20 Σεπ 2014

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Ἐπί τῇ πρός Κύριον ἐκδημίᾳ τοῦ ὁμολογητοῦ Θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου



    Ἐν Κυθήροις τῇ 12ῃ Σεπτεμβρίου 2014
Πρός
Τήν Ἱεραποστολικήν Ἀδελφότητα «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»
Ζωοδόχου Πηγῆς 44
Ἀθήνας 106 81
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
            Ἐπί τῇ πρός Κύριον ἐκδημίᾳ τοῦ εὐσεβεστάτου ἐν Κυρίῳ ἀδελφοῦ μας προσφιλεστάτου Νικολάου Σωτηροπούλου, πιστοῦ τέκνου τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ζηλωτοῦ καί ἀκαταπονήτου Θεολόγου - ἐργάτου τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, «ἀφωρισμένου εἰς Εὐαγγέλιον Θεοῦ» (Ρωμ. α', 1) καί μόνον, ὁμολογητοῦ τῆς πίστεως καί διακεκριμένου ἀντιαιρετικοῦ πνευματικοῦ σκαπανέως, λογιωτάτου συγγραφέως καί ἀπαραμίλλου γνώστου καί χειριστοῦ τῆς Θείας Γραφῆς εὔχομαι καί προσεύχομαι ὅλῃ καρδίᾳ διά τήν μακαρίαν ἐν Κυρίῳ ἀνάπαυσιν τῆς θεοφιλοῦς ψυχῆς αὐτοῦ καί τήν ἀπόληψιν τοῦ τῆς δικαιοσύνης στεφάνου,«ὅν ἀποδώσει ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ Δίκαιος Κριτής» (Β' Τιμ. δ', 8).

            Ἐλυπήθην σφόδρα διότι, λόγῳ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, δέν ἠδυνήθην νά παρευρεθῶ, ὅπως τό ἐπεθύμουν, εἰς τήν Ἐξόδιον Ἀκολουθίαν τοῦ ἀειμνήστου Νικολάου, τοῦ συγχρόνου αὐτοῦ μάρτυρος τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας, τοῦ «ἐρχομένου ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης» (Ἀποκ. ζ', 14) πρός τόν Δικαιοκρίτην Κύριον καί Θεόν ἡμῶν.
            Ἐδοκίμασε πικρίας καί ὀδύνην, οὐ τάς τυχούσας, ἐπί δύο περίπου δεκαετίας μέ τόν γενόμενον «ἀφορισμόν» παρά μή ἁρμοδίου κανονικῶς καί νομικῶς ἐκκλησιαστικοῦ ὀργάνου καί μή ὑφισταμένου οὐδ' ἐπ' ἐλάχιστον θέματος παραχαράξεως ἤ παραβιάσεως τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί ἄνευ τῆς κανονικῆς καί νομικῆς διαδικασίας (ἀκροάσεως, ἀπολογίας, δίκης). Πιστεύω δέ ὅτι ὅλη αὐτή ἡ μακρά καί σκληρά δοκιμασία ἐξήγνισε τήν ψυχήν του καί ὅτι θά παρασταθῇ τῷ Θρόνῳ τῆς Θείας Μεγαλωσύνης μετά καθαροῦ συνειδότος ὡς «πιστός ἄχρι θανάτου» καί πολέμιος τῶν αἱρέσεων, τῶν κακοδοξιῶν καί τῆς πλάνης.
            Ἄς εἶναι αἰωνία καί μακαρία ἡ μνήμη τοῦ ζηλωτοῦ αὐτοῦ ἐργάτου τοῦ Χριστοῦ.

Μετ' εὐχῶν καί ἀγάπης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

5 σχόλια:

