! Αλλά για να κάνεις κοινοβιακή ζωή; Η Εκκλησία μας είναι κοινοβιακή, η Ορθοδοξία! Τα μοναστήρια είναι κοινόβια, μεγάλο πράγμα το κοινόβιο! τι θέλει ο άνθρωπος;

Κάποτε στην Κοζάνη που ήμουνα (στην Κατοχή) και ήτανε πείνα μεγάλη, τους είπα: Βρε, λέω, τι φωνάζετε, τι πολεμάτε, τι κάνετε μαύρη αγορά, στο κήρυγμα τους είπα: Εγώ αναλαμβάνω δυο χρόνια να σας ταϊσω. Λέει πώς γίνεται αυτό; Θα μου φέρετε αύριο όλα που έχετε στις αποθήκες. Φασόλια, ροβύθια, κρεμύδια, ό,τι έχετε, θα τα βάλω εκεί, και ένα καζάνι, ένα συσσίτιο για όλους! Για όλους! Όχι ένας να τρώει με δέκα στόματα κι ο άλλος να πεινάει! Δεν είναι χριστιανισμός αυτός! Κοινόβιο λοιπόν ζούσανε αυτοί, δεν έφυγα από το θέμα, τρεις χιλιάδες άνθρωποι ήτανε μία κοινοβιακή, και τελικώς αυτό το σύστημα θα επικρατήσει. Θα επικρατήσει όχι με τον διάβολον αλλά με τον Θεό και με το Χριστό θα επικρατήσει! (χειροκροτήματα ακροατηρίου).

Λοιπόν, αυτό είπα κάποτε και με πιάσανε και κόντεψαν να μ΄ εκτελέσουν οι Γερμανοί, οι Γερμανοί, η γκεσταπό τότε, ότι είμαι κομμουνιστής. Δεν είμαι κομμουνιστής! Τον κομμουνισμό εγώ, να σας πω μια εξομολόγηση, δεν τον κρίνω από οικονομικής πλευράς, δεν τον κρίνω από οικονομικής πλευράς, τον κρίνω από μιας άλλης πλευράς που με ενδιαφέρει, ότι ο κομμουνισμός έχει ένα μεγάλο ψέμα: Το πιο μεγάλο ψέμα. Αν το αφαιρέσεις το ψέμα αυτό, δεν έχομε διαφωνίες μεγάλες μαζί τους. Το δε μεγάλο ψέμα, το μεγαλύτερο ψέμα που υπάρχει στον κόσμον, είναι ότι: «δεν υπάρχει Θεός», αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα! Αυτό είναι το μεγαλύτερο, άμα το αφαιρέσεις αυτό, τι έχομε; Δεν μ’ ενδιαφέρει πως θα μοιράσωμε την πίτα! Λοιπόν, είμεθα σύμφωνοι σ’ αυτά; (Ναι, μάλιστα απαντούν οι ακροατές).

