Πολιορκία και αιτιότητα

ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΤΗΤΑ

του Ευστάθιου Μπαρνασά

Με την λέξη πολιορκία προσδιορίζουμε τον αποκλεισμό με στρατιωτικά μέσα μιάς πόλης ή ενός φρουρούμενου χώρου. Η προσπάθεια γίνεται για να καταληφθεί ο συγκεκριμένος στόχος με την παράδοση του, ή στην χειρότερη περίπτωση την ολική καταστροφή του. Αυτοί που πολιορκούν λέγονται πολιορκητές, ενώ αυτοί που αμύνονται πολιορκημένοι. Ισχύει όμως ως ορολογία και στην επιμονή κάποιου να τον αποδεχτούν με το ζόρι, ή ακόμα και σε ένα επίμονο φλέρτ...

Η Αιτιότητα είναι η συνάφεια της αιτίας και του αποτελέσματος. Δηλαδή όταν πατάμε ένα διακόπτη έχουμε το αίτιο και όταν ανάβει η λάμπα έχουμε το αιτιατό. Το αίτιο οφείλεται σε πράξη που φέρνει το αποτέλεσμα του αιτιατού, που στον αντικειμενικό κόσμο χρεώνεται στην ανθρώπινη βούληση.

Πως δημιουργήθηκε το αίτιο; Συνάδει με την πολιορκία; Μήπως το αίτιο έπρεπε να υπάρξει επειδή προϋπήρξε το αποτέλεσμα του αιτιατού; Έχουμε πτώση μετά την πολιορκία ή πολιορκία μετά την πτώση;

Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έγινε μια παγκόσμια πολιορκία, μια πολιορκία στο σύνολο όλου του ανθρώπινου πληθυσμού, γιατί αυτό δεν ήταν ανθρωπίνως δυνατόν, διότι ως γεγονός θα έπρεπε να ήταν ταυτοχρόνως αμφίδρομο. Πως όμως; Φυσικά ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε, ότι θα μπορούσε να υπάρξει μιά αφύσικη παγκόσμια πολιορκία.

Μιά αφύσικη πτώση όμως;

Πάντως είναι γεγονός ότι και οι πολιορκημένοι και οι πολιορκητές, έχουν ως δεδομένο το αίσθημα της ελευθερίας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ίσως ελεύθεροι δούλοι κατ’ επιλογή, που νομίζουν ότι δρούν κατά βούληση αλλά έχουν χάσει εκούσια το δικαίωμα τους στην ιδιωτικότητα, αλλά και στις ίσες δυνατότητες με τα άλλα μέλη του κοινωνικού ιστού. Κρίκοι μιάς παγκόσμιας διαδικασίας, μιάς διαδικασίας που δυστυχώς τους αλλάζει ταυτότητα.

Τώρα όμως που χάθηκαν τα χρώματα της καθημερινότητας, το πρωινό άγχος, το απογευματινό γέλιο, μιά εγκάρδια χειραψία, η ομαδικότητα, όλα αυτά που είναι το αιτιατό και άφησαν την θέση τους με μιά περίεργη καχυποψία στο αίτιο, αυτό που γέννησε τον  αγγελιοφόρο του θανάτου.

Γιατί όμως και πως;

Δεν μας κύκλωσε κανένας, δεν μας φόβισε κανείς, όμως αυτός που ήρθε με την ορμή τού μεγαλύτερου εισβολέα είχε προαναγγελθεί και κανείς δεν άκουσε, ή κανείς δεν ήθελε ν’ ακούσει. Τώρα όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του, ακροβατούμε στην αληθοφάνεια της πληροφορίας, ατενίζοντας τα ψυχότροπα μονοπάτια της κατάθλιψης, αναμένοντας το άκουσμα, «Ο εχθρός έπεσε».

Δυστυχώς, το μόνο που ακούγεται παίζοντας με τις αντοχές μας είναι νούμερα, για θύματα και κρούσματα. Ακόμα και αν κάποιοι συνωμότησαν, δίνοντας το δρεπάνι του Χάρου στον λιλιπούτειο επιδρομέα – κορονοϊό, η μόνη πραγματικότητα τώρα δεν είναι η αντίσταση επί των τειχών, αλλά η επίθεση εκτός αυτών. Δεν τολμάμε όμως να τα βάλουμε με τον μικροσκοπικό «σκαντζόχοιρο», εμείς οι ανίκητοι ψευτοϋπερήφανοι εγωιστές.

