Για την ουρά της αλεπούς

Ἂν ζοῦσε ὁ γερo-Αἴσωπος, θὰ κωμωδοῦσε πάλι. Τὰ τραγωδίας ἄ­ξια. Τὰ θρήνων. Γιὰ γέλια καὶ γιὰ κλάματα.

Ἦταν, θὰ ἔλεγε, «ἀλώπηξ κόλουρος»· μιὰ κολοβὴ ἀλεπού. Κι αὐτὴ «παγίδι ληφθεῖσα καὶ ἀποκοπείσης τῆς οὐρᾶς», σὰν πιάστηκε στὸ δόκανο καὶ κόπηκε ἡ οὐρά της, κατάφερε καὶ ξέφυγε. Ὅμως «διαδρᾶσα, ἀβίωτον ὑπ᾿ αἰσχύνης ἡγεῖ­το τὸν βίον»· ἀπὸ τὴν ντροπή της δὲν ἤθελε νὰ ζήσει. Καὶ τί σκαρφίστηκε ἡ παμπόνηρη; «Ἔγνω οὖν τὰς ἄλλας ἀ­λώπεκας τοῦτ᾿ αὐτὸ νουθετῆσαι», σκέφτηκε νὰ συμβουλέψει τὶς ἄλλες ἀλεποῦδες νὰ κάνουν καὶ αὐτὲς τὸ ἴδιο, «ὡς ἂν τῷ κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον συγκαλύψειεν αἶσχος», ἔτσι ὥστε τὴ δική της ἀσχήμια νὰ τὴν κρύψει μὲ τὸ γενικὸ πάθημα ποὺ θὰ τὶς ἔχει ἐξομοιώσει. Καὶ λοιπόν, «πάσας συναθροίσασα παρῄνει τὰς οὐρὰς ἀποκόπτειν», τὶς μάζεψε ὅ­λες καὶ τὶς προέτρεπε νὰ κόψουν κι αὐ­τὲς τὶς οὐρές τους. Ἄσχημες εἴμαστε ἔτσι μὲ τόσο μακριὲς οὐρές, τοὺς ἔλεγε. Καὶ βάρος περιττὸ αὐτὲς μᾶς προσθέτουν: «ἀπρεπὲς τοῦτο τὸ μέλος… καὶ περιττὸν βάρος προσηρτημένον».

Ὅμως, κυρία μου, «ὦ αὕτη», τῆς εἶπε μία ἀπὸ τὶς ἄλλες. Ἂν αὐτὸ δὲν σὲ συν­έφερε ἐσένα, «οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ συνεβούλευες», δὲν θὰ συμβούλευες τὸ ἴδιο σὲ μᾶς.

Ἕνα μονάχα ὁ Αἴσωπος δὲν πρόβλεψε σωστό: ὅτι θά ᾿ρχόταν ἐποχὴ ποὺ ἡ «κόλουρος ἀλώπηξ» ὄχι μονάχα θὰ ἔβρισκε τόσο πολλὰ πρόθυμα αὐτιὰ νὰ τὴν ἀκούσουν, μὰ καὶ συμμάχους ποὺ μὲ πάθος θὰ τὴν ὑποστήριζαν. Καὶ κάτι τραγικότερο ἀκόμα: ὅτι σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄθλια ἐποχή, ὅποια ἀλεποὺ θὰ τολμοῦ­σε νὰ ἔχει ἄλλη γνώμη, καὶ πρόστιμο θὰ πλήρωνε καὶ φυλακὴ θὰ πήγαινε.

Ποιὸς ἀπορεῖ; Τί ἄλλο γίνεται ἀπὸ τὸ νὰ ὠθεῖται βίαια ἡ κοινωνία μας ἀπὸ τὰ μαῦρα κέντρα τοῦ κακοῦ νὰ δέχεται ὡς φυσιολογικὴ τὴ διαστροφὴ ποὺ πονηρὰ τὴν ὀνομάζουν διαφορετικὸ σεξουαλικὸ προσανατολισμό; Ἢ τί ἄλλο γίνεται μὲ τὸ νὰ καθιερώνεται στανικῶς νέα ἀντίληψη γιὰ τὸ φύλο, τὸ λεγόμενο κοινωνικό (gender) μὲ τὰ πλῆθος διαφορετικὰ ψευδοφύλα, ἀντὶ τοῦ βιολογικοῦ, ποὺ γνωρίζει μόνο τὴ διάκριση ἄνδρας - γυναίκα;

