Κυριακή Η´ Ματθαίου – Ἐκκλησία: Κοινωνία Ἀγάπης

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Α΄ Κορ. α΄ 10-17

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Ματθ. ιδ΄ 14-22

Ἐκκλησία: Κοινωνία Ἀγάπης

«Μεμέρισται ὁ Χριστός;»

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου εἶχε ἀναστατωθεῖ ἀπὸ τὶς διάφορες μερίδες στὶς ὁποῖες εἶχαν χωριστεῖ οἱ Χριστιανοί. Ἄλλοι ἔλεγαν ὅτι εἶναι τοῦ Παύλου, ἄλλοι τοῦ Ἀπολλώ, ἄλλοι τοῦ Πέτρου καὶ ἄλλοι τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅπως ἀκούσαμε στὸ σημερι­νὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα, ἀπηύθυνε ἔντονη σύσταση στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου νὰ σταματήσουν τὶς φιλονικίες καὶ ἀντιπαραθέσεις μεταξύ τους. «Μεμέρισται ὁ Χριστός;», γράφει χαρακτηριστικὰ ὁ ἅγιος Ἀπόστολος. Κομματιάστηκε ὁ Χριστός; Εἶναι σὰν νὰ τοὺς λέει: Δὲν μπορεῖ νὰ κομματιάζεται τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ὑπάρχουν ἀντιμαχόμενες παρατάξεις μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Μὲ αὐτὴ τὴν ἀφορμὴ ἂς δοῦμε σήμερα γιατί ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι διαιρεμένη καὶ ποιὸ εἶναι τὸ καθῆκον μας ὡς συνειδητῶν μελῶν της.

1. Εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ

Στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως ὁμολογοῦμε ὅτι πιστεύουμε «εἰς Μίαν… Ἐκκλησίαν». Ἀποτελεῖ βασικὴ ἰδιότητα τῆς Ἐκκλησίας ὅτι εἶναι Μία, δηλαδὴ μοναδικὴ ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ μέλη της ἑνωμένα. Γιατί; Διότι ἕνας εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Ἱδρυτὴς καὶ ἡ Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ Σῶμα Του.

Γι᾿ αὐτὸ σταυρώθηκε ὁ Κύριος, γράφει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, «ἵνα τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν»· γιὰ νὰ συγκεντρώσει σὲ ἕνα σῶ­μα τοὺς ὅπου γῆς καλοπροαίρετους ἀν­­θρώπους, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν πίστη θὰ γίνονταν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ (Ἰω. ια´ [11] 49-52). Αὐτὸ ἦταν τὸ ἐπίμονο αἴτημα τοῦ Κυρίου στὴν Ἀρχιερατική Του Προσ­­ευχή, πρὶν προσφέρει τὴ σταυρική Του θυσία: «ἵνα ὦσιν ἕν»· οἱ πιστοί, τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, νὰ εἶναι ἕνα μὲ τὴν ἀγάπη (βλ. Ἰω. ιζ´ [17] 11).

Ἡ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νὰ ἑνώσει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μεταξύ τους καὶ μὲ τὸν Τριαδικὸ Θεὸ σὲ μιὰ ἄρρηκτη καὶ αἰώνια κοινωνία ἀγάπης. Καὶ ἐπειδὴ ἱδρύθηκε ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἐπιτύχει τὴν ἀποστολή της, παρόλο ποὺ κατὰ καιροὺς ταλαιπωρεῖται ἀπὸ ἐσωτερικὲς ταραχές, συγκρούσεις καὶ σχίσματα· κάτι ποὺ ὀφείλεται στὴν πνευματικὴ ἀτέλεια τῶν μελῶν της καὶ στὴν πολεμικὴ τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος μισεῖ τὴν Ἐκκλησία καὶ θέλει νὰ τὴ διαλύσει. 

2. Στενὸς σύνδεσμος μὲ τὸν Κύριο

Γι᾿ αὐτὸ ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, δὲν μποροῦμε νὰ ἀδια­φοροῦμε γιὰ τὴν εἰρήνη καὶ ἑνότητά της. Ἀντίθετα, ὀφείλουμε νὰ προσέχουμε πολύ, ὥστε νὰ μὴν προκαλοῦμε, ἀλλὰ καὶ νὰ μὴ συμμετέχουμε σὲ φιλονικίες καὶ ἀντιπαραθέσεις.Βέβαια μέσα στὴν Ἐκκλησία ὁ καθένας μας ἀνήκει σὲ συγκεκριμένη ἐνορία καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ ἀναπτύσσει ἰδιαίτερο σύνδεσμο μὲ τοὺς συνενορίτες του. Ἐπίσης ἔχουμε τὴν εὐχέρεια νὰ ἐπιλέξουμε τὸν Πνευματικὸ ποὺ μᾶς ἀναπαύει. Τὸ ζητούμενο ἦταν καὶ εἶναι πάν­τοτε νὰ μὴν προσκολλώμαστε στὸ πρόσωπο αὐτὸ ὅπως καὶ στὸ στενὸ ἐκκλησιαστικὸ περιβάλλον στὸ ὁποῖο ἀνήκουμε. Διότι αὐτὴ ἡ προσκόλληση ἔχει ὡς ἀ­ποτέλεσμα τὴν καλλιέργεια πνεύματος ὑπεροχῆς καὶ ἀντιπαραθέσεως – «ἐμεῖς εἴμαστε οἱ Ὀρθόδοξοι καὶ οἱ ἀληθινὰ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἐνῶ οἱ ἄλλοι ὄχι».

Ἀληθινὰ πνευματικοὶ ἄνθρωποι γινό­μαστε, ὅταν ἔχουμε ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὴν Κεφαλὴ τῆς Ἐκ­κλησίας. Ὁ πνευματικὸς ὁδηγὸς καὶ τὸ πνευματικὸ περιβάλλον στὸ ὁποῖο βρισκόμαστε, εἶναι ἁπλῶς τὰ μέσα γιὰ νὰ βροῦμε τὸν Χριστό. Αὐτὸς εἶναι ὁ Σωτήρας μας, Αὐτὸς σταυρώθηκε γιὰ μᾶς καὶ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ διαβόλου· βαπτισθήκαμε μὲ πίστη στὸ ἀπολυτρωτικὸ ἔργο Ἐκείνου, σ᾿ Αὐτὸν ἀνήκουμε, ὅπως ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Αὐτὸς ἑνώνει τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας μεταξύ τους μὲ τὸν σύνδεσμο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Τὴν ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Κύριο ἐπιτυγχάνουμε ὑπακούοντας σ᾿ Ἐκεῖνον, ζώντας τὴ ζωὴ τῆς μετανοίας καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ. Ὅποιος ζεῖ τὸν Χριστό, εἶναι ἄνθρωπος εἰρήνης καὶ πραότητος. Δὲν ἐρίζει, δὲν φιλονικεῖ μὲ κανέναν, ἀλλὰ ἔχει καὶ τὴν Χάρι νὰ εἰρηνοποιεῖ τοὺς ἀντιμαχομένους.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ μόνος χῶρος στὸν ὁποῖο μποροῦμε νὰ ζήσουμε τὴν ἑνότητα, τὴν εἰρήνη, τὴν ἀγάπη· διότι ὁ Κύριος ἀπέστειλε στὴν Ἐκκλησία τὸ Πνεῦμα Του τὸ Ἅγιον, τὸ Ὁποῖο ἀπεργάζεται αὐτὴ τὴ θαυμαστὴ ἑνότητα στὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν ποὺ δὲν ἀντιστέκονται στὴν ἀγάπη Του. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀληθινὴ οἰκογένειά μας, ἡ ἀγκαλιὰ τοῦ Πατέρα μας. Ἂς χαιρόμαστε τὴ θαλπωρή της.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”