  1. Ο πιστός του Κυρίου λαός χαίρει και αγάλλεται βλέποντας ένα ακόμη μητροπολίτη που αξίως πληροφορεί τη διακονία του να θεωρεί άκυρο τον "αφορισμό" του ομολογητή θεολόγου που μάλλον "κουρελοαφορισμός" θα πρέπει να ονομάζεται. Την ίδια στιγμή καταλείπονται κάποιοι ιεράρχες του πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης ασύδοτοι προκειμένου να μεταδίδουν το μόλυσμα των κακοδοξιών τους στην εκκλησιαστική παρεμβολή. Αφορίζονται όσοι καταγγέλουν την αιρετική πανώλη και οι φορείς της τελευταίας αφήνονται ανενόχλητοι! Πού καταντήσαμε!
    Λ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι να ξέρατε με πόσο λύσσα χτυπήθηκε αυτή η Αδελφότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο στον Μητροπολίτη Κυθήρων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η φωνή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ εκφράζει την υγιά συνείδηση της Εκκλησίας, η οποία ουδέποτε αποδέχθηκε ως ισχυρό και έγκυρο τον αφορισμό του φλογερού ιεροκήρυκος και κορυφαίου αντιαιρετικού θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου. Συγκινητική και αξιέπαινη η κίνηση του Σεβασμιωτάτου να απευθύνει συλλυπητήρια στην πνευματική οικογένεια του μεταστάντος, την ιεραποστολική Αδελφότητα "Σταυρός", που ίδρυσε ο αγωνιστικώτερος και ηρωικότερος κληρικός του 20ού αιώνος Αυγουστίνος Καντιώτης. Μέσα στο ιεραποστολικό αυτό φυτώριο εισήλθεν ως φοιτητής της θεολογίας ο νεαρός Νικόλαος από ταπεινό χωριό της ορεινής Ναυπακτίας και αφιέρωσε με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση ολόκληρη τη ζωή του, υπομένοντας περιπέτειες, διωγμούς, προπηλακισμούς, συλλήψεις, δικαστήρια, στερήσεις, ύβρεις, συκοφαντίες, αφορισμό και ένα σωρό άλλους κινδύνους. Παρέμεινε στην Αδελφότητα σε εποχή που ο προϊστάμενός της διεκρίνετο για την αυστηρότητά του και συνδέθηκε οργανικά και άρρηκτα μαζί της. "Σταυρός" η Αδελφότητα, σταυρικός και ο βίος του Νικολάου Σωτηροπούλου. Άλλοι, μη υποφέροντας τη ρετσινιά του "καντιωτικού" και του "οργανωσιακού", απεχώρησαν και επέλεξαν τον ήρεμον και ατάραχον βίον, που θωπεύει και δεν ελέγχει τις εκτροπές επιόρκων πνευματικών ταγών. Επέλεξαν τον ακίνδυνο Χριστιανισμό και τις καλές δημόσιες σχέσεις. Όχι όμως ο Σωτηρόπουλος, ο οποίος δεν επαισχύνθη την Αδελφότητα του πατρός Αυγουστίνου και δεν υπελόγιζε τις λοιδορίες και τους ονειδισμούς του κόσμου, που κείται «όλος εν τω Πονηρώ» (Α' Ιωάν. ε' 19). Υπελόγιζε μόνο την κρίση του Θεού και φρόντιζε πώς να ευαρεστεί στο Θεό και όχι στον διαβολοπαρμένο κόσμο. Γι’ αυτό και ο κόσμος και προπάντων οι εκκοσμικευμένοι και καταχραστικώς ονομαζόμενοι χριστιανοί, οι χλιαροί ή ψευτοχριστιανοί, όσοι θέλουν να τα ’χουν καλά και με τον Θεό και με τον Διάβολο, οι επαμφοτερίζοντες, αυτοί ποτέ δεν τον αγάπησαν, αλλά τον εμίσησαν, όπως εμίσησαν τον πνευματικό του πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη, όπως εμίσησαν και τον ίδιο τον Θεάνθρωπο. «Ει ο κόσμος υμάς μισεί, γινώσκετε ότι εμέ πρώτον υμών μεμίσηκεν», είχε πει ο Χριστός (Ιωάν. ιε' 18). Ο Σωτηρόπουλος ως καλός στρατιώτης του Χριστού επέλεξε συνειδητά την οδό της κακοπαθείας και του μαρτυρίου. Πορεύθηκε με γνώμονα όχι κάποιο προσωπικό όφελος, αλλά τη δόξα του εν Τριάδι Θεού και της Εκκλησίας. Ζούσε για τον Χριστό και την Ορθοδοξία, δεν τον συγκινούσαν τίποτα από τα ανθρώπινα πράγματα. Ήταν επίγειος άγγελος. Τώρα η ψυχή του ευφραίνεται και αγάλλεται ανάμεσα στους ουρανίους αγγέλους.

    δ.τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή