tag:blogger.com,1999:blog-6265776774987046605.post4844612221687283363..comments2024-03-27T22:38:13.804+02:00Comments on ΑΚΤΙΝΕΣ: Θρησκευτικοί συναισθηματισμοί ἤ θεολογικές ἀστοχίες στήν πρόσφατη Ἐγκύκλιο τοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου;aktineshttp://www.blogger.com/profile/11969849422723438685noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-6265776774987046605.post-39426135128355859692020-11-30T01:18:34.723+02:002020-11-30T01:18:34.723+02:00«ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. ε΄17)
...«ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. ε΄17) <br /><br />Ἀξιότιμε κ. καθηγητά,<br />βεβαίως καί συμμερίζομαι ἀπόλυτα τήν ἀγάπη καί τόν ζῆλο σας πρός τήν Ἁγιωτάτη Ὀρθόδοξη Πίστη μας καθώς καί τήν ἀγωνία καί τούς φόβους σας γιά τυχόν «ἀλλοιώσεις τῆς Πίστεως καί τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας» ὅπως χαρακτηριστικά ἀναφέρετε.<br />Ὅμως συγχωρέστε με, ἀλλά ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου, πλήρης ἐμπόνου πατρικοῦ ἐνδιαφέροντος πρός τό ποίμνιο πού τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Θεός, θεωρῶ πώς δέν ἀφήνει κανενός εἴδους ὑπαινιγμό γιά «περί ἐξ ἀποστάσεως καί μέσω τηλεοράσεως συμμετοχῆς στή Θεία Λατρεία» ἀλλά μιλᾶ μόνο γιά «προσευχητική συμμετοχή στή Θεία Λατρεία», τήν τεραστία διαφορά μεταξύ τῶν ὁποίων φρονῶ πώς ἀντιλαμβάνεστε κι ἐσεῖς. <br />Ἄλλο «συμμετοχή» καί ἄλλο «προσευχητική συμμετοχή».<br />Ἡ πρώτη ὑποδηλώνει τήν μετά τῆς φυσικῆς παρουσίας τοῦ πιστοῦ προσευχή, ἐνῶ ἡ δεύτερη δέν ὑποδηλώνει κάτι τέτοιο, ἀλλά τήν δυνατότητα προσευχῆς ἡ ὁποία καθίσταται ἀπόλυτα ἀναγκαῖα καί θεάρεστη λόγω τῆς δι’εὐλόγου αἰτίας ἀπουσίας του. <br />Καί φυσικά ἡ δεύτερη δέν ὑποκαθιστᾶ οὔτε βεβαίως ἀντικαθιστᾶ σέ καμμιά περίπτωση τήν πρώτη. Δικαιολογεῖται μόνο «δι’εὐλόγου αἰτίας» ἀπουσίας τοῦ πιστοῦ.<br />Σ’αὐτή τή δύσκολη καί δύστηνη περίσταση, πού ὅλοι μας κλῆρος καί λαός, βιώνουμε τά ἐπίχειρα τῶν ἁμαρτιῶν μας, σ’αὐτό τόν καιρό τῆς ἀπόγνωσης πού τείνει νά κυριεύσει καί νά ἀλώσει τά ψυχικά μας ἀποθέματα, ἔχω τήν γνώμη πώς κυριολεκτικά, ὁ μόνος τρόπος γιά νά σταθοῦμε ὄρθιοι εἶναι ἡ προσευχή.<br />Ὡσαύτως καί ἡ προσευχητική συμμετοχή στή Θεία Λατρεία, ἐφόσον λόγοι πού δέν ἐξαρτῶνται ἀπό ἐμᾶς, κάνουν ἀδύνατη τή συμμετοχή μας μέ τήν φυσική μας παρουσία, θεωρῶ πώς εἶναι καί θεάρεστη καί μᾶς βοηθᾶ στό νά ἀντλοῦμε δύναμη καί κουράγιο. <br />Γι’αὐτό ἀνέφερα καί τό θαυμαστό ὅραμα τοῦ Μοναχοῦ Ἡλιόδωρου στό ὁποῖο ἔβλεπε τήν Παναγία νά θυμιάζει τά ἄδεια στασίδια, δηλωτικό τῆς πλήρους ἀποδοχῆς ἐκ μέρους της, τῆς προσευχητικῆς συμμετοχῆς τῶν ἀπόντων δι’εὐλόγους αἰτίας Μοναχῶν.<br />Σᾶς εὐχαριστῶ ὁλόψυχα γιά τίς εὐχές σας καί ἀντεύχομαι.<br />Μετά τιμῆς.<br />Θεόδωρος Σ.<br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6265776774987046605.post-59088877899320963242020-11-29T10:28:08.014+02:002020-11-29T10:28:08.014+02:00Ἀγαπητέ κ. Θεόδωρε, χαίρετε.
