Περὶ τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Περὶ τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων ἑρμηνεύοντας τό “Σταυρωθέντα καί ταφέντα” τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως λέγει ὅτι: «Εἶναι καύχημα τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας βέβαια τό καθετί πού ἔπραξε ὁ Ἰησοῦς, ἀλλά τό καύχημα τῶν καυχημάτων εἶναι ὁ Σταυρός Του. Τοῦτο ἀσφαλῶς γνωρίζοντας ὁ Παῦλος, λέει “ Ὅσο γιά μένα, ἄς μή γίνει νά καυχηθῶ γιά τίποτε ἄλλο, παρά μόνο γιά τό Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ”.

Ἦταν πραγματικά θαυμαστό, πού ἀνέβλεψε ὁ ἐκ γενετῆς τυφλός στήν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ, ἀλλά τί εἶναι αὐτό μπροστά στήν ἀνάβλεψη τῶν πνευματικῶν τυφλῶν ὅλης τῆς οἰκουμένης;

Θεωρεῖται μέγα θαῦμα καί ὑπερφυσικό, πού ἀναστήθηκε ὁ Λάζαρος, ἐνῶ ἦταν τετραήμερος νεκρός, ἀλλά τότε ἡ χάρη τῆς Ἀναστάσεως σταμάτησε σ’ αὐτόν. Τί εἶναι ὅμως αὐτό μπροστά στήν ἀνάσταση τῶν νεκρωμένων ἀπό τήν ἁμαρτία, σέ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη; Εἶναι θαυμαστό, πού ἀπό τούς πέντε ἄρτους πήγασε τροφή γιά πέντε χιλιάδες, ἀλλά τί εἶναι αὐτό μπρός στο ὅτι χόρτασε αὐτούς, “πού πέθαναν ἀπό πνευματική πεῖνα, ἐξαιτίας τῆς ἄγνοιάς τους, σέ ὅλα τά μέρη τῆς γῆς”; Εἶναι θαυμαστό, πού ἐλευθέρωσε τήν γυναίκα ἐκείνη, τή δεμένη ἀπό τον Σατανά δεκαοκτώ χρόνια, ἀλλά τί εἶναι αὐτό μπροστά στην ἐλευθερία, πού ἔδωσε σέ ὅλους ἐμᾶς, τούς σφιχτοδεμένους με βαριές ἁλυσίδες ἁμαρτημάτων; Αὐτό τό ὁλόφωτο στεφάνι τῆς δόξας τοῦ Σταυροῦ, ἀφενός φώτισε τούς τυφλωμένους ἀπό την ἀγνωσία καί ἀφετέρου ἐλευθέρωσε τούς δεσμίους τῆς ἁμαρτίας καί δυναμικά λύτρωσε ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅλων τῶν αἰώνων».

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης λέγει γιά τόν τρόπο, πού ἐβάστασε τόν σταυρό ὁ Κύριος: «Συλλογίσου ἀγαπητέ, τον τρόπο, μέ τόν ὁποῖον ἐβάστασεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός τόν Σταυρόν Του, διά νά τόν μιμηθῆς καί ἐσύ, ἐπειδή χωρίς Σταυρόν δέν δύναται νά ὑπάγη τινάς εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Πρῶτον ὁ Χριστός ἐβάστασε τόν Σταυρόν δημοσίως, ἤγουν ἐμπρός εἰς ὅλον τό πλῆθος, κατά τήν ὥραν τοῦ μεσημεριοῦ, εἰς τό μέσον τῆς Ἱερουσαλήμ, ἥτις ἦτο γεμάτη ἀπό λαόν πολυάριθμον, διά νά ἑορτάση τό Πάσχα. Δεύτερον ὁ Χριστός ἐβάστασε τόν σταυρόν, ὄχι μόνον δημοσίως, ἀλλά ἀκόμη καί γενναίως μέ πολλήν μεγαλοψυχίαν. Ἐγνώριζε σαφέστατα ὁ Κύριος πόσον ἦτο τό βάρος ἐκείνου τοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ ὄχι μόνον κατά τό φαινόμενον ἀλλά καί κατά τό νοούμενον, καθ᾽ ὅτι ὁ Σταυρός ἐβάστα ἐπάνω του τάς ἁμαρτίας ὅλου τοῦ κόσμου. Καί τρίτον ὄχι μόνον δημοσίως καί γενναίως ἀλλά καί καρτερῶς μέ μεγάλην ὑπομονήν εἰς ὅλην ἐκείνην τήν βασανιστικήν στράταν, ὅπου ἦτον ἀπό τό πραιτώριον τοῦ Πιλάτου, ἕως εἰς τό ὄρος τοῦ Γολγοθᾶ».

