Ἀπαιτεῖται ἄμεσος διαλεύκανσις τῆς ὑποθέσεως τῆς «λάθος» μεταφράσεως!
ΑΝ
ΟΝΤΩΣ ἰσχύει ἡ ἀποκάλυψη τοῦ καθηγητοῦ κ. Ἀ. Παπαδόπουλου, τὴν ὁποία
δημοσιοποίησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου, γιὰ τὴν ἠθελημένη παραποίηση
τοῦ κειμένου ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ παπισμοῦ,
θεωροῦμε ὅτι τὰ πράγματα εἶναι ἐξαιρετικὰ σοβαρά! Καὶ λέμε ὅτι εἶναι σοβαρά,
διότι ἐδῶ καὶ σαράντα χρόνια δὲν εἶδαν οἱ «δικοί» μας τὸ «λάθος», γιὰ νὰ τὸ
«διορθώσουν»; Γιατί δὲν ζήτησαν ἀπὸ τοὺς παπικοὺς νὰ διορθωθεῖ τὸ κείμενο ἀπὸ «ἄρση
τῆς ἀκοινωνησίας», σὲ «ἄρση ἀναθεμάτων»;
Μποροῦν
νὰ διανοηθοῦν ὅτι μία τέτοια «ἀμέλεια» ἐνέχει τεραστίων διαστάσεων εὐθύνες, ἀφοῦ
κατὰ τὸν καθηγητὴ κ. Ἀ. Παπαδόπουλο τὸ ἑλληνικὸ κείμενο «ἦτο τεχνηέντως
παραπλανητικόν. Φαίνεται ὅτι εἶχε σκοπὸν νὰ ἀμβλύνη ἐνδεχομένας ἀρνητικὰς ἀντιδράσεις
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»!
Ἐπειδὴ θεωροῦμε τὸ γεγονὸς μείζονος σημασίας, καλοῦμε
τὸν Σεβασμιώτατο ἅγιο Ναυπάκτου νὰ πάρει πρωτοβουλία καὶ νὰ φέρει τὴν ὑπόθεση
στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ὥστε νὰ διαλευκανθεῖ πλήρως κάθε πτυχὴ καὶ νὰ ζητηθοῦν εὐθύνες
ἀπὸ ὅσους εἴτε ἀμέλησαν, εἴτε ἀποσιώπησαν τὴν ἠθελημένη καὶ παραπλανητικὴ
μετάφραση. Ὁ καθηγητὴς κ. Παπαδόπουλος τονίζει: «Τὸ
θέμα εἶναι σοβαρό, γιατί ἄλλο εἶναι τὰ ἀναθέματα τοῦ 1054 καὶ ἄλλο εἶναι ἡ ἀκοινωνησία
τοῦ 1009. Ὑφίσταται ἕνα πρόβλημα, ἐπειδὴ στὸ πρωτότυπο γαλλικὸ
κείμενο ποὺ διάβασε ὁ πάπας Παῦλος στὴν τελευταία δημόσια συνεδρίαση τῆς Β΄
Βατικάνειας Συνόδου (7-12- 1965) καὶ στὸ ἀγγλικὸ κείμενο, ποὺ ἔχω στὴν διάθεσή
μου, γίνεται λόγος γιὰ ἄρση ἀκοινωνησίας καὶ ὄχι ἄρση ἀναθεμάτων»!
Ορθόδοξος Τύπος,17/11/2014
Η υπόθεση αυτή της διαφοράς της μετάφρασης από το πρωτότυπο Γαλλικό κείμενο της λέξεως excommunication που σημαίνει " ακοινωνησία " και όχι " ανάθεμα " όπως αποδόθηκε στα Ελληνικά, είναι γνωστή στους θεολογικούς κύκλους ήδη από την εποχή εκείνη το 1965 . Κατά καιρούς επανερχόταν η είδηση αυτή, αλλά άφηναν τεχνηέντως να ξεχασθεί μη δίνοντας επισήμως καμία διευκρίνιση. Το 2007 κυκλοφόρησε στην Αθήνα βιβλίο του Θεολόγου Αθανασίου Σακαρέλλου με τίτλο " Έγινε η Ένωση των Εκκλησιών" στηριγμένο σε αυτή ουσιαστικά την μεταφραστική παραποίηση. Το Φανάρι δεν απάντησε τίποτε, οι δε Εκκλησιαστικά Διοικούντες στην Αθήνα, προσπάθησαν με έμμεσο τρόπο, σχολιάζοντες την είδηση που μετέφερε το βιβλίο να παρουσιάσουν τον συγγραφέα ως δήθεν ομιλούντα από φαντασίας. Μην αναμένετε καμία διευκρίνιση ούτε και τώρα που επανέρχεται το θέμα, απλά ο Καθηγητής Παπαδόπουλος, όπως και προγενέστερα αυτού ο Σακαρέλλος, έχουν δίκαιο στα όσα αναφέρουν
ΑπάντησηΔιαγραφήNα μας απαντήσει και να πάρει θέση ο αγωνιστής Άγιος Πειραιώς. Είναι άκρως σημαντικό θέμα και μόνο από σοβαρούς ανθρώπους αναμενουμε απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν όντως είναι έτσι και το γαλλικό κείμενο περιέχει τον όρο ‘excommunication’ τότε το «πρόβλημα» και βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά είναι ηθελημένη ή ακούσια γλωσσική παρανόηση. Ο όρος ‘excommunication’ ο οποίος γράφεται ακριβώς το ίδιο και στα αγγλικά αλλά προφέρεται διαφορετικά κατάγεται από το λατινικό ‘excommunicatio’ που κατά λέξη σημαίνει «εκτός κοινωνίας» και στα ελληνικά αποδίδεται με τη λέξη «αφορισμός». Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη ο όρος «ανάθεμα» σημαίνει «ειδική βαριά ποινή που ισοδυναμεί με τον αποκλεισμό ενός προσώπου από το σώμα της Εκκλησίας» Το ίδιο λεξικό ορίζει τον αφορισμό ως τη βαρύτερη εκκλησιαστική ποινή που επιβάλλει την πρόσκαιρη ή μόνιμη αποβολή ενός ατόμου από τους κόλπους της Εκκλησίας και επισημαίνει ότι ο όρος αποτελεί συνώνυμο του «αναθέματος». Επίσης ο Κώδικας του 1917 του Κανονικού Δικαίου της Καθολικής Εκκλησίας δηλώνει ότι ο όρος ανάθεμα είναι συνώνυμος με τον όρο ‘excommunicatio’. Τέλος, σύμφωνα με την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_%281913%29/Anathema) ο όρος ανάθεμα υποδηλώνει «μείζονα αφορισμό [excommunication] o οποίος διακηρύσσεται με μεγάλη επισημότητα». Άρα με βάση το προαναφερθέντα ένα ασφαλές λογικό και γλωσσικό συμπέρασμα είναι ότι και οι δύο όροι αναφέρονται στην επιβολή ακοινωνησίας και συνεπώς η άρση του ενός ή το άλλου συνεπάγεται την άρση της.
ΑπάντησηΔιαγραφή