Ἡ εὐγένεια τῆς ἀπευθύ...Ἀγαπητέ κ. Θεόδωρε, χαίρετε.<br />Ἡ εὐγένεια τῆς ἀπευθύνσεώς σας μοῦ ἐπιβάλλει τήν ἀπάντηση στά γραφόμενά σας τά ὁποῖα εἶναι σεβαστά καί δέν μέ βρίσκουν διαφωνοῦντα.<br />Ὡστόσο, ὀφείλω νά ἐπισημάνω ὁρισμένα πράγματα πρός κατανόηση τῆς τοποθετήσεώς μου.<br />Ἀγαπητέ, ἡ συμμετοχή στή Θεία Λατρεία εἶναι μία, ἡ παραδεδομένη ἀπό τήν Ἐκκλησία. Καί αὐτή εἶναι ὁ ἐκκλησιασμός. Ἡ παρακολούθηση τηλεοπτικῆς μεταδόσεως τῆς Θείας Λειτουργίας μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ὠφέλιμη, δέν μπορεῖ ὅμως νά θεωρεῖται ὡς συμμετοχή στή Θεία Λατρεία. Οὔτε ὡς προσευχητική συμμετοχή, διότι ἄλλες εἶναι οἱ συνθῆκες τῆς προσευχῆς. Τά εὐκόλως ἐννοούμενα παραλείπονται. Ὁ σεβαστός Μητροπολίτης ἀνέφερε γιά "προσευχητική συμμετοχή στή Θεία Λατρεία" καί αὐτή τήν τοποθέτηση σχολίασα. Τό παράδειγμα πού ἀναφέρετε εἶναι διαφορετικό. Μέσα ἀπό τήν τηλεόραση ἤ το διαδίκτυο δέν γίνεται, ἀγαπητέ μου, συμπροσευχή. Ἄς μή τά ἰσοπεδώσουμε ὅλα. <br />Μέ τόν ἐπίλογο στήν Ἐγκύκλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου συμφωνῶ πλήρως. Ἄν μάλιστα δέν εἶχε προαναφέρει τήν νεόκοπη δηλαδή καινοτόμο θεωρία περί ἐξ ἀποστάσεως καί μέσω τηλεοράσεως συμμετοχῆς στή Θεία Λατρεία τότε δέν θά ὑπῆρχε ἰδιαίτερο πρόβλημα μέ τήν ἐν λόγῳ ἐγκὐκλιό του.<br />Τέλος, ἕνας ὀρθοτομῶν τόν λόγον τῆς Ἀληθείας Ἐπίσκοπος θά ἐξέφραζε τή λύπη καί διαφωνία του γιά τήν ἀντίθεη και ἀντισυνταγματική στέρηση τῶν πιστῶν ἀπό τή συμμετοχή στή Θεία Λατρεία δηλαδή τή στέρηση τῆς θρησκευτικῆς των ἐλευθερίας, ἀκόμη καί ἐν μέσω ἐπιδημιῶν. Διότι τρόποι ὑπάρχουν, ἀλλά θέλησις καί σεβασμός στήν Πίστη τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ δέν διακρίνεται.<br />Καλή Νηστεία καί Καλά Χριστούγεννα.<br />Μέ ἐκτίμηση<br />ἐλάχιστος<br />Δ.Κ. ἈναγνώστουAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6265776774987046605.post-52854159554824803772020-11-29T01:37:17.568+02:002020-11-29T01:37:17.568+02:00«σέ καμμία περίπτωση δέν συνιστοῦν καί δέν ἀποτελο...«σέ καμμία περίπτωση δέν συνιστοῦν καί δέν ἀποτελοῦν ἤ ἐξασφαλίζουν στούς τηλεθεατές πιστούς "προσευχητική συμμετοχή στή Θεία Λατρεία"!»<br /><br />Ἀξιότιμε κ. καθηγητά, <br />διαβάζοντας τό ἄρθρο σας δέν μπορῶ νά μήν σᾶς ἐκφράσω τήν ἰδιαίτερη ἀπορία πού μᾶς προξένησε ὁ ἀνωτέρω συλλογισμός σας.