Γιατί η Νέα Τάξη Πραγμάτων υποχρεωτικά αντιτάσσεται στην Ορθοδοξία;

 

Γιατί η Νέα Τάξη Πραγμάτων υποχρεωτικά αντιτάσσεται στην Ορθοδοξία;

Δρ. Μιχαήλ Α. Βιδάλης και Δρ. Αντώνιος Σ.  Ανδρεάτος, 

«Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν η εξουσία έχει άδικο»

«Για να βρεις ποιος σε εξουσιάζει, απλώς σκέψου ποιος είναι αυτός που δεν επιτρέπεται να κριτικάρεις» –  Βολταίρος (1694-1778) 

Πολλά έχουν γραφεί για τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» (Ν.Τ.Π.). Ο όρος  αποδίδεται κυρίως στον George H. W. Bush τον πρεσβύτερο (1924-2018), 41ο πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Bush τον είχε αναφέρει επακριβώς σε τηλεοπτικά διαγγέλματα του, όμως ο όρος εμφανίζεται και πριν τη συγκεκριμένη αναφορά. Οι «Πεφωτισμένοι» (Illuminati) αλλά και οι ιδρυτές των Η.Π.Α., ασπάσθηκαν την ιδέα, μία δε προσεκτική μελέτη της Μεγάλης Σφραγίδας και του χαρτονομίσματος του ενός δολλαρίου των Η.Π.Α., θα μεταπείσει και τον τελευταίο αρνητή (Εικ.1).

Εικ.1 - Όψη χαρτονομίσματος του ενός δολαρίου Η.Π.Α.

Διαβάζουμε στα λατινικά Annuit coeptis novus ordo seclorum ή σε μετάφραση, «ανακοινώνουμε τη γέννηση της Νέας Τάξης Πραγμάτων» (Epperson 1990).  Η ακριβής προέλευση του όρου δεν είναι τόσο σημαντική, όσο οι επιπτώσεις του, κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές, πολιτικές κ.ά. Ιδιαίτερα επίκαιρη είναι και «Η Μεγάλη Επανεκκίνηση» (Great Reset 2020), το νεοταξικό βιβλίο των Klaus Schwab και Malleret Thierry, η οποία δυστυχώς αποσκοπεί σε ό,τι ευαγγελίζεται ο τίτλος, με πρόσχημα τη λεγόμενη υγιειονομική «πανδημία». Όλοι παρατηρήσαμε το συγκεκριμένο νεοταξικό εγχειρίδιο να εμφανίζεται κατ’ επανάληψη σε περίοπτη θέση επάνω στο γραφείο του αξιότιμου Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια των τηλεοπτικών διαγγελμάτων του αναφορικά με την «πανδημία» της νέας γρίπης της ομάδας των Κορονοϊών (Covid-19).

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί de facto σε άκριτο υποστηρικτή και θιασώτη εισαγόμενων αξιών και στάσεων, ελλείψει μακρόπνοου εθνικού οράματος, γεγονός που προφανώς οφείλεται κυρίως στις ανεπαρκείς κυβερνήσεις (Οι ίδιες έξι οικογένειες με προεξέχουσες τρεις εξ αυτών διαχρονικά νέμονται την εξουσία, δήθεν δικαιωματικά, μέσω εκλογικών μεθοδεύσεων και με ευθύνη βέβαια των ίδιων των ψηφοφόρων.)

Αν αναλογιστούμε τι προσδίδει την ιδιαιτερότητα μίας χώρας, ίσως αποσαφηνιστούν μερικές πτυχές του θέματος υπό εξέταση. Ενδεικτικά, πώς  το Ισραήλ, οι Η.Π.Α., η Γαλλία και άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν διαφοροποιηθεί, και σήμερα ξεχωρίζουν ιδιαιτέρως. Η απάντηση είναι μονομερώς, «ταυτότητα», ιδέα που η διεθνιστική ΝΤΠ απωθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τρεις συγκεκριμένες χώρες, υπερήφανα και σθεναρά αντιμάχονται την ισοπεδωτική οπτική της ΝΤΠ, υπερασπίζοντας την ιδιαιτερότητα της ιδιοσυγκρασιακής εθνικής ταυτότητας τους.

Ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, σε διάλεξή του στο αμφιθέατρο, τεκμηριώνει ότι το Ισλάμ είναι το αδιαμφισβήτητο όχημα της ΝΤΠ. Το Ισλάμ δεν δέχεται την έννοια του εθνικού κράτους, απολύτως βολικό για την παγκοσμιοποίηση. Ήτοι, ένα κράτος διεθνές (δίχως σχέση με τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα που δυσκολεύουν την κατάσταση), ένας Θεός και μία θρησκεία. Όπως σημειώνει ο Καθηγητής, είναι ένας πόλεμος για διάλυση ταυτοτικών μεγάλων γεωγραφικών ενοτήτων  (https://www.youtube.com/watch?v=ddvBFTcpqMs). Η παγκοσμιοποίηση προωθεί την κατάργηση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας, ουσιαστικά μέσω του καζανιού της ομογενοποίησης ή της «κομποστοποίησης». Σε αυτά τα πλαίσια, η αλληλοκατανόηση και η «συνεργασία» των θρησκειών «για το καλό της Ανθρωπότητας» επιβάλλεται. 

Τοιουτοτρόπως, προκύπτει η έννοια του «Οικουμενισμού», προάγγελου μιας αμφιλεγόμενης παγκόσμιας θρησκείας ή θρησκευτικής στάσης. Παραδόξως, όποιος Ορθόδοξος εμμένει στις απόψεις της Πατερικής Γραμματείας, του αγίου Μάρκου του Ευγενικού,  του αγίου Γενναδίου,  του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, θεωρείται «φονταμενταλιστής», «ταλιμπάν» και οπισθοδρομικός.

Αντίστοιχα προκύπτει ο «πολιτικά ορθός» όρος της πολυπολιτισμικότητας, ενσπείροντας ενοχικά σύνδρομα σε όποιον αντιταχτεί στην ιδέα, χαρακτηρίζοντας τον ως «εθνικιστή», «συντηρητικό», «φασίστα», κ.ο.κ. Η λογοκρισία της τεκμηριωμένης αντίθετης άποψης δεν συνάδει με την έννοια της δημοκρατίας. Ή μήπως η ΝΤΠ είναι υπεράνω της ιστορικής έννοιας της δημοκρατίας; Πώς μία Μ.Κ.Ο. όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό  Φόρουμ, που υποτίθεται ότι είναι αφιερωμένο στη βελτίωση της κατάστασης του κόσμου, αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς (https://www.weforum.org/about/world-economic-forum); Ή πώς οι συστάσεις του Π.Ο.Υ. θεωρούνται σε πολλές χώρες «απαραβίαστοι κανόνες», ακόμη και όταν αντιτίθενται στη λογική και τα πανανθρώπινα δικαιώματα;

Η έννοια της παγκοσμιοποίησης, ουσιαστικά επινόηση οικονομολόγων, οραματίζεται την παγκόσμια κοινότητα μονοδιάστατα, και συγκεκριμένα ως «εμπόρευμα», αψηφώντας την πολυδιάστατη ανθρώπινη ύπαρξη. Προσωπικότητες όπως ο Γάλλος οικονομολόγος François Perroux και ο καθηγητής Theodore Levitt, πρωτοστάτησαν στην αμφιλεγόμενη ιδέα της παγκόσμιας κοινότητας. Η οικονομία εστιάζει στον άνθρωπο ως υποψήφιο καταναλωτή αγαθών με ατελεύτητες ανάγκες, ενώ ο Χριστιανισμός αποσκοπεί στην αιώνια ζωή, δηλαδή, πρόκειται για διαμετρικά αντίθετα συστήματα. Προφανώς, όταν ξεχαστεί η Χριστιανική ιδεολογία, κυριαρχεί το αντίπαλο δέος...

Κατά τη διάρκεια της αέναης καραντίνας μας λόγω της λεγόμενης «πανδημίας», τακτικές αναφορές στα ΜΜΕ παρουσίαζαν μόνο τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ως ανυπάκουους, αντιδραστικούς ή συνωμοσιολόγους, με ιερείς και πιστούς να λαμβάνουν πρόστιμα και να διαπομπεύονται από τους δημοσιογράφους σε ρόλο αυτόκλητων τηλε-εισαγγελέων. Πόσα τεμένη («τζαμιά»), πόσες συναγωγές, ευκτήριοι οίκοι Προστεσταντών, Ιεχωβάδων και άλλοι θρησκευτικοί χώροι, υπάρχουν στην επικράτεια; Αλλά, η «παραβατικότητα» σχετίστηκε μόνο με τους Ορθοδόξους, γεγονός που αντίκειται στη στατιστική και στην κοινωνιολογία.

Όταν η Ορθοδοξία γυρνάει και το άλλο μάγουλο ενώ άλλη θρησκεία απαντάει με ιερό πόλεμο («τζιχάντ»), είναι ευνόητο με ποιαν θα ήθελε να «συνεργαστεί» η ΝΤΠ (μέσα από μία μακιαβελική οπτική) και ποιαν θα επιδιώξει να εξαλείψει. Οι θιασώτες της ΝΤΠ, όπως ιστορικά και κάθε άλλης ιδέας που επιχειρείται να επιβληθεί τυραννικά, προφανώς θα επιδιώξουν πάσει θυσία την υλοποίηση του εμμονικού πειράματος τους. Όταν η Ορθοδοξία δεν προσκυνά είδωλα και ψευδομεσσίες και θεωρεί τον άνθρωπο ελεύθερο και έχοντα «αυτεξούσιο», αποτελεί πραγματική απειλή για τους θιασώτες της ΝΤΠ.

Σουρεαλιστικά, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση (είτε αποδεχόμαστε ή όχι την «ενοποίηση») και μερικά εθνικά συντάγματα οικοδομήθηκαν κυρίως επάνω στις Ελληνικές αξίες, ο αξιότιμος Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης απεμπολεί συστηματικά την ιδιαίτερη εθνική μας ταυτότητα, υιοθετώντας εκουσίως την εισαγόμενη μετριότητα της άμορφης και ομογενοποιημένης μάζας που ασπάζεται παράλληλα την ιδέα μίας παγκόσμιας θρησκείας. Κατανοώντας το ανωτέρω πλαίσιο, καθίσταται σαφές γιατί και οι προγενέστεροι άρχοντες της μεταπολίτευσης, επιδίωξαν συστηματικά την αποκοπή της Ορθοδοξίας από την εθνική ταυτότητα και τη σχετική χειραγώγηση της ιστορίας και της συλλογικής μνήμης (Ασπαζόμενοι τελευταία την παράτυπη μετανάστευση, που εξυπηρετεί ιδιαίτερα την οπτική της ΝΤΠ). 

Τα παραπάνω εκλαμβανόμενα μεμονωμένα αλλά και συνεκτιμούμενα συνολικά,  δυστυχώς τεκμηριώνουν αδιαμφισβήτητα την πολεμική ρητορική της ΝΤΠ έναντι τόσο της Ορθοδοξίας όσο και της εθνικής ταυτότητας της χώρας μας αλλά και κάθε άλλης χώρας. Εν κατακλείδι, πρόκειται για συστηματική εθνική και θρησκευτική αποδόμηση, σε παγκόσμια κλίμακα. Αντικειμενικές αλήθειες, τεκμηριωμένες στη διανοητική διεργασία της λογικής, τις οποίες παραδόξως η ΝΤΠ με τα συστρατευμένα ΜΜΕ (διεθνή και εγχώρια) αποκρούει αμήχανα ως «θεωρίες συνωμοσίας»…