Μας άλωσε, δεν τον κρατάνε τα τείχη μας, είναι και μέσα είναι και έξω και εμείς τί είμαστε, αριθμός ή ελεύθεροι πολιορκημένοι; Δεν περιμέναμε τον κλέφτη να έρθει το μεσημέρι και δεν κλειδώσαμε. Και τώρα τί; Είδαμε το τυρί αλλά δεν είδαμε την φάκα και παρ’ ότι εγκλωβισμένοι δυστυχώς εξακολουθούμε να κοιτάζουμε το τυρί. Τα προσόντα και τις ευκαιρίες τις είχαμε αλλά το ΕΓΩ δεν μας άφησε να προσγειωθούμε. Φαίνεται ότι είμαστε πολιορκημένοι των αδυναμιών μας και δούλοι της οφθαλμαπάτης μας . Χάσαμε το μέτρο και την ηθική μας και δεν ενισχύσαμε τα πνευματικά μας τείχη και τώρα που ο εχθρός είναι εντός των τειχών, καταλάβαμε ότι δεν είμαστε ούτε ελεύθεροι ούτε δούλοι, αλλά είμαστε απλά δειλοί και τρομοκρατημένοι. Ποιό μήνυμα δεν πήραμε όντας φουσκωμένοι υπερόπτες σαν τον φλύαρο πρωινό κόκορα; Ακούσαμε, είδαμε, αλλά δεν μιλήσαμε, βλέπεις όλα έγιναν για την κατσίκα του γείτονα.

Έτος 1998. Υπήρξε ρεκλάμα

μήνυμα: ΤΗΕ WORLD NEVER WILL BE THE SAME AGAIN (= Ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος). Ποιός το ήξερε, ποιός προγραμμάτισε την αλλαγή, ποιός θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο;

Έτος 2001. 11 Σεπτεμβρίου, τρομοκρατική ενέργεια ή όχι, στο WORLD TRADE CENTER. Γιατί εκεί; Ποιός κατάλαβε ότι αυτή ήταν η πρώτη προσπάθεια περιορισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Γιατί η περίφημη Αμερικανική αμυντική ομπρέλα δεν κατάφερε να αποτρέψει την επίθεση; Που ήταν η ΝATIONAL SECURITY;

Έτος 2001. 7 Οκτωβρίου, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Αιτία και στόχος; Η διάλυση της ρωσικής ομοσπονδίας και η ανασύσταση με τις χώρες της πρώην USSR και ο έλεγχος των τεραστίων ενεργειακών αποθεμάτων τους. Το διαίρει και βασίλευε ήθελε τρόπο και χρόνο. Μήπως στάχτη στα μάτια; Βλέπεις το πεινασμένο κοπάδι δεν μπαίνει στο μαντρί, εκτός και εάν υπάρχει σανός. Ποιό εύκολα πολιορκείς ξεχωριστά δέκα σπίτια από μιά ολόκληρη γειτονιά. Το χειρότερο σενάριο είναι να σε πείσουν ότι παραδόθηκες ελεύθερος.

Έτος 2003. 20 Μαρτίου ο πόλεμος στο Ιράκ. Η Αιτία; Ένα ψέμα. Η αλήθεια; Η άρνηση στο δολάριο είναι επιλήψιμο παράπτωμα γιατί έχει μάτι και βλέπει.

Έτος 2010. 18 Δεκεμβρίου, άρχισε η Αραβική Άνοιξη με τα γνωστά αποτελέσματα σε Λιβύη, Συρία, Υεμένη, Ιράκ για να «ξεδοντιάσουν» το Ιράν.

Συναλλαγή με χρυσό. Τι; Οικονομία με πραγματικό αντίκρισμα; Και εμείς τον χαρτοπολτό τι θα τον κάνουμε. FED, επιτόκια. Είπαμε το δολάριο τα βλέπει όλα και δεν συγχωρεί. Άλλες οι αιτίες στην σκηνή και άλλες πίσω από το παραβάν. Ο στόχος όμως πάντα ο ίδιος.