Καὶ ὄντως ὠθεῖται βίαια ἡ κοινωνία μας σ᾿ αὐτὲς τὶς τάχα μοντέρνες καὶ δῆθεν προοδευτικὲς ἀντιλήψεις. Ὠθεῖται ἀπὸ κέντρα τοῦ ἐξωτερικοῦ, ποὺ χρηματοδοτοῦν ἀφειδῶς πλῆθος ἐθνικῶν καὶ ὑπερεθνικῶν ὀργανώσεων μὲ σκοπὸ νὰ προβάλλουν μὲ κάθε τρόπο αὐτὲς τὶς ἰδέες, ποὺ εὐτελίζουν τὸν ἄνθρωπο καὶ δημιουργοῦν ἕναν κόσμο «κολοβῶν ἀλεπούδων». Οἱ ὀργανώσεις αὐτὲς ἐπιβάλλουν δικτατορικὴ λογοκρισία στὴν κοινωνικὴ ζωή, ἀπειλοῦν μὲ φυλακίσεις, διαπομπεύουν, ἀσκοῦν ἀπίστευτης βιαιότητας ἐκφοβισμό (bullying) στοὺς δια­­­τυπώνοντες διαφορετικὴ γνώμη.

Μὲ συνεχὴ πλύση ἐγκεφάλου ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημερώσεως ὑβρίζουν, συκο­φαν­τοῦν, διασύρουν καὶ χλευάζουν καθέναν ὁ ὁποῖος θὰ διανοηθεῖ ἁπλῶς νὰ πεῖ «τὰ σύκα σύκα καὶ τὴ σκάφη σκάφη», ὅτι δηλαδὴ ἡ ὁμόφυλη σχέση εἶναι διαστροφή, καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει παρὰ μόνο αὐτὴ ἡ ἐξαρχῆς δημιουργημένη διάκριση μεταξὺ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.

Τὸ σχέδιο διαφθορᾶς τῆς κοινωνίας ὀργανώθηκε ὕπουλα καὶ συστηματικά. Μὲ σειρὰ νόμων (ἀντιρατσιστικῶν καὶ ἄλλων), δῆθεν γιὰ προστασία κάποιων ἀδικημένων. Νόμων οἱ ὁποῖοι ἀφανίζουν τὴν οἰκογένεια, ἀλλάζουν τὸν χαρακτήρα της, τὴν διαλύουν μὲ τὰ «σύμφωνα συμβίωσης τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν». Σύμφωνα ποὺ αὔριο θὰ γίνουν πολιτικὸς γάμος καὶ μεθαύριο…

Μεθαύριο ἴσως θὰ ἀπειλοῦνται ὄχι μόνο μὲ διαπόμπευση, ἀλλὰ καὶ μὲ πρόστιμο καὶ φυλάκιση οἱ ἱερεῖς ποὺ θὰ ἀρνοῦνται νὰ ἱερουργήσουν τέτοιο ἀνόσιο γάμο.

Τὴν ἴδια ὥρα, οἱ ἴδιες σκοτεινὲς δυνάμεις, τὰ ἀόρατα κέντρα ἀποφάσεων τοῦ ἐξωτερικοῦ, προβάλλουν αὐτὸ ποὺ συν­ιστᾶ ἀπίστευτη πρόκληση: τὴ διοργάνωση τῶν χυδαίων ἐκδηλώσεων pride – φεστιβὰλ ὑπερηφάνειας! Τὰ προβάλλουν, τὰ στηρίζουν, τὰ χρηματοδοτοῦν. Μὲ πρώτη πάντα τὴ σκοτεινὴ Πρεσβεία τῆς πλανηταρχίας. Καὶ εἶναι τραγικὸ τὸ ὅτι σ᾿ αὐτὸ τὸ παίγνιο συμπλέουν ἁρμονικὰ ὁ ἀριστερὸς ψευδοπροοδευτισμὸς μὲ τὴν πιὸ ὠμὴ καπιταλιστικὴ βαναυσότητα.

Μὰ ἂν ἔχουν μείνει κάποιοι ἀκόμη ὄρθιοι, ἀσυμβίβαστοι στὴ γενικὴ ὑποδούλωση, ἂς μὴ δειλιάζουν.

Ἂς ὑποστοῦν καὶ διωγμούς. Γιὰ τὴν οὐρὰ τῆς ἀλεποῦς.

Γιὰ ποιὰ οὐρά; ποιᾶς ἀλεποῦς;

Γιὰ τὴν ἐλπίδα ὅλης τῆς γῆς.

Γιὰ τὴν τιμὴ τοῦ ἀνθρώπου!

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”