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σέ ὁμιλία του «Εἰς τον Σταυρόν» λέγει: «Σήμερα, ἀγαπητοί, ἔχουμε γιορτή καί πανηγύρι, γιατί ὁ Κύριός μας βρίσκεται πάνω στόν Σταυρό καρφωμένος. Καί μή παραξενευτεῖς, ἄν γιορτάζουμε ἐμεῖς, ἐνῶ τό γεγονός αὐτό εἶναι λυπηρό. Γιατί ὅλα τά πνευματικά εἶναι τέτοια, δηλαδή εἶναι ἀντίθετα στίς συνήθειες τῶν ἀνθρώπων. Καί για νά μάθεις αὐτό καλά, ὁ Σταυρός προηγουμένως ἦταν μία λέξη, πού σήμαινε καταδίκη καί τιμωρία, τώρα ὅμως ἔγινε πολύτιμο καί ποθητό φάρμακο. Ὁ Σταυρός ἦταν προηγουμένως προ- ϋπόθεση ντροπῆς καί τιμωρίας, τώρα ὅμως ἔγινε ἀφορμή δόξας καί τιμῆς. Κι ὅτι ὁ Σταυρός εἶναι δόξα, ἄκουσε τόν Χριστό, πού λέγει: “Πατέρα, δόξασέ με μέ τήν δόξα, πού εἶχα κοντά Σου πρίν νά δημιουργηθεῖ ὁ κόσμος” Ἰω. 17-5, ἐννοώντας δόξα τόν Σταυρό. Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ βάση τῆς σωτηρίας μας, ὁ Σταυρός εἶναι ἡ προϋπόθεση τῶν ἀπείρων ἀγαθῶν. Χάρη σέ αὐτόν ἐμεῖς, πού προηγουμένως ἤμαστε ἀτιμασμένοι κι ἔκπτωτοι ἀπό τόν Παράδεισο, τώρα ἀναδειχθήκαμε παιδιά τοῦ Θεοῦ. Χάρη σέ αὐτόν δέ βρισκόμαστε πιά σέ πλάνη, ἀλλά γνωρίζουμε την ἀλήθεια. Χάρη σέ αὐτόν ἐμεῖς τώρα γνωρίσαμε τόν Δημιουργό τῶν πάντων. Χάρη σέ αὐτόν ἐμεῖς οἱ δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας ὁδηγηθήκαμε στήν ἐλευθερία τῆς ἐνάρετης ζωῆς, χάρη σέ αὐτόν γῆ ἔγινε πιά οὐρανός».

Ὁ ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας σέ ὁμιλία του λέγει: «Ὅπως ὁ ὁρατός καί πραγματικός σταυρός εἶναι τό βασιλικό λάβαρο τοῦ βασιλείου τοῦ Χριστοῦ, τό ἴδιο ὁ ἀόρατος σταυρός εἶναι ἡ σφραγίδα καί τό διακριτικό σημάδι τῶν ἀληθινῶν δούλων, τῶν ἐκλεκτῶν τῆς βασιλειας τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τό πολύτιμο ἐχέγγυο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τό πατρικό σκῆπτρο».

……………………………………………………………………..

1. Κατηχήσεις Ἐκδ. Ἑτοιμασία σελ.353.

2. Πνευματικά Γυμνάσματα Ἐκδ. Ρηγοπούλου σελ. 244, 250, 253.

3. Ροδόσταγμα Χρυσοστομικῆς σοφίας Ἐκδ. Φωτοδότες σελ. 160 τομ. Δ´.

4. Ἡ θεολογία τῆς καρδιᾶς Ἐκδ. Ἴνδικτος σελ. 106.

Ορθόδοξος Τύπος, 05/09/2014