Ο ΕΥΚΟΛΟΣ EΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ
ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ
Πολλά λέγονται και γράφονται για τις
ενέργειες που γίνονται για επιστροφή των Παπικών στην Μία Αγία Εκκλησία.
Διάλογοι, οικουμενιστικές αμετροέπειες και τόσα άλλα, που παρόλα τούτα
προσκρούουν πρωτίστως στη Παπική εξουσιαστική μάνητα.
«Ο Πάπας είναι χωρίς αμφιβολία το
δυσκολότερο εμπόδιο στην πορεία του Οικουμενισμού», ομολόγησε ο Πάπας
Παύλος VI κατά την προσφώνηση της Παπικής Γραμματείας για την Ενότητα στις
28/4/1967. Το εξουσιαστικό παπικό πρωτείο και κατ’ επέκταση το αλάθητο,
καθίσταται ο σοβαρότερος λόγος για την εμμονή, σε ότι πλάνο παρεισέφρησε
στον Παπισμό.
Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του
μακαριστού π. Δημητρίου Στανιλοάε, στο σύγγραμμά του ‘’Για ένα Ορθόδοξο
Οικουμενισμό’’ (Εκδόσεις Άθως, 1976), που αναφέρει ότι «Δημιουργείται κάθε
τόσο, από τη μεγάλη επιθυμία για ένωση, ένας εύκολος ενθουσιασμός, που πιστεύει
πως με την συναισθηματική του θερμότητα να ρευστοποιήση την πραγματικότητα και
να την ξαναπλάση χωρίς δυσκολία. Δημιουργείται ακόμα και μια διπλωματική
συμβιβαστική νοοτροπία, που νομίζει πως μπορεί να συμφιλιώσει με αμοιβαίες
υποχωρήσεις ωρισμένες δογματικές θέσεις…».
Τα μείζονα προβλήματα σε τέτοιους
διαλόγους δυστυχώς παραμένουν άλυτα και τα ελάσσονα κολακεύουν την φιλάρεσκη
αγάπη. Για τούτο ο διάλογος, είναι ένα «ανούσιο παίγνιον», κατά την
ειλικρινή έκφραση του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού στη Βαλτιμόρη το έτος
2000.
«Τους εσκορπισμένους επισυνάγαγε˙
τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη Αγία Σου Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία», εύχεται ο ιερεύς εις την Θεία Λειτουργία του Αγίου
Βασιλείου. Αυτή η ιερατική ευχή πρέπει να είναι η διάπυρος ευχή μας
γι’ αυτούς που εμμένουν ανάμεσα στις άλλες κακοδοξίες και στο «έπακρον της
ασεβείας», κατά τον Άγιο Φώτιο, αφού «προσέθηκαν λέξεις εις το ιερότατον
σύβολον της πίστεως, λέγοντες ότι το Πνεύμα το Άγιον δεν εκπορεύεται εκ μόνου
του Πατρός, αλλ΄και εκ του Υιού εισέτι», για την πραγματική ενότητα, η
οποία θα επιτευχθεί με την επιστροφή των στη Μία Αγία Εκκλησία.
Αρχίσαμε να συνηθίζουμε τις κοινές συναντήσεις (εν κρυπτώ και δημοσία),τις φωτογραφίσεις και τα βίντεο, τις κοινές εμφανίσεις και δηλώσεις και ομολογίες, τους πλήρεις αγάπης "εν Χριστώ" εναγκαλισμούς και δε μας κακοφαίνονται και τόσο όπως πρώτα. Πού να έβλεπες τέτοια στα προηγούμενα χρόνια. Ούτε κατά φαντασία.Κάτι ανάλογο με αυτές της προσβολής της δημόσιας αιδούς, που έγιναν σήμερα φαινόμενα της καθημερινότητας. Πλούτος αγάπης. Πλούτος. Ξεχείλισε η ανθρωπότητα από αγάπη. Λύθηκαν όλα τα κόμλπεξ, υποσκελίστηκαν οι άγιοι, αγνοήθηκε η Αγία Γραφή και ο κάθε ένας έγινε κι από ένας ήλιος αγάπης, αυτόφωτος βέβαια και μοιράζει "τσάμπα" αγάπη. Πού η αλήθεια; Πού ο σταυρός; Πού η μαρτυρία και το μαρτύριο της Αληθείας; Σε λίγο θα πάμε παρακάτω και θα λέμε πάλι δεν πειράζει. Και σιγά σιγά, όταν δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής, θα μας μείνει να τραγουδάμε το τραγούδι:"Είναι αργά για δάκρυα Στέλλα...". Είναι το ...κόλπο. Και κυλάει μια χαρά. Χρειάζεται ετοιμότητα με σωστή ενημέρωση.Στώμεν καλώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπήκαν πολλοί λύκοι με ενδυμασία προβάτων μέσα στην Εκκλησία κι αναρωτιέστε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαλογοι δεν γινονται ουτε κατηχουν τους αιρετικους να γυρισουν στην Ορθοδοξια. Απλα γελουν τρωγουν κι πινουν και συμπροσευχονται και συλλειτουργουν μαζι τους θαρεις ειναι ομοδοξοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή