Β΄ Κυριακή Ματθαίου – Ἀνταπόδοση ἐξαιρετική

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ρωμ. β΄ 10-16

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Ματθ. δ΄ 18-23

Ἀνταπόδοση ἐξαιρετική

«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθὸν»

Ὕψιστη ἐπαγγελία, πολὺ μεγάλη ὑπόσχεση περιλαμβάνεται στὸν στίχο ποὺ προτάξαμε, τὸν ὁποῖο ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας! Ποιὸ εἶναι τὸ περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ἐπαγγελίας; Καθένας ποὺ ἐργάζεται τὸ ἀγαθό, θὰ λάβει πολὺ μεγάλη ἀνταπόδοση: δόξα, τιμὴ καὶ εἰρήνη!
Ἂς προσπαθήσουμε νὰ ἐμβαθύνουμε σ᾿ αὐτὴ τὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ καὶ κατόπιν ἂς δοῦμε πῶς αὐτὴ μπορεῖ νὰ ἐπηρεάσει τὴ ζωή μας.

1. Ἀνεκτίμητη ἀνταπόδοση

Ὁ Θεὸς θὰ χαρίσει δόξα, τιμὴ καὶ εἰρήνη «παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν», διαβεβαιώνει ὁ θεῖος Ἀπόστολος· δηλαδὴ ὄχι σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ ἐνίοτε κάνει κάποια καλὴ πράξη ἀλλὰ «τῷ ἐργαζομένῳ»· σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συστηματικὰ ἐργάζεται τὸ ἀγαθό. Θὰ τὰ χαρίσει σὲ ὅλους τοὺς ἐνάρετους – κανένα δὲν θὰ παραβλέψει ὁ Θεός. Πότε ὅμως θὰ τοὺς ἀνταμείψει; Ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ θὰ τοὺς χαρίσει κάποια πρόγευση, ἡ πλήρης ὡστόσο ἀνταπόδοση θὰ γίνει κατὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία Του.

«Δόξα καὶ τιμὴ» θὰ εἶναι ἡ ἀνταπόδοση. Θὰ δοξάσει καὶ θὰ τιμήσει ὁ Κύριος τοὺς δικαίους. Διότι εἶπε: «Τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω» (Α´ Βασ. β´ 30). Οἱ δίκαιοι, αὐτοὶ ποὺ δόξασαν τὸν Θεὸ μὲ τὴν ὑπακοή τους σ᾿ Αὐτόν, αὐτοὶ ποὺ ἀληθινὰ Τὸν ἀγάπησαν καὶ πόθησαν τὴ Βασιλεία Του, «τότε», κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς κοινῆς ἀναστάσεως, «ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος», διαβεβαίωσε ὁ Κύριος (Ματθ. ιγ´ [13] 43)· θὰ λάμψουν σὰν τὸν ἥλιο, μὲ τὴν ἀπαστράπτουσα ὀμορφιὰ τῶν ἀρετῶν ποὺ καλλιέργησαν. Ὑπάρχει ἄραγε μεγαλύτερη τιμὴ ἀπὸ αὐτήν;Ὄχι ὅμως μόνο «δόξα καὶ τιμή», ἀλλὰ «καὶ εἰρήνη» θὰ τοὺς χαρισθεῖ: Ἡ γλυκύτατη καὶ πανευφρόσυνη εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποία κανεὶς νοῦς δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει (βλ. Φιλιπ. δ´ 7), θὰ πλημμυρίσει τὴν ὕπαρξή τους ἤδη ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ μάλιστα ἐκεῖ, στὴ Βασιλεία Του. Ὅπου κανένας πειρασμός, καμία ἁμαρτία, κανένας φόβος γιὰ ἔκπτωση ἀπὸ αὐτήν, οὔτε ὁ παραμικρὸς ἔλεγχος τῆς συνειδήσεως, καμία στέρηση, καμία θλίψη· ἀλλὰ μόνο ὁλοζώντανη κοινωνία τοῦ Θεοῦ (βλ. Α´ Κορ. ιγ´ [13] 12), ἀπέραντη καὶ ἀδιατάρακτη μακαριότητα, πλήρης ἱκανοποίηση ὅλων τῶν μεγάλων τους πόθων, τέλειος χορτασμὸς τῆς ψυχῆς θὰ ἐπικρατεῖ.

2. Προοπτικὴ αἰωνιότητος, ἀκλόνητη πίστη στὴ θεία ἀνταπόδοση

Τί μεγάλος θησαυρὸς εἶναι ἡ ἀρετή, τί μεγάλη χαρά, τί μεγάλη εὐλογία! Λοιπόν; Εἶναι καιρὸς νὰ σηκώσουμε τὰ μάτια μας ἀπὸ τοὺς ἐπίγειους στόχους μας – νὰ μὴν ἔχουν τὴν πρώτη θέση στὴ ζωή μας. Εἶναι καιρὸς νὰ πλατύνουμε τὸν ὁρίζοντα τῶν ἐπιδιώξεών μας· νὰ στυλώσουμε τὸ βλέμμα μας στὸ τέλος τῆς ἱστορίας, στὴν κρίση τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀληθινή, τὴ δίκαιη, τὴν τελεσίδικη.

Ἐπίσης νὰ σκεφθοῦμε: Πόσο εἴμαστε ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴ μικρόψυχη ἀπαίτηση νὰ ἔχουμε ἀναγνώριση καὶ νὰ λαμβάνουμε ἀνταπόδοση γιὰ τὰ καλά μας ἔργα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὸν Θεὸ ἐδῶ καὶ τώρα; Ἂν ὅσοι εὐεργετήθηκαν ἀπὸ ἐμᾶς, δὲν ἀναγνωρίζουν τὸ καλὸ ποὺ τοὺς κάναμε· ἂν ἔρχονται θλίψεις καὶ πειρασμοί, ἐνῶ ἀγωνιζόμαστε νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ· ἂν στὴ δοκιμασία μας δὲν νιώθουμε καμιὰ παρηγοριά, ἀλλὰ ὁ Θεὸς σιωπᾶ καὶ οἱ ἄνθρωποι μᾶς χλευάζουν γιὰ τὴν ἄκαρπη, ὅπως λένε, εὐσέβειά μας· ἂν ζοῦμε κάτι ἐλάχιστο ἀπὸ τὸ φοβερὸ μαρτύριο τοῦ Ἰώβ, τότε ἡ καρδιά μας ἂς πιστεύει ἀκλόνητα σ᾿ αὐτὴ τὴ θεία ὑπόσχεση: «δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν»!

Ὁ Θεὸς εἶναι Κριτὴς ἀπροσωπόληπτος, δηλαδὴ ἀποδίδει δικαιοσύνη χωρὶς νὰ χαρίζεται σὲ πρόσωπα. Ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ ἄνθρωποι, εἴτε εἶναι Ἰουδαῖοι εἴτε ὄχι, θὰ κριθοῦν μὲ βάση τὴ ζωή τους, τὴ συμπεριφορά, τὶς ἐπιλογές τους, καὶ μὲ βάση τὶς εὐκαιρίες ποὺ εἶχαν νὰ γνωρίσουν τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ ὑπογραμμίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή. Ἑπομένως οὔτε γιὰ μᾶς ποὺ εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ εἶναι βέβαιη ἡ σωτηρία, ἁπλῶς καὶ μόνο ἐπειδὴ εἴμαστε βαπτισμένοι. Οἱ καταπληκτικὲς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ ἀνήκουν στοὺς φιλόπονους ἐργάτες τῆς ἀρετῆς. Εὐτυχὴς ὅποιος δὲν ἐφησυχάζει, ἀλλὰ ἀγωνίζεται μὲ ὑπομονὴ καὶ ταπεινὴ ἐλπίδα γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του καὶ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”