NEW WORLD ORDER (= ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ)

Σ’ ένα Γυάλινο Κόσμο έπρεπε να ζυγίσουν τις αντιδράσεις και να ορίσουν τα όρια του φόβου με το Μαστίγιο και το Καρότο. Θέλουν κάποιοι να αναγκάσουν τον κόσμο να μην κινείται και να παραδώσει τα κεκτημένα του, που πρακτικά φαίνεται να είναι αδύνατο. Γιατί προσπαθούν να ρίξουν τα τείχη του πλανήτη; Αυτοί σε ποιο μεσημβρινό ανήκουν; Δυστυχώς κανένας δεν υποψιάστηκε τον Μεγάλο Αδελφό. Του ανοίξαμε το σπίτι μας, τον βάλαμε παντού, τον βαφτίσαμε πληροφορία, του είπαμε τα μυστικά μας, τους κώδικες και ενώ αυτός αγόρασε, εμείς θα τα πληρώσουμε. Μας αποκτήνωσαν με την έντοκη χλιδή και ακολασία, μας αποδυνάμωσαν, σύνθημα τους η  ισχύς και η υποκρισία.

Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα, καραμέλα με γεύση υποκρισίας.

Καταχρήσεις και δίκαια στο ίδιο πιάτο των καταχραστών λωποδυτών, που αρέσκονται να βλέπουν το εκφυλισμό της κοινωνίας. Παντού μυστικές οργανώσεις που δρούν χωρίς ευσυνειδησία, αόρατες, και καλύπτουν τα ανέντιμα συμφέροντα των ιεροεξεταστών του σύγχρονου κόσμου.

Χάθηκαν τα συναισθήματα για την Πατρίδα, την Θρησκεία, την Οικογένεια, τις έπνιξαν μέσα στις κοσμοπολίτικες δοξασίες. Μονοπώλια, που άπλωσαν και απλώνουν το μακρύ και σατανικό τους χέρι στα μικρά και μεγάλα συμφέροντα επιβίωσης των ανθρώπων. Αστυνόμευση, αναταραχή, διχόνοια, μίσος αλλά και λάθρα δωροδοκίες στους ευνοούμενους από τον Μεγάλο Αδελφό. Εξαγορασμένες συνειδήσεις, κυβερνήσεις, επιστημονικές κοινότητες, δικαστικοί, οικονομολόγοι, εκπαιδευτικοί, ιστορικοί, δημαγωγοί και προκαθήμενοι κάθε θρησκείας υποκείμενοι.

Και όταν αρχίσουν όλοι αυτοί να διαφωνούν, τότε εμφανίζεται μιά κρίση διαχειρίσιμη και ξαναβάζει το φοβισμένο κοπάδι στο μαντρί. 

Κάθε διαμαρτυρία θα καταστέλλεται από τους λύκους της σκοτεινής εξουσίας του Μεγάλου Αδελφού, με την σύμφωνη γνώμη των οσφυοκαμπτών που τρώνε τα «κόκκαλα» που τους πετά ο Μεγάλος Ευεργέτης τους.

Brain wash (= πλύση εγκεφάλου). Παιχνίδια εξουσίας πέρα από τις κόκκινες γραμμές. Το τέλειο έγκλημα, με την εθελοντική συμμετοχή όλων, για ένα «κόκκαλο». Τ’ αρπάζουν όλα, χωρίς τον φόβο να εγκλωβιστούν, αφήνουν τον φόβο να πέσει με τα ψίχουλα κάτω από το τραπέζι και έτσι κλέβουν και την επιδοκιμασία. Είπαμε, θύματα και κρούσματα.

Τώρα ήρθε η ώρα να δοκιμάσουν και τις αντοχές της παγκόσμιας θρησκευτικής κοινότητας, για να διαπιστώσουν εάν είναι η κατάλληλη στιγμή για να ιδρύσουν την πανθρησκεία. Μέσω της διασποράς της πανδημίας, απαγόρευσαν σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες να εξασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και σιγά – σιγά να απομακρυνθούν όσο θα χρειαστεί από την πίστη τους.

Έβαλαν σε δοκιμασία τις παραδόσεις όλων των θρησκειών ελέγχοντας ακόμα και τον φονταμενταλισμό. Δεν υπήρξε ποτέ πριν σε όλη την ιστορία, Πάσχα χωρίς Χριστιανούς και αντίστοιχα χωρίς Εβραίους    και Ραμαζάνι χωρίς μουσουλμάνους.

Η προετοιμασία άρχισε.

Η πτώση των τειχών άρχισε.

Το χάραγμα του Ιωάννη ήρθε.

Εσύ δεν αγοράζεις, μόνο πουλάς.

Όλοι είναι έτοιμοι, αλώθηκαν, την πούλησαν.

Την Ψυχή τους.

Αντιαιρετικός