Λοιπόν, για να δούμε τώρα παρακάτω, μια εκλογή χωρίς λίστα! Να τους λοιπόν παραπονεθήκανε: -Ξέρεις, εμάς, εμάς, μας παραγκωνίζουν στη διανομή,  αλλού δίνουν περισσότερο, αλλού δίνουν ολιγώτερο, και μας παραγκωνίζουν, χήρες και ορφανά και πού’ναι ο Χριστανισμός και πού’ναι αυτά, πήγαν τα παράπονα στους Αποστόλους, πού’ταν υπεύθυνοι. Οι Απόστολοι τι έκαναν; Τι έκαναν, τους φώτισε ο Θεός. Εκάνανε εκλογάς! Χωρίς λίστα! Τους καλέσανε όλους όπως εδώ. Και τους λένε: Εμείς δεν ανακατευόμεθα σ΄ αυτά τα υλικά πράγματα, εσείς ξέρετε ο ένας τον άλλο, γνωστοί είστε, διαλέξατε! Διαλέξατε εσείς τους ανθρώπους που ξέρετε, που είναι έντιμοι, μεμαρτυρημένοι, που έχουν μεμαρτυρημένη ζωή και είναι πλήρεις πνεύματος και έχουν σοφία, σύνεση κ.λπ. Διαλέξτε. Δεν είπε ο Πέτρος: διάλεξε εκείνον, διάλεξε εκείνον, διάλεξε εκείνον! Όχι! Αυτό δεν είναι ορθό, δεν είναι δημοκρατικό σύστημα αυτό, δεν το έκανε αυτό, διότι αν το’ λεγε αυτό θα γίνονταν αμέσως διαίρεσις: κοίταξε, τον συμπαθεί αυτόν γιατί να τον συμπαθεί; γιατί; Ήθελε να κρατήσει τον εαυτόν του απροσωπόληπτον, σε ανωτέρα σφαίρα, σε μεγαλυτέρα σφαίρα: Παιδιά μου, σεις τους ξέρετε, διαλέξετε, χωρίς λίστα, χωρίς λίστα. Και αφού έγιναν μετά βάλανε κάλπη και ψηφίσανε και εβγήκανε χωρίς λίστα, με τεκμήρια, με ζυγαριά πραγματική και ευαγγελική, βγήκανε εφτά άνδρες. Τρόπον τινά οι οποίοι ανέλαβαν σαν να πούμε σήμερα ο ένας υπουργός του επισιτισμού, ο άλλος υπουργός της προνοίας, ο άλλος υπουργός της υγιεινής, άλλος υπουργός του συντονισμού και ούτω καθεξής. Αυτοί ανέλαβον την διοίκησιν των υλικών πραγμάτων κ.λπ. Και εξέλεξαν, και κορυφαίος ήτανε; Εξελέξαντο, λέει, Στέφανον και Φίλιππον και Πρόχορον και Νικάνορα και  Τίμωνα και Παρμενάν και Νικόλαον!

«Εξελέξαντο»! Έτσι λέει.

Τέτοια εκλογή, δώσε μου τέτοια εκλογή! Άσετε το λαό να ψηφίσει! Να βγει ο βοσκός! Ο τίμιος βοσκός! Και σε αγνοώ εγώ εσένα κύριε που πήγες στο πανεπιστήμιο στην Αμερική και εμορφώθης και ζεις με διεφθαρμένα γύναια (χειροκροτήματα)… Θεμέλιο της κοινωνίας είπε  ο Πλάτων είναι, είναι; είπε ένα σοφόν λόγο, είπε ένα σοφό λόγο ο Πλάτων, η αρετή, η αρετή, η αρετή, η οποία διακρίνεται εις πολλά είδη, όπως η ρίζα του δέντρου είναι μια αλλά έχει διακλαδώσεις, έτσι η αρετή! Το δέντρο χωρίς ρίζα πέφτει, αλλά δέντρο που έχει βαθειές ρίζες δεν πέφτει, και αι ρίζες μιας πολιτείας ακλονήτου είναι η αρετή, αν αφαιρέσεις την αρετή τότε το δέντρο δεν έχει πλέον ρίζα και πέφτει. Και είπε εκείνο το μεγάλο, το είπε κατ΄άλλον τρόπον, εγώ το προσέτω, αλλάζω μια λέξη, επιστήμη λέει ἤ πολιτική χωριζομένη αρετής πανουργία εστί, ἤ πολυπονηρία είναι, δημαγωγία είναι πλέον, δεν είναι τίποτε, εκφυλισμό της πολιτικής έχομε. Λοιπόν θα επιτύχωμε, θα φτάσωμε σε αυτό το μεγάλο ύψος να κάνωμε εκλογές χωρίς λίστα; Αυτό έκανε κι ο Γκορμπάτσωφ, με λίστα έκαμε, αυτούς θα ψηφίσετε, ε τι να κάνωμε; Αν σας δώσω εγώ, ξέρεις πως μοιάζει, σαν να σας δώσω, είναι  μια, εδώ την Αθήνα και θα σας δώσω δεκαπέντε χαλίκια και σας πω, μα εσείς θα μου πείτε πάτερ μου χαλίκια εδιάλεξες; Εμ εγω αυτό λέγω, απ’ τα χαλίκια διάλεξε εσύ τα τέσσερα χαλίκια. Μα όποιο χαλίκι και να διαλέξεις χαλίκι είναι, τα διαμάντια είναι έξω.  τα διαμάντια είναι έξω.