<br />Καί αὐτό διότι θεωρῶ πώς ἡ «προσευχητική συμμετοχή» ἀρμόζει καί ἐπιβάλλεται γιά κάθε πιστό χριστιανό ὅταν «δι’ εὐλόγους αἰτίας» ἀπουσιάζει κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λατρείας, εἴτε διότι ἀσθενεῖ, εἴτε διότι ἡ φύση τῆς ἐργασίας του εἶναι τέτοια πού τόν ἐμποδίζει (ὑγειονομικό προσωπικό, ἀστυνομικοί, πυροσβέστες, στρατιωτικοί κλπ) εἴτε ὅπως τώρα μέ τήν πανδημία.<br />Τά δέ σύγχρονα μέσα, ὅπως τονίζει ὁ Σεβασμιώτατος, μᾶς προσφέρουν καί τήν δυνατότητα τῆς θέασης ταυτόχρονα μέ τήν συμπροσευχή μας.<br />Ἀπό τό βιβλίο: «Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ Θεομητορικές Ἑορτές - Θαύματα στόν Ἄθωνα», ἀντιγράφω.<br /> «Ὁ Μοναχός Ἡλιόδωρος ἀπό τήν Ἱ.Μ. Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἔβλεπε τήν Παναγία νά θυμιάζει καί στασίδια ὅπου δέν ὑπῆρχαν Μοναχοί, ἐνῶ μερικά πού εἴχαν Μοναχούς δέν τά θύμιαζε. Αὐτό τοῦ ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση καί μέ δάκρυα παρακαλοῦσε τήν Παναγία νά τοῦ λύσει αὐτή τήν ἀπορία. Μετά τριήμερη προσευχή τοῦ ἀποκάλυψε ἡ Παναγία: «Τά στασίδια πού εἶναι ἄδεια τά θυμιάζω, γιατί αὐτά εἶναι θέσεις τῶν Μοναχῶν, οἱ ὁποῑοι βρίσκονται σέ ὑπηρεσίες καί διακονήματα τῆς Μονῆς, ἀλλά ἔχουν -ἐνῶ ἐργάζονται- συνέχεια τό νοῦ τους στήν κοινή προσευχή καί στό Ναό καί συμπροσεύχονται μέ τούς εὑρισκομένους ἐδῶ· αὐτοί εἶναι γιά τούς ὁποίους δέονται οἱ ἱερεῖς «καί ὑπέρ τῶν δι’ εὐλόγους αἰτίας ἀπολειφθέντων καί τῶν ἐν ταῖς διακονίαις ὄντων», καί τούς θυμιάζω σάν νά βρίσκονται στά στασίδια τους, ἐνῶ μερικοί ἀπό τούς παρόντες εἶναι ἀπόντες πνευματικά, δέν προσεύχονται, ὁ νοῦς τους βρίσκεται ἀλλοῦ ἤ συζητοῦν μέ τόν διπλανό τους, γι’ αὐτό καί δέν τούς θυμιάζω. Μάθε ἀκόμη, πώς λυπᾶμαι πάρα πολύ πού πολλοί Χριστιανοί πηγαίνουν στήν κοινή λατρεία, ὄχι γιά νά προσευχηθοῦν, ἀλλά καί γιά νά κουβεντιάζουν, νά κατακρίνουν, νά δοῦν πώς εἶναι οἱ ἄλλοι ντυμένοι, νά δείξουν τίς καλές φορεσιές τους, νά ποῦν τά νέα τους· ἐνῶ βρίσκονται σέ ἱερό χῶρο, περιφρονοῦν μέ αὐτόν τόν τρόπο τήν πίστη τους καί λατρεύουν ἔτσι τόν ἐχθρό τῶν ἀνθρώπων, τόν μισόκαλο». (Ἱερομόναχος Μάξιμος – Ἅγιον Ὄρος 1989). <br />Ὅσο δέ γιά τήν εὔλογη ἀνησυχία σας «Νά μή καταντήσουμε "τηλε-μέλη" τῆς Ἐκκλησίας», ἀπό τήν ἀνάγνωση τῆς παραμηθυτικῆς ἐγκυκλίου τοῦ Σεβασμιωτάτου δέν προκύπτει κάτι τέτοιο παρά ἀντιθέτως στόν ἐπίλογό του νουθετεῖ καί προτρέπει: <br />«Παιδιά μου εὐλογημένα, ὃταν μέ τό καλό ἀρθοῦν τά περιοριστικά μέτρα, θά τιμήσωμε πανηγυρικῶς τόν Ἃγιό μας καί λιτανευτικά θά τόν παρακαλέσωμε νά σκέπῃ καί νά φρουρῇ, ὃπως μέχρι τώρα πράττῃ, τήν πόλη του καί τόν Λαό του.»<br />Μετά τιμῆς<br />Θεόδωρος Σ.<br /><br />Anonymousnoreply@blogger.com