Υπάρχουν ήρωες, αξιοθαύμαστοι, πήγα σ ΄ένα νοσοκομείο, τι να δω, έναν εγκατελειμένο, βλέπω επάνω μια νοσοκόμα εκεί πέρα, τι είσαι λέω, κόρη; Όχι, λέει, αναστέναξε, δάκρυσε, με εγκατέλειψαν, δάκρυσε, (με φροντίζει) αυτή η ηρωϊδα. Είναι μια νοσοκόμος μέσα; Καμία νοσοκόμος δεν είναι μέσα στη Βουλή των Ελλήνων; Ούτε μία! Σουφραζέτες είναι και φεμινίστριες! Που λέγαν ότι οι Ελληνίδες είναι ζώα.

Ζητούμε, ψηλά πράγματα, μεγάλα πράγματα, και αυτά τα πράγματα θα ήθελα, θα ήθελα, να μη τα λέγω μόνο σε ένα ακροατήριο εδώ, όπως είστε εδώ, μέσα εδώ πέρα, αλλά έπρεπε να τα πούμε και να ‘χαμε και εφημερίδα καθημερινή να τα διαλαλήσωμε, θα έπρεπε να’χωμε και ραδιοφωνικό σταθμό, να τα πούμε, εκεί απάνω αγωνίζομαι, γι’ αυτό μένω εδώ στην Αθήνα, προσπαθώ να πάρω από το κράτος μια άδεια, με παιδεύουν, με παιδεύουν, να πάρω μια άδεια να μπορέσω επάνω στη Φλώρινα με μικρά εμβέλεια να μιλάω στο λαό μου, στους ανθρώπους του λαού μου κ.λπ. Θα ήθελα αυτά που είπα εδώ να μη είναι γνώμη ενός γέροντος επισκόπου, να είναι γνώμη ολοκλήρου της ιεράς Συνόδου (χειροκροτήματα).

Λοιπόν, πάω μια μέρα στη Σύνοδο, και είχαν εκεί… χασμουριούντανε! Ναι! Μικρά και ασήμαντα πράγματα. Εγώ λέω, τώρα θα σας πώ ένα θέμα που καίει, που ενδιαφέρει το λαό, είμεθα πνευματικοί τους πατέρες, δεν έχομε σκοπό… συμφωνώ ότι δεν πρέπει να ανακατευθούμε με την πολιτική εμείς ως υποψήφιοι βουλευταί, αλλά έχομε υποχρέωση να υποδείξωμε στο λαό τα καθήκοντά του και να του δώσωμε «ζύγια» να ζυγίσει τους υποψηφίους αντικειμενικώς κ.λπ.  Αυτή ήταν η πρότασίς μου. Λοιπόν το αποτέλεσμα ποίον ήτο; Πετιέται ένας, δεν τον ονομάζω, πετιέται ένας, δεσπότης αυτός, από τους νεωτέρους δεσποτάδες: Ο Φλωρίνης είναι έξω από το θέμα! ΄Εξω από το θέμα! Θέματα δηλαδή ποια είναι, μικρά, μικρά και ασήμαντα θέματα, πως θα μετατεθή ένας παπάς από μία ενορία στην άλλη, πώς ένας επίτροπος, πως τούτο, μικρά… αυτά τα θέματα μεγάλα! Και τα μεγάλα θέματα; Το θέμα το μεγάλο που είναι τεράστιο, το καυτό θέμα πού’ναι οι εκλογές του Ελληνικού λαού, τίποτε! Ο Φλωρίνης είναι έξω από το θέμα! Πολύ καλά, και τα θέματα ποια είναι τα θέματά σας, να μαζευόμεθα εδώ πέρα δώδεκα και να συζητούμε περί μικρών και ασημάντων ; 

Εδώ δεν είναι ψέμα, είναι αλήθεια, δεν είναι ψέμα, είναι αλήθεια, δεν είναι ψέμα: Η Ελλάς βουλιάζει! Βουλιάζει! Καταποντίζεται από ώρα σε ώρα! Και οι πλοίαρχοι απάνω στη γέφυρα, αντί να κάνουν «σι όμικρον σι» , να στείλουν το S.O.S., το  S.O.S. , το σήμα του κινδύνου και να καλέσουν σε συναγερμό το λαό της, αυτοί αναπαύονται μακαρίως, μακαριώτατα. Αναπαύονται επάνω στη γέφυρα και αδιαφορούν τελείως. Και μοιάζουνε με τον Ιωνά. Με τον Ιωνά, που ενώ εκλυδωνίζετο το σκάφος, ο Ιωνάς ενώ εκινδύνευε το πλοίο να καταποντιστή, κι ήταν εναγώνιοι ο πλοίαρχος και το πλήρωμα, αυτόν, ψάχνουν, ψάχνουν, τον βρίσκουν κάτω εις το βάθος του πλοίου και εκοιμάτο λέει, ερουχάλιζε, ερουχάλιζε μακαρίως. Βρε ξύπνα, του λέει το πλοίο βυθίζεται, κι ήτο ο κυριότερος ένοχος, δεν φοβούμεθα εμείς, δε φοβούμεθα μη μας πετάξει καμιά μέρα ο λαός στη θάλασσα;

 Αυτά αγαπητοί μου, η ώρα συνεπληρώθηκε, αν θέλει ο Θεός θα συνεχίσω την άλλη Κυριακή, (χειροκροτήματα)  και παρακαλώ προσευχηθήτε να πάρω την άδεια ραδιοφωνικού σταθμού, και θα βάλω απ΄ τον ραδιοφωνικό σταθμό να ομιλεί πότε γεωργός, πότε βοσκός, πότε τεχνίτης, πότε πολύτεκνος, πότε παπάς (χειροκροτήματα). Αλλά και αν δε μας δώσουν άδεια για ραδιοφωνικό σταθμό,  ραδιοφωνικός σταθμός είναι ο καθένας από σας, ο κάθε ένας από σας είναι ραδιοφωνικός σταθμός. Αυτά είπα μέσα στη Σύνοδο και είμαι πικραμένος και δε σας αποκρύπτω, έφυγα με δάκρυα, με δάκρυα έφυγα, έκλαψα και έφυγα. ΄Εκλαψα, έκλαψα, λέω, ευτυχώς η Εκκλησία δεν είμεθα μόνον εμείς οι δώδεκα δεσποτάδες (Συνοδικοί), κι οι εβδομήντα δεσπότες, ευτυχώς, ευτυχώς! Εκκλησία είναι όλος ο λαός, ο πιστός λαός, ο πιστός λαός! (χειροκροτήματα).

Αυτή η νοσοκόμος που κάθεται στο προσκέφαλο του αρρώστου,  αυτός ο βοσκός που βόσκει επάνω στα ψηλά βουνά της Πίνδου,  αυτός ο εργάτης ο οποίος ανεβαίνει στις σκαλωσιές επάνω ψηλά, αυτός ο γεωργός που καλλιεργεί τη γη με τα δάκρυά του, αυτός ο μικρός υπάλληλος, αυτός ο στρατιώτης, αυτός ο ιερεύς, αυτό το ράσο, αυτή η γυναικούλα η γριούλα που είδε πολλά στη ζωή της, και κάθε βράδυ γονατίζει μπροστά στην εικόνα της Παναγίας μας, αυτός είναι ο πιστός λαός μας!

Και τώρα με αυτά που σας είπα σας έδωσα ζυγαριά. Θα αλλάξω   την εικόνα. Θα κάνω κάτι άλλο. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου που ήθελε να κάνει κόσκινο, είχε κόσκινα διάφορα η γιαγιά  και για το πρόσφορο, τι εποχή αγία ήτον αυτή, είχε ένα ειδικό κόσκινο, μικρό, και τη ρωτούσα: γιαγιά, αυτό το κόσκινο; Λέω. ά, λέει αυτό το κόσκινο είναι για το πρόσφορο, δεν το επέτρεπε να το πλησιάσουν άλλους, και εκοσκίνιζε, ένα κόσκινο, ένα πολύ λεπτό κόσκινο που εκοσκίνιζε να κάνει πρόσφορο. Τώρα, η προσφορά μας; Αμαρτία, τα ζυμώνουν οι αρτοποιοί και βλαστημάνε το Θεό. Γι αυτό και δεν πιάνουν οι δεήσεις μας. Πρόσφορο αγιασμένο, απ’τα άγια χέρια, μανάδων γυναικάδων κ.λπ., γιαγιά το κόσκινο αυτό τι είναι;
Τώρα κι εγώ θυμήθηκα τη γιαγιά μου και σας δίνω κόσκινο, λεπτό κόσκινο, κρισάρα, να κοσκινίσετε όλους, κοκκίνους, πρασίνους, μαύρους, ό,τι νάναι, και οπου βρείτε, υπάρχουν και στους κοκκίνους υπάρχουν τίμιοι άνθρωποι, και οικογενειάρχαι, και πολύτεκνοι, υπάρχουν παντού σε όλα τα κόμματα, κοσκινίσατέ τους αγρίως. Κοσκινίσατέ τους! Κι’ όπου βρείτε να έχει τα προσόντα αυτά, ψηφίσατέ τον!

Αυτά είχα να πω στην αίθουσα απόψε, αυτά είχα να πω.  Θέλω να ελπίζω, θα ελπίζω ότι κρίσιμες είναι αυτές οι εκλογές. Η ψήφος είναι ιερόν πράγμα, ιερόν πράγμα. Πολύ ιερό! Είναι υψηλό καθήκον! Εάν ο λαός μας κάνη καλή χρήσι, θα ανατείλουν και καλύτερες ημέρες για το Έθνος. Εάν όμως δεν κάνει καλή εκλογή και ψηφίσει κατά τα συμφέροντά του και κατά τα συμφέροντα των κομμάτων και κατά τα συμφέροντα αυτών και όχι με τη συνείδησί του, αν και η εκλογή του είναι πολύ περιορισμένη, διότι η λίστα σε πνίγει, σε βάνει θηλιά, εκείνα θα ψηφίσεις, τα χαλίκια θα ψηφίσεις! Τα χαλίκια θα ψηφίσεις! Εάν δώσει ο Θεός και δοθούν, τότε υπάρχουν… εάν όμως δεν δοθούνε; Αν δεν ψηφίσωμε; Τότε! Δεν θέλω να σας προφητεύσω. Μού’ ρχεται να κλάψω! Μού ‘ρχεται να κλάψω! Και να τελειώσω το λόγο. Δε θέλω να σας πω τη συνέπεια! Μερικά σημεία είναι αξιόλογα μερικά σημεία, μπορεί να μην τα πιστεύουνε μερικοί, μερικά θαύματα που έγιναν στην Πάτρα και σ’άλλα, είναι προειδοποίησις, προειδοποίησις, έρχεται συμφορά μεγάλη! Μεγάλη συμφορά στο Έθνος μας! Στο Έθνος μας! Και υπαίτιοι θα είμεθα εμείς οι Έλληνες οι οποίοι δεν κάναμε εκλογή όπως πρέπει να κάνουμε εκλογή μαζί με τ΄ άλλα καλά. Εύχομαι στο Θεό! Παναγία Δέσποινα, Παναγία Δέσποινα, ελέησον τον κόσμον και την Πατρίδαν μας! Τη Υπερμάχω στρατηγώ . Το Χριστός Ανέστη όλοι μαζί (ψάλλουν όλοι).

Αυγουστίνος